แฟนตาซี-ยูโทเปีย ยุคทองของเอลฟ์

[samuison]

[quote/]
ผมถึงบอกความจริงกับเรื่องแต่งมันคนละเรื่องเรื่องแต่งคนแต่คงไส่ลอบางอย่างมา แต่ความเป็นจริงมันก็ไม่ได้จริงไหมดังนั้นการแต่งนิยายไม่ต้อวอ้างอิงกับความเป็นจริงนัก จะสบายกับผู้แต่งมากกว่าถ้าอ้างอิงกับความเป็นจริงมากมันจะมีคนรู้มาแย้งว่าอะไรของมึง มั่วนี่หว่าเช่นระเบิดฝุ่นที่เคยฮิตในช่วงหนึ่งยัดมาแม่งแทบทุกเรื่อง แต่คนแต่งแม่งไม่รู้หลักการและแรงระเบิดเลยสุดท้ายก็โดนคนอ่านสับเละ

จำได้เพราะมันทำให้คนใช้ระเบิดดูฉลาดน่ะครับ

Breaking bad ของอเมรกิาก็ใช้มุกประมาณนั้นเมหือนกันว่าทำไมครูสอนเคมีถึงเาอชนะพวกมาเฟียได้ว่างั้น

แต่มันก็มีหลายอย่างไม่สมจริงอยู่

ผมแค่พยายามคิดถึงสถานการร์
"ในตำนาน"

อย่างที่ว่ากันน่ะครับ
ว่าพล้อตเรือ่งหลายอย่างในการผจญภัยเกิดขึ้นเพระาไปตามหาสมบัติโบราณที่สาบสูญ

เลยพยายามจะเขียนถึง"ยุคทองที่สาบสูญ"เช่นว่านั้นขึ้นมาน่ะครับ

เทียบตามอัตราส่วนแล้วเอลฟ์หื่นน้อยกว่าคนเยอะมากๆครับ  เอลฟ์ส่วนใหญ่มีลูกไม่เกิน 1-2 คน ส่วนเฟอานอร์นะคือข้อยกเว้น ถ้ามาพูดกันถึงเรื่องทางเพศเอลฟ์อยู่มาเป็นร้อยเป็นพันปีก็ต้องบอกว่าทำกันมาทุกท่าจนกระทั่งหมดความเร้าใจแล้ว(ฮา)  คนจริงๆสามีภรรยาบางคนก็พออยู่กันไปนานๆก็ทำเรื่องแบบนั้นกันน้อยลง แล้วอีกอย่างหนึ่งก็คือเอลฟ์จะเน้นความผูกพันธ์ทางจิตใจมากกว่าร่างกาย นอกจากนั้นด้วยเผ่าพันธุ์ที่มีลูกยากเมื่อมารวมกับปริมาณที่ทำกันน้อยจะมีลูกน้อยก็ไม่แปลกหรอกครับ 

ไปเจอมุก warhammer เล่นมุกนั้นน่ะครับ

ว่าการจับมือกระแสจิตรวมกันมีผลมากกว่าการมีสัมพันะ์ทางกายแต่อย่างเดียบวเพระาคืิอความใกล้ชิดมากเท่าที่คนคนหนึ่งจะมีต่อกันได้

ถ้าอิงเอลฟ์ฉบับดั้งเดิมของโทลคีน ไม่ใช่ว่าเอลฟ์อยู่มานานและอารมณ์ตายด้าน
จริงๆ เอลฟ์ก็ Horny เหมือนกับมนุษย์นั่นแหละ


อย่างในเรื่อง ดวงแก้วซิมมาริล
- เฟอานอร์มีลูกชาย 7 คน
- เอโอ ดาร์คเอลฟ์คนแรกที่ใช้เวทย์มนตร์ลวงตาทำให้เจ้าหญิงเอลฟ์อาเรเดลหลงทางแล้วมาเจอกับเขา จากนั้นก็ล่อลวงนางจนมีลูกด้วยกัน


