ว่าด้วยการยิงกันภายในโรงเรียน

[topkun]

ปัญหานี้แก้ยากมาก

จะหวังพึ่งครูให้แก้ปัญหาก็ยาก ที่ญี่ปุ่นครูเองยังโดนบูลลี่เลย
https://www.komchadluek.net/news/breaking-news/391930
ของไทย ครูเงินเดือนน้อย ต้องคอยทำผลงานเลื่อนขั้นตลอดเวลา ส่วนใหญ่เลยไม่มีเวลาสนใจนักเรียน แถมไม่อยากยุ่งให้เกิดปัญหากับตัวเอง
คามต่างจังหวัด ที่ไกลๆจากตัวเมือง ก็มีครูน้อยอีก

ล่าสุดโรงเรียนกลัวเสียหน้า โทษเป็นความผิดเกมอีกละ

[Diamos]

ผมเคยโดน bully อดทนแม่งไม่ช่วยอะไร วันหนึ่งเลยท้าต่อยแม่งกลับ ถึงจะต่อยแพ้ แต่ ปรากฏ​ว่ามันเลิก bully ไปเลย แถมยังกลายเป็นเพื่อนกันอีก แปลกดีไหมละ ?


คำสอนว่าให้มีน้ำอดน้ำทน (จนสุดโต่ง)​ บางทีมันคือจุดเริ่มที่ทำให้เกิดช่องโหว่ในการเอารัดเอาเปรียบในสังคมนะผมว่า

ปัญหานี้แก้ยากมาก

จะหวังพึ่งครูให้แก้ปัญหาก็ยาก ที่ญี่ปุ่นครูเองยังโดนบูลลี่เลย
https://www.komchadluek.net/news/breaking-news/391930
ของไทย ครูเงินเดือนน้อย ต้องคอยทำผลงานเลื่อนขั้นตลอดเวลา ส่วนใหญ่เลยไม่มีเวลาสนใจนักเรียน แถมไม่อยากยุ่งให้เกิดปัญหากับตัวเอง
คามต่างจังหวัด ที่ไกลๆจากตัวเมือง ก็มีครูน้อยอีก

ล่าสุดโรงเรียนกลัวเสียหน้า โทษเป็นความผิดเกมอีกละ
[img/]

โทษเกมส์ง่ายดีสินะ... สังคมนี้มันไร้ความรับผิดชอบกันถึงขนาดนี้เลยเรอะ 

[Taw]

ปัญหานี้แก้ยากมาก

จะหวังพึ่งครูให้แก้ปัญหาก็ยาก ที่ญี่ปุ่นครูเองยังโดนบูลลี่เลย
https://www.komchadluek.net/news/breaking-news/391930
ของไทย ครูเงินเดือนน้อย ต้องคอยทำผลงานเลื่อนขั้นตลอดเวลา ส่วนใหญ่เลยไม่มีเวลาสนใจนักเรียน แถมไม่อยากยุ่งให้เกิดปัญหากับตัวเอง
คามต่างจังหวัด ที่ไกลๆจากตัวเมือง ก็มีครูน้อยอีก

ล่าสุดโรงเรียนกลัวเสียหน้า โทษเป็นความผิดเกมอีกละ
[img/]

อยากจะบอกว่าเกมส์นี้ช่วยผมมาหลายครั้งมาก ไม่งั้นทุกวันนี้ผมบ้าไปละ เวลาเครียดๆผมเล่นเกมส์ขับรถเมล์ ขับแบบ Fast8 ประตูเปิดอ้าตลอดทางแล้วจินตนาการว่าคนที่เกลียดอยู่บนรถนั้นและยืนหน้าประตูเตรียมลง ก็แถมป้ายแม่ง5555 สะใจโคตรๆ

ผมเคยโดน bully อดทนแม่งไม่ช่วยอะไร วันหนึ่งเลยท้าต่อยแม่งกลับ ถึงจะต่อยแพ้ แต่ ปรากฏ​ว่ามันเลิก bully ไปเลย แถมยังกลายเป็นเพื่อนกันอีก แปลกดีไหมละ ?


คำสอนว่าให้มีน้ำอดน้ำทน (จนสุดโต่ง)​ บางทีมันคือจุดเริ่มที่ทำให้เกิดช่องโหว่ในการเอารัดเอาเปรียบในสังคมนะผมว่า

[quote/]

โทษเกมส์ง่ายดีสินะ... สังคมนี้มันไร้ความรับผิดชอบกันถึงขนาดนี้เลยเรอะ   

ใช่ครับ ความอดทนไม่ใช่ทางออกทุกอย่าง พวกผู้ใหญ่บางคนก็อ้างสำนวนสวยๆเพื่อปัดสวะพ้นตัว หลายๆสำนวนที่บอกให้อย่าทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่เอามาใช้เป็นข้ออ้างสนองพวกมักง่ายจนชิน อ้างว่าเป็นหน้าที่เหยื่อต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ท้าชนพวกมันได้ แต่ทีฝ่ายคนBully แทบไม่พูดถึง หรืออย่างมากก็นิดๆหน่อยๆพอเป็นพิธี

[remains]

ความรุนแรงไม่แก้ปัญหา?  หึ!


