ไอ้ที่พี้แกทำเรียกแผนการตลาดไม่ได้ด้วยซ้ำ ปล่อยของทำลายกลไกตลาดมั่วเหมือนเด็กเล่นขายของเลยแหละ แถมไอ้ไพ่ในมือที่มีนี่เจ้าตัวไม่ได้คิดถึงเลยด้วยซ้ำ เรียกว่าขายเล่นๆ แบบมึนๆ ก็ว่าได้
ขอออกตัวว่าไม่ได้เรียนจบด้านการตลาด ดังนั้น ที่จะเขียนเป็นความคิดของคนที่เป็นพนักงานกินเงินเดือน ไม่ได้เปิดร้านของตัวเองแต่อย่างใด
ผมไม่เข้าใจ ว่า ถ้าผมผลิตของได้ดีกว่า ต้นทุนถูกกว่า แล้วผมทำไมต้องขายของราคาเท่ากับราคาตลาด
โอเคถ้าต้นทุนของผมสูงกว่าราคาตลาด ต่อให้คุณภาพดีกว่า ผมก็ต้องขายในราคาตลาด พอคนเริ่มติดใจแบรนด์ ค่อยปรับราคา จะขายตลาดชั้นสูงก็ว่าไป
กลไกการตลาด ที่บอกว่าต้องตั้งราคาตามราคาท้องตลาด ต้องไม่เหยียบหัวพ่อค้าที่ขายของชนิดเดียวกัน
ถ้าอย่างนั้นมันก็แค่เครื่องมือของคนที่คุมส่วนแบ่งการตลาดไว้แบบเบ็ดเสร็จ
ผมว่าเราควรยึดหลัก demand supply มากกว่า ตราบใดที่ยังมืคนซื้อ จะตั้งราคายังไงก็ได้ ถ้าคิดว่าขายออก และมีกำไร (จะเป็นเงิน ชื่อเสียง เส้นสาย หรืออะไรก็ได้ที่เราพอใจจะนับว่าเป็นกำไร)
ไม่เห็นต้องไปสนใจหัวพ่อค้าคนอื่นเลย เวลาผมขายขาดทุน ก็ใช่ว่าทางนั้นจะแบ่งข้าวให้ผมกินสักหน่อย
แถมไม่ต้องกลัวการข่มขู่ เพราะมีกำลังทหารอย่างนายน้อยนี่ ยิ่งสบาย