Doraemon มาคุยเรื่องโดราเอมอนแบบซีเรียส(นิดหน่อย)กันเถอะ

[samuison]

ก็อย่างหัวข้อล่ะครับ

เรารู้กันว่า อ.ฟูจิโกะ คนเขียนโดราเอมอน นั้นแกเป็นคนที่มีความโหดซ่อนอยู่ในตัว จากพวกเรื่องสั้น Path of Fujiko ที่ทำเอาหลายคนขนลุก นอนไม่หลับไปเลยทีเดียวเมื่ออ่านบางเรื่องสั้นไป

และในโดราเอมอนเอง บางฉากก็พูดผ่านๆเหมือนมุขตลก เช่น โดราเอมอนพูดว่า " เป็นประสบการณ์ผจญภัยอวกาศ ที่คณะสำรวจตายหมด ถูกสัตว์ประหลาดโจมตีแล้วเหลือรอด คนเดียวน่ะ สยองไปหรือ" ซึ่งในเรื่องโดราเอมอนเองเหมือนกับเรื่องตลกที่แสดงความขี้ขลาดของโนบิตะ แต่ พอเราไปอ่านบางตอน ใน Path of Fujiko ที่โชว์การสำรวจโดยคนที่หน้าตาเหมือนฉากที่โนบิตะช็อคไป...

ซึ่งแทนที่จะแสดงว่าโนบิตะขี้ขลาด ผมว่ามันน่ากลัวเอามากๆเลยนะครับ เพราะถ้าเปรียบเป็นสมัยนี้ ไม่ใช่หนัง แต่น่าจะออกแนว เรียลลิตี้วีดีโอ ที่แสดงฉากชวนสยอง โนบิตะจะช็อคจนหมดสติก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

หรือบางฉากที่ โนบิตะโดนเชือกรัดคอ และกำลังจะโดนเด็กหญิงเอามีดมาแทงตามคำทำนาย...

เรียกว่าโดราเอมอนนี่ ถ้าไม่ติดว่าอายุของกลุ่มคนอ่านเป็นเด็กนี่ ผมว่าอ.ฟูจิโกะ คงทำให้เลือดสาดกว่า Gantz แน่นอน

อีกประเด็นหนึ่งที่ผมค่อนข้างคาใจและอยากเห็นตอนพิเศษที่กล่าวถึงเรื่องราวนั้นสักตอนบ้าง

คือตอนที่โนบิตะผลิตเด็ก ที่โดนชิซูกะเข้าใจผิดและโดนตบนั่นล่ะครับ ที่เฉลยที่หลังว่าเป็นของอันตรายมากเพราะเป็นเด็กมีพลังจิต ที่ก่อการกบฎในอนาคตและโดนยกเลิกการสร้างไป? นอกเหนือจากทำไมโดราเอมอนถึงมีของอันตรายพรรค์นั้นอยู่ก็คือ

ผมอยากเห็นฉากกบฎ การปฏิวัติของมนุษย์พลังจิตในโดราเอมอนมากเลยครับ เป็นเนื้อเรื่องที่น่าสนใจแต่ไม่มีตอนพิเศษตอนไหนจับมาทำภาคมูฟวี่เลย
มันแสดงว่าโลกในอนาคตก็ไม่ได้สงบสุข แต่เกิดความเสียหายอย่างมากจนถึงกับแบนเครื่องสร้างมนุษย์สังเคราะห์ไป...แต่ก็มีเครื่องฝึกพลังจิตในกระเป๋าโดราเอมอนที่ให้คนทั่วไปฝึกได้ แต่ต่างกับเด็กพลังจิตที่ทรงพลังตั้งแต่เกิด เรียกว่าถ้าปล่อยไปก็คงมีพลังมากกว่านั้นแน่ๆ ฉากเด็กพลังจิตก็เป็นอีกฉากหนึ่งที่ทำให้ผมรู้สึกสยองเมื่อมองย้อนกลับไป

โดราเอมอนเนื่องจากเป็นตอนสั้น หลายตอน ทำให้บางครั้ง เนื้อเรื่องจะขัดกัน แต่ในฐานะผู้รับชมและแฟนคลับ ผมจะพยายามอธิบายหาเหตุผล หรือพยายามคิดไม่ให้เรื่องมันขัดกันน่ะครับ

หมายความว่า ถ้านับเรื่องสั้นกับ movie มีสถานะเป็น canon แสดงว่า การก่อกบฎของมนุษย์พลังจิตมีอยู่จริงในประวัติศาสตร์ของโดราเอมอน

ทุกท่านคิดว่าอย่างไรบ้างครับ? พอมีตอนไหนในโดราเอมอนที่ทำให้ทุกท่านรู้สึกสยองกันบ้าง? และตอนไหนที่เป็นเนื้อเรื่องที่น่าสนใจแต่ไม่มีคนเอามาทำมูฟวี่บ้างครับ?

