(หมีวิทยาศาสตร์) อะไรที่ใช้สามัญสำนึกมองแล้วดขัดกับหลักวิทยาศาสตร์ครับ

[Fv5v7]

ผมนึกถึงเรื่องนัยสำคัญทางสถิติเลยนะ ว่าต้องคำนวนออกมาเป็นจริงเป็นจัง เหตุการณ์ต่างกันตัวแปรในการสุ่มก็ต่างกัน ถ้าไม่เข้าใจนับสำคัญตรงนี้
โดนหลอกง่ายๆ อีกเรื่องก็เรื่องพลังงานจลน์ จุดเดื่อดของสสาร และที่คนไม่รู้วิทยาศาสตร์ไม้เข้าใจที่สุด คือเรื่องการสเกลอัพ

• Tweet

[Flady]

เช่นกัน~    หลักสถิติ หรือถ้าจะพูดให้ละเอียดก็คือ ตัวเลขต้องสัมพันธ์กัน สมเหตุสมผล
อีกอย่างหนึ่งก็... หา? เหมือนกันอีกแล้ว!?    อ่า... หรือว่าแค่คล้ายๆกันนะ? กฏการอนุรักษ์พลังงาน
ไม่ลึกถึงขนาดว่าพลังงานแปรรูปไปเป็นอะไรหรอก แต่อย่างน้อยถ้าจะโม้หรืออวดอะไรแล้วก็ควรจะใช้พลังงานให้มีประสิทธิภาพจริงๆก่อน
หรือไม่ก็ต้องมีหลักการเฉพาะที่กำหนดไว้หรือวัตถุประสงค์มารองรับด้วย ที่เหลือ... ขอแค่ใช้ตรรกะอธิบายได้ก็พอใจแล้วล่ะ! 

[29Forever]

ใช่ๆ  นิยายขอแค่ใช้ตรรกะอธิบายได้ก็พอหล่ะ  อยู่ที่คนเขียนจะแถยังไง  แถแล้วสนุกเปล่า
อย่างเรื่องสเกลอัพพลัง  ของบางเรื่องมันก็มั่วๆหน่อย(ไม่หน่อยหล่ะ)  แต่พอทำออกมาแล้ว
สนุก  คนอ่านก็จะไม่ใส่ใจประเด็นนั้น  อีกอย่างอยู่ที่กลุ่มคนอ่านที่ต้องการด้วยหล่ะ  อย่าง
ถ้ากลุ่มคนอ่านเป็นเด็ก  ไปใส่ตรรกะมากๆก็ไม่ไหว 

อย่างดรากอนบอลไง  อัพสเกลพลังไปเรื่อย  เปลี่ยนสีผมไปเรื่อย  แต่พอมันสนุก  มันก็
กลายเป็นประเด็นรองไป  หรืออะไรที่ผิดหลักวิทยาศาสตร์  ถ้าคนเขียนไหวพริบดี  เขียนแถ
ให้สมเหตุสมผล  มันก็เป็นไปได้ทั้งนั้น

นึกถึงการ์ตูนแก๊กหลายๆเรื่องแฮะ  ทำออกมาเพื่อความขำอย่างเดียว  ไม่สนหลักวิทยาศาสตร์
ใตๆทั้งนั้น  ทั้งเคโระเคโระ  ทั้งอาราเร่

[natask]

ใช้คำว่า ตัวแปรไหนสัมพันธ์กันมากกว่าดีมั้ย ตัวเลขมันดูจะกว้างไป แล้วก็ไม่จำเป็นต้องสัมพันธ์กันเสมอไปแต่ส่วนมากเราสนเฉพาะเคสที่มันสัมพันธ์กัน(?)
ส่วนเรื่อง sig ไม่ sig นี่ผมว่ามันก็สมเหตุสมผลอ่ะนะ ยังไงมันก็เป็นความน่าจะเป็น ว่าเราจะปฎิเสธสมมติฐานนี้เมื่อไหร่ โดยการเทียบ sig ระดับที่เราสนใจกะ sig จากข้อมูลจริง


สถิติ ถ้าเรียนเป็นตัวเลขมันจะงง มันต้องเรียนเป็นคำอธิบายจะเข้าใจกว่า ป.โท ผมโดนเรียนไอ้เนี่ยจนหลอนไปเลย...แต่ก็โอเคแหละ เข้าใจว่ามันเอาไปทำอะไร


