เป็นเรื่องของคนรู้จักที่เป็นทนาย
เป็นเรื่องการฟ้องสำนักพิมพ์ โดยส่วนหนึ่งฟ้องว่าสำนักพิมไม่มีจรรยาบรรณ สำนักพิมพ์ก็หาคนมาเบิกความให้ถามประเด็นนี้ให้
เมื่อวานถามค้านพยานปากหนึ่ง
เป็นนักแปล จบมนุษฯม.บูรพา เคยเป็นอาจารย์คณะอักษร ศิลปากร
เขาก็กล้าเบิกความว่าทำนองว่า การแปลจะตัดเนื้อหาจากต้นฉบับจากภาษาต่างประเทศ หรือแปลแล้วจะเปลี่ยนแปลงเนื้อหาของบทประพันธ์ภาษาต่างประเทศก็ได้ก็ เพื่อให้เข้ากับสังคมไทยก็เป็นเรื่องที่ทำได้
ยิ่งมาเปรียบเทียบกับพยานของเราถามไปก่อนเขาช่วงเช้า เป็นอาจารย์สอนปริญญาเอกด้านภาษาอยู่นิด้า
ทนายจำเลยพยายามถามค้านในทำนองว่า ถึงแปลผิดความหมายไปจากต้นฉบับภาษาต่างประเทศคนไทยก็ยังไม่น่าจะทราบว่ามันมีการแก้ไขขนาดนั้น คำตอบของพยานฝั่งเราคือ "คุณดูถูกผู้อ่านแบบนั้นไม่ได้" มันเป็นคำตอบที่ควรจะเข้าไปถึงจรรยาบรรณสำนักพิม
เรื่องคุณธรรม จริยธรรมมันสั่งสอนไม่ได้จริงๆ แต่ในฐานะผู้มีวิชาชีพคนหนึ่ง วลีที่ว่า "คุณดูถูกผู้อ่านแบบนั้นไม่ได้" รู้สึกภาคภูมิใจแทน
จากเรื่องนี้เลยสงสัย สำนักพิมพ์การได้ลิขสิทธิ์หนังสือ หรือสื่อ แล้วมาบิดเบือนหรือแก้ไขให้เนื้อความมีการเปลี่ยนแปลง มันมีสิทธิ์หรือ ถึงจะเป็นการซื้อลิขสิทธิ์มาแล้วก็ตาม?
