ทุกคนมีความคิดเห็นกับข่าวนี้ยังไงเหรอครับ

[sariora123]

เราคนนอก เรื่อง พูดไปก็เท่านั้น งานมันก็ไม่จัด จริงๆ มันก็ไม่ต้องหามอะไรอยู่แล้ว


หรือว่า ไอ้การหามเกี้ยวนั่น มันเป็นกิจกรรมที่ทางการ ต้องจัดหรือมีแผนจัดไว้แล้ว


เลยต้องมีการประชุมเพื่อทำการยกเลิกกิจกรรม

[Lawrencium]

พยายามอ่านความคิดเห็นของทุกคนอยู่ครับ  โดย เฉพาะของคุณ Silberd ยาวมากๆยาวจัดๆ
(อ่านเสร็จเเล้ว) พอเข้าใจภาพรวมของคนภายในที่พยายามจะสื่อสารออกมาบ้าง


- พอดีผมเปิดไปเจอในเฟศบุ๊ค

ข้อความจากผู้คนในสังคม internet ที่อาจส่งผลต่อความรู้สึกของคุณ
(อย่าเปิดเลย ความจริงผมไม่น่าเห็นเลย)

สปอยส์ ซ่อน ซ่อน:

ถึงจะไม่ใช่เรื่องหลักของกระทู้ที่ผมถาม เเต่พอเปิด Facebok เเล้วเห็นรูปนี้ ที่ถูกเเคปมาเเล้วเพื่อนเเชร์ให้

ผมโคตรรู้สึกเเย่เลย จนสบถว่า "นี้มัน เ -ี้ ย อะไรวะ"
คือต้องมาเห็น ข้อความ ผิดความเป็นคน อะไรเเบบนี้

ไม่รู้จะพูดอะไร เห็นผู้คนใน facebook ตอบกลับด้วยการลงรูป hentai เเนว พ่อลูก-เเม่ลูก ให้เป็นมันดูเป็นเรื่องตลก เสมือนว่ามันเป็นปรกติ

มันไม่ตลกเลย มันไม่ตลกเลยจริงจริง

[Lawrencium]

                     ปรกติก็ เ -ี้ ย ล่ะ



เจ้าของผลงาน : เพจเรื้อน
https://www.facebook.com/i.ruean/

[tidday2521]

 

ไปฝึกงัดฝาเบียร์ด้วยไฟแช๊คต่อดีกว่า... 

[Rumia]

สรุปง่ายๆคือคนในไม่มีใครอยากหามแล้วนั้นเองแต่คนนอกเห็นว่าการนังเกี้ยวมีเกรียรแต่ไม่ยอมหามอ้างหามไม่ไหว ถ้าไหวไปหามเองแล้วคนในบอกถ้ามีคนหามก็ไม่มีปัณหากับคนนังหรอกปัณหาคือใครจะมาหาม

[sariora123]

 

ไปฝึกงัดฝาเบียร์ด้วยไฟแช๊คต่อดีกว่า... 

มันต้องฝึกด้วยเหรอ ผมสงสัย เปิดฝาจีบด้วยขวด ก็ไม่ได้ยากอะไรนิ


ผมสงสัยจริงๆ หรือว่าพอดีอยู่บ้านนอกสมัยก่อนขวดมีแต่ฝาจีบมันเลยต้องเปิดเองบ่อยๆ
จนชิน 

[pol]

 

ไปฝึกงัดฝาเบียร์ด้วยไฟแช๊คต่อดีกว่า... 

[quote/]


มันต้องฝึกด้วยเหรอ ผมสงสัย เปิดฝาจีบด้วยขวด ก็ไม่ได้ยากอะไรนิ


ผมสงสัยจริงๆ หรือว่าพอดีอยู่บ้านนอกสมัยก่อนขวดมีแต่ฝาจีบมันเลยต้องเปิดเองบ่อยๆ
จนชิน 

หึ....ผมมีมีดพับสวิสติดตัวครับ    ไม่ต้องฝึกเพราะมีที่เปิดขวดให้อยู่แล้ว 

[livemessage]

เรื่องอัญเชิญพระเกี้ยว ถ้าผลโหวตของศิษย์ปัจจุบันมันขาดขนาดนั้น ศิษย์เก่าก็น่าจะยอมรับเพราะศิษย์เก่าไม่ได้จัดนิ
หรือไม่งั้นก็ เสนอวิธีแก้ปัญหาเอาจากของปีก่อนมาเป็นกรณีศึกษา มารวมช่วยกันแกก้วางแผนน่าจะดีกว่าออกมาแบบนี้

ส่วนอีกข่าวก็ สังคมมันไปขนาดนี้แล้วหรอเนี่ย

[sariora123]

เรื่องอัญเชิญพระเกี้ยว ถ้าผลโหวตของศิษย์ปัจจุบันมันขาดขนาดนั้น ศิษย์เก่าก็น่าจะยอมรับเพราะศิษย์เก่าไม่ได้จัดนิ
หรือไม่งั้นก็ เสนอวิธีแก้ปัญหาเอาจากของปีก่อนมาเป็นกรณีศึกษา มารวมช่วยกันแกก้วางแผนน่าจะดีกว่าออกมาแบบนี้

ส่วนอีกข่าวก็ สังคมมันไปขนาดนี้แล้วหรอเนี่ย

สังคมเหี้* ๆ เกิดจากคน เหี้ยๆ ที่มันเหี้ยๆ ก็ติดต่อมาจากรอบตัวที่บ้านมันนั่นแหละ
จะโทษใคร


ผมถึงได้บอกไงว่า ระบบการศึกษาหรือระบบสังคมไทยมันสนับสนุนให้คนโง่ + จังไร
แล้ววันนึงแม่งก็จะระเบิดใส่หน้าไอ้คนสร้างระบบนั่นเองนั่นแหละ  คนฉลาดมันคุมยาก โง่ๆ ไว้นี่แหละดี

[tidday2521]

[quote/]


มันต้องฝึกด้วยเหรอ ผมสงสัย เปิดฝาจีบด้วยขวด ก็ไม่ได้ยากอะไรนิ


ผมสงสัยจริงๆ หรือว่าพอดีอยู่บ้านนอกสมัยก่อนขวดมีแต่ฝาจีบมันเลยต้องเปิดเองบ่อยๆ
จนชิน 

