ผมโดนจนชาชินแล้วครับ
จากประสบการณ์ส่วนตัว กลุ่มคนที่มองว่าสื่อบันเทิงการ์ตูนไร้สาระ มันมีหลายเคสครับ
กลุ่มที่ 1 พวกที่มองว่าสื่อบันเทิงการ์ตูนเป็นเรื่องที่ไร้สาระจริง ๆ เพราะทำให้เสียเวลาชีวิตทำมาหากิน
พวกเราต้องยอมรับก่อนว่าสื่อการ์ตูนนั้นทำมาเพื่อจุดประสงค์หลายชนิด ไม่ว่าจะเพื่อความบันเทิง เพื่อการเรียนรู้ หรือเพื่อปรับทัศนคติของคนที่เสพลงไป
แต่คนที่จะมีเวลาว่างพอมาเสพสื่อเหล่านี้ได้ มันต้องเป็นคนที่ว่างและชอบการ์ตูนจริง ๆ
คนที่ผมรู้จักคนหนึ่งก็เป็นพวกประเภทแบบนี้ คือทุ่มพลังให้กับงานมากจนมองว่าการ์ตูนเป็นเรื่องสำหรับคนว่างงานไป
กลุ่มที่ 2 พวกที่อิจฉา...
มันมีคนกลุ่มนี้จริง ๆ นะเออ
คือมีคนรู้จักบางคน เมื่อก่อนมันชอบการ์ตูน ชอบเกมส์มาก
แต่พอโตมาทำงาน มันไม่มีเวลาว่างเหลือไปเสพสื่อบันเทิงพวกนี้
ต้องทำงาน ดูแลลูกเมีย
เวลาเจอหน้ากัน พอรู้ว่าเรามีเวลาว่างพอมาเสพสื่อที่มันชอบ
เลยพูดเหน็บต่อว่า ว่าสื่อพวกหนี้มันเป็นของไร้สาระ
ทั้งที่พอคุยไปสักพัก มันดันกลับเจือกตั้งใจฟังว่าปัจจุบันวงการมันไปถึงไหนแล้ว
มีเรื่องอะไรใหม่ ๆ บ้าง
คือมันยังสนใจนั่นละ แต่เวลาชีวิตมันไม่ให้ เลยรู้ึกอิจฉาคนที่ยังมีเวลาว่างมาทำพวกนี้ได้
กลุ่มที่ 3 พวกที่ต้องสร้างภาพลักษณ์
กลุ่มนี้เป็นพฤติกรรมที่ผมเข้าใจได้ เพราะมันเกี่ยวข้องกับสายงานที่ทำ
คือสังคมผู้ใหญ่กับการทำงาน บางทีก็ต้องยอมรับ ว่ายังมีคนอีกมาก ที่ไม่เข้าใจถึงบริบทของการ์ตูนปัจจุบัน
พวกเขายังเข้าใจว่าการ์ตูนเป็นของสำหรับเด็ก
และสื่อการ์ตูนญึ่ปุ่นจะเน้นความรุนแรง + นม
เพื่อรักษาภาพลักษณ์ในการทำงาน เลยต้องบิดเบี้ยวตัวเองเล็กน้อย (แต่ลับหลังกลุ่มนี้จะหาเวลาไปเสพสื่อการ์ตูน เกมส์ ตามเดิม)
อันนี้ก็เป็นจาก ประสบการณ์ตรงที่ผมเจอมานะครับ
*************
แต่ถ้าให้เทียบกับเมื่อ 10-15 ปี ก่อน ผมว่าตอนนี้การเหยียดกลุ่มคนดูการ์ตูนถือว่าเบาลงมากแล้วละครับ