• Tweet

[imariagano]

มันอาจจะแค่ทำลายโรงงานแล้วโดนจับการภายใน1ชั่วโมงก็ได้มั๊ง

คิดว่าแค่เด้กพลังจิตมันจะทำอะไรเทคโนโลยีอนาคตได้เหรอ

ปล..อยากเห็๋นการผจญภัยช่วงม.ปลายแล้วโนบิตะ ไปปักธงสาวๆไปทั่วมากกว่าอ่ะ

[samuison]

ที่ว่าถูกจับก็อาจเป็นไปได้ครับ ถ้าพิจารณาว่าของที่่โดราเอมอนมี คือ "ของใช้ในชีวิตประจำวัน"(ที่มีทั้งที่อัญเชิญปีศาจ ภูติพราย เรียกโชคร้าย ฯลฯ)
ของในอนาคตที่เป็น "ของที่ใช้ในททางทหาร"น่าจะก้าวหน้ากว่า เพราะเวลาที่ตำรวจกาลเวลาโผล่มาตอยจบก็ไม่มีตัวร้ายตัวไหนต่อกรได้


เรื่องโนบิตะตอน ม.ปลายนี่ก็น่าสนใจดีครับ  ผมเคยอยากเขียนแฟนฟิค ที่บรรยายถึงโนบิตะตอนม.ปลาย ที่สามารถเล่นเรื่อง โรแมนซ์ได้อย่างเต็มที่ ทั้ง นนจังสาวน้อยที่จากไปในวัยเด้ก ภริยาในอนาคต ชิซูกะ ภริยาในอนาคต ไจโกะ? ริรูรู สาวน้อยหุ่นยนต์ พรายหิมะ,หญิงสาวเจ้าของปราสาทในเยอรมัน,มิโยโกะจากดินแดนเวทมนตร์,เจ้าหญิงจากดินแดนใต้สมุทร,ฯลฯ

ลองคิดดูดีดีแล้ว ผมว่าโนบิตะนี่มัน เจ้าชู้ประตูดินพอสมควรเลยนะครับ ไม่ใช่พระเอก แนวริโตะหรือราคุแน่ๆ

ถึงจะมีตอนหนึ่งที่แสดงแคตตาล้อคเพื่อนหญิงก็เถอะ แต่ผมเดาเอาว่า เครื่องพวกนั้นคงไม่ได้นับเพื่อนหญิงที่รู้จักในโลกต่างมิติหรือไม่ได้อยู่ในโลกปัจจุบันแน่ๆ(พยายามอธิบายไม่ให้เนื้อเรื่องขัดกันครับ  ) แต่ภาพก็กระจายซะเต็มห้อง แสดงว่าเจ้าโนบิตะมันก็เข้าสังคมเก่งไม่เบาเหมือนกัน
ผมอยากลองเขียนแฟนฟิค ให้โนบิตะเข้าไปผจญภัยในเรื่อง Fate Stay night หรือ To aru Index/Rail gun เลยล่ะครับ แล้วปรับอายุไปประมาณ ม.ปลายแล้ว เอาวิชาที่โนบิตะฝึกมาทั้งหมดในตอนสั้น ทั้งพลังจิต เวทมนตร์ วิชานินจา มาใช้ในแนว crossover เหล่านั้น

ด้วยความที่โนบิตะ ผ่านประสบการณ์ โลกล่มสลายมาไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง จากการผจญภัยในวัยเด็ก(และติดเกาะอยู่สิบกว่าปีคนเดียว) ทำให้โนบิตะรู้สึกท้อแท้และเบื่อกับชีวิตประจำวัน (อารมณ์ประมาณคนที่ผ่านสงครามมาและไม่สามารถปรับตัวเข้ากับชีวิตประชาชนทั่วไปได้ล่ะครับ)
ลองนึกภาพดูก็รู้สึกสนุกดีเหมือนกัน