สำหรับส่วนที่ผมว่าขัดน่าจะเป็นเรื่อง time dilation ละมั้ง แบบพวกอยู่ใกล้หลุมดำเวลาจะช้าเงี้ย คนที่อยู่ไกลจะผ่านไปเร็วกว่า
ตอนเด็กดูดราก้อนบอล ไอ้ตอนฝึกในห้องกาลเวลา เหมือนกับว่า 1 ปีในห้องนั้นเท่ากับ 1นาทีข้างนอกอะไรงี้ ซึ่งถ้าเปรียบกับเรื่อง time dilation จะเห็นว่ามันขัดกัน
จริงๆคือ ไอ้คนที่ฝึกในห้องอ่ะก็ฝึกได้ 1 ปีนั่นแหละ แต่ออกมาดันกลายเป็น 3 ปีแทน มันไม่ได้ช่วยให้ย่นเวลาฝึกให้มากเลยซักนิด ถ้าคนข้างนอกมองเข้าไปจะเห็นเป็นภาพ slow เหมือนกดเล่น 0.25x ในยูทูบ


ถ้าจะทำให้สมเหตุสมผลคือ ต้องจับคนทุกคน(ทุกสิ่ง)ยัดเข้าไปในห้องนั้นแทน ส่วนคนฝึกก็ฝึกนอกห้องไป
ทำแบบนี้คนฝึกจะฝึกได้3ปี ในขณะที่ทุกสิ่งที่เข้าไปจะเหมือนผ่านไป1ปี (นึกภาพตามเรื่องดาวใน interstellar นั่นแหละ)

[29Forever]

^
^
^
ตรงกันข้ามอ่ะท่าน  ท่านเข้าใจผิด  คนข้างนอกถ้ามองเข้าไปได้จะเห็นคนข้างในเคลื่อนไหวเร็วขึ้น
กระทำสิ่งต่างๆที่ต้องทำในหนึ่งปีด้วยเวลาแค่หนึ่งวัน  แนวคิดเดียวกับในเรื่อง interstellar นั่นแหละ 
ตัวละครที่คอยพระเอกจนแก่  ถ้ามีพระเอกมีดวงตาที่สามารถมองขึ้นไปบนยานได้  จะเห็นตัวละคร
คนนั้นทำกิจกรรมต่างๆด้วยความเร็วสูง  หลุมดำทำให้เวลาเคลื่อนช้า  โลกเราอยู่ไกลหลุมดำ  แต่ถ้า
มีอะไรไกลว่าโลกเราหล่ะ??  โดยยังได้รับอิทธิพลจากหลุมดำทางช้างเผือกเช่นเดียวกัน  พวกเขา
ก็จะเห็นเราเคลื่อนไหวช้ากว่าพวกเขา  เพราะกาลเวลาของเรามันช้าจากแรงดึงดูดหลุมดำมากกว่าเขา

เปรียบไปก็เหมือนยานลำนั้นคือห้องกาลเวลาในดรากอนบอล  ที่เวลาไหลเร็ว  แล้วโลกที่พระเอกลงไป
หน่ะ  เป็นสถานที่นอกห้องกาลเวลา  ในห้องกาลเวลาทุกสิ่งทุกอย่างรวมทั้งความคิด  การกระทำ บลาๆ
มันเร็วขึ้นกว่านอกห้อง 

[samuison]

สเกลพลังผมยังพอเข้าใจในการดำเนินเรื่องว่าต้องการให้เก่งขึ้นเรื่อยๆ




ปัญหาคือการที่ ผมเจอพวกเนิร์ดคิดมาก พยายามสร้างโลกที่สมบูรณ์




ว่าในโครงเรื่องที่มี ฟรีซเซอร์ บู เซล โลกหลังความตายอยู่จริงๆ ผลจะเป็นอย่างไร ไม่หลุดกรอบ




นักเขียนคำนึงถึงดราม่าในเรื่อง เนิร์ดเล่นเกมส์เน้นตัวเลข




ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อเนิร์ดที่เล่นนึกได้ว่า หากแปลงตนเองเป็นไซบอร์กประมาณหมายเลขสิบหกได้


แปลว่าสามารถตบชาวไซย่า อย่าง ราดิช แนปป้า เบจิต้า แม้แต่ฟรีซเซอร์ ได้โดยไม่ต้องเกิดดราม่าแม้แต่น้อย

[Rumia]