จะสังเกตได้ว่าเอลฟ์เองก็หื่นไม่ต่างจากมนุษย์หรอกครับ แม้จะอายุยืนยาวกว่า แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่มีความรู้สึก ตายด้าน 

ผมไปเจอมุกที่อธิบายว่าเอลฟ์ไมไ่ด้ตายด้าน มีอารมณ์ความรู้สึกมากวก่าคนทั่วไปด้วยซ้ำ

แต่เนื่องจากอารมณ์ศิลปิน ติสท์กันมาก การเกี้ยวพาราสีเลยใฝช้เวลายาวนานน่ะครับ

[Rumia]

เหตุผลที่พวกต่างโลกเป็นเด็กม.ต้น-ม.ปลายเพราะคนแต่งจะง่ายในการไส่ความรู้ปรกติ เข้ามาดัดแปลงในต่างโลกไงครับไม่ต้องไช้ความรู้ที่ตัวเองไม่รู้จริงเช่นแรงดันน้ำระเบิดฝุ่น ไอ้เจ็ดเทพม.ปลายนี่ชัดเจนเลยว่าไช้ความรู้เกินตัวคนแต่งไปมาก โคตรเทพตะลุยยึดเศรษฐกิจโลกได้แต่พอไช้ความรู้จริงๆในเรื่องแม่งแค่หลักการค้าขายประถม ยิ่งไอ้นักมายากลนี่มึงไช้เวทมนต์แล้วเอาด้ายตัดขีปนาวุธทำลายทวีปได้แม่งไม่ไช้ความรู้ของนักมายากลแล้ว แม่งเรียวมาจากดร.สแตรงรึไงฟะดังนั้นการเขียนเรื่องที่ไม่รู้หลักการจริงๆ มันคือการฆ่าตัวตายครับยิ่งเอามาดันเป็นไฮไลท์ของเรื่ งนี่จบกัน ดังนั้นพระเอกม.ต้น-ม.ปลายจึงตอบโจทย์มากเพราะไม่ว่ายังไง มันก็มีความรู้แค่เท่านี้เอาไปดัดแปลงในโลกแฟนตาซีได้ตามสบาย

[Black7nos]

เหตุผลที่พวกต่างโลกเป็นเด็กม.ต้น-ม.ปลายเพราะคนแต่งจะง่ายในการไส่ความรู้ปรกติ เข้ามาดัดแปลงในต่างโลกไงครับไม่ต้องไช้ความรู้ที่ตัวเองไม่รู้จริงเช่นแรงดันน้ำระเบิดฝุ่น ไอ้เจ็ดเทพม.ปลายนี่ชัดเจนเลยว่าไช้ความรู้เกินตัวคนแต่งไปมาก โคตรเทพตะลุยยึดเศรษฐกิจโลกได้แต่พอไช้ความรู้จริงๆในเรื่องแม่งแค่หลักการค้าขายประถม ยิ่งไอ้นักมายากลนี่มึงไช้เวทมนต์แล้วเอาด้ายตัดขีปนาวุธทำลายทวีปได้แม่งไม่ไช้ความรู้ของนักมายากลแล้ว แม่งเรียวมาจากดร.สแตรงรึไงฟะดังนั้นการเขียนเรื่องที่ไม่รู้หลักการจริงๆ มันคือการฆ่าตัวตายครับยิ่งเอามาดันเป็นไฮไลท์ของเรื่ งนี่จบกัน ดังนั้นพระเอกม.ต้น-ม.ปลายจึงตอบโจทย์มากเพราะไม่ว่ายังไง มันก็มีความรู้แค่เท่านี้เอาไปดัดแปลงในโลกแฟนตาซีได้ตามสบาย

Isekai เศรษฐกิจและการเมือง ส่วนตัวใกล้เคียงความจริงที่สุดนะ คือ LN ของไทย "เกิดใหม่ครั้งนี้จะสร้างประเทศที่ดีได้หรือเปล่านะ" ของ Starless Night
เรื่องนี้แต่ละ Party คือ พร้อมแทงหลังกันจริงๆ ไม่ได้สามัคคีกันจริงๆ แต่สามัคคีกันเป็นบางครั้งหรือครั้งคราว ถ้าผลประโยชน์ลงตัวร่วมกันได้
ซึ่งเรื่องนี้ตัวเอกอย่างนาวินไม่ได้เก่งกล้าสามารถ เพียงแต่เป็นนักดีลผลประโยชน์มากกว่า


