ก็ถูกที่ว่าไม่ใช่จะทำดีได้ดีเสมอไป
แต่ก็ถือว่าทำดีได้ดีซะส่วนใหญ่นะ
ยกตัวอย่าง เด็กดีเชื่อฟังพ่อแม่ ตั้งใจเรียน ทำตัวในกรอบรู้จักเก็บออม หาความรู้ ถ้าลงทุนเป็นก็รวยได้ ถ้าลงทุนไม่เป็นอย่างน้อยก็เป็นชนชั้นกลาง ส่วนทำตัวเลวๆ ก็นอนคุกกันไห้เพียบ แน่นอนไอ้ตัวที่มีอำนาจอยู่เหนือกฎหมายมีเส้นสายก็มี แต่การเมืองเปลี่ยน ศัตรูอาจจะขึ้นมากุมอำนาจแทนซักวัน ก็อาจนอนคุก หรือไม่ก็ระหกระเหินไปต่างประเทศ คนที่รอดได้ยันแก่ตายเลยน้อยนะ รอดกฎหมายก็โดนศัตรูฆ่าได้ บางทีก็ลูกน้องนี่แหละที่ฆ่า ถึงมีคำกล่าว วงการอาชญากร ไม่ตายก็ติดคุก
ผมว่าถ้าอยากทำดีได้ดีไห้ฉลาดก่อน คือต้องรู้จักเรียนรู้ เรียนหนังสือไห้ดี อยู่กับคนฉลาดคุยกับคนฉลาด ฟังข่าวมากๆแล้ววิเคราะห์ คบคนหลายวงการ คบคนเที่ยวคุยกันบ้างจะรู้ว่าสังคมด้านนั้นเป็นไง
อย่าช่วยคนที่เราไม่รู้จักดี ไห้ช่วยเฉพาะคนที่สนิทกันมากที่เรารู้นิสัย อย่าช่วยคนเลว หรือคนที่อาจจะเลวเด็ดขาด ไห้รู้จักทางสายกลางอย่าช่วยใครจนหมดตัว ไห้เข้าใจธรรมชาติ ถ้าพ่อแม่ อายุมากแล้ว บางทีก็ไห้แพทย์ยื้อไม่ได้ ผมมีคนรู้จักนิสัยดีมากอดออม มาหมดตัวตอนแม่เข้า รพ แล้วหมอหลอกว่ารักษาหายได้ ยื้อจนหมดตัว เข้าใจเรื่องแรงจูงใจ อย่าปล่อยนกปล่อยปลาไห้เค้าจับมาอีก
ไห้ช่วยเฉพาะคนพิการหรือเด็กกำพร้า ตั้งงบไว้อย่าช่วยจนตัวเองเดือดร้อน อีกเรื่องเวลาทำการค้าไห้ยึดเรื่องทำดีได้ดี พยายามทำสินค้าและบริการไห้ดีที่สุดยึดหลักอิทธิบาท 4 เราทำงานไห้ดีถือว่าช่วยสังคม ก็มักจะได้ผลตอบแทนดี ถ้าไม่ได้ก็ย้ายงานสู้ไปเรื่อยๆ อย่าไปต้มตุ๋นอาจจะนอนคุก
รู้จักเก็บออมลงทุนบ้างศึกษาไห้ดีด้วย
ทำดีใช่จะได้ดี แต่ถ้าเราทำดีอย่างฉลาดและเหมาะสม โอกาสได้ดีก็เยอะนะ ยังไงยิ่งทำดีเพื่อนยิ่งมาก ยิ่งทำชั่ว ศัตรูยิ่งเยอะ