คุโรโกะ: นาย เคลื่อนย้ายเทเลพอร์ทได้ด้วยหรือ? ฝึกมากี่ปีกันแน่
โนบิตะ:...ประมาณสิบนาที
คุโรกะ : และใช้ความสามารถอื่นได้อีก ทั้ง teleport และ telekinesis เป็น dual ไม่สิ Multi skill อย่างนั้นหรือ เป็นไปไม่ได้ นายฝึกมาทั้งหมดนี่นานเท่าไรกันแน่
โนบิตะ : ...ฝึกทั้งสามอย่างก็ประมาณครึ่งชั่วโมง

หรือถ้าออกมาในแบบเลิฟ คอมมีดี้ซะหน่อย ก็ให้ นนจังย้ายโรงเรียนกลับมาตอน ม.ปลายและทักทายโนบิตะ ในขณะที่สาวลูกคุณหนูที่โนบิตะเคยช่วยไว้ได้มาชวนไปเที่ยวที่บ้านและจะเต้นบัลเลต์ให้ดูอีก ในขณะที่ ชิซูกะ มองดูแล้วส่ายหน้า และไจโกะ ที่ชวนโนบิตะไปเป็นแบบเขียนการ์ตูน

แล้วมีพล็อตเบื้องหลังของอาชญากร กาลเวลา ที่มาคอยขัดจังหวะเลิฟอมมีดี้เป็นบางที น่าเสียดายที่พล็อตเรื่องชีวิตประจำวัน เอาพวกริรูรู มิโยโกะ มาเดินเรื่องไม่ค่อยได้เท่าไร

[imariagano]

โนบิตะ หากจับปืน ก็กลายเป็น พระเอกสายซุปเปอร์นะครับ(ยิงโดน100 เปอร์เซนต์ และชักปืนไวหลัก1ใน100วิ)

ปล..ไจโกะแจ่มกว่าชิซูกะนา ลองดูโฆษณาฮอนด้าดิ

[gaiser]

อย่างโนบิตะนี่ควรไปเป็นนักกีฬายิงปืนชีวิตคงรุ่งนะครับ น่าจะ นะ

[imariagano]

มักน้อยจัง ต้องไปเป็นยากูซ่าสิ

[Overmars]

อุปกรณ์หลายอย่างไม่เป็นวิทยาศาสตร์เอาซะเลย 

พูดถึงตอนกำไลเรียกภูต  ผมเคยเชียร์ภูติหิมะให้เป็นนางเอกด้วยล่ะ   

[WAREN]

เนื้อหาของเรื่องเด็กพลังจิตอนิเม ที่รีเมคฉบับ2010+ ได้อธิบายว่าเด็กพลังจิตนั่นเอาจริงๆก็คือเด็กธรรมดาๆนี่แหละแต่ไม่ได้รับความรัก การศึกษา แถมอ่านใจคน+ทำความเข้าใจเรื่องต่างๆจากการอ่านใจอีกฝ่ายโดยตรง ก็เลยได้รับรู้ด้านมืดของมนุษยืได้ไวกว่าเด็กปรกติ ก็เลยใช้สัญชาติดิบของมนุษย์ในการตัดสินเรื่องๆต่างเองจนเกิดเป็นสงครามโดยที่ยังแบเบาะยังนั่นแหละครับ


แต่ใเวอร์ที่เคยดูนั่นพอออกมาเสร็จถึงแม้จะมีปัญหาตามโครงเรื่องเดิมแต่ก็ได้รับความอบอุ่นจากโนบิตะ+ชิซุกะและพอได้อ่านอ่านหนังสือไปราวๆ1ห้องสมุดก็เลยบรรลุธรรมแล้วออกเดินทางไปในอวกาศไป