ราชาโซมะแรกๆผมก็ชอบนะ แต่หลังๆผมว่ามันแปลกๆหลายจุดเลย
เช่น ปกติแล้วเหล่ามเหสีต้องแย่งกันเพื่อให้ได้รับความสำคัญนะ เพื่อผลักดันลูกของตัวเองขึ้นเป็นรัชทายาท
ยิ่งโซมะเปลี่ยนจากระบอบศักดินาเป็นระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชเนี่ย
ยิ่งต้องแข่งขันกันหนักเลย เพราะมันยกเลิกระบอบเจ้าเมืองเดิมแล้วใช้ผู้สำเร็จราชการแทนไปบริหาร
แทงได้คือแทง ถีบส่งได้คือถีบ ดูอย่างโรมันเป็นตัวอย่างก็ได้ ว่าแย่งอำนาจกันขนาดไหน
แต่ละ Party แต่ละนางเอกฮาเร็มมันไม่ควรจะสามัคคีกันขนาดนี้ คือ ผิดปกติของความเป็นมนุษย์ในทางจิตวิทยา
เพราะมนุษย์ทุกคนต้องการได้รับความสำคัญ ต้องการได้รับการยอมรับ

[pol]

นี่แสดงว่าท่านไม่ละเอียดมากกว่าครับ โซมะนี่บรรดาเมียๆของมันนี่มีแบ๊คกันทั้งนั้นแล้วสาวๆก็คุยกันจนเคลียร์แล้วว่าลูกนางเอกต้องได้ขึ้นครองบัลลังค์เพราะโซมะเป็นเขยแต่งเข้า  ส่วนเรื่องอื่นๆเช่นชายแปดนี่เมียหลวงมีอิทธิพลสูงสุดในตอนแต่งงานเธอเลยได้เป็นภรรยาเอก สาวๆบางคนที่มีอิทธิพลพอๆกันหรือมากกว่าก็ต้องสละตำแหน่งก่อนถ้าจะมาเป็นเมียของพระเอก แบบเธเรซอดีตดยุกหญิงนี่ทำความผิดจนหลุดจากตำแหน่งถึงเข้าฮาเร็มพระเอกได้  ส่วนเรื่องที่สาวๆไม่สามัคคีมีไหม? มีแต่มันเป็นนิยายของผู้ใหญ่ไม่ใช่นิยายวัยรุ่น บางเรื่องนี่เล่นกันถึงตายก็ยังมี

[Rumia]

[quote/]


Isekai เศรษฐกิจและการเมือง ส่วนตัวใกล้เคียงความจริงที่สุดนะ คือ LN ของไทย "เกิดใหม่ครั้งนี้จะสร้างประเทศที่ดีได้หรือเปล่านะ" ของ Starless Night
เรื่องนี้แต่ละ Party คือ พร้อมแทงหลังกันจริงๆ ไม่ได้สามัคคีกันจริงๆ แต่สามัคคีกันเป็นบางครั้งหรือครั้งคราว ถ้าผลประโยชน์ลงตัวร่วมกันได้
ซึ่งเรื่องนี้ตัวเอกอย่างนาวินไม่ได้เก่งกล้าสามารถ เพียงแต่เป็นนักดีลผลประโยชน์มากกว่า


