กฎหมายจะถือว่าผิดก็ต่อเมื่อเจตนาเว้นเสียแต่มีกฎหมายบัญญัติว่าผิดเมื่อได้กระทำโดยประมาท ดังนั้นการจะอ้างว่าตัวเองวิกลจริตได้ต้องดูด้วยว่าตอนนั้นรู้สำนึกในการกระทำไหมถ้ารู้แสดงว่ามันไม่ได้บ้าดังนั้นยังไงก็ผิด แต่ถ้ามีโรคทางจิตจริงก็ว่ากันอีกที
ปล.ศาล อัยการ ทนายความเขาจะถามซีกจนหลุดนั้นล่ะถ้าไม่ได้บ้าจริงไหนจะมีจิตแพทย์มาประเมินอีกใครคิดว่าแกล้งบ้าแล้วจะรอดง่ายๆพวกนี้คิดผิดแล้ว
องค์ประกอบภายในมันมีหลายแบบ เช่น เจตนา ประมาท ไม่เจตนาและไม่ประมาท
ไอ้ที่คนจะงงๆกันคือ ไม่เจตนาและไม่ประมาทมันเป็นอย่างไร
ความหมายของมันคือ ตั้งใจที่จะทำ และมีการเตรียมพร้อม แต่ต่างกับเจตนาตรงไม่ได้เล็งเห็นผล หรือ ไม่ประสงค์ต่อผลครับ
เช่น แม่ค้าเร่ฝั่งเศษอาหารลงในดินข้างๆที่ขายหลุมตื้นๆ ปรากฎว่าเวลาต่อมาเศษอาหารนั้นดันเน่าเปื่อยและส่งกลิ่นเหม็นทำให้ชาวบ้านทนไม่ได้จึงฟ้องร้องกับทางการ
จะเห็นได้ว่าแม่ค้าตั้งใจจะทำ มีการคิด ตกลงใจและกระทำตามตกลงใจฝังดินตื้น แต่ไม่ได้ประสงค์ต่อผลที่จะทำให้เกิดกลิ่นเหม็นรบกวนชาวบ้านละแวกข้างเคียง
นั่นทำให้อยู่ในสภาวะ ไม่เจตนาและไม่ประมาท
