คุยไร้สาระ-หากเป็นศิษย์สำนักบ่มเพาะพลังท่านคิดว่าจะรอดได้นานเท่าใดครับ?

[Rumia]

[quote/]
ขอบคุณครับ
คือทางเทคนิค ผมจะพยายามองกลางๆว่า
กฎขจองสำนักเหมือนจะเข้มงวด แต่ที่จริงปล่อยอิสระค่อนข้างมาก
การปล่อยอิสระสุดๆที่หใ้เด็กตีกันเองได้ต่างหากคือสาเหตุที่ีทำให้อยู่ยากมากขึ้นมองในแง่นี้ผมเห็นด้วยว่า พวกสำนักใหย่ที่มีกฎเข้มงวดจะทำให้เราอยู่รอดได้ง่ายกว่า
หากไม่ได้มองว่ากฎระเบียบคือสิ่งควบคุม แต่คือสิ่งที่ป้องกันเรา
ปัญหาคือการจะเข้าสำนักใหญ่ๆที่มีอาจารย์ และทรัพยากรครบมันก็ยากน่ะครับคือการเสี่ยงดวงกันล้วนๆว่าคุณสมบัติของเราจะเข้าตากรรมการสรรหาหรือเปล่า...เรื่องเวลาผมว่าน่าสนใจครับว่าทางเทคนิคน่ะ
แค่ฝึกสองขั้นแรกได้ก็อยู่ได้ประมาณสองร้อยปีแบบไม่แก่อะไรแล้ว
ต้องมีแต่เรื่องแนวสโลไลฟ์เก็บตัวอยู่แต่ในภูเขา ถึงพอจะเร่งเวลาอย่างนั้นได้
เล่นมุกแบบว่า
ฝ่ายหญิงคิดว่าตนเองเป้นคนรักของฝ่ายชาย สักปีหรือสองปี เจอหน้ากันทีหนึ่ง
หากจะออกสายปรุงยาก็อาจจะทำให้เราไปได้เร็วกว่าก็ได้ครับ อย่างน้อย สายโด๊ปยาก็ยังหาเครื่องทุ้่นแรงได้ด้ีกว่าสายบ่มเาพะธรรมดา[quote/]
ผมนึกอยู่เมหือนกันว่าอย่าง
"สัปประยุทธทะลุฟ้า"
ที่อ้างว่าเสียพลังกลายเป็นชยะ
ความเป้นจริงก็นับว่ามาจากตระกูลใหย่อยู่ สามารถครองเมืองกลางๆของชายแดนได้มีถ้ำของตระกุล วิชาของตระกูล ผู้อาวุโสของตระกุลอยู่แล้วมีinfrasturcture สิ่งก่อสร้างพื้นฐานและมีเส้นสายของพวกญาติๆอยู่ข้างนอกด้วยถือว่าได้เปรียบกว่าคนที่เกิดมาเป็นลูกชาวบ้านตาดำดำมาก
การที่จะมีอนาคตในโลกปราณยุทธ
ผมคงอาจจะไปทางสายพระล่ะครับ
เส้าหลินหรือทางพระนั้นเก่งอยู่แล้ว และไม่ค่อยไปตีกับใครเท่าไรหากไม่ใช่อีเวนท์ระดับจอมมารบุกยุทธภพ ระดับบเส้าหลินก้อยู่รอดชิลๆ
[quote/]
อยู่ได้หากท่านมีแนวคิดแบบชาวยิวครับ
ที่พวกเขาทำตัวเมหือนพระเอกอิเซไคในชีวิตจริงอยู่แล้ว
ผมเจอคนหนึ่งเขียนแฟนฟิคเซเลอร์มูนยังมีการยึดครองเศรษฐกิจของญี่ปุ่นแทนเลย
ไปเจอฝรั่องีกคนก็เล่นมุก พยายามค้าเกลือเพื่อหาเงินมาบ่มเพาะพลัง
ก็อย่างที่ว่าล่ะครับเจอเจ้าถิ่นรุมกระทืบ
ผมแซวในนิยายของผมเมหือนกันว่า
หากเป็นนางร้ายที่ต้องการค้าขายหรือลุกสาวดยุก
จะทำกิจการอะไรก้ยุ่งไปหมด
หากผู้ชายย้อนอดีต แค่ซื้อจักรยานตรากระต่าย
ก็คงต้องชกกับนายน้อยที่ต้องการจักรยานตรากระต่ายเหมือนกันที่มีอยู่คันเดียวในอำเภอ
และก่อเรื่องชกกันไปมาตั้งแต่เขตอำเภอ จังหวัด มณฑลไปเรื่อยๆ