ราชาโซมะแรกๆผมก็ชอบนะ แต่หลังๆผมว่ามันแปลกๆหลายจุดเลย
เช่น ปกติแล้วเหล่ามเหสีต้องแย่งกันเพื่อให้ได้รับความสำคัญนะ เพื่อผลักดันลูกของตัวเองขึ้นเป็นรัชทายาท
ยิ่งโซมะเปลี่ยนจากระบอบศักดินาเป็นระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชเนี่ย
ยิ่งต้องแข่งขันกันหนักเลย เพราะมันยกเลิกระบอบเจ้าเมืองเดิมแล้วใช้ผู้สำเร็จราชการแทนไปบริหาร
แทงได้คือแทง ถีบส่งได้คือถีบ ดูอย่างโรมันเป็นตัวอย่างก็ได้ ว่าแย่งอำนาจกันขนาดไหน
แต่ละ Party แต่ละนางเอกฮาเร็มมันไม่ควรจะสามัคคีกันขนาดนี้ คือ ผิดปกติของความเป็นมนุษย์ในทางจิตวิทยา
เพราะมนุษย์ทุกคนต้องการได้รับความสำคัญ ต้องการได้รับการยอมรับ

เศรษกิจการเมืองของเจ็ดเทพม.ปลายไกล้เคียงกับความจริงผมอยากจะหัวเราะ แม่งแค่เอาของจากอีกเมืองไปขายอีกเมืองก็ยึดตลาดได้เนี่ยนะโคตรตลก ไช้คนสองสามคนขนแม่งชนะกลุ่มพ่อค้าเป็นร้อยเป็นพันได้ แถมเดินซื้อไส่รถลากกากๆปะทะกลุ่มพ่อค้าหลายร้อยที่ไช้รถม้าขนส่ง อ้างว่าซื้อถูกขายแพงพ่อค้าคนอื่นโง่ไม่ซื้อถูกขายแพง แม่งผมอึ้งแบบสมองไปหมดแล้วไช่ไหมพ่อค้านะ

[pol]

[quote/]


เศรษกิจการเมืองของเจ็ดเทพม.ปลายไกล้เคียงกับความจริงผมอยากจะหัวเราะ แม่งแค่เอาของจากอีกเมืองไปขายอีกเมืองก็ยึดตลาดได้เนี่ยนะโคตรตลก ไช้คนสองสามคนขนแม่งชนะกลุ่มพ่อค้าเป็นร้อยเป็นพันได้ แถมเดินซื้อไส่รถลากกากๆปะทะกลุ่มพ่อค้าหลายร้อยที่ไช้รถม้าขนส่ง อ้างว่าซื้อถูกขายแพงพ่อค้าคนอื่นโง่ไม่ซื้อถูกขายแพง แม่งผมอึ้งแบบสมองไปหมดแล้วไช่ไหมพ่อค้านะ

คนละเรื่องครับ เกิดใหม่ฯนะนิยายคนไทย  เจ็ดเทพฯนะมันเป็นนิยายของญี่ปุ่น    เอาจริงๆนะเรื่องเศรษฐกิจในนิยายไทย/ญี่ปุ่นนี่ส่วนใหญ่จะห่วยแตกนะครับ  อย่างล็อกโฮไรซอนนี่ก็ห่วยแตก    ถามหน่อยว่าการกำจัดมอนสเตอร์แล้วได้เหรียญทองมา เหรียญพวกนั้นมันจะมีค่าอะไร? เพราะไม่ได้กระตุ้นให้มีการจ้างงาน ไม่ได้ก่อการผลิต ถ้าเอาเรื่องที่เกิดขึ้นในโลกจริงก็เหมือนตอนที่สเปนไปปล้นทองมาจากอเมริกาใต้จนกระทั่งเศรษฐกิจล่มจมนั่นแหละครับ  ทองคำที่มีค่าเพราะมันหายาก ลองเดินๆไปเตะหมาตายแล้วได้เหรียญทองนี่ คุณค่ามันต่ำกว่าเหล็กแน่นอน

[Black7nos]