สมัยเด็ก ตอนประถม คุยดีๆ ว่าไม่ชอบ ก็แล้ว ฟ้องครูก็แล้ว ก็ยังโดน. สุดท้ายรวบรวมความกล้าฝืนความรู้สึกในตอนนั้นที่ไม่อยากทำร้ายใครต่อยหน้าไปเต็มแรงทีนึง ไม่มาแกล้งอีกเลยเหอะ

ไอ้พวกนี้ใจมันกระจอก เหมือนหมาจรชั้นเลวประจำซอยที่จะเก่งกะคนที่มันเห็นว่าสู้มันไม่ได้ เก่งกับคนที่ยอมมัน คนที่ไม่มีพวก
พอเห็นเราไม่อะไรล่ะเห่าจังขู่จัง ถ้าเราวิ่งหนีล่ะไล่กัดเชียว แต่พอเราหยิบไม้หรือหันกลับไปสู้ทีนี่หางจุกตูดเผ่นอย่างไวเลยนะ  แถมถ้าทำมันเจ็บสังคมก็จะออกมาประนามเราด้วยว่ารังแกหมา

[fateproject]

มันเป็นเรื่องยากนะที่จะแก้การไม่ให้เกิดการBully (กลั่นแกล้ง)กัน


เพราะว่ามนุษย์นั้นมีความรู้สึกอยากอยู่เหนือคนอื่น ถึงจะมีความสามารถเท่ากันขนาดไหน


ก็ยังมีความรู้สึกอยู่เหนือกว่าคนที่ความสามารถเท่ากันอยู่ดี


ดังนั้นพอมีคนที่อยู่ต่ำกว่า,อ่อนแอกว่า หรือไม่ค่อยสู้คน อยู่เฉยๆ ไม่พยายามเข้ากับใครก็มักตกเป็นเป้าการกลั่นแกล้งของคนกลุ่มนี้


ตัวอย่างผมขอยกนิยายที่ผมแปลอยู่ก็แล้วกัน(เกี่ยวมั้ยเนี่ย?ถ้าไม่เกี่ยวก็คิดซะว่าโฆษณาล่ะกัน)

สปอยส์ ซ่อน ซ่อน:

ประมาณนี้มั้งครับ แต่นี่เป็นโลกความเป็นจริงไม่ใช่ต่างโลก
แต่คนที่ทำก็เพราะมีจุดประสงค์อยากเป็นหัวหน้ากลุ่ม ทำให้รู้สึกว่าตัวเองเก่งมีเพื่อนห้อมล้อม ฯลฯ
ส่วนคนที่ถูกแกล้งล่ะเป็นไงก็ขึ้นอยู่กับคนคนนั้น ใครจิตใจบอบบางก็ฆ่าตัวตาย พอเขาสู้กลับก็ถูกว่าว่าเป็นพวกใช้ความรุนแรง
แบบมังงะบางเรื่องถึงขั้นฆ่ายกห้องเลยก็มี ข่าวสหรัฐ(ผมไม่แน่ใจไม่ได้ตาม)ก็มีเอาปืนไปกราดยิงคน

สรุปปัญหามันละเอียดอ่อน แก้ไขได้ยาก เพราะไม่ใช่แก้ที่ฝ่ายใดฝ่ายนึงปัญหาจะหมดไป
ต้องร่วมมือหลายฝ่าย ไม่ว่าจะเป็น

- ฝ่ายผู้ครอง(ต้องมีเวลาสอนลูก แต่ภายในสังคมไทยที่หาเช้ากินค่ำยากหน่อย)

- ฝ่ายนักเรียนเองก็ต้องไม่เป็นฝ่ายทำตัวกร่างหรือชอบหยอกเย้านักเรียนคนอื่น
  ไม่ได้พูดนะครับว่าหยอกเล่นไม่ได้เลย แต่มันก็ต้องอยู่ในขอบเขต หากเลยเส้นแบ่งไป
  มันก็ไม่ใช่แค่การหยอกแล้วแต่เป็นการรวมหัวกันกลั่นแกล้ง ซึ่งถ้าอีกฝ่ายไม่ชอบก็ควรเลิกซะ

- ทางฝ่ายอาจารย์เองก็ต้องคอยสอดส่อง หากเห็นสิ่งผิดปกติก็ควรเรียกมาตักเตือน
   แต่อันนี้ก็พอเข้าใจเพราะบางทีนักเรียนไม่ได้แหย่หรือแกล้งกันในชั่วโมงเรียนหรอก
   แต่ช่วงพักถ้าเดินไปทานอาหารแล้วเจอก็ควรดูด้วย แต่บางทีอาจารย์เดี๋ยวนี้พักคือพักไม่สนใจหรอกครับเด็กน่ะ
   แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่มีอาจารย์ที่ดีเลยนะแต่ก็มีแค่ส่วนนน้อย(ผมไม่ได้เหมารวมนะ)
   ซึ่งตรงนี้พวกนักเรียนเองก็ควรเป็นหูเป็นตาด้วย หากเห็นก็ไปบอกอาจารย์ซะ
   ส่วนอาจารย์เองถ้าเรียกมาเตือนก็ควรจะเป็นหลังเลิกเรียน เพื่อไม่ให้นักเรียนคนนั้นอายหรือเสียหน้าต่อหน้าคนอื่น
   ซึ่งจะทำให้นักเรียนคนนั้นโกรธแค้นและกลั่นแกล้งหนักขึ้น