ป.ล.สกิลของโนบิตะนี่ถ้าเปลี่ยนเนื้อหาเป็นแนวนักสืบฆาตกรรมล่ะก็ มันสกิลตัวร้ายระดับบอสของเรื่องโดยไม่ยากใครล่ะ จะคิดว่าคนร้ายจะเป็นเด็กแว่นป.4ที่ซุ่มซามสุดๆ+ขี้เกียจ จะมีความสามารถที่ทั้งยิงปืน(ทุกชนิดที่ถือไหวหรือทนแรงสะท้อนได้) ได้ในระดับที่ไม่พลาดเป้า(ต่อให้พลาดกระสุนก็จะสะท้อนอย่างโม้กลับมาโดนเป้าหมายเอง อย่างกับมีสปิริตออฟกันหรือsex pistolมาบังคับให้) ความสามารถในการเล่นพันด้ายที่เอาใช้ในการมัดเชือกหรือเก็บสายเปียโนด้วยความรวดเร็วแถมยังไม่มีหลักฐานเหลือ แถมยังสกิลที่หลับได้ทุกทีจนทำให้ยากที่คาดเดาเวลาที่จะก่อเหตุได้อีก....นี่มันสกิลพระเอกการ์ตูนทุกเพศทุกวัยจริงๆเหรอ?

[chubeather]

จริงจัง จริงจังเกินไปแล้ว 

คือผมก็สงสัยนะ
แค่ร้อยปีทำให้ของในชีวิตประจำวันหนึ่งชิ้น
ครองโลก
ได้เลยหรอ

มีหลายชิ้นด้วย

[Flady]

จริงๆแล้วของวิเศษในเรื่องเหมือนจะเอนไปทางจินตนาการมากกว่าวิทยาศาสตร์นะ 
แล้วก็เนื้อเรื่องโดราเอมอนเนี่ย มันไม่ต้องรับผิดชอบอะไรมาก มันก็เลยดูเป็นเด็กแหละ
ความจริงแล้วถ้าคิดผลที่ต่อมากจากแต่ละตอนนี่ มันจะเปิดเนื้อเรื่องระดับที่ทำเป็นตอนยาวซีเรียสๆได้เลยแหละ 

[samuison]

ว่าด้วยสกิลปืน ผมก็คิดเหมือนกันครับ คนเขียนทำเหมือนเป็นสกิล ไร้สาระที่โผล่มานานๆที แต่เป็นทักษะที่สามารถพาโนบิตะไปแข่งโอลิมปิคมีชื่อเสียงได้สบาย แถมโนบิตะ ต่อให้เป็นเด็กฐานะธรรมดา แต่มีโดราเอมอนอยู่คนหนึ่งจะสร้างห้องสี่มิติกับก็อปปี้ปืนและกระสุนมาซ้อมยิงปืน เพื่อชิงที่หนึ่งของญี่ปุ่นก็ไม่น่ายาก และโนบิตะ ใช้ปืนในโลกแห่งความจริงที่ดวลกับมือปืนตัวจริงมาแล้วด้วย เรื่องการที่การแข่งจะตื่นเต้นกว่าการดวลปืนให้ชนะถ้าพลาดก็ตาย ก็ฟังไม่ขึ้น

แต่อนิจจา ดันละทิ้งสิ่งที่ตัวเองถนัดไปทำในสิ่งที่ตนเองไม่ถนัดซะนี่ คิดถึงตอนหนึ่งที่ตั้งสมาคมพันด้าย ถ้าโนบิตะเปลี่ยนไปตั้งสมาคมยิงปืนต่อให้เปลี่ยนป้ายกลับมาเป็นป้ายธรรมดา ผมว่าคนก็น่าจะยังนิยมในตัวโนบิตะอยู่นะครับ  ผมมีทฤษฎีว่า สังคมญี่ปุ่นนั้นสงบสุขเกินไป การใช้ปืนนั้นมีการควบคุมอย่างเข้มงวด(ซึ่งโนบิตะหามาใช้ได้สบายมาก) อ่านในพันทิพ กระทู้หนึ่งมีคนบอกว่า โนบิตะ นั้นไม่เหมาะกับชีวิตคนธรรมดา ด้วยสกิลโนบิตะเหมาะกับการใช้ชีวิตอย่าง คอบร้าหรือกัปตันฮาร์ล็อคมากกว่าที่จะเป็นพนักงานบริษัท