[quote/] คนละเรื่องครับ เกิดใหม่ฯนะนิยายคนไทย  เจ็ดเทพฯนะมันเป็นนิยายของญี่ปุ่น    เอาจริงๆนะเรื่องเศรษฐกิจในนิยายไทย/ญี่ปุ่นนี่ส่วนใหญ่จะห่วยแตกนะครับ  อย่างล็อกโฮไรซอนนี่ก็ห่วยแตก    ถามหน่อยว่าการกำจัดมอนสเตอร์แล้วได้เหรียญทองมา เหรียญพวกนั้นมันจะมีค่าอะไร? เพราะไม่ได้กระตุ้นให้มีการจ้างงาน ไม่ได้ก่อการผลิต ถ้าเอาเรื่องที่เกิดขึ้นในโลกจริงก็เหมือนตอนที่สเปนไปปล้นทองมาจากอเมริกาใต้จนกระทั่งเศรษฐกิจล่มจมนั่นแหละครับ  ทองคำที่มีค่าเพราะมันหายาก ลองเดินๆไปเตะหมาตายแล้วได้เหรียญทองนี่ คุณค่ามันต่ำกว่าเหล็กแน่นอน

ส่วนตัวผมชอบอ่านนิยายที่ตัวละครมีความคิดคล้ายมนุษย์นะ ไม่งั้นอ่านไปแล้วมันจะรู้สึกแปลกๆ
ถ้านิยายจีน ผมให้กระบี่เย้ยฯ ผมมองว่าตัวละครหลายตัวในเรื่องมีความใกล้เคียงมนุษย์ที่สุดแล้ว แล้วแต่ละตัวละครมีพัฒนาการเป็นของตัวเองไม่ว่าจะพัฒนาไปในทางดีหรือร้าย


ส่วนนิยายญี่ปุ่นล่าสุดที่ผมอ่าน ผมให้ Kanojo no imouto to kiss wa shita (ผมจูบกับน้องสาวแฟนไปซะแล้ว)
หลายคนบอกว่าพระเอกเป็นคนไม่เอาไหน เป็นคนอ่อนแอ ไม่แน่วแน่ ก็ถูกต้องแล้วครับ มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอตั้งแต่แรกแล้ว แต่เพราะอ่อนแอมันถึงพัฒนาได้
นางเอกชิงุเระ บางคนอาจจะไม่ชอบนะ แต่ส่วนตัวผมค่อนข้างชอบ ผมชอบผู้หญิงแนวที่กล้าได้กล้าเสียเพื่อความรัก+ฉลาด


เยิ่นอิ๋งอิ๋ง เตี่ยเมี่ยง ชิงุเระ
ผมชอบที่เมื่อรู้ว่าตัวเองชอบหรือรักตัวเอก ก็จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มา ไม่ใช่แนวแบบพจมานบ้านทรายทอง
เยิ่นอิ๋งอิ๋งก็พยายามช่วยเหล่งหูชงและทำให้เหล่งหูชงเลิกจมปลักกับความรักไม่สมหวังอย่างงักเล้งซังให้หันมาชอบตัวเอง
เตี่ยเมี่ยงก็แย่งเตียบ่อกี้มาจากจิวจี้เยียก ถึงขั้นละทิ้งฝ่ายมองโกลมาอยู่กับตัวเอก
ชิงุเระ ก็แย่งพี่ชาย(ตัวเอก)มาจากพี่สาวตัวเองอย่างฮารุกะ


ผมว่ามันดูมีความเป็นมนุษย์และมีมิติกว่านางเอกแนวพจมานบ้านทรายทองหรือแนวกุลสตรีนาเดชิโกะที่รอความรัก
แต่อันนี้อาจจะเป็นรสนิยมและค่านิยมส่วนตัวของผมด้วยมั้ง อาจะเพราะบ้านผมเลี้ยงผมมาแบบหัวก้าวหน้าด้วยมั้ง
ทำให้ไม่ชอบแบบกุลสตรีนาเดชิโกะ บ้านทรายทองที่เป็นแนวผู้หญิงที่จะรอความรักจากผู้ชายเพียงอย่างเดียว
รอความรัก โดยเป็นผู้ถูกกระทำ เรียกความสงสาร แบบนี้ผมไม่ค่อยชอบ


อย่างเรื่อง ขอให้รักเรานี้ได้มีความสุข ผมดูอนิเมะได้ไม่กี่ตอน ผมก็เลิกดู จริงๆงานภาพและเพลงประกอบมันใช้ได้นะ
แต่ผมหงุดหงิดนางเอกที่โครตจะพจมานแห่งบ้านทรายทอง รู้ว่าเขาหลอกแต่ก็ยินดีให้หลอก แล้วรอพระเอกมาช่วยแบบอัศวินม้าขาว