[Diamos]

ว่าแล้วก็นึกถึงบุตรีดยุค

ไอรีสลุกขึ้นสู้กับคนที่มาวางอำนาจกลั่นแกล้งโบสถ์ที่ถูกทิ้งร้าง

ถึงจะโลกสวย แต่ก็ไม่โง่พอลุกต่อสู้ทั้งที่ตัวเองไม่มีพลัง

เธอไม่อยากให้สังคมมีแต่คนอ่อนแอถูกรังแก แต่ต้องการให้คนสามารถใช้ชีวิตได้อย่างสบายใจ ด้วยการที่มี [ยาม] คอยสอดส่องดูแลความปลอดภัยเป็นที่พึ่ง

เธอไม่อยากให้สังคมของเธอเป็นสังคมที่มีแต่ต้องใช้อำนาจ หรือเป็นสังคมที่ต้องใช้กำลังตัวเองเพื่อปกป้องชีวิตตัวเอง

เป็นสังคมที่สามารถวางใจได้ว่ารัฐจะปกป้องชีวิตมอบความยุติธรรมให้กับพวกเขาได้

ซึ่งนั่นละคือสังคมอุดมคติครับ

***

คำพูดที่ว่าให้อดทนต่อการ Bully ไม่ต้องโต้ตอบนั้น สามารถพึงกระทำได้เฉพาะสังคมแบบไอรีสเท่านั้น คือมีความยุติธรรมยืนอยู่ฝ่ายเรา คอยปกป้องและเรียกหาความยุติธรรมให้กับเราได้ และไม่ยกโทษให้กับฝ่ายผู้กระทำอันมิชอบ

แต่สังคมที่พวกเราอยู่ทุกวันนี้มันไม่ใช่เช่นนั้น

แม้แต่ไอรีสเองก็ยังรู้เลย ว่าโลกจริงมันไม่สวยหรูแบบนั้น นางเลยเปิดโรงเรียน มอบ [ความรู้] ให้กับประชาชนในเขตปกครองตัวเอง เพื่อมอบอาวุธที่เรียกว่า [ความรู้] ในการเปิดทางเลือกใหม่ ๆ ให้กับพวกเขาในการสู้ชีวิต รวมถึงต่อสู้กับสิ่งไร้เหตุผลทั้งหลายด้วย

แล้วพวกเราละถูกสอนให้ต่อสู้กับความอยุติธรรมหรือไม่ ?

มันน่าตลกมาก ที่เราถูกสอนให้เป็นคนดี ให้ไม่ยอมแพ้ต่อสิ่งชั่วร้าย แต่กลับสั่งสอนให้ยอมอดทนต่อการถูกกระทำ อดทนไม่โต้ตอบในเวลาเดียวกัน

อย่าไปมีเรื่องกับพวกนักเลง แล้วให้ไปพึงครูหรือตำรวจหรือผู้ใหญ่ แต่กลับกลายเป็นว่าคนที่ควรให้พึ่ง กลับพึ่งพาไม่ค่อยได้ (คือปกป้องให้เราไม่ได้)

ซ้ำร้ายเรานี่แหละจะโดนรังแกหนักขึ้นไปอีก

มันไม่ใช่ระดับแค่โรงเรียนครับ พอมองขยายเป็นระดับสังคมเมือง จะพบว่ารูปแบบโครงสร้างแทบจะไม่แตกต่างกันเลยครับ

สัดส่วนของตำรวจกับครูที่ทำงานอย่างจริงจังกับพวกที่เอาแต่กินเงินเดือนไปวัน ๆ มันดันมีปะปนกันไปจนเราต้องกุมหัว

พอมีปัญหาก็ไปโทษอย่างอื่นที่ไม่สามารถโต้ตอบได้อย่างเช่น ละคร ทีวี หนัง หรือเกมส์ (หลัง ๆ มาเกมส์จะโดนหนักเป็นพิเศษ)

บ้าดีไหมละครับ ? ปัดความรับผิดชอบกันหน้าด้าน ๆ เลยนะนั่น ?

แล้วอีสังคมแบบนี้มันคือระเบิดเวลาดี ๆ นั่นละ

คนที่ถูกกระทำ พออดทนถึงจุดหนึ่ง มันจะระเบิดออกมารุนแรงมากครับ

ทีนี้ใครผิด ? แม่งก็ตอบยากแล้วละครับ เพราะคนมันอารมณ์ระเบิดออกมาอย่างรุนแรงไปแล้ว... 