นิยายแต่งกับเรื่องจริงมันคนละเรื่องกันครับตัวเอกในนิยายมันได้บัฟเนื้อเรื่องครับ แต่เรื่องจริงที่คำถามไห้มาคือจุดแย่ที่สุดที่ไม่มีอะไรไห้มาเลยในสำนักบ่มเพาะครับ ได้เป็นศิษย์แล้วเริ่มใหม่ทุกอย่างโดยไม่รู้จักอะไรเลยในโลกเพาะบ่ม

[3TAHeibivo)]

เข้ามาเฉยๆครับ  ไม่เกี่ยวกับกระทู้


พึ่งรู้ว่า...
โดนแบนไปอีกไอดีหล่ะครับ  ป้าสุขหายไปอีกไอดีแล้วเน้อท่านสมุย  ไอดีผมหายไปเรื่อยๆ
เลยคิดว่า....  ถึงเวลาแล้ว  ไหนๆเวปเขาก็ไม่ต้องการ  ก็เลยคิดว่า  ไปท่องโลกเล่นเพียง
เวปต่างประเทศหล่ะกัน  บายๆ  (ผมยังไม่รู้เลยว่าโดนแบนเพราะอะไร??  ไม่เคยอธิบาย)



ก็เลยมาลาหน่ะครับ  @samuison  เวปหมีคงดีจริงคงเด่นจริงคงไม่จำเป็นต้องง้อใคร  และ
ไม่จำเป็นต้องอธิบายเวลาลบไอดีใคร  ผมเคารพสิทธิแล้วอย่าลืมเวลาโดนบ้างหล่ะกัน    ก็...
แฟร์ๆกันไป  อย่าเผลอหรือเข้ามาในเขตรับผิดชอบที่ผมมีอำนาจเล่นงานหล่ะกัน  ก็แฟร์ๆนิ??
ลาไอดีอื่นๆด้วยน้า~  ^^  (ส่วนถ้าใครอยากไม่จบ  ผมก็อยากเล่นด้วยนะ  ไม่ต้องเอ่ยชื่อก็ได้
แต่....  ผมจะไม่เข้ามาอีกแล้วสิ  ทำไงดีนะ??  ประมาณว่า  เราจะเล่นเกมชีวิตจริงกันยังไง??)



ที่พูดเมื่อกี้  ก็แค่หมายถึง  ไม่คิดช่วย  ก็แค่หมายถึง  ยังมีเยื่อใย  แต่ถ้ามีอะไรก็แค่  จะไม่ช่วย
อยากจะกล่าวถึงมหาลัยลาดกระบังแฮะ  น้องสาวใครหว่า??  ช่างเถอะ  อยากลาหลายคนแฮะ
ขอกด @  แค่ท่านสมุยหล่ะกัน  อีกหลายๆคนก็ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะทุกท่าน  ^^


ปล.  เวลาจะแบนไอดีเนี่ย  เดี๋ยวนี้ไม่ต้องแจ้งเตือนแล้ว??  เดี๋ยวนี้ไม่ต้องอธิบายแล้ว?  เดี๋ยวนี้
ไม่ต้องอะไรๆแล้ว??  เพราะที่นี่!!คือเผด็จการ??  งั้นก็จงโดนเผด็จการในชีชีวิตจริงซะ!!เพราะ
พวกคุณ!!  เวลามีอำนาจ!!  ก็ใช้เผด็จการเช่นเดียวกัน  พวกคุณก็แค่....  ต้องการอำนาจเพื่อ
[เป็นเผด็จการใหม่]  [เป็นเผด็จการที่แทนที่เผด็จการเก่า]  หาใช่เพื่อเปลี่ยนแปลงอะไรๆ  คน
เราเวลามีอำนาจ  ก็ลืมขั้นตอน  ลืมทุกสิ่ง  หลงคิดว่า....  นี่คือพื้นที่ตน  ไม่ต่างกันเลย  ฮา



ไม่ต่างเลย  ก็แค่อำนาจใหม่ที่คิดจะแทนที่อำนาจเก่า  ฮา  ด้วยการกระทำเฉกเช่นอำนาจเก่า
พฤติกรรมเก่าๆ  ธรรมเนียมเก่าๆ  การปฏิบัติเก่าๆ  การปิดปากเก่าๆ  และ....  เก่าๆ  ช่างเหอะ
เบื่อ....  เบื่อแล้ว  ไปเล่นเวปนอกแล้ว

[samuison]