ทำบ่อยๆ ก็คงชินไปแล้วน่ะแหละท่าน สำหรับคนทำไม่บ่อยแล้ว เรียกว่ายากพอตัวเลยล่ะ

[quote/]
[quote/] หึ....ผมมีมีดพับสวิสติดตัวครับ    ไม่ต้องฝึกเพราะมีที่เปิดขวดให้อยู่แล้ว 

ปกติผมก็พกที่เปิดขวดเอนกประสงค์นะ .... แต่แค่อยากฝึกงัดฝาจีบเล่นเท่านั้นเอง
 

[biyonet]

ก็พลิกแพลงได้นิ??  ประมาณว่า  ถ้าไม่อยากหนักอยากเหนื่อย  ก็กลับไปทำแบบช่วงแรก
ที่ก็ไม่ได้แบกอะไรเยอะๆ  หรือถ้าเห็นว่า  มันเป็นประเพณี  ที่สื่อถึงความไม่เท่าเทียม  งั้นก็
อัญเชิยกระดาษหรืออะไรๆก็ได้


แบบ  คล้ายๆ  แมนยูอัญเชิญธง  ลิเวอรืพูลก็มีคนอัญเชิญธง  หรือจะทำแบบฝรั่งก็ดีนะ  ที่
ฝรั่งเนี่ย  [ให้โลลิจูงมือนักเตะเข้าสนาม  ฝรั่งแม่งทำตัวไม่เท่าเทียมมากๆ  ดันให้เด็กมาลำบาก]


ผมคิดว่า  จุฬากับธรรมศาสตร์  กระตุ้นสังคมค่อยๆเป็นค่อยๆไปจะดีกว่า  ที่จะกระตุ้นแบบฉุกกระหุก

ก่อนออกมติเลิกแบกนี่เค้าก็พยายามหาวิธีทุ่นแรงคนแบกโดยการเอารถเข็นมาใช้ช่วยนะ แต่พอถึงสนามกลับมีคำสั่งห้ามใช้เครื่องทุ่นแรง จะให้บ้าแบกอย่างเดียว คนที่อยากแบกก็น้อยอยู่แล้วดันมีพวกบ้าข้างบนสั่งห้ามใช้เครื่องทุ่นแรงอีก สวัสดิการอะไรก็แทบไม่มี เจอแบบนี้ใครมันจะอยากทำต่อ

[AlexW]

เห็นเรื่องแบกพระเกี้ยวนี่ผมนึกถึงญี่ปุ่นที่มีประเพณีแบกศาลเจ้าในวันงานเทศกาลเหมือนกัน ต่างกับของเราตรงที่ว่าทางเขาไม่ต้องเกณฑ์คน แค่คนสมัครอย่างเดียวก็เกินแล้วจนต้องคัดเอาแต่คนที่แข็งแกร่งจริงๆ แถมก่อนวันงานยังฝึกแบกเช้าเย็น บางคนทำทุกปีจนมีรอยแผลเป็นที่ไหล่


มันก็สะท้อนให้เห็นว่าบ้านเรา ความศรัทธาในประเพณีบางอย่างที่ถูกกำหนดโดยชนชั้นสูงส่วนน้อยเริ่มเสื่อมลงเรื่อยๆ

[สุทธชา]

เรื่องอัญเชิญพระเกี้ยว ถ้าผลโหวตของศิษย์ปัจจุบันมันขาดขนาดนั้น ศิษย์เก่าก็น่าจะยอมรับเพราะศิษย์เก่าไม่ได้จัดนิ
หรือไม่งั้นก็ เสนอวิธีแก้ปัญหาเอาจากของปีก่อนมาเป็นกรณีศึกษา มารวมช่วยกันแกก้วางแผนน่าจะดีกว่าออกมาแบบนี้

ส่วนอีกข่าวก็ สังคมมันไปขนาดนี้แล้วหรอเนี่ย

มหาลัยยกเลิกงานปีนี้เพราะโควิดประกาศตั้งแต่30กันยายน เอกฉันท์เพราะคนที่ไม่เห็นด้วยจะไปนึกได้ไงว่าคนกลุ่มนี้จะประชุมลงมติยกเลิกพิธีในอีกเกือบ30วันต่อมา เลยไม่มีใครคัดค้านไงครับ เหมือนตั้งเองชงเอง  พวกคนลงมติยกเลิกเขาไม่ได้ร่วมด้วยช่วยกันเชิญทุกฝ่ายมาปรึกษาและยกเลิกแบบที่ท่านเสนอ

[quote/]


สังคมเหี้* ๆ เกิดจากคน เหี้ยๆ ที่มันเหี้ยๆ ก็ติดต่อมาจากรอบตัวที่บ้านมันนั่นแหละ
จะโทษใคร


ผมถึงได้บอกไงว่า ระบบการศึกษาหรือระบบสังคมไทยมันสนับสนุนให้คนโง่ + จังไร
แล้ววันนึงแม่งก็จะระเบิดใส่หน้าไอ้คนสร้างระบบนั่นเองนั่นแหละ  คนฉลาดมันคุมยาก โง่ๆ ไว้นี่แหละดี

- ไงๆระบบการศึกษาก็อยู่ในมือรัฐบาลทุกสมัยแหละ ไม่มีรัฐบาลไหนทำดีสำเร็จไม่ใช่แค่รัฐบาลนี้ และเดิมทีพิธีเขาเรียบง่ายแต่ตอนหลังผ่าทำอลังการขึ้นเรื่อยๆ แล้วทำไมไม่มีคนเอาภาพของเก่าสมัยที่ยังทำเรียบง่าย ให้กลับไปเป็นแบบนั้น เอาแต่ภาพปีก่อนที่ทำอลังมาใช้ต่อว่า
- และอย่างที่ท่านว่า คนโง่ก็เชื่อเฟคนิวง่ายไม่หาข้อมูลเชิงลึกด้วยตัวเอง หรือเชื่อแต่ข้อมูลด้านเดียว หลอกให้คนโง่เชื่อว่าตัวเองฉลาดง่ายกว่าทำให้คนโง่ฉลาด