***

ความจริงถ้าสอนให้รู้จักสู้ รู้จักต่อต้านความอยุติธรรม เรื่องมันจะจบไวมากครับ

ถ้าเด็กมันบอกเพื่อนตั้งแต่แรกที่โดนล้อเลยว่า "ตรูไม่ชอบที่มรึงล้อเฟ้ย !" มันคงจบลงตั้งแต่ตรงนั้นแล้วครับ

อาจมีชกต่อยกันบ้างตามประสาเด็ก แต่มันคงจบตั้งแต่ตรงนั้นแล้ว เพราะไอคนแกล้งก็คงไม่อยากเจ็บตัวมีเรื่องชกต่อยกันบ่อย ๆ

แต่เด็กมักโดนกดหัวด้วยความกลัว กลัวตั้งแต่จะโดนแกล้งหนักขึ้น ไปจนกลัวครูว่าครูจะลงโทษแบบเหมารวม ไปจนถึงกลัวพ่อแม่ตัวเองด่าปิดท้าย เพราะเวลาเกิดเรื่อง มันมักมีวลีเด็ดออกมาว่า "ทำไมลูกถึงไปมีเรื่องชกต่อยกับเพื่อนละ ? ทำไมถึงไม่อดทน ? แล้วก็เริ่มดุด่าลากยาวบลา ๆ " -*-

[eureka7]

ความรุนแรงไม่แก้ปัญหา?  หึ!


สมัยเด็ก ตอนประถม คุยดีๆ ว่าไม่ชอบ ก็แล้ว ฟ้องครูก็แล้ว ก็ยังโดน. สุดท้ายรวบรวมความกล้าฝืนความรู้สึกในตอนนั้นที่ไม่อยากทำร้ายใครต่อยหน้าไปเต็มแรงทีนึง ไม่มาแกล้งอีกเลยเหอะ

ไอ้พวกนี้ใจมันกระจอก เหมือนหมาจรชั้นเลวประจำซอยที่จะเก่งกะคนที่มันเห็นว่าสู้มันไม่ได้ เก่งกับคนที่ยอมมัน คนที่ไม่มีพวก
พอเห็นเราไม่อะไรล่ะเห่าจังขู่จัง ถ้าเราวิ่งหนีล่ะไล่กัดเชียว แต่พอเราหยิบไม้หรือหันกลับไปสู้ทีนี่หางจุกตูดเผ่นอย่างไวเลยนะ  แถมถ้าทำมันเจ็บสังคมก็จะออกมาประนามเราด้วยว่ารังแกหมา

คือเอาตรงๆมันแก้ปัญหาได้ แต่ไม่ทั้งหมดครับ มันแก้ได้แค่บางคน บางเคสเค้าก็เบนเป้าไปหาคนอื่น หรือมีการแก้แค้นกัน เคสคุณยังโชคดีที่จบแค่นั้นแต่เคสอื่นๆมันไม่ใช่ไงครับ
ซึ่งแม่งคือปัญหาโลกแตกมากๆในโลกนี้ที่หลายๆประเทศทั่วโลกก็เจอปัญหาแบบนี้
- ครอบครัวคือด่านแรกเลยสำหรับปัญหานี้ ถ้ามีความเข้าใจกันได้ดีระดับนึงเด็กน่าจะต้องมามีการพูดคุยปรึกษากันบ้างแล้วไม่ใช่เก็บเงียบไว้รอการระเบิด
- อาจารย์เป็นเคสที่ยากสัดๆที่จะต้องดูแล นร. ทั้งหมดแล้วเข้าใจถึงปัญหา จากเด็กที่มาจากหลายครอบครัว แล้วหลายๆครั้ง นร. ก็เลือกที่จะไม่มาปรึกษาอาจารย์เพราะกลัวว่าจะมีการแกล้งกันหนักขึ้น
เรื่องนี้คือเรื่องละเอียดอ่อนที่ยังหาทางแก้แบบจริงๆจังๆกันไม่ได้สักที

[Bluezombie]

ความรุนแรงในโรงเรียนมันแก้ยากมากคับ อย่างน้อยครูต้องเป็นหัวหอกในการจัดการที่ดีไม่ใช่โนสนโนแคร์พอมีปัญหาหนักเข้าก็ไปโทษเด็กว่าไม่อดทน ถ้าจะให้ดีเพื่อนบางคนก็สมควรช่วยเตือนคนที่แกล้งกันบ้างมันก็พอช่วยได้ ตอนเด็กๆผมตัวผอมมากมันจะมีเพื่อนคนหนึ่งมาหาเรื่องแกล้งตลอด แต่โชคดีตรงหัวหน้าห้องคอยห้ามเวลาเห็นเราโดนแกล้ง แต่เวลาไม่เห็นก็โดนอยู่นะ(ฮา)สุดท้ายผมเลยเปลี่ยนจากที่ไม่เล่นกีฬาไม่ออกกำลังมาออกกำลังหนักขึ้นสุดท้ายมันมาแกล้งเราอีกครั้งคราวนี้ผมซัดไปหมัดนึงถามจะเอาไหมสุดท้าย....หนีซะงั้น ความรุนแรงเป็นสิ่งไม่ดีแต่บางครั้งมันก็จำเป็นต้องใช้ในขอบเขตที่พอรับได้


ปล.หลังจากนั้นเพื่อนคนนั้นไม่กล้าแกล้งผมอีกเลยเจอหน้าทีก็หลบจนมันย้ายโรงเรียนไป
ปล2.ผมมองว่าพวกแกล้งผู้อื่นเป็นพวกมีปมนะอาจเกิดจากประสบการณ์ที่อาจมีการใช้ความรุนแรงในครอบครัวหรืออาจถูกที่บ้านอบรมตามใจจนติดเป็นนิสัยหรือไม่ก็มีประสบการณ์อย่างอื่นที่ทำให้ต้องเอามาระบายใส่คนอื่น