[samuison]

เหตุผลที่พวกต่างโลกเป็นเด็กม.ต้น-ม.ปลายเพราะคนแต่งจะง่ายในการไส่ความรู้ปรกติ เข้ามาดัดแปลงในต่างโลกไงครับไม่ต้องไช้ความรู้ที่ตัวเองไม่รู้จริงเช่นแรงดันน้ำระเบิดฝุ่น ไอ้เจ็ดเทพม.ปลายนี่ชัดเจนเลยว่าไช้ความรู้เกินตัวคนแต่งไปมาก โคตรเทพตะลุยยึดเศรษฐกิจโลกได้แต่พอไช้ความรู้จริงๆในเรื่องแม่งแค่หลักการค้าขายประถม ยิ่งไอ้นักมายากลนี่มึงไช้เวทมนต์แล้วเอาด้ายตัดขีปนาวุธทำลายทวีปได้แม่งไม่ไช้ความรู้ของนักมายากลแล้ว แม่งเรียวมาจากดร.สแตรงรึไงฟะดังนั้นการเขียนเรื่องที่ไม่รู้หลักการจริงๆ มันคือการฆ่าตัวตายครับยิ่งเอามาดันเป็นไฮไลท์ของเรื่ งนี่จบกัน ดังนั้นพระเอกม.ต้น-ม.ปลายจึงตอบโจทย์มากเพราะไม่ว่ายังไง มันก็มีความรู้แค่เท่านี้เอาไปดัดแปลงในโลกแฟนตาซีได้ตามสบาย

ผมฮาเรื่องหนึ่งเรื่อง โนบุนะ โนบุนากะหญิง
ที่อิเซไคเป็นเจ้าลิง แค่ทำมาค้าขายไปมาก็รวยมีเงินทองเต็มห้อง
หากทำอย่างนั้นได้คงยึดครองญีปุ่่นได้ไปนานแล้ว

[quote/]


ส่วนตัวผมชอบอ่านนิยายที่ตัวละครมีความคิดคล้ายมนุษย์นะ ไม่งั้นอ่านไปแล้วมันจะรู้สึกแปลกๆ
ถ้านิยายจีน ผมให้กระบี่เย้ยฯ ผมมองว่าตัวละครหลายตัวในเรื่องมีความใกล้เคียงมนุษย์ที่สุดแล้ว แล้วแต่ละตัวละครมีพัฒนาการเป็นของตัวเองไม่ว่าจะพัฒนาไปในทางดีหรือร้าย


ส่วนนิยายญี่ปุ่นล่าสุดที่ผมอ่าน ผมให้ Kanojo no imouto to kiss wa shita (ผมจูบกับน้องสาวแฟนไปซะแล้ว)
หลายคนบอกว่าพระเอกเป็นคนไม่เอาไหน เป็นคนอ่อนแอ ไม่แน่วแน่ ก็ถูกต้องแล้วครับ มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอตั้งแต่แรกแล้ว แต่เพราะอ่อนแอมันถึงพัฒนาได้
นางเอกชิงุเระ บางคนอาจจะไม่ชอบนะ แต่ส่วนตัวผมค่อนข้างชอบ ผมชอบผู้หญิงแนวที่กล้าได้กล้าเสียเพื่อความรัก+ฉลาด


เยิ่นอิ๋งอิ๋ง เตี่ยเมี่ยง ชิงุเระ
ผมชอบที่เมื่อรู้ว่าตัวเองชอบหรือรักตัวเอก ก็จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มา ไม่ใช่แนวแบบพจมานบ้านทรายทอง
เยิ่นอิ๋งอิ๋งก็พยายามช่วยเหล่งหูชงและทำให้เหล่งหูชงเลิกจมปลักกับความรักไม่สมหวังอย่างงักเล้งซังให้หันมาชอบตัวเอง
เตี่ยเมี่ยงก็แย่งเตียบ่อกี้มาจากจิวจี้เยียก ถึงขั้นละทิ้งฝ่ายมองโกลมาอยู่กับตัวเอก
ชิงุเระ ก็แย่งพี่ชาย(ตัวเอก)มาจากพี่สาวตัวเองอย่างฮารุกะ