เห็นเรื่องแบกพระเกี้ยวนี่ผมนึกถึงญี่ปุ่นที่มีประเพณีแบกศาลเจ้าในวันงานเทศกาลเหมือนกัน ต่างกับของเราตรงที่ว่าทางเขาไม่ต้องเกณฑ์คน แค่คนสมัครอย่างเดียวก็เกินแล้วจนต้องคัดเอาแต่คนที่แข็งแกร่งจริงๆ แถมก่อนวันงานยังฝึกแบกเช้าเย็น บางคนทำทุกปีจนมีรอยแผลเป็นที่ไหล่


มันก็สะท้อนให้เห็นว่าบ้านเรา ความศรัทธาในประเพณีบางอย่างที่ถูกกำหนดโดยชนชั้นสูงส่วนน้อยเริ่มเสื่อมลงเรื่อยๆ

- อย่างที่บอกของเก่าทำเรียบง่าย ไม่ต้องอลัง แต่คนรุ่นหลังต่างหากที่ไปบังคับทำให้อลังจนลำบาก และญี่ปุ่นนะงานเทศกาลก็มีผลประโยชน์  เพราะท่านก็ว่าเองว่าเทศกาล คนท้องถิ่นอาสาทำเพราะไงๆก็กระตุ้นความครึกครื้นท้องถิ่น (คนยิ่งมาดูแห่เยอะยิ่งดีต่อธุรกิจแถวนั้น)ส่วนใหญ่ญี่ปุ่นไม่ค่อยศรัทธาหรอก วัดญี่ปุ่นไม่น้อยแทบเป็นธุรกิจหรืองานครอบครัวไปแล้ว   แต่ของเรามันส่วนใหญ่ไม่แบบเขา จุดประสงค์คนละอย่างเอามาเทียบไม่ได้ แรงจูงใจต่างกัน อีกอย่างนี่ในมหาลัยด้วยนั่นท้องถิ่น

[quote/]
ก่อนออกมติเลิกแบกนี่เค้าก็พยายามหาวิธีทุ่นแรงคนแบกโดยการเอารถเข็นมาใช้ช่วยนะ แต่พอถึงสนามกลับมีคำสั่งห้ามใช้เครื่องทุ่นแรง จะให้บ้าแบกอย่างเดียว คนที่อยากแบกก็น้อยอยู่แล้วดันมีพวกบ้าข้างบนสั่งห้ามใช้เครื่องทุ่นแรงอีก สวัสดิการอะไรก็แทบไม่มี เจอแบบนี้ใครมันจะอยากทำต่อ

อย่าว่าแต่พระเกี๊ยว งานโรงเรียนและมหาวิทยาลัยมากมายอดีตจนปัจจุบัน อาจารย์ศิษย์พี่ก็ใช้พวกนักเรียนหรือรุ่นน้องทั้งนั้น ทุ่นแรงงานทุ่นเงินจ้าง    แทนที่จะว่าพิธี ว่าคนจัดเถอะ แทนที่จะว่าพิธีซึ่งมันความเชื่อใครความเชื่อมัน

[AlexW]

[quote/]
มหาลัยยกเลิกงานปีนี้เพราะโควิดประกาศตั้งแต่30กันยายน เอกฉันท์เพราะคนที่ไม่เห็นด้วยจะไปนึกได้ไงว่าคนกลุ่มนี้จะประชุมลงมติยกเลิกพิธีในอีกเกือบ30วันต่อมา เลยไม่มีใครคัดค้านไงครับ เหมือนตั้งเองชงเอง  พวกคนลงมติยกเลิกเขาไม่ได้ร่วมด้วยช่วยกันเชิญทุกฝ่ายมาปรึกษาและยกเลิกแบบที่ท่านเสนอ
[quote/]
- ไงๆระบบการศึกษาก็อยู่ในมือรัฐบาลทุกสมัยแหละ ไม่มีรัฐบาลไหนทำดีสำเร็จไม่ใช่แค่รัฐบาลนี้ และเดิมทีพิธีเขาเรียบง่ายแต่ตอนหลังผ่าทำอลังการขึ้นเรื่อยๆ แล้วทำไมไม่มีคนเอาภาพของเก่าสมัยที่ยังทำเรียบง่าย ให้กลับไปเป็นแบบนั้น เอาแต่ภาพปีก่อนที่ทำอลังมาใช้ต่อว่า
- และอย่างที่ท่านว่า คนโง่ก็เชื่อเฟคนิวง่ายไม่หาข้อมูลเชิงลึกด้วยตัวเอง หรือเชื่อแต่ข้อมูลด้านเดียว หลอกให้คนโง่เชื่อว่าตัวเองฉลาดง่ายกว่าทำให้คนโง่ฉลาด


[quote/]
- อย่างที่บอกของเก่าทำเรียบง่าย ไม่ต้องอลัง แต่คนรุ่นหลังต่างหากที่ไปบังคับทำให้อลังจนลำบาก และญี่ปุ่นนะงานเทศกาลก็มีผลประโยชน์  เพราะท่านก็ว่าเองว่าเทศกาล คนท้องถิ่นอาสาทำเพราะไงๆก็กระตุ้นความครึกครื้นท้องถิ่น (คนยิ่งมาดูแห่เยอะยิ่งดีต่อธุรกิจแถวนั้น)ส่วนใหญ่ญี่ปุ่นไม่ค่อยศรัทธาหรอก วัดญี่ปุ่นไม่น้อยแทบเป็นธุรกิจหรืองานครอบครัวไปแล้ว   แต่ของเรามันส่วนใหญ่ไม่แบบเขา จุดประสงค์คนละอย่างเอามาเทียบไม่ได้ แรงจูงใจต่างกัน อีกอย่างนี่ในมหาลัยด้วยนั่นท้องถิ่น

[quote/]
อย่าว่าแต่พระเกี๊ยว งานโรงเรียนและมหาวิทยาลัยมากมายอดีตจนปัจจุบัน อาจารย์ศิษย์พี่ก็ใช้พวกนักเรียนหรือรุ่นน้องทั้งนั้น ทุ่นแรงงานทุ่นเงินจ้าง    แทนที่จะว่าพิธี ว่าคนจัดเถอะ แทนที่จะว่าพิธีซึ่งมันความเชื่อใครความเชื่อมัน