เรื่องเป็นยากูซ่า ผมว่าทางเทคนิคโนบิตะมันก็ไม่สนใจ หรือเพราะว่าไม่รู้ดีล่ะแหกกฎหมายเป็นสิบข้อ ตำรวจกาลเวลายังไม่ตีมือโนบิตะสักแปะ จะบอกว่ายากูซ่าธรรมดา ทำให้คนที่เจอกับเอเลี่ยน จอมปีศาจ กองทัพหุ่นยนต์กลัวนี่มันก็แปลกไปหน่อย ถ้าโนบิตะอยากเป็นยากูช่าก็คงทำได้ล่ะครับ แต่พักเดียวก็คงเบื่อซะก่อน
....
เรื่องอุปกรณ์หลายอย่างไม่เป็นวิทยาศาสตร์ก็น่าจะจริงล่ะครับ หลายอย่างออกแนวเหนือธรรมชาติด้วยซ้ำ แต่ในฐานะคนทีอยากแต่งเนื้อเรื่องและหาคำอธิบายที่สมเหตุผล ผมก็จะพยายามอธิบายในแฟนฟิคว่า ศตวรรษที่ยี่สิบสองนั้นหลายอย่างเจริญก้าาวหน้า ทั้งกาลเวลา ต่างมิติ โลกคู่ขนาน หุ่นยนต์ ผี ฯลฯ ได้มีการค้นคว้าจนหมดแล้ว จนทำให้สามารถใช้สิ่งของที่เป็นนามธรรม เชิงคอนเซปต์ได้อย่าง โชคร้าย หรือพรายหิมะ
ว่าไปแล้วตอนพรายหิมะนี่ ก็เป็นตอนหนึ่งที่ผมเศร้าใจมากเหมือนกันครับ ถ้าให้พรายหิมะอยู่ต่อไปเป็นตัวละครประจำละก็ ชิซูกะตกกระป๋องแน่นอน 
...
ตอนเด็กพลังจิตนี่พอมีลิงค์หรือเปล่าครับ? ผมก็ว่าเนื้อเรื่องมันดาร์ก ไปเลยแต่งให้จบสวยขึ้นแทนที่จะให้สลายไปตามต้นฉบับ
ว่าแต่แสดงความอัจฉริยะมาขนาดนั้น ผมว่ายิ่งสร้างพล็อตเข้าไปอีกว่า โนบิตะเป็นพ่อของเด็กพลังจิตที่ท่องไปในจักรวาลแล้วสักวันหนึ่งเด็กน้อยก็ไปพบกับเผ่าพันธุ์สุนัขที่โนบิตะได้วิวัฒนาการจนมีอารยธรรมและท่องอวกาศไปก่อนหน้านั้นราวๆสองแสนปี หรือไปพบกับดาวพืชที่ "ลูก"ของโนบิตะอีกคนได้เป็นทูตอยู่ หรือไปพบกับซาลาเปาในอวกาศที่กำลังขยายตัวตลอดเวลา... ทำเรื่องที่น่ากลัวโดยไม่ได้คิดอะไรอีกเรื่องแล้ว

พูดถึงสกิลโนบิตะ อย่างที่ว่าล่ะครับคนเขียนอาจจะไม่ได้คิดอะไรแต่เล่นเอาคนอ่านที่ลามกหน่อยคิด หรือจริงๆแล้วคนเขียนก็คิดนั่นล่ะแต่พยายามแสดงว่าโนบิตะนั้นยังใสซื่ออยู่
คนที่เก่งทั้งยิงปืน พันด้ายใช้นิ้วคล่องแคล่ว..

นึกถึงที่ลุคแซวไลท์ว่า ใช้นิ้วได้คล่องสาวๆท่าทางจะชอบ และอีกสกิลหนึ่งคือหมอนี่มันผูกก้านเชอร์รี่ในปากได้ .เป็นสกิลที่เหมาะกับพระเอกแนวฮาเร็มด้านมืดมากเลยครับ
พูดถึงถ้าหมอนี่อยู่ในแนวนักสืบ โนบิตะยังมีสกิลเทเลพอร์ตอีกด้วยนะครับ แค่คอยประมาณสิบนาทีถึงจะเทเลพอร์ตได้เท่านั้นเอง แต่ถ้าใช้จริงๆนักสืบที่ไหนก็แน่นอน แถมใช้เวทย์ยกสิ่งของได้อีกต่างหาก
อีกสกิลที่หลายคนนึกไม่ถึงคือ โนบิตะน่าจะขัยรถยนต์เก่งพอตัวเพราะขับซิ่งสู้และหนีคนร้ายมาตั้งแต่สมัยเป็นเด็กสิบขวบ ต่างกับพ่อที่ขับไม่เก่ง ก็เป็นหนึ่งอย่างล่ะครับที่โนบิตะทำได้แต่ไม่ค่อยมีคนสนใจ

[stomjeck]