ผมว่ามันดูมีความเป็นมนุษย์และมีมิติกว่านางเอกแนวพจมานบ้านทรายทองหรือแนวกุลสตรีนาเดชิโกะที่รอความรัก
แต่อันนี้อาจจะเป็นรสนิยมและค่านิยมส่วนตัวของผมด้วยมั้ง อาจะเพราะบ้านผมเลี้ยงผมมาแบบหัวก้าวหน้าด้วยมั้ง
ทำให้ไม่ชอบแบบกุลสตรีนาเดชิโกะ บ้านทรายทองที่เป็นแนวผู้หญิงที่จะรอความรักจากผู้ชายเพียงอย่างเดียว
รอความรัก โดยเป็นผู้ถูกกระทำ เรียกความสงสาร แบบนี้ผมไม่ค่อยชอบ


อย่างเรื่อง ขอให้รักเรานี้ได้มีความสุข ผมดูอนิเมะได้ไม่กี่ตอน ผมก็เลิกดู จริงๆงานภาพและเพลงประกอบมันใช้ได้นะ
แต่ผมหงุดหงิดนางเอกที่โครตจะพจมานแห่งบ้านทรายทอง รู้ว่าเขาหลอกแต่ก็ยินดีให้หลอก แล้วรอพระเอกมาช่วยแบบอัศวินม้าขาว 

ท่านชอบการแก่งแย่งของมนุษย์ ฮา

อันที่จริงผมค่อนข้างกลับมาชอบสไตล์ก๊วยเจ๋งมากวก่าน่ะครับ

ว่าอุดมการณ์ บางทีมันก็ไม่ใช่เรื่องโกหก


แค่ตามการเมืองเราเล่นเกมส์ CKIII
อาจจะเป็นการจำลองได้ว่าการเป็นคนดีและชิงอำนาจไปด้วยมันยากแค่ไหน

การเป็นคนชั่วจะทำให้เรารอดได้ในการเมืองมากกว่าว่างั้น

[quote/] คนละเรื่องครับ เกิดใหม่ฯนะนิยายคนไทย  เจ็ดเทพฯนะมันเป็นนิยายของญี่ปุ่น    เอาจริงๆนะเรื่องเศรษฐกิจในนิยายไทย/ญี่ปุ่นนี่ส่วนใหญ่จะห่วยแตกนะครับ  อย่างล็อกโฮไรซอนนี่ก็ห่วยแตก    ถามหน่อยว่าการกำจัดมอนสเตอร์แล้วได้เหรียญทองมา เหรียญพวกนั้นมันจะมีค่าอะไร? เพราะไม่ได้กระตุ้นให้มีการจ้างงาน ไม่ได้ก่อการผลิต ถ้าเอาเรื่องที่เกิดขึ้นในโลกจริงก็เหมือนตอนที่สเปนไปปล้นทองมาจากอเมริกาใต้จนกระทั่งเศรษฐกิจล่มจมนั่นแหละครับ  ทองคำที่มีค่าเพราะมันหายาก ลองเดินๆไปเตะหมาตายแล้วได้เหรียญทองนี่ คุณค่ามันต่ำกว่าเหล็กแน่นอน  

มุกจากเกมส์กระดาน dnd คือการที่เราเอาเงินมาใช้กับคาถาครับ
ที่เราเห้ฯในโอเวอร์ลอร์ดที่ตอ้งใช้ทองคำเพื่อชุบชีวิตนั่นล่ะครับ

ทำให้เงินคือสิ่งที่หายากมาก ไม่มีการเกิดเงินเฟ้อตราบใดที่เรายังมีพ่อมดคอยใช้คาถาที่ทำลายเงินตราอยู่เสมอ