แล้วจุดประสงค์ของเราคืออะไรเหรอครับ? แล้วแบบเก่าที่ว่าทำยังไง? ถ้าแค่จะแสดงความเคารพระลึกถึงต่อบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งก็ตั้งศาลวางรูปสัญลักษณ์ไว้เคารพกราบไหว้ก็ได้ ถ้าทำแบบแบกหามแห่อลังการไปทั่วก็แปลว่ามีจุดประสงค์ที่จะพัฒนาให้กลายเป็นงานเทศกาลรื่นเริงเพื่อรวมใจผู้คน ผมไม่รู้ว่ารุ่นเก่ามีจุดประสงค์อะไร หรือรุ่นใหม่ที่เปลี่ยนแปลงไปคิดอะไรอยู่กันแน่ หรือบางทีอาจจะไม่ได้คิดอะไรเลยก็ได้ แค่เอาเท่แบบอลังๆก็พอ 555

[sariora123]

วัดในญี่ปุ่นเป็นธุรกิจ ครับ  เพราะว่า


ญี่ปุ่นมีประกาศมาเป็น 100 ปีแล้วล่ะมั้งว่า รบ.ของประเทศ เป็นกลางทางศาสนา
ไม่สนับสนุนศาสนาใดทั้งสิ้น  ดังนั้น วัด โบสถ์ หรืออะไรก็ตาม หาตังกันเอาเอง
(น่าจะต้องเสียภาษีด้วย)
ในต่างประเทศนั่นวัด โบสถ์มีการล้มละลายด้วยนะ



     ข่าวเรื่องนี้ผมได้ยินมาจาก กระปุก ว่ายกเลิกแห่เกี้ยว และก็โยงไปเรื่องการเมืองกัน
มันเกี่ยวอะไรกับการเมืองฟระ กิจกรรนใน มหาลัย นศ.เขา

[Wannabe]

ประเด็นที่ทำให้ปีนี้โหวตไม่แบก29-0 เพราะปีที่แล้วแม่งานประสบปัญหาหนักมาก
ยาวหน่อยแต่นี่ความเห็นของแม่งานปีที่แล้วที่เป็นคนลุยปัญหากับเขาจริงๆไม่ใช่ความเห็นคนนอกน่าจะเข้าใจภาพรวมในอีกด้านด้วยครับ


จาก =AZVAli5A8_0OQb7rrvUT9UVun8chC0ttKeqYfHTCs4eQrndqfUzI6Fy1RFa83MChcYFplMa3_abK_sk-tfpDY6RNTBsLlFrsb7QGrFhb1B6M_g&__tn__=*NK-R]#CUTUBall73 ผ่านมาครบปี ผมภาวนาอย่างมากว่าไม่อยากพิมพ์ Status วันนี้
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันเลี่ยงไม่ได้จริง ๆ ที่ผมต้องออกมาพูด มันยาวมากจริง ๆ

ก่อนอื่นเลยต้องขอขอบคุณ ทีมเสลี่ยงพระเกี้ยว ทุกคน ทั้งจาก คณะสถาปัตย์ และ คณะศิลปกรรมศาสตร์ ที่ทำให้เสลี่ยงนี้สวยงาม เป็นที่น่าภูมิใจ
ขอบคุณ "ทีมต่อ" น้อง ๆ จากคณะวิศวกรรมศาสตร์ ทุกคนที่ช่วยกันประกอบโครงสร้างของเสลี่ยงนี้ขึ้นมา
ขอบคุณ "ทีมสวัสดิการ" น้อง ๆ เพื่อน ๆ พี่ ๆ จากคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่คอยดูแลน้อง ๆ ของเราในตลอดวัน
ขอบคุณ "ทีม PR" ที่คอยลงประชาสัมพันธ์ และ ถ่ายรูปเก็บความทรงจำให้น้อง ๆ ในวันจริง

... ที่สำคัญที่สุด ขอบคุณ "ทีมผู้อัญเชิญเสลี่ยงพระเกี้ยว" คือน้อง ๆ Freshy จากคณะวิศวฯ และพี่น้องจากคณะอื่นกว่า 50 คน ในการมาเป็นส่วนหนึ่งในวันประวัติศาสตร์วันนี้

ไม่มีคำไหนจะให้ทุกคน นอกจากคำว่า "ขอบคุณมากครับ" จริง ๆ

เบื้องหลังของงานทั้งหมด เนื่องด้วยการที่ผมทำ กวศ.61 มาก่อน ทำให้ผมรับรู้เรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นในงานบอล 73 เรื่องที่ทำให้พี่ชายที่เคยทำงานด้วย ท้อ หมดหวัง กับงาน ๆ นี้จริง ๆ แต่ในความสิ้นหวังนั้นก็ยังมี "เศษแสง" แห่งความหวังอยู่ ด้วยความหวังว่า ผู้ที่สามารถแก้ไขได้จะพอมองเห็นปัญหานี้และเอามันไปแก้ไข เพราะทีม กวศ.61 ก็ได้ทุ่มเททุกอย่างเพื่อหวังจะให้เกิด "ความเปลี่ยนแปลง" สิ่งที่ผมคิดอยู่ก็คือ ผมขอดูความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น

นี่คือ timeline การทำงานทั้งหมดตั้งแต่เราเริ่มทำกันมา

[ก่อนเริ่มงาน]

สิ่งที่ผมอยากจะพิสูจน์มีอยู่อย่างนึงก็คือ "งานผู้อัญเชิญเสลี่ยงพระเกี้ยวมันตายแล้วจริง ๆ ใช่ไหม ?" และ "ถ้าเราทำให้มันมี 'คุณค่า' จริง ๆ มันจะมีคนอยากมาอยู่ไหม ?" ซึ่งโจทย์ข้อที่ 2 เป็นเรื่องที่ยากมาก ผมพยายามตั้งคำถามไปถึงงานบ่อยมากว่า "คุณค่า" ของคนแบกเสลี่ยงอยู่ที่ไหน เขามาแบก “พระเกี้ยว” สิ่งที่ทุกคนต่างเห็นพ้องกันว่าเป็นของที่สูงส่งของจุฬาฯ ต้องแบกของที่หนักกว่า 250 kg บนบ่า ทำไมสิ่งที่เขาได้รับกลับมีแค่ข้าวกล่องกับที่นั่งบนแสตนด์ ? ในขณะที่กิจกรรมอื่นมีของรางวัลจูงใจมากมายเพื่อให้คนอยากเข้าร่วม (รูปเรายังไม่ค่อยมี เพราะเวลาคนถ่ายรูปเขาจะถ่ายไปบนยอดเสลี่ยง และตัดด้านล่างออก)