[quote/]
นิยายแต่งกับเรื่องจริงมันคนละเรื่องกันครับตัวเอกในนิยายมันได้บัฟเนื้อเรื่องครับ แต่เรื่องจริงที่คำถามไห้มาคือจุดแย่ที่สุดที่ไม่มีอะไรไห้มาเลยในสำนักบ่มเพาะครับ ได้เป็นศิษย์แล้วเริ่มใหม่ทุกอย่างโดยไม่รู้จักอะไรเลยในโลกเพาะบ่ม

ก็ั่นล่ะครับ

หากถามผม
การมีตระกูลอยู่ ถือว่าได้เปรียบลุกหลานชาวนาเอามากๆ

เข้ามาเฉยๆครับ  ไม่เกี่ยวกับกระทู้


พึ่งรู้ว่า...
โดนแบนไปอีกไอดีหล่ะครับ  ป้าสุขหายไปอีกไอดีแล้วเน้อท่านสมุย  ไอดีผมหายไปเรื่อยๆ
เลยคิดว่า....  ถึงเวลาแล้ว  ไหนๆเวปเขาก็ไม่ต้องการ  ก็เลยคิดว่า  ไปท่องโลกเล่นเพียง
เวปต่างประเทศหล่ะกัน  บายๆ  (ผมยังไม่รู้เลยว่าโดนแบนเพราะอะไร??  ไม่เคยอธิบาย)



ก็เลยมาลาหน่ะครับ  @samuison  เวปหมีคงดีจริงคงเด่นจริงคงไม่จำเป็นต้องง้อใคร  และ
ไม่จำเป็นต้องอธิบายเวลาลบไอดีใคร  ผมเคารพสิทธิแล้วอย่าลืมเวลาโดนบ้างหล่ะกัน    ก็...
แฟร์ๆกันไป  อย่าเผลอหรือเข้ามาในเขตรับผิดชอบที่ผมมีอำนาจเล่นงานหล่ะกัน  ก็แฟร์ๆนิ??
ลาไอดีอื่นๆด้วยน้า~  ^^  (ส่วนถ้าใครอยากไม่จบ  ผมก็อยากเล่นด้วยนะ  ไม่ต้องเอ่ยชื่อก็ได้
แต่....  ผมจะไม่เข้ามาอีกแล้วสิ  ทำไงดีนะ??  ประมาณว่า  เราจะเล่นเกมชีวิตจริงกันยังไง??)



ที่พูดเมื่อกี้  ก็แค่หมายถึง  ไม่คิดช่วย  ก็แค่หมายถึง  ยังมีเยื่อใย  แต่ถ้ามีอะไรก็แค่  จะไม่ช่วย
อยากจะกล่าวถึงมหาลัยลาดกระบังแฮะ  น้องสาวใครหว่า??  ช่างเถอะ  อยากลาหลายคนแฮะ
ขอกด @  แค่ท่านสมุยหล่ะกัน  อีกหลายๆคนก็ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะทุกท่าน  ^^


ปล.  เวลาจะแบนไอดีเนี่ย  เดี๋ยวนี้ไม่ต้องแจ้งเตือนแล้ว??  เดี๋ยวนี้ไม่ต้องอธิบายแล้ว?  เดี๋ยวนี้
ไม่ต้องอะไรๆแล้ว??  เพราะที่นี่!!คือเผด็จการ??  งั้นก็จงโดนเผด็จการในชีชีวิตจริงซะ!!เพราะ
พวกคุณ!!  เวลามีอำนาจ!!  ก็ใช้เผด็จการเช่นเดียวกัน  พวกคุณก็แค่....  ต้องการอำนาจเพื่อ
[เป็นเผด็จการใหม่]  [เป็นเผด็จการที่แทนที่เผด็จการเก่า]  หาใช่เพื่อเปลี่ยนแปลงอะไรๆ  คน
เราเวลามีอำนาจ  ก็ลืมขั้นตอน  ลืมทุกสิ่ง  หลงคิดว่า....  นี่คือพื้นที่ตน  ไม่ต่างกันเลย  ฮา



ไม่ต่างเลย  ก็แค่อำนาจใหม่ที่คิดจะแทนที่อำนาจเก่า  ฮา  ด้วยการกระทำเฉกเช่นอำนาจเก่า
พฤติกรรมเก่าๆ  ธรรมเนียมเก่าๆ  การปฏิบัติเก่าๆ  การปิดปากเก่าๆ  และ....  เก่าๆ  ช่างเหอะ
เบื่อ....  เบื่อแล้ว  ไปเล่นเวปนอกแล้ว 

เสียใจท่านสี่สิบ ทิ้งผมไปอีกแล้ว

ทำให้รักแล้วจากไปตามสไตล์สาวบางกอก