[quote/]อันสุดท้ายไม่ใช่ก็ใกล้เคียง ... เพื่อนสมัยเด็กเป็นทางผ่านไปสู่ความสำเร็จ
แค่ไปช่วยทำกระดาษ ... ได้ทั้งความรู้ มารยาท ฯลฯ ได้เป็นพ่อค้าตามที่หวัง ได้เส้นสายการตลาดธุรกิจในอนาคต
เรียกว่าอนาคตมั่นคงไปเลยชั่วชีวิต ...จากเดิมที่ได้แค่ฝันลมๆ แล้งๆ (ได้ไมน์ช่วยทุกอย่างเลยน่ะนั่น)
ผมมีเพื่อนสมัยเด็ก ทั้งชายทั้งหญิง ที่ผมทำให้พวกเขาแบบนี้ สุดท้าย ทุกคนก็มีวิถีชีวิตของตัวเอง
บ้างบางคน พยายามหลบหน้า(ได้ดิบได้ดีไปแล้ว) บ้างบางคนไปสายวิชาการ คิดๆไปแล้ว คิดถึงแฮะ
EDIT : เล่าต่ออีกหน่อย ระบาย บางคนอยากทำธุรกิจแต่ไม่มีเงิน ผมควักให้แบบไม่ต้องมีสัญญากู้
บ้างประสบปัญหา ควักให้เดี๋ยวนั้น บ้างให้ทุนการศึกษาจนจบปริญญาตรีเกียรตินิยมแถมจบไวมาก
อันที่จริงผมไม่เคยทวงเลยนะ แต่เหมือนพวกเขากลัวไม่กล้าเสนอหน้า หลายคนมีลูกไปแล้ว ผมก็
อยากอุ้มลูกเขาบ้าง พวกเขาไม่น่าจะกลัวอะไรผมนักหนา เงินที่ให้ไปไม่เคยคิดจะอยากได้คืน ซ้ำ
ทั้งตอนนั้นและหลังจากที่เขาตั้งตัวกันได้ ก็แอบป้อนงาน ป้อนโอกาศให้เสมอๆ คิดแค่เพื่อน แต่ก็
มีบางคน ดันคิดเกินเลยกับผมหล่ะมั้ง แต่ก็เป็นความทรงจำที่ดี นี่ถ้าผมสมยอมไปก็คงดีหล่ะมั้ง ฮา
[วัยรุ่น มันเป็นอะไรที่น่าหวนหาแฮะ มิน่า มังงะญี่ปุ่น มักใส่ใจ ในประถม ม.ต้น ม.ปลาย มหาลัย]