เราจึงพยายามทำให้งานมันมี “คุณค่า” มากที่สุดด้วยกำลังของเราเอง ใช้งบที่เรามี ดูแลน้อง ๆ ให้ได้เต็มที่ เท่าที่กำลังเราทำได้ ข้าวทุกอย่างต้องดี น้ำต้องมีพอ น้องต้องได้รูป ปัญหาต้องได้รับการแก้

ถึงแม้เราจะพยายามกันเต็มที่แล้ว แต่อุปสรรคที่สำคัญที่สุดคือ การจะเด็กคนหนึ่งจะตัดสินใจมาทำงาน พวกเขาจะ “ถาม” จากพวกรุ่นพี่ น่าเสียดายที่รุ่นพี่ที่ได้รับประสบการณ์จากงานบอลปีก่อน ๆ พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “อย่าไปเลย ไม่โอเคสุด ๆ” สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือผมไปชวนน้องปากเปล่าด้วยตัวเอง แล้วเจอน้องทำหน้ารังเกียจใส่

ไม่มีคน เตรียมอะไรไว้ก็จบเห่ เรารวบรวมคนได้ไม่ถึง 50 คนด้วยซ้ำ (ชุดหนึ่งควรมีอย่างต่ำ 60 คน สำหรับเสลี่ยงน้ำหนัก 250 kg) PR ทุกช่องทาง เก็บทุกชั้นปี ได้แค่นี้จริง ๆ ดังนั้นเราได้ตอบคำถามข้อ 1 ไปแล้วว่า “งานผู้อัญเชิญเสลี่ยงพระเกี้ยวนั้นได้ตายแล้วจริง ๆ”

ข้อ 2 เรื่องคุณค่า ต้องยอมรับจริง ๆ ว่าแม้แต่ตัวผมที่ทำงานมาตลอดชีวิตมหาลัย เห็นงานมาทุกรูปแบบ แต่ผมมองไม่เห็นคุณค่าในเชิงการทำงาน จากงานอัญเชิญเสลี่ยงพระเกี้ยวนี้เลย มันคืองาน แรงงานดี ๆ นี่เอง

เด็กรุ่นใหม่ drive ได้ด้วย คุณค่า เมื่อคุณค่าทาง skill ให้พวกเขาไม่ได้ ก็ต้องให้คุณค่าที่จับต้องได้ (เป็นกายภาพ ของรางวัล ฯลฯ) แต่สิ่งที่ให้น้องได้มากที่สุดดันเป็นข้าวกล่อง กับการดูบอลบนแสตนด์ เราไม่สามารถลง PR อะไรที่มากกว่านั้น เพราะเราระวังการที่เราจะพูดอะไรออกไปมาก (ยึดถือว่าสัญญาแล้วต้องทำได้)

อีกประเด็นที่ขอพูดไว้คือ ทางงาน Proudly present มาก เรื่อง theme ของงานที่ว่า “Make a change” และมีคำนึงที่ผมได้ยินออกมาคือ We’re all equal (เราทุกคนเท่าเทียม) แต่ปฏิเสธไม่ได้จริง ๆ เลยว่าในขบวนเสลี่ยงพระเกี้ยวนี้ยังมีกิจกรรมที่สะท้อนว่า เราไม่เคยเท่าเทียมกันเลยจริง ๆ ถามว่าทางเราตั้งคำถามไหม เราตั้ง เราไม่เคยนิ่งนอนใจ เพราะภาพที่ออกไปเป็นภาพของน้อง ๆ ของเรา เป็นภาพที่ควรเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่สังคม แต่เราก็ไม่เคยได้รับอะไรจากการตั้งคำถามนั้นเลย

ยิ่งตอกย้ำว่า งานนี้ได้ตายแล้วโดยสมบูรณ์ เหนื่อย ใช้แรงกาย คุณค่าให้ไม่ได้ สุดท้ายแล้วใครจะอยากมาทำ

เราปรึกษากันแล้ว จึงคิดว่า ทางเราคณะวิศวฯควรยุติการทำหน้าที่ “งานผู้อัญเชิญเสลี่ยงพระเกี้ยว” ด้วยเหตุผลทั้งหมดที่กล่าวมา ทางกรรมการนิสิตเห็นพ้องต้องกันให้มีการร่างหนังสือแสดงจุดยืนในเรื่องการถอนตัวอย่างเป็นทางการ และ หนังสือยังตั้งคำถามอีกครั้งถึงประเด็นที่ได้กล่าวมาทั้งหมด

[วันงาน]

ในวันจริง เรานัดน้อง ๆ เพื่อเตรียมพร้อมเวลา 10 โมงที่คณะ น้อง ๆ รวมกันกว่า 40 คน ทั้งในส่วนที่ต้อง อัญเชิญเสลี่ยงพระเกี้ยวด้วยการเข็น (ติดล้อให้พระเกี้ยวเป็นปีแรก จากเมื่อก่อนเป็นการแบก 100% เพื่อนทุนแรงน้อง ๆ ให้ได้มากที่สุด) และต้องอัญเชิญเสลี่ยงถ้วยพระราชทานด้วยการ "แบก" ตลอดการเดินทางทุกอย่างควรเป็นไปด้วยความราบรื่น (โอเคน้อง ๆ ไม่มีปัญหากับการเข็น มันช่วยทุ่นแรงน้อง ๆ มากกว่าการแบกแน่ ๆ) แต่ก็มีเรื่องอยู่ที่ว่า เสลี่ยงถ้วยพระราชทาน ที่ยังต้องใช้การ "แบก" เพื่อไปยังสนามศุภฯ ปรากฎว่าน้องที่แบกนั้นเอ่ยปากออกมาว่า ไม่ไหว จนต้องเอาคนในเสลี่ยงพระเกี้ยวไปหมุนเวียนตลอดเวลา