[Diamos]

ผมมองว่าควรแก้ตั้งแต่ระดับทัศนคติของสังคมทุกระดับเลยครับ


มันมีหลายเคสมากที่เด็กบูลี่ทางจิตใจ แล้วผู้ใหญ่มองว่าแค่เด็กหยอกกันเล่นเท่านั้น


แถมมีเยอะมากที่ฝ่ายบูลี่เองก็ไม่เข้าใจว่านั่นคือการบูลี่ฝ่ายตรงข้าม มองว่าเป็นแค่การเล่นสนุกอย่างหนึ่ง (บางคนดันเข้าใจว่าฝ่ายโดนสนุกกับมันไปด้วยซ้ำ)


ไอฝ่ายที่โดนพออยู่ในสังคมที่มีทัศนคติแบบนี้ ก็จะรู้สึกกลัวว่าตัวเองเป็นพวกแปลกแยก เลยต้องทำใจยอมรับให้โดนบูลี่ต่อไปอย่างอดทนจนกว่ามันจะระเบิดสักวัน....

[remains]

[quote/]


คือเอาตรงๆมันแก้ปัญหาได้ แต่ไม่ทั้งหมดครับ มันแก้ได้แค่บางคน บางเคสเค้าก็เบนเป้าไปหาคนอื่น หรือมีการแก้แค้นกัน เคสคุณยังโชคดีที่จบแค่นั้นแต่เคสอื่นๆมันไม่ใช่ไงครับ
ซึ่งแม่งคือปัญหาโลกแตกมากๆในโลกนี้ที่หลายๆประเทศทั่วโลกก็เจอปัญหาแบบนี้
- ครอบครัวคือด่านแรกเลยสำหรับปัญหานี้ ถ้ามีความเข้าใจกันได้ดีระดับนึงเด็กน่าจะต้องมามีการพูดคุยปรึกษากันบ้างแล้วไม่ใช่เก็บเงียบไว้รอการระเบิด
- อาจารย์เป็นเคสที่ยากสัดๆที่จะต้องดูแล นร. ทั้งหมดแล้วเข้าใจถึงปัญหา จากเด็กที่มาจากหลายครอบครัว แล้วหลายๆครั้ง นร. ก็เลือกที่จะไม่มาปรึกษาอาจารย์เพราะกลัวว่าจะมีการแกล้งกันหนักขึ้น
เรื่องนี้คือเรื่องละเอียดอ่อนที่ยังหาทางแก้แบบจริงๆจังๆกันไม่ได้สักที

เข้าใจประเด็นนี้อยู่ครับ แค่หงุดหงิดกับคำพูดสวยหรูแนว "รักๆ กันไว้เถิด" ที่มาแบบลอยๆ ตื้นเขินแล้วจากไป ซึ่งไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย นอกจากเติมเต็มความต้องการทางศีลธรรมของผู้พูดเฉยๆ


เอาจริงๆ ปัญหานี้มันต้องช่วยกันทุกฝ่าย ไม่ใช่แค่คนแกล้งคนโดน ครู หรือผู้ปกครองของทั้งสองฝ่าย
 เพราะการทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นของเด็กที่อยู่รอบๆ และปฏิเสธที่จะเป็นเพื่อนกับเด็กที่ถูกแกล้งก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ปัญหามันยังอยู่ได้


สุดท้ายแล้วเรื่องนี้ก็จะเป็นประเด็นกันอยู่พักหนึ่งในสังคมแล้วก็เงียบหายไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะผู้ใหญ่ในวันนี้ก็คือเด็กๆ ที่เฉยเมยในวันนั้นนั่นแหละ

[Diamos]

[quote/]
เข้าใจประเด็นนี้อยู่ครับ แค่หงุดหงิดกับคำพูดสวยหรูแนว "รักๆ กันไว้เถิด" ที่มาแบบลอยๆ ตื้นเขินแล้วจากไป ซึ่งไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย นอกจากเติมเต็มความต้องการทางศีลธรรมของผู้พูดเฉยๆ


เอาจริงๆ ปัญหานี้มันต้องช่วยกันทุกฝ่าย ไม่ใช่แค่คนแกล้งคนโดน ครู หรือผู้ปกครองของทั้งสองฝ่าย
 เพราะการทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นของเด็กที่อยู่รอบๆ และปฏิเสธที่จะเป็นเพื่อนกับเด็กที่ถูกแกล้งก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ปัญหามันยังอยู่ได้


สุดท้ายแล้วเรื่องนี้ก็จะเป็นประเด็นกันอยู่พักหนึ่งในสังคมแล้วก็เงียบหายไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะผู้ใหญ่ในวันนี้ก็คือเด็กๆ ที่เฉยเมยในวันนั้นนั่นแหละ

สมัยเรียน ผมเคยเกือบอยู่กลุ่มโดนบูลี่ แต่เพราะสู้ชกต่อยเลยรอดมาได้ + กับผมเป็นพวกบ้าเรียน พวกครูเลยเอ็นดูพอควรครับ พวกมันเลยไม่ค่อยกล้าเล่นผม เพราะถ้าเล่นครูจะไม่ช่วยพวกมันครับ (อีกอย่างคือไม่มีคนให้ลอกการบ้าน)