เอิ่ม...หัวมู้โดระเอม่องแต่ไหงในมู้เจอแต่โนบิตะหว่า
โปริ่ง...ว่าแต่ใครรู้จักโนบิสต้ามั่ง

[gaiser]

เอาจริงผมว่าแค่ฝีมือยิงปืนอย่างเดียว ถ้าพ่อแม่เอาโนบิตะไปออกทีวีคงคงดังคับประเทศแหงๆครับ

[samuison]

ฮาหัวกระทู้ โดราเอมอน แต่คุยกันเรื่องโนบิตะเพราะ โนบิตะ มันเป็นตัวก่อปัPหาหรือเป็นตัวเริ่มเรื่องนะครับ ในการบอกเล่าเรื่องราวจะบอกว่า ในเรื่องFดราเอมอน เป็นการบอกเล่าเรื่องราวผ่านมุมมองของโนบิตะก็เป็นได้ครับ
..
เรื่องยิงปืนนึกแล้วก็นึกถึงเคสพ่อโนบิตะเองเหมือนกันที่เก่งพอตัวในการวาดรูป...จะว่าไปแล้วตระกูลนี้มีพรสวรรค์แฝงอยู่เยอะนะ แต่ดันไปเป็นพนักงานบริษัทเสียนี่
ถ้าโชว์โนบิตะยิงปืน ระยะสัก 10-50 เมตร ตามการแข่งขันสากลน่าจะยิงเขhาสบาย จากที่โนบิตะโชว์ตอนดวลปืนกับเแก็งในโลกตะวันตกและยิงกระสุนถูกกระป๋องเข้ารูเดียวกันทุกครั้ง
...ไอ้การยิงแบบนั้นน่ะครับ ในเรื่องซิตี้ฮันเตอร์ ยังต้องเตรียมความพร้อมแทบแย่(อาจจะต่างกันเพราะยิงจากระยะไกล) ผมจำได้ว่ามีซิตี้ฮันเตอร์ตอนหนึ่งที่ เรียวต้องยิงกระสุนเข้าที่เดิมสองครั้งเพื่อจัดการสัญญาณเตือนภัย หรือราวคอบบร้าที่ต้องยิงกระสุนเข้าที่เดิมสองครั้งเพื่อเจาะเกราะของหุ่นยนต์ มันเป็นสกิลระดับมือปืนในตำนานเลยนะครับ

เรียกว่าถ้าเอาไปโชว์ออกทีวีก็ไม่จำเป็นต้องอายใครเลยก็ว่าได้

[According to]

ดูจากวัตถุดิบวิธีการทำเด็กแล้ว เด็กพวกนี้เป็นโฮมุนครูสใช่มั้ย

[Flady]

แถมโนบิตะไม่ได้แค่ยิงแม่นอย่างเดียวด้วยนะ แต่ฝีมือตอนสู้โดยใช้ปืน การตัดสินใจโนบิตะนี่ไวมาก ดูฉลาดผิดปกติไปเลย อย่างตอนเอาปืนสบู่หลอกยิงมนุษย์ต่างดาว
กับตอนเอาปืนอากาศในมือคนอื่นยิงแทนตอนกระสุนหมดก็ยังเคยทำเลย 

[samuison]

ดูจากกระบวนการที่สร้างถ้าแนวเทย์ก็จะบอกว่า ดฮมูนครูส มนุษย์เทียม แต่เนื่องจากสร้างจากเส้นผม ผมเดาว่าน่าจะเป็นเด็กที่ดัดแปลงทางพันธุกรรมจากโนบิตะที่เป็นต้นแบบน่ะครับ จะเรียกว่าเขาคือมนุษย์ปกติก็ได้ แค่เกิดมาจากหลอดทอลองเท่านั้น
..
เรื่องโชว์ตัวในอเมริกาน่าสนใจครับ ..น่าจะพอเอาไปผูกเรื่องให้โนบิตะไปเจอนนจัง หนูน้อบร้องเท้าแดงที่อยู่ในต่างประเทศได้น่าสนใจดี
ว่าไปแล้วโนบิตะถ้าอยากมีชื่อเสียงโด่งดังก็ไปเข้าแข่งขันเป็นทางการก็น่าจะพอได้ แต่ดันทำเรื่องยุ่งยากโดยย้อนเวลาไปเจอของจริงซะอย่างนั้น

..