นี่แสดงว่าท่านไม่ละเอียดมากกว่าครับ โซมะนี่บรรดาเมียๆของมันนี่มีแบ๊คกันทั้งนั้นแล้วสาวๆก็คุยกันจนเคลียร์แล้วว่าลูกนางเอกต้องได้ขึ้นครองบัลลังค์เพราะโซมะเป็นเขยแต่งเข้า  ส่วนเรื่องอื่นๆเช่นชายแปดนี่เมียหลวงมีอิทธิพลสูงสุดในตอนแต่งงานเธอเลยได้เป็นภรรยาเอก สาวๆบางคนที่มีอิทธิพลพอๆกันหรือมากกว่าก็ต้องสละตำแหน่งก่อนถ้าจะมาเป็นเมียของพระเอก แบบเธเรซอดีตดยุกหญิงนี่ทำความผิดจนหลุดจากตำแหน่งถึงเข้าฮาเร็มพระเอกได้  ส่วนเรื่องที่สาวๆไม่สามัคคีมีไหม? มีแต่มันเป็นนิยายของผู้ใหญ่ไม่ใช่นิยายวัยรุ่น บางเรื่องนี่เล่นกันถึงตายก็ยังมี 

ผมไปอ่านจาก 4chan มีการแซวว่า

คงจะเซ้งมากหากพี่ชายเราเป็นราชา แต่เราดันเป็นแค่ทาสสามัญชน
คงมีสงครามกลางเมืองกันแน่ๆล่ะในอนาคต

[Rumia]

[quote/]

ผมฮาเรื่องหนึ่งเรื่อง โนบุนะ โนบุนากะหญิง
ที่อิเซไคเป็นเจ้าลิง แค่ทำมาค้าขายไปมาก็รวยมีเงินทองเต็มห้อง
หากทำอย่างนั้นได้คงยึดครองญีปุ่่นได้ไปนานแล้ว

[quote/]

ท่านชอบการแก่งแย่งของมนุษย์ ฮา

อันที่จริงผมค่อนข้างกลับมาชอบสไตล์ก๊วยเจ๋งมากวก่าน่ะครับ

ว่าอุดมการณ์ บางทีมันก็ไม่ใช่เรื่องโกหก


แค่ตามการเมืองเราเล่นเกมส์ CKIII
อาจจะเป็นการจำลองได้ว่าการเป็นคนดีและชิงอำนาจไปด้วยมันยากแค่ไหน

การเป็นคนชั่วจะทำให้เรารอดได้ในการเมืองมากกว่าว่างั้น

[quote/]

มุกจากเกมส์กระดาน dnd คือการที่เราเอาเงินมาใช้กับคาถาครับ
ที่เราเห้ฯในโอเวอร์ลอร์ดที่ตอ้งใช้ทองคำเพื่อชุบชีวิตนั่นล่ะครับ

ทำให้เงินคือสิ่งที่หายากมาก ไม่มีการเกิดเงินเฟ้อตราบใดที่เรายังมีพ่อมดคอยใช้คาถาที่ทำลายเงินตราอยู่เสมอ
[quote/]

ผมไปอ่านจาก 4chan มีการแซวว่า

คงจะเซ้งมากหากพี่ชายเราเป็นราชา แต่เราดันเป็นแค่ทาสสามัญชน
คงมีสงครามกลางเมืองกันแน่ๆล่ะในอนาคต

ไม่ได้ครับมีเงินไม่มีทหารก็เหมือนเจ้าเมืองมิโนะที่โคตรรวยแต่ผมก็ไม่เห็นมันจะครองณี่ปุ่นได้

[samuison]

[quote/]
ไม่ได้ครับมีเงินไม่มีทหารก็เหมือนเจ้าเมืองมิโนะที่โคตรรวยแต่ผมก็ไม่เห็นมันจะครองณี่ปุ่นได้

จำไได้ว่ามากจสายพ่อค้าน่ะครับ

แต่เท่ากับว่าชาติตระกูลต่ำ คนเลยไม่นับถือ
ญีปุ่่นนี่ระบบศักดินาสูงมากๆ