คำถามเกิดขึ้น "เสลี่ยงถ้วยพระราชทานที่เบากว่าเสลี่ยงพระเกี้ยวประมาณ 5 เท่า ใช้คนแบก 8 คน และเปลี่ยนชุดคนแบกไปประมาณ 3 ชุด" เท่ากับว่าเราใช้คนไปกับการแบกเสลี่ยงถ้วยในตลอดเช้าไปเกือบ 20 คน แล้วด้วยจำนวนคนทั้งหมดที่น้อยกว่า 50 คน แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะ "แบก" เสลี่ยงพระเกี้ยวที่หนักกว่า โดยที่น้องยังไหว คุยกับน้อง ๆ เพื่อน ๆ จะขอเข็นต่อจนเข้าสนามเลยไหม (เราได้รับการยืนยันมาแล้วว่าล้อสามารถเข็นเข้าสนามได้ แค่ไม่สามารถลงพื้นหญ้าได้เท่านั้น) หรือมีวิธีไหนไหม ทำให้เสลี่ยงเบาลงก่อนเข้าสนาม หรืออย่างน้อยให้ระยะทางที่ต้องแบกแม่งสั้นมากที่สุด แต่คำตอบยืนยันจากงานมีอยู่แค่คำเดียวว่า "ต้องแบก" เข็นเข้าไม่ได้เด็ดขาด ในความเป็นจริง ผมควรเอาน้อง ๆ ออกมาและเดินกลับคณะไปทั้งหมดตั้งแต่ช่วงบ่ายด้วยซ้ำ เพราะถามว่ามีใครสนใจน้อง ๆ ไหม น้อง ๆ จะหนักไหม จะเป็นลมไหม สิ่งเดียวที่ผมจับความต้องการของทุกคนที่อยู่ตรงนั้นได้ก็คือ "ต้องแบกให้ได้ จะให้หาคนมาให้อีกกี่คน ก็ต้องแบก" ถึงจะไม่พอใจแค่ไหนก็ต้องเก็บไว้ในใจ จากเพื่อน ๆ ที่คอยเตือนว่า "แบกให้มันจบ ๆ ไป" สุดท้ายต้องขอขอบคุณเพื่อน ๆ น้อง ๆ จากทุกภาคส่วนของงานที่มาช่วยกันแบก จนทำให้ความต้องการของงานเกิดขึ้นได้ ทั้งที่มันไม่ควรจะเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องมาเหนื่อยเลย

สิ่งที่ทำได้ตอนนี้มีแค่การดูแลน้อง ๆ ของเราให้ดีที่สุด

หลังจากที่ออกจากสนามในช่วงพิธีเปิด (ซึ่งยาวนานมาก น้องต้องนั่งตากแดดเกือบ 2 ชม.) น้อง ๆ ที่เหนื่อยแทบเป็นลมมาจากอากาศที่ร้อนและน้ำหนักที่ต้องแบก อย่างที่ผมสัญญาไว้กับ น้อง ๆ ส่วนใหญ่ที่เป็นผู้ชาย หนึ่งในความฝันครั้งหนึ่งของคนดูบอลก็คือ การได้ดู "ทีมชาติ" เตะกันแบบติดขอบสนามสักครั้ง พร้อมกับพักกินข้าวจากทางวิศวฯ ที่ได้เตรียมมารอไว้อยู่แล้ว (ถึงขั้นมีน้องเดินมาบอกผมว่า ตื่นเต้นมากพี่จะได้เห็น ศุภโชค เล่นบอลแล้ว)

ปรากฎว่าสิ่งที่เราเจอก็คือ “ขึ้นแสตนด์ staff ไม่ได้ แสตนด์แปรเพลทยังไม่เต็ม” อ้าว! แล้วเราบอกน้อง ๆ ไปแล้วว่าจะได้ขึ้นแสตนด์ไปพักผ่อน ตอนนั้นขอสารภาพตามตรง ไม่เคยเลือดขึ้นหน้ามาก่อน นี่คือสิ่งที่เราได้รับจากการใช้แรงงานมาตลอด 2 ชม. ก่อนหน้า แผนที่เตรียมมาพังทุกอย่าง จากการที่คิดว่าน้องจะได้ขึ้นไปพักผ่อน กินข้าว ดูบอล บนแสตนด์ กลับต้องเร่ร่อนไม่มีที่อยู่ (สนามเทพที่ใช้กินข้าวเที่ยงปิดแล้ว) สรุปที่กินข้าวของน้อง ๆ ผมคือ “ข้างฟุตบาท” ทุกคนอ่านไม่ผิด มันคือข้างทางที่คนเดินไปมา นี่คือสิ่งที่ทีมเสลี่ยงได้รับ (ถ้าน้องต้องขึ้นไปแปรเพลทจะได้กินข้าวกี่โมง จะได้พักเมื่อไหร่ เพราะบอลจบพวกเราต้องอัญเชิญเสลี่ยงเข้าพิธีปิดทันที ล่ะที่เห็นคือเพลทก็แปรกันยันเกือบบอลจบ ถ้าปล่อยให้น้องขึ้นน้องไม่ได้กินข้าวแน่ ๆ)

ในฐานะผู้นำ การผิดสัญญาเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ที่สุด และผมผิดสัญญากับพวกน้องไปแล้ว ผมพาเขามาเจอเรื่องแย่ ๆ สัญญาว่าจะพามาดูบอล กลับได้มานั่งกินข้าวข้างถนน

นี่ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นปีแรก ในงานบอล 72-73 ปัญหาลักษณะนี้ก็ยังวนมาเรื่อย ๆ และพอจบปีก็จะได้รับคำสัญญาที่ว่าจะ “แก้ไข” แต่สิ่งที่เกิดในวันนี้ทั้งหมดมันทำให้ผมเห็นแล้วว่า “งานบอล” ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ฟางเส้นสุดท้ายมันขาดแล้วจริง ๆ