เรื่องโนบิตะใจเย็น ล่อให้มนูษย์ต่างดาวที่สิงหุ่นยนต์ยักษ์ จับตัวเองไว้และใช้ปืนยิงสบู่ใส่ นี่ นอกจากมันต้องมีความแม่นยำ เชื่อมั่นในฝีมือตนเองอย่างมากแล้ว ยังต้องมีความเยือกเย็นในฐานะมือปืนด้วยล่ะครับ
แล้วก็ตอนที่จับเอาปืนจากมือคนอื่นนี่ เรียกว่าหัวคิดโนบิตะนี่ความจริง ความคิดสร้างสรรค์สุดๆเลยล่ะครับ เป็นคนที่มีสกิลเหมาะกับการไปผจญภัยอวกาศเอามากๆ

ถ้าลองหาเหตุผลว่าทำไมโนบิตะถึงใจเย็นและปราบมนุษย์ต่างดาวได้ในสองหน้า ผมเดาว่าคงเป็นเพราะ "ประสบการณ์" ช่วงแรกที่ดวลปืนในตอนพิเศษตอนแรกๆยังเกร็งและไม่ค่อยชิน แต่หลังจากผ่านภาคพิเศษมาสิบกว่าตอน ก็เรียกว่าคงทำให้มือนิ่งแล้วล่ะครับ

พูดถึงเรื่องความแม่นปืนและสกิลที่ ท่าน WAREN ว่าเอาโนบิตะไปเป็นบอสตัวร้ายในเรื่องแนวนักสืบโคนัน คินดะอิจิ หรือจอมโจรคิด ก็น่าจะได้เลยล่ะครับ
ที่เราเห็นว่าโนบิตะกระจอกและไม่มีความจำเป็นเพราะ ญี่ปุ่นสงบสุขเกินไปนั่นล่ะครับ (ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดี ดั่งคำกล่าวที่ว่า สังคมที่ต้องการวีรบุรุษคือสังคมที่เลวร้าย)
นึกฉากเจ้าตุีกตานรกจะคว้าปืนมายิงแต่โดนโนบิตะชักปืนไวและแม่นกว่ายิงปืนออกไปก่อนก็น่าจะฮาดี

[imariagano]

หากโนบิตะ มีปืนในมือ จะใจเย็นขึ้น ฉลาดขึ้น

หากใส่แว่น ก็นึกอิมเมจประมาณ จีซัส ตอนปลอมเป็นฟุจิซษว่า ชินโง ที่เป็นครูในโรงเรียนเลยแหละ

[samuison]

เรื่องใจเย็นขึ้นก็อาจจะจริง เนื่องจากสมาธิจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ชอบ แต่ฉลาดขึ้นผมว่าไม่น่าจะใช้ นั่นน่าจะเป็นผลจากไหวพริบดั้งเดิมของโนบิตะ

ถ้าลองคิดดู การพันด้ายนี่ ผมว่ามันยากนะครับแสดงว่าโนบิตะน่าจะมีความสามารถ "จำลองภาพสามมิติในหัว" ที่ทำให้สามารถพันด้ายและดัดแปลงลักษณะรูปร่างของด้ายได้เป็นอย่างดี คนที่ขาดการจินตนาการการเคลื่อนไหวและความคิดสร้างสรรค์ไม่สามารถคิดการพันด้ายชนิดใหม่ได้แน่

แต่ข้อเสียอย่างมหันต์คือโนบิตะอาจจะสมาธิสั้นเบื่อง่ายชอบนอนมากกว่าที่จะจดจ่อกับอะไรนานๆ เคือเป็นคนที่ "ฉลาดแต่ขี้เกียจ" ตามหลักแยกทหารล่ะครับ ไอ้พวกนี้ต้องเอาไปเป็นที่ปรึกษา ซึ่งในหลายๆตอนโนบิตะก็แสดงความาสามารถด้านนี้ ในการใช้ความคิดสร้างสรรค์ทำเรื่องเดือดร้อนให้ชาวบ้าน เรียกว่าเป็นคนที่มีจุดอ่อนทางด้านนิสัยก็ว่าได้ครับ

[imariagano]

ง้นโบิตะ ก้แค่

ทำในสิ่งที่ตนเองไม่ชอบ ได้ไม่ดี ก้อเท่านั้นแหละนะ(ซึ่งเป็นปกติ ของมนุษย์)

หากโนบิตะ เป็นนายทหารในสงครามกลางเมือง เค้าคงได้เป็นวีรบุรุษ