หากจำไม่ผิดที่สอนกันมาแบบเป็นผู้เป็นคน รู้เรื่องๆ กันดีๆแบบไม่ค่อยอิงตำราหลัก
ที่เสียงกรุงครั้งที่สองนั่นเพราะตายใจเกินว่าพม่าจะแพ้กลับไปเหมือนเดิม
และการบุกมาครั้งนั้นพม่าเตรียมตัวมาดีมาก คือไล่ตีหัวเมืองรอบนอกก่อน
แต่แทนที่จะบอกว่าตี คงต้องบอกว่าฉลาดเจรจาซะมากกว่า เพราะพม่าให้ยอมจำนนแล้วส่งทหารมาช่วยรบ จะไม่เข้าตีเมือง สรุปคือมุ่งลงมาอยุธยาอย่างช้าๆ แต่หนักแน่นและพม่าเตรียมตัวรับน้ำท่วมไว้ด้วย เลยสามารถอยู่ยาวได้
+ ระบบการปกครองที่ลดอำนาจ ภาคส่วนอื่นมันเลยเละเทะมาก
เรื่องที่กรุงแตกแล้วทุกอย่างเละเป็นซาก เห็นมีคนบอกว่าเรื่องนี้ไม่จริงมากไอ้ที่เห็นเป็นซากทุกวันนี้คือ ย้ายเมืองหลวง อะไรขนติดไปได้ก็ขนไปด้วย
แต่ผมว่าพม่ามันก็ตีไทยแตกทุกที่นั้นแหละครับคือบุกมาแต่ไม่ยึดแค่กวาดต้อนคนกับทรัพสินไทยเคยชนะพม่าตอนไหนเท่าที่เห็นคือแพ้ตลอดยอมส่งส่วยยอมไห้ตัวประกันตลอด จุดเปรี่ยนของการเสียกรุงคือพระเจ้าตากหอบเอาข้าวของหนีพม่าครับ ผมว่าจะสามัคคียังไงกำลังรบมันก็ต่างกันเกินไปในหนังสือเรียนไทยพม่ามาบุกและถอยตอนน้ำมาตลอดหลายสิบหลายร้อยครังโดยไม่ชนะ แต่หนังสือเรียนพม่าไทยแพ้การรบทุกครังต้องส่งคนและทรัพสินตลอด อันไหนคือความจริงที่ว่าสมัยก่อนพม่าใหณ่สุดคือเรื่องจริงมันตีชาวบ้านไปทัว แต่ก็ไม่ยึดเมืองทังเขมรลาวโดนบุกยึดคนยึดของเหมือนกันผมไม่คิดว่าไทยจะรอดจากจำนวนทหารที่ต่างกันมากๆ แต่หลังกรุงแตกไทยได้มีการคบค้ากับต่างชาติแล้วอันนี้น่าจะยันได้จริิง
เคยอ่านในพันทิพย์มา มีคนสรุปไว้น่าสนใจมากคือ มันก็ไม่ใช่ว่าแพ้ หรือชนะกันเด็ดขาดครับพม่ายกมาตีอยุธยา มันมาไกล และแถมถ้ามาแล้วไม่ชนะกลับไปก็เสียหน้า พาลจะมีคนแข็งข้ออีกเลยต้องได้อะไรติดมือกลับไปบ้าง เพื่อแสดงว่ามารบชนะ
เอาง่ายๆ เหมือนเป็นเรื่องการเมืองยุคเก่าปนค่อนข้างเยอะเลยแหละ