"นับแต่วันนี้ เราขอคืนเสลี่ยงพระเกี้ยวให้จุฬาฯ ครับ" เป็นคำพูดก่อนการบูมครั้งสุดท้าย สำหรับคนบ้า traditional อย่างผม มันเป็นคำพูดที่พูดยากที่สุดในชีวิต พูดจบมันยากจะกลั้นน้ำตา แต่ผมได้พูดออกไปแล้ว และจะส่งเจตจำนงนี้ให้น้อง ๆ รุ่นต่อไป เพราะด้วยเรื่องทุกอย่างที่เราเจอมา มันเกินจะรับไหวจริง ๆ ผมไม่เคยต้องพูดขอโทษในหนึ่งวันมากเท่าวันนี้มาก่อน และ ไม่เคยหมดหวังกับกิจกรรมใด ๆ มากเท่ากิจกรรมนี้มาก่อนด้วย เมื่อปัญหามันคงตัว แก้ไขไม่ได้ สิ่งที่ทำได้คือ เอาน้อง ๆ เราออกมาจากปัญหาดีกว่า

ขอโทษล่วงหน้ากับคนที่ต้องมารับงานนี้ต่อ ไม่ว่าจะเป็น “คณะประมูล” หรือ “เด็กหอใน” แต่ต้องขอพูดตามตรง คุณค่า ของงานนี้มันหาไม่ได้จริง ๆ

เชื่อว่าบทความนี้จะหายไปจากความทรงจำทุกคน หลังผ่านไปได้ไม่กี่เดือน และแน่นอน มันจะส่งไม่ถึงงานบอลครั้งที่ 75

ขอบคุณทุกคนที่อยู่ด้วยกันมา ขอบคุณน้อง ๆ ที่ผู้อัญเชิญ และขอโทษอีกครั้งกับสิ่งที่เจอ เราจะกลับมาในวันที่งานบอลพร้อมมากกว่าที่เป็นอยู่  วันที่สิ่งเหล่านี้ได้รับการแก้ไขแล้ว

รองหัวหน้านิสิตฝ่ายกิจการภายนอก กวศ.62
[url=https://www.facebook.com/hashtag/cutuball74?__eep__=6&__cft__[0]=AZVAli5A8_0OQb7rrvUT9UVun8chC0ttKeqYfHTCs4eQrndqfUzI6Fy1RFa83MChcYFplMa3_abK_sk-tfpDY6RNTBsLlFrsb7QGrFhb1B6M_g&__tn__=*NK-R]#CUTUBall74 [url=https://www.facebook.com/hashtag/%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%A5%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%A2%E0%B8%87?__eep__=6&__cft__[0]=AZVAli5A8_0OQb7rrvUT9UVun8chC0ttKeqYfHTCs4eQrndqfUzI6Fy1RFa83MChcYFplMa3_abK_sk-tfpDY6RNTBsLlFrsb7QGrFhb1B6M_g&__tn__=*NK-R]#ทีมเสลี่ยง

น่าจะเอาคนที่บอกว่า  "ต้องแบกให้ได้"  ให้มาแบกเองเลยแฮะ  และที่ดันบอกว่า
"ไม่งั้นก็หาคนมาเพิ่ม  จะกี่คนก็ได้"  ให้คนที่พูด  ให้ไปหากันเอาเองซะจริงๆ
 


พิธีเปิดยาวนานสองชั่วโมง  นี่แหละธรรมเนียมแบบไทยแท้  ที่ต้องยืดเยื้อ  อย่าง
พิธีเปิดแข่งขันชกมวยชิงแชมป์โลก  ไทยเราก็สเปลเชียลมาก  ยาวมากจนอเมซิ่ง
แถมดันไม่สามารถให้สวัสดิการที่เคยเอ่ยกับคนที่แบกไว้ได้  พวกเขาจะนอยด์และ
ลดคุณค่าของประเพณีแบกก้ไม่แปลกหล่ะ 



พวกผู้ใหญ่  ทำไมไม่มาดูดำดูดีกันซะหน่อย  ปล่อยให้อนาถากันแบบนี้ได้ไง  เฮ้อ

[sariora123]

[quote/]
คนนำเรื่องนี้ก็เนติวิทย์หัวหน้ากลุ่มคนลงมติที่ออกโรงตั้งแต่เรื่องไม่แสดงความเคารพเมื่อ4ปีก่อนและเคลื่อนไหวต่างๆทางการเมืองมาจนตอนนี้ ดูจากประวัติข่าวสารกิจกรรมที่เขานำหรือร่วมของเขาเอาเองละกันครับถ้าอยากรู้(ถ้าไม่อยากรู้ก็ไม่เป็นไร) คือ คนทั่วไปก็เชื่อไม่ลงแล้วว่าที่เขาทำครั้งนี้มันแค่กิจกรรมในมหาลัยแต่น่าจะเป็นแสดงออกเชิงต่อต้านโดยเอาพระเกี๊ยวเป็นเครื่องมือ ซึ่งก็จะไม่ถือว่าเป็นเรื่องภายในมหาลัยแล้ว แถมประกาศวงกว้างทั้งที่ส่วนมหาลัยน่ะมีประกาศยกเลิกฟุตบอลและพระเกี๊ยวอันเนื่องมาจากโควิดตั้งแต่30กันยายนไม่เห็นคนนอกรู้เรื่อง
- เป็นการแสดงเจตนาการเคลื่อนไหวไปถึงนอกมหาลัยอย่างชัดแจ้ง

กิจกรรนั่นมันกิจกรรในมหาลัยเรื่อย ภายใน เราคนนอก ไม่ได้รู้อะไรมา
ข่าวมติประชุมเสียงเอกฉัน จะตีความทางการเมืองเลยคือ คนขอวเนติวิท หมดเลนล่ะมั้ง
และกิจกรรมในมหาลัยเรียนสมัยก่อน ก็ใช้งานคนภายในด้วยกันเอง แต่ ไม่ได้ใช้แรงกัน
แบบลำบากอะไร ถ้าใช้ทำลำบากกัตมาก เขาก็ไม่ทำ
ปัญหามันอยู่ที่คนจัด แล้วคนกัดก็จะอ้าง ประเพณี บลาๆ
มีปัญหาไปเรื่อยๆ แบบนี้ ก็ไม่ต้องมีพีธี ก็จง หมดปัญหา
สมัยก่อน งานกิจกรรม มหาลัย บางเรื่องจะเข้มงวดมาก
แต่จบงานมา ประชุมรวมกันทั้งคณะ อธิบายกันว่าทำไมต้องทำ
ทุกคนเข้าปีต่อไปก็มีจัดต่อ ทำกันมีเหตุผลมีที่มาที่ไป
ไม่ใช่ร้องจะเอาๆ จำทำ แต่ไม่บอกว่าทำไม เพื่ออะไร
กิกรรมไหนมีปัญหากัน ก็ไม่ต้องจัด ก็แค่นั้น

