แปลนิยายขอพักก่อนละกัน (ฮา)
ดูจบแล้ว ไม่ว่าสึบารุง่าวนะ มันไม่ง่าวเลย ถึงเปลี่ยนเป็นผู้ใหญ่โดยส่งไปอย่างนั้น ก็คงแทบไม่ได้ต่างอะไรกันนัก จู่ ๆ โดยส่งไปต่างโลก ตายแล้ววนลูป แล้วไม่รู้ว่าจะวนหรือไม่วนกันแน่ เกิดตัดสินใจผิดนิดเดียว ไม่วนลูปนี่คงได้กลับบ้านเก่าเอาง่าย ๆ เลย แต่สำหรับผู้ใหญ่ไปนี่ ผมว่าคงจบตอนลูปเจอเรมฆ่าแล้วละ แล้วยัยพวกนี้ไม่มีโอกาสเป็นนางเอกเลยสักนิด
1. เอมิเลีย สวยนะ น่ารักดี แต่....เป็นยัยตัวซวยพาตูมาตายซ้ำตายซ้อนตลอด ชาตินี้ขออย่าเจอะอย่าเจอกันอีกเลย โดยโบกมือลาหยอย ๆ ออกมาจากคฤหาสน์แบบนั้น ยัยนี่ไม่คิดอะไรกับเราแน่ ๆ อย่าตื้อต่อไปเลย เดี๋ยวจะพาเอาเรื่องซวย ๆ มาให้อีก
2. เรม ไม่ไหวอ้ะ ภาพตอนโดนฆ่า ความรู้สึกตอนที่มีดตัดขาทั้งสองข้าง แล้วโดนทุบด้วยลูกตุ้มดาวตก ความหนาวสั่นของเลือดที่หดหายไปจากร่างกาย โอ้ยไม่ไหว คิดแล้วอยากจะอ้วกออกมา ความรู้สึกที่ว่าเจอกันอีกรอบแล้วจะฆ่าตูหรือเปล่าเนี่ยมันไม่หายไปไหนเลย ถึงจะสวยกว่านี้อีกพันเท่าก็ไม่ไหวจะเคลียร์หรอก มันหายกันยากนะความรู้สึกตอนถูกฆ่าเนี่ย ขนาดโดนยัยเอลซ่าควักไส้ควักพุงออกมายังขาสั่นริก ๆ อยู่เลย ไม่ไหวหรอก ไม่ไหว
3. แรม ยัยนี่คิดจะฆ่ากันจริงจังเลยนี่หว่า! ความรู้สึกไม่ต่างกับน้องสาวเลยสักนิด อย่าเจอะอย่าเจอกันอีกเลย
ก็เห็นมีแต่เบียะโกะนี่ละที่พอปรึกษาได้ แต่มีฝีมือขนาดนั้น คงเอาตัวรอดได้ แล้วเราละมีอะไรฟ้ะ โดนฆ่าตั้งไม่รู้กี่รอบ แถมอยู่ไปก็ถ่วงแข้งถ่วงขาชาวบ้าน แล้วพวกนั้นยังระแวงอีก ขนาดยัยตัวซวยเอมิเลียยังไม่ค่อยจะคิดอะไรเลย แค่เห็นเป็นเพื่อน ไม่ได้เห็นเป็นคนพิเศษเลยสักนิด อย่ากระนั้นเลย รีบออกจากคฤหาสน์บ้านี่ดีกว่า ยังไงพวกนี้ก็ป้องกันตัวเองได้อยู่แล้ว (แถมจะฆ่าเราอีก)
เจอจบตั้งแต่ลูป #2 ไม่สำเร็จแน่นอน แล้วสึบารุก็ออกไปท่องเที่ยวต่างโลก กลายเป็นนิยายต่างโลกธรรมดา ที่พระเอกมีพลังพิเศษสร้างอีเวนท์ลูปได้ไป จบ......
ที่เรื่องมันเป็นอย่างนี้เพราะเจ้าสึบารุมันเป็นคนดี......ไม่ห่างเหินล้วน ๆ เลยนะ ถ้าเป็นคนมีประสบการณ์เรื่องผู้หญิงสักนิด มันจะรู้ได้เลยว่ายัยพวกนี้ไม่ควรยุ่งด้วยเด็ดขาด