จริงมันผิดหลักตังแต่มีแรงต่อยเป็นสิบๆตันน้ำหนักไม่ถึงร้อยดันต่อยแลกหมัดกันได้แล้ว ดราก้อนบอลยังแถว่าบินได้มีพลังคิ แต่เอนเกมต่อยแรงต่อยเบากว่าจะกระเด็นเอาจริงนะไปดูตักเเตนต่อยกันดีดไส่กันที่ปลิวเป็นเมตรนี่ต่างหากความจริงเมื่อแรงเยอะกว่าน้ำหนักตัวหลายร้อยเท่าผลคือทุกการปะทะเท่ากับกระเด็น

[sariora123]

จริงมันผิดหลักตังแต่มีแรงต่อยเป็นสิบๆตันน้ำหนักไม่ถึงร้อยดันต่อยแลกหมัดกันได้แล้ว ดราก้อนบอลยังแถว่าบินได้มีพลังคิ แต่เอนเกมต่อยแรงต่อยเบากว่าจะกระเด็นเอาจริงนะไปดูตักเเตนต่อยกันดีดไส่กันที่ปลิวเป็นเมตรนี่ต่างหากความจริงเมื่อแรงเยอะกว่าน้ำหนักตัวหลายร้อยเท่าผลคือทุกการปะทะเท่ากับกระเด็น

 


เหมือนเอาลูกตะกั่ว ไปยิ่งใส่ก้อนเหล็กนั่นแหละครับ ถ้ามีพลังงานเยอะ แต่น้ำหนักน้อย ส่วนที่น้อยกว่าไม่กระเด้งก็กระจายอยู่ตรงนั้น


เคยอ่านพวกมังงะ ที่มีขับหุ่นยักษ์ ที่ทำแนวค่อนข้างสมจริง ตอนมันขับหุ่นยักหรือยิงปืนใหญ่ที่ติดกับหุ่น มีการบอกเรื่อง การใช้อุปกรณ์ควบคุมแรงเฉื่อย หรือควบคุมแรงโน้มถ่วงคอยช่วย
ไม่งั้นหุ่นมันจะเดินบนพื้นไม่ได้ เพราะจะจมดินไปด้วยน้ำหนักตัวของมันเอง


ส่วนเรื่องทางสถิติ พวกการนับตัวอย่างตรวจวัดผลนี่ มันต้องใช้การคำนวนครับ สมัยเรียน อาจารย์เคยสอนพวก SPSF เอาไว้ใช้ในการวิเคราะห์ผลของการทดลอง
เพราะบางทีถ้ามองดูผลโดยไม่คำนวนเอา เราจะถูกหลอกโดยผลการทดลองของตัวเองเองนี่แหละ เพราะมันมีค่าความคลาดเคลื่อน หรือตัวแปลสุ่มที่ค่ามันผิดไปมากจนมาหลอกเรานี่แหละ

[shironeko654]

กลศาสตร์ควอนตัมครับ ขัดมันทุกอย่าง


มันทำให้เราถึงกับสงสัยว่าวิทยาศาสตร์ที่เรารู้จักกันอยู่ทุกวันนี้ มันคืออะไรกันแน่ อะไรคือความจริงกันแน่ ที่เรารับรู้อยู่มันใช่สิ่งที่เป็นจริงๆหรือ

[xeliilex]

จริงที่ขัดสามัญสำนึกก็บนหัวเราล่ะ  




อย่างที่รู้กันเมือไฟร้อนขึ้นสีของมันก็จางลง แต่ทำไมดวงอาทิตย์สีส้มล่ะ    ทำไมม่ฟ้าหรือขาว

[Rumia]

จริงที่ขัดสามัญสำนึกก็บนหัวเราล่ะ  




อย่างที่รู้กันเมือไฟร้อนขึ้นสีของมันก็จางลง แต่ทำไมดวงอาทิตย์สีส้มล่ะ    ทำไมม่ฟ้าหรือขาว

นั้นเป็นความรู้ที่ผิดครับสีของไฟที่เป็นสีฟ้าหรือขาวเพราะแหล่งทำความร้อนคือก็าซที่ไห้สีแบบนี้ อย่างดวงอาทิตหรือแกนโลกที่มีสีส้มเพราะองค์ประกอบมันไม่ไช่ก็าซแบบเดียวกับแหล่งความร้อนที่เราๆไช้งาน แต่มีแร่ธาตุอื่นๆรวมอยู่เช่นเงิน ทอง เหล็กฯ และความรู้ด้านความร้อนเรายังไปไม่ถึงจุดที่เรียกว่ารู้ทังหมดเรียกว่ารู้แค่บางส่วน หลายอย่างก็อนุมาณเอาเอง