[quote/]
มันคือธรรมชาติละนะจะทำตัวยังไงสุดท้ายเพศเดิมนี่นา ขนาดเคยอ่านผ่านๆไปเจอเรื่องหนึ่งที่ตอนเรียกรักกันมากพอเรียนจบ มาขอเลิกไปรักกับผู้ชายเพราะอยากมีลูก
แนวคิดที่ว่ามันไม่พีซีน่ะครับ
หลักๆเลยคือมองว่าเพศมีข้อจำกัดและอะไรอื่นๆ
แต่วัฒนธรรมมันมีที่มาที่ไปนั่นล่ะ
ความแตกต่างระหว่างเพศเห็นได้ชัดเวลาทำงานหรือเข้าสังคม
แต่คนเราก็พยายามมองว่ามันไม่มีความแตกต่างนั่นล่ะ
..
แยกประเด็นนิด
กล่าวถึงปรมจารย์ลัทิเกย์ หนังจีนที่ สาวๆกรี๊ด
แต่พอบางคนรู้ความจริงว่า ต้นฉบับมันเป็นเวอร์ชั่นเกย์ ถ่ายทอดลมปราณหยางเข้ารูทวารกันอย่างหนุกหนาน นี่ดันรับไม่ได้
ทั้งๆที่ซีรีส์มันก็ทำตามแบบนิยายเพียงแต่ตัดฉากถ่ายทอดลมปราณไป
ซึ่งก็แปลกดี
หากเทียบแบบสาวเรือรบ ก็คงประมาณ หนุ่มๆ ชอบฉากหนุงหนิงระหว่าง คิตาคามิ กับโออิ แต่ดันอ้วก กับฉาก คิตาคามิ เจอโออิ เอาตอร์ปิโดยัด(หากมันมีฉากนี้นะ 555)
เค้าชอบ ผู้ชายงอนใส่กัน ห่วงกัน มองหน้ากันอย่างหวานซึ่้ง หนักสุด ก็คือจูบกัน
แต่หากเลยไปกว่านั้น(ซึ่งหากชายมันกล้าจูบกับชายนี่มันเลยได้ชัวร์ๆ) ดันไม่ชอบ
แปลกดีแฮะ
เอาแบบแฟร์ๆหน่อย
การที่ผู้ชายมีอะไรกันอาจจจะได้หยางสุดขั้ว หยินแท้ ตามแบบนิยายจีนก็ว่ากันไป
แต่ชายทั้งคู่ ไม่มีหญิงมาปรับสมดุลย์นี่ผมว่าก้ไม่น่าจะเวิริกเท่าไรน่ะครับตามมทุกนิยายพวกนี้?
ผมอ่านประมาณ ตัวร้ายอย่างข้าจะเอาตัวรอดอย่างไร แนวคล้ายๆกันมั้ง
เขียนให้้ตัวเอกที่มีสายเลฃือดมาร กลายเป็นคู่เกย์กับคนที่กลับชาติมาเกิดใหม่เป็นอาจารย์
ผมก็ยังงอยู่
การจะเปลี่ยนคนที่มีฮาเร้มประมาณอุ้ยเสี่ยวป้อหรือหานป๋อ ไปเป็นเกย์นี่ผมว่าไม่น่าจะเวิร์กเท่าไร
แต่ผู้หญิงแต่งมันก็เลยแถกันไปได้
ว่าฝากชีวิตให้กันร่วมเป็นร่วสมตาย ก็ไม่เกี่ยว
อย่างกระบี่ใจพิสุทธิ์
เต็กฮุ้น โดนทรมาน ขังในคุก เหลือลูกพี่เต็งเตี้นงคนเดียวที่ไว้ใจ
แต่คู่นี้ก็เป็นพี่น้องร่วมตายกันเฉยๆ ไม่ได้กลายเป็นเกย์แต่อย่างใด
เต็งเตี้งก็มีสาวที่เขารักมั่นอยู่แล้วไม่มีมุกเต็กฮุ้นเห็นสาวตายเลยใช้หัวใจและร่างกายปลอบใจเต็งเตี้ยนงแต่ประการใด
อารมณ์หญิงชายเขียนมันต่างกันจริงๆนั่นล่ะ