แต่กระนั้นผมก็ยังไม่กล้าที่จะช่วยหรือเป็นเพื่อนเต็มตัวกับคนที่ถูกรุมแกล้งอยู่ดีครับ 

ตอนนั้นผมจำได้เลย ว่ามีคนหนึ่งในห้องมักถูกรุมแกล้งเพราะแค่ว่ามีพ่อเป็นอาชีพช่างไฟ (บ้าไหมละ ? กับเรื่องแค่นี้ก็ต้องเอามาล้อด้วย)

ผมพยายามเป็นเพื่อนมัน แต่ยอมรับเลยว่าเวลามีเรื่องแรง ๆ ผมเองก็ทิ้งมันไม่เข้าไปปกป้อง

ที่ไม่เข้าไปปกป้องไม่ใช่อะไร เพราะผมเองก็ต้องปกป้องตัวเอง

คนทั้งห้องมี 58-60 คน กลุ่มที่ยอมเป็นเพื่อนกับมันมีแค่ 4-5 คน (ที่ยอมคบคุยด้วยแบบห่าง ๆ)

ท่านลองคิดดู ถ้าผมปกป้องมันบ่อย ๆ นั่นหมายความว่าผมจะโดนคนทั้งห้องที่เหลืออีก 55 คน แบนไม่คบทันที

เรื่องพวกนี้เคยแจ้งครูไหม ? เคยแล้ว แต่ช่วยอะไรไม่ได้ครับ

ครูในโรงเรียนไม่เคยลงมาแก้ปัญหาจริงจังเลยสักครั้ง

แล้ววันหนึ่งมันระเบิดอารมณ์ ไปไล่กระทืบไปคนที่แกล้งมันนี่แหละ

แต่พวกคนแกล้งเยอะกว่า มันเลยสู้แพ้แบบราบคาบ

ส่วนผมเองกับเพื่อนที่ยอมเข้าหามันอีก 5 คนเองก็วิ่งหนีไม่ช่วยมันครับ เพราะอะไร ? เพราะกลัวไงครับว่าจะโดนหางเลขตกตายตามกันไปด้วย

แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ อาจารย์ลงโทษแบบเหมารวม แต่ไอคนโดนบูลี่กลับเสือกโดนด่าหนักสุดเพราะเป็นฝ่ายเริ่มใช้ความรุนแรงก่อน

ถ้าตอนนั้นผมร่วมวงช่วยมันสู้ นั่นเท่ากับว่าผม 5 คนจะเสียประวัติทันที

คือสังคมแม่ง... เป็นแบบเนี่ย ! ช่วย = ซวยตาม WTF !?!

แล้วคราวนี้เลยกลายเป็นว่าไอคนที่โดนแกล้งไม่เชื่อใจใครอีกเลย

คำพูดสุดท้ายที่มาพูดกับพวกผม คือ "เพื่อนตายไม่มีในโลก"

เจ็บจีดหน้าชาเลยละครับตอนนั้น...

[0FORTE0]

ปัญหาคือ มันมีไอ้พ่อแม่ฝ่ายที่ไปรังแกมันดันสปอยไอ้คนชอบ bully นี่แหละ แล้วให้คนที่โดน bully เป็นฝ่ายผิดไปซะงั้น


ตามความเป็นจริงนะ ถ้าคน bully มันโดนพ่อแม่สปอยมาก แล้วมาโดนคนที่ถูกพวกมัน bully ยิงตายเอานี่ ก็หวังว่า(คงยาก)อยากจะให้คิดได้บ้างน่ะนะ


ว่าระหว่างยอมรับว่าลูกตัวเองไป bully คนอื่นจริงแล้วยอมรับโทษไปดีๆแล้วยังมีชีวิตยังมีวันข้างหน้า กับ สปอยลูกตัวเองไม่ให้โดนลงโทษแต่มาโดนยิงตายห่านไปแทนเลย


อยากจะถามนะว่าอยากเลือกอย่างไหน

[darkness400]

การใช้ความรุนแรงไม่ใช่การแก้ปัญหา แต่การใช้กำลังก็ทำให้ปัญหาจบได้


ผมเคยโดนรังแกจากนักเรียนทุน มันมีเพื่อนมากกว่า ครูเข้าข้างมันมากกว่า
ฟ้องครูก็ไม่มีอะไรเปลี่ยน ไม่ใช่ว่าครูไม่ดี แต่ครูไม่ได้อยู่กับเราตลอดเลยช่วยเราไม่ได้เท่าที่เราคิด
ผมกลัวและไม่อยากไปโรงเรียน พ่อแม่ถามไถ่ผมก็เล่าให้ฟัง พวกท่านบอกให้อดทน


"แต่ถ้าทนไม่ไหว ก็ต้องเล่นใหญ่ให้มันกลัวไปเลย"


วันต่อมาผมไปโรงเรียนและถูกแกล้งเหมือน แต่ที่ต่างออกไปคือผมพร้อมมีเรื่อง
ผมชกกับมันตอนเข้าแถวหน้าเสาธงต่อหน้าคนทั้งโรงเรียน คิดดูวามันบ้าขนาดไหน!
ครูเข้าห้ามแยกผมกับมันออกได้ มันบอกเรื่องนี้ไม่จบแน่


