สำหรับผมนะครับ...1.พระเอก - ปากเสีย เลว กวนตีน ฆ่าคนเยอะ(กระทั่งเมีย-ลูกในไส้คนก่อนแนวๆขุนแผน)แต่มีคนเชียร์มากเพราะหล่อหุ่นดีมีซิกแพค ยิ่งถ้ามันเป็นพ่อคน(เป็นพ่อนางเอกแบบมังฮวาใน Comio เรื่องนึง)ด้วยความเกลียดก็จะยิ่งทวีคูณ หรือสุภาพบุรุษแบบขาวแสบตา ขนาดตัวประกอบมาเล่าวีรเกียนตัวร้ายหญิงก็บอกไม่ควรนินทาผู้หญิง(เพราะค่านิยมนี้แหละเพศแม่เกรดล่างบางส่วนมันเลยได้ใจ)
2.นางเอก - แม่พระขั้นสุดโต่ง ขนาดมีคนมาปองร้าย(มีฐานะเป็นผู้อาวุโสกว่า)ยังจะไปห้ามด่าแล้วพูดวาทะคลีนๆว่าอย่านินทาผู้ใหญ่(จนพวกเฒ่าทารกทั้งหลายได้ใจ) ยอมคนเป็นนางซิน ขนาดพวกตัวเองปกป้องยังจะห้ามต่อสู้กับตัวร้ายแล้วพูดว่าถ้าทำแบบนี้จะไม่ต่างกับมันน้าา(ถ้าผมเป็นพวกของนางนี้ทิ้งให้นางโดนเล่นคนเดียวแม่ง) คนที่ร้ายกับตัวเองนี้หงอนักหงอหนา ทีคนที่ดีตัวตัวเองนี่ยังกับมันเคยพาพวกไปรุมข่มขืนนาง พอเข้าใจผิดอธิบายก็เดินหนีจนเกิดเรื่องร้ายๆตามมา
และยิ่งถ้าพวกนี้มันทำแบบนี้...เป็นแบบนี้...1.พูดวาทะที่อวยกลุ่มคนจัดๆ เช่น "ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูก" , "ครูทุกคนหวังดีกับลูกศิตย์" แล้วเป็นคำที่ประสบความสำเร็จภายในเรื่อง ทุกตัวละครซาบซึ้งและฟินกับคำพูดพวกนี้(จนพวกพ่อแม่ห่วยๆ หรือครูแย่ๆลอยตัวเพราะวาทะอวยๆแบบนี้)
2.ทำเป็นพูดจาสวยงาม เช่น แจ้งความจับตัวร้ายที่กำลังรุมตัวประกอบ แล้วทำเป็นสอนตัวประกอบว่ายุ่งกับคนพาลมัน "ได้ไม่คุ้มเสีย"(บอกตรงๆว่าฝังใจกับคำนี้มากเพราะตอนผมโดนรังแกหรือโดนพวกที่ไม่พอใจมา Cyber Bully ก็โดนวาทะนี้กรอกหูรัวๆ) ยังไงตำรวจก็คือที่พึ่งของประชาชน(ทั้งที่ตั้งแต่ต้นเรื่อง-กลางเรื่อง-จะปลายเรื่องแล้วยังไม่เห็นหน้าตำรวจสักนาย) หรือกรณีที่มีตัวละครจะไปทำแท้งก็ไปเผือกชีวิตเค้าบอกว่าอย่าทำนะ มันบาป แถมยังยกตัวอย่าง(หรือโชว์เหนือวะ?)ว่าตัวเองโดนข่มขืนจนท้องแล้วมีลูกยังไม่ทำเลย
3.กรณีเป็นตัวเอกสายเลวแล้วได้รับกรรมตอนท้ายที่ไม่สาสม แถมยังมีเหตุผลมาแก้ต่างยังงั้นยังงี้ เช่นเรื่องปมวัยเด็ก ความระแวง การเมือง ฯลฯ แล้วคนทำเป็นเข้าใจเป็นแถว แต่พอตัวละครอื่นที่ไม่หล่อ-ไม่สวยทำแบบนี้บ้าง(เผลอๆทำน้อยกว่า)นี่ด่าจะเป็นจะตาย ตัวร้าย-ตัวประกอบที่ทำแบบเดียวกัน(อาจน้อยกว่า)โดนกรรมสนองโคตรโหด
ความเกลียดก็จะยิ่งทวีคูณขึ้นอีกร่วมๆ 10 เท่า