ใช้ทำงานแต่ไม่ดูแลกัน แบบนั้น สมัยก่อนนี้หนีงานไปนั่งกินหมูกระทะดีกว่า
ไม่ได้เป็นคนรับผิดชอบ กิจกรรม อยู่แล้ว


ส่วนของมหาลัยอื่นๆ ผมไม่ทราบ


ประเพณีไทย มันจะเหมือนนาฏศิลไป เข้าไปทุกที คือของที่ตายไปแล้ว
ไม่พัฒนา ไม่เปรี่ยนแปลง ไม่มีคนอยากร่วมสืบทอดขึ้นเรื่อย
คนรุ่นใหม่ๆ ไม่รูสึกมีส่วนร่วมด้วย
เอาเหอะ ไม่ใช่ปัญหาของผมอยู่แล้ว
อะไรมันมีปัญหาน่ารำคาญ ผมไม่ยุ่งด้วย
อยากทำอะไรก็ทำไปอยากเสือกมายุ่งกับตู

[29Forever]

รู้สึกแปลกใจ  ทำไมคนที่อยากจัด  หรือผู้หลักผู้ใหญ่ที่อยากให้จัด  ไม่มาซัพพอร์ท  ไม่มา
คอยช่วยคอยดูแลร่วมแก้ไขปัญหา  อย่างในเคสที่หาคนมาไม่เพียงพอ  แล้วดันมีปัญหา
เรื่องง่ายๆอย่างโซนนั่งกินข้าวกล่อง  ไม่อะไรเลย  ประมาณว่า  ต้องจัดนะแต่ต้องแก้ปัญหา
กันเองนะ  มันกลายเป็นอเนจอนาถมากๆ  ถ้าคิดว่ามันเป็นพิธีสำคัญ  ก็น่าจะซัพพอร์ทให้ดีๆ
ไม่งั้นเด็กจะอยากมาอาสากันมั๊ย  เด็กๆจะอยากสืบสานกันมั๊ย

[Rumia]

เห็นเรื่องแบกพระเกี้ยวนี่ผมนึกถึงญี่ปุ่นที่มีประเพณีแบกศาลเจ้าในวันงานเทศกาลเหมือนกัน ต่างกับของเราตรงที่ว่าทางเขาไม่ต้องเกณฑ์คน แค่คนสมัครอย่างเดียวก็เกินแล้วจนต้องคัดเอาแต่คนที่แข็งแกร่งจริงๆ แถมก่อนวันงานยังฝึกแบกเช้าเย็น บางคนทำทุกปีจนมีรอยแผลเป็นที่ไหล่


มันก็สะท้อนให้เห็นว่าบ้านเรา ความศรัทธาในประเพณีบางอย่างที่ถูกกำหนดโดยชนชั้นสูงส่วนน้อยเริ่มเสื่อมลงเรื่อยๆ

ง่ายๆครับมีผลประโยชน์ไงครับงานแบกเกี้ยวที่ณี่ปุ่นมันคือการเปิดงานเทศการครับ คนแบกเกี้ยวจะได้จองทำเลที่ขายของก่อนใครจะไม่ทำ แล้วยิ่งออกแบบงานยิ่งดีคนยิ่งมาเที่ยวเยอะมันมีผลประโยชน์เป็นระบบ แล้วเกี้ยวในม.ได้อะไรครับงานในณี่ปุ่นมันคือการตกลงกันของย่านการค้าครับ คนในท้องถิ่นไม่ไช่แค่จัดงานแบกเกี้ยวแต่ยังต้องทำไห้งานน่าสนใจมีคนเข้ามาเที่ยวเยอะๆ มันจึงไม่จำเป็นต้องบังคับเพราะถ้าไม่เข้าร่วมก็อย่ามาเสนอหน้าในงาน แต่ของม.อย่าว่าแต่แบกแค่ตากแดดมาดูถ้าไม่บังคับก็ไม่มีใครอยากมา

[name123]

[quote/]
ง่ายๆครับมีผลประโยชน์ไงครับงานแบกเกี้ยวที่ณี่ปุ่นมันคือการเปิดงานเทศการครับ คนแบกเกี้ยวจะได้จองทำเลที่ขายของก่อนใครจะไม่ทำ แล้วยิ่งออกแบบงานยิ่งดีคนยิ่งมาเที่ยวเยอะมันมีผลประโยชน์เป็นระบบ แล้วเกี้ยวในม.ได้อะไรครับงานในณี่ปุ่นมันคือการตกลงกันของย่านการค้าครับ คนในท้องถิ่นไม่ไช่แค่จัดงานแบกเกี้ยวแต่ยังต้องทำไห้งานน่าสนใจมีคนเข้ามาเที่ยวเยอะๆ มันจึงไม่จำเป็นต้องบังคับเพราะถ้าไม่เข้าร่วมก็อย่ามาเสนอหน้าในงาน แต่ของม.อย่าว่าแต่แบกแค่ตากแดดมาดูถ้าไม่บังคับก็ไม่มีใครอยากมา

ได้คำสัญญาแต่สุดท้ายเป็นคำโกหกว่า  ได้นั่งบนอัฒจรรย์ดูนักฟุตบอลไทยที่เป็นอดีตรุ่นพี่สถาบัน  กับได้...
ได้กินข้าวกล่องหนึ่งมื้อ  ริมทางเท้า 

 


//แล้วอย่าลืม  แบกพระเกี๊ยว  แบกกลับขากลับด้วยหล่ะ  อุตส่าห์ให้ข้าวกล่องหนึ่งมื้อเป็นค่าแรงหนึ่งวัน