ผมบอกกลับไป"มึงเจอกูแน่"


หลังจากนั้นในห้องเรียน ห้องน้ำ โรงอาหาร สนามบอล ในห้องปกครอง ผมพุ่งเข้าไปกระทืบมันทุกครั้งที่เจอ ทุกครั้งที่มีโอกาสและอัดทุกคนที่ช่วยมันจนหมด
สุดท้ายก็ไม่มีใครมาช่วยมันอีก เหลือแค่มันกับผม


ทางโรงเรียนบอกจะแจ้งผู้ปกครองผม ผมบอก"งั้นไปกระทืบมันฆ่าเวลาก่อนคับจาน"


ผมทำแบบนี้ซ้ำเมื่อคนบ้า ไม่เจอมันก็เล่นเพื่อนมันแทน ไม่เจอเพื่อนมันก็เล่นรุ่นพี่มันแทน
จนสุดท้ายโรงเรียนบอกจะให้ผมออก ผมบอกมันว่า"กูจะมารอมึงที่หน้าโรงเรียนทุกวัน"


ภายในวันเดียวผมกระทืบคนไปนับสิบคนได้ ความรู้สึกมันดีและเหมือนได้ปลดปล่อยบางอย่างออกมา ทำให้ผมมีพลังและความกล้าที่บ้ามาก ไม่มีความกลัวอะไรสักอย่าง มีแต่ความสะใจล้วนๆ


ทีนี้เป็นมันล่ะที่ผวาผม พวกมันทุกคนเลยจนไม่มีใครกล้ามาโรงเรียนอีก หลังจากนั้นสองวันมันก็ย้ายโรงเรียนหนีไป
ผมก็เรียนต่อจนจบ โดยที่ไม่มีใครกล้ามาแกล้งผมอีก


นี้แหละคือวิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุดสำหรับผม "ยอมอยู่อย่างอดทน ถ้าทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน"
จะบอกใครให้รู้ว่าเราเจ็บได้ดีที่สุด ก็บอกกับคนทีาทำให้เราเจ็บไง ด้วยการทำให้มันเจ็บเหมือนกับที่เราทำกับดรา

[remains]

[quote/]
สมัยเรียน ผมเคยเกือบอยู่กลุ่มโดนบูลี่ แต่เพราะสู้ชกต่อยเลยรอดมาได้ + กับผมเป็นพวกบ้าเรียน พวกครูเลยเอ็นดูพอควรครับ พวกมันเลยไม่ค่อยกล้าเล่นผม เพราะถ้าเล่นครูจะไม่ช่วยพวกมันครับ (อีกอย่างคือไม่มีคนให้ลอกการบ้าน)

แต่กระนั้นผมก็ยังไม่กล้าที่จะช่วยหรือเป็นเพื่อนเต็มตัวกับคนที่ถูกรุมแกล้งอยู่ดีครับ 

ตอนนั้นผมจำได้เลย ว่ามีคนหนึ่งในห้องมักถูกรุมแกล้งเพราะแค่ว่ามีพ่อเป็นอาชีพช่างไฟ (บ้าไหมละ ? กับเรื่องแค่นี้ก็ต้องเอามาล้อด้วย)

ผมพยายามเป็นเพื่อนมัน แต่ยอมรับเลยว่าเวลามีเรื่องแรง ๆ ผมเองก็ทิ้งมันไม่เข้าไปปกป้อง

ที่ไม่เข้าไปปกป้องไม่ใช่อะไร เพราะผมเองก็ต้องปกป้องตัวเอง

คนทั้งห้องมี 58-60 คน กลุ่มที่ยอมเป็นเพื่อนกับมันมีแค่ 4-5 คน (ที่ยอมคบคุยด้วยแบบห่าง ๆ)

ท่านลองคิดดู ถ้าผมปกป้องมันบ่อย ๆ นั่นหมายความว่าผมจะโดนคนทั้งห้องที่เหลืออีก 55 คน แบนไม่คบทันที

เรื่องพวกนี้เคยแจ้งครูไหม ? เคยแล้ว แต่ช่วยอะไรไม่ได้ครับ

ครูในโรงเรียนไม่เคยลงมาแก้ปัญหาจริงจังเลยสักครั้ง

แล้ววันหนึ่งมันระเบิดอารมณ์ ไปไล่กระทืบไปคนที่แกล้งมันนี่แหละ

แต่พวกคนแกล้งเยอะกว่า มันเลยสู้แพ้แบบราบคาบ

ส่วนผมเองกับเพื่อนที่ยอมเข้าหามันอีก 5 คนเองก็วิ่งหนีไม่ช่วยมันครับ เพราะอะไร ? เพราะกลัวไงครับว่าจะโดนหางเลขตกตายตามกันไปด้วย

แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ อาจารย์ลงโทษแบบเหมารวม แต่ไอคนโดนบูลี่กลับเสือกโดนด่าหนักสุดเพราะเป็นฝ่ายเริ่มใช้ความรุนแรงก่อน

ถ้าตอนนั้นผมร่วมวงช่วยมันสู้ นั่นเท่ากับว่าผม 5 คนจะเสียประวัติทันที

คือสังคมแม่ง... เป็นแบบเนี่ย ! ช่วย = ซวยตาม WTF !?!

แล้วคราวนี้เลยกลายเป็นว่าไอคนที่โดนแกล้งไม่เชื่อใจใครอีกเลย

คำพูดสุดท้ายที่มาพูดกับพวกผม คือ "เพื่อนตายไม่มีในโลก"

เจ็บจีดหน้าชาเลยละครับตอนนั้น...

สมัยมัธยมหลังจากหลุดพ้นจากการแกล้งมาได้ผมก็ทำเป็นไม่เห็นไปเยอะอยู่ บางคนก็เป็นคนที่สนืทกันในระดับหนึ่งด้วยซ้ำ เพราะไม่อยากกลับไปพัวพันกับการถูกแกล้งอีก
แต่การตัดสินใจในครั้งนั้น เป็นเรื่องหนึ่งที่ยังรู้สึกผิดมาจนถึงวันนี้ ทำเอารู้สึกไม่กล้าที่จะสนิทใจกับใครมากๆ เพราะกลัวว่าวันหนึ่งที่เขามีปัญหา เราก็จะทิ้งเขาไปเหมือนที่เคยทำกับเพื่อนในสมัยเด็กอีก

[wannathon]

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10217705985376066&set=p.10217705985376066&type=3
 

[Mortem]

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10217705985376066&set=p.10217705985376066&type=3
 

ว้าวววว... เป็นอะไรที่น่าภาคภูมืใจม๊ากมากกกกก(ประชด)

[sechan]

 เอาจริงเวลาโดนต้องสวนกลับ แม้แพ้มันก็จะไม่มาหาเรื่องเท่าไหร่ เพราแม่งก็เจ็บ ประเด็นคือสมัยนี้แม่วรวมกลุ่มกัน คุณสวนมันเจ็บคน มึงทำเพื่อนกูแท่งมาอีกเป็นสืบ เมื่อก่อนตัวๆแล้วจบ เดียวนี้โซเชียลมันแรงจนเป็นโซเชี่ย  แถมระบบปกครองในโรงเรียนครูนี่แทบจริยธรรมดีงามปล่อยวางทุกอย่าง ไม่เกิดต่อหน้ากูไม่ยุ่ง ผู้ปกครองไม่มาไม่เคยเกิดเรื่องขึ้น..

[Rumia]

 เอาจริงเวลาโดนต้องสวนกลับ แม้แพ้มันก็จะไม่มาหาเรื่องเท่าไหร่ เพราแม่งก็เจ็บ ประเด็นคือสมัยนี้แม่วรวมกลุ่มกัน คุณสวนมันเจ็บคน มึงทำเพื่อนกูแท่งมาอีกเป็นสืบ เมื่อก่อนตัวๆแล้วจบ เดียวนี้โซเชียลมันแรงจนเป็นโซเชี่ย  แถมระบบปกครองในโรงเรียนครูนี่แทบจริยธรรมดีงามปล่อยวางทุกอย่าง ไม่เกิดต่อหน้ากูไม่ยุ่ง ผู้ปกครองไม่มาไม่เคยเกิดเรื่องขึ้น..

ไม่ครับไม่ไช่แค่ไม่เกิดต่อหน้าต่อไห้เกิดต่อหน้าแต่ถ้ารอบๆไม่มีผู้ใหณ่หรือนักข่าวครูก็ไม่เกี่ยว

[Diamos]

[quote/]
ความรุนแรงไม่ช่วยแก้ปัญหาจริงๆ  เราเคยคิดนะถ้าย้อนเวลากลับไปได้  เราจะไปหาหมอขอใบรับรองแพทย์  แจ้งความมันข้อหาทำร้ายร่างกาย 


แกล้งจะโดดตึกตายให้คนมาข่าวคู่อริเยอะให้คนสนใจ  ใช้สื่อเอาชื่อมันออกมา  ทำให้มันขายหน้า  คราวหน้ามันไปหางานที่ไหน  ก็จะเอาเรื่องที่เคยลงข่าวอะไรลงไป  มันไปฝึกงาน  บริษัทไหนจะรับเข้าทำงาน

ผมว่าต่อสู้แบบท่านก็โอเคเลยนะ แถมยังดูแสบกว่าใช้การชกกลับแบบโง่ ๆ ด้วย


คือให้ต่อสู้ แต่จะรูปแบบไหนก็อยู่ที่ความสามารถเลย จะใช้ด้วยความรุนแรง (ชกต่อย) หรืออัดคลิปประจานให้สังคมเล่นงาน หรือจะด้วยวิธีไหน ก็ต้องลุกขึ้นสู้กับความอยุติธรรมครับ


ผมมองว่าไม่ควรปล่อยให้ตัวเองโดนรังแก แต่ควรสู้ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งนั่นละครับ

[Taw]

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10217705985376066&set=p.10217705985376066&type=3
 

ดูจากทัศนะคติคนตาย ผมว่าเผลอๆสิ่งที่เรารู้ว่าคนยิงโดนอะไรอาจจะแค่ยอดภูเขาน้ำแข็งก็ได้ ในสิ่งที่เราไม่รู้หรือไม่ออกข่าวก็คือส่วนที่เหลือทั้งหมด คืออาจจะมีอะไรที่เราคาดไม่ถึงอีกมาก