ท่านเกลียดมุกการยื่ดเรื่องวิธีไหนของมังงะหรือนิยายญี่ปุ่นมากที่สุดครับ?

[Rem 870]

วิธีการยืดเรื่องที่ผมเกลียดที่สุดก็คือการเพิ่มตัวละครครับ แบบในเรื่องที่ใช้มุขนี้จนน่าเกลียดที่สุดก็คือ Kingdom ซึ่งตัวเอกเป็นขุนพลของจิ๋นซี่ฮ่องเต้และต้องออกรบเพื่อทำการรวมแคว้นทั้งหมดให้เป็นหนึ่งเดียวกัน  ในเรื่องจะเอาตัวประกอบกิ๊กก๊อกที่ไหนก็ไม่รู้มาอัพสเกลให้ดูมันเก่ง แล้วคราวนี้ก็ยืดเรื่องไปได้พอสมควรหลังจากนั้นก็ให้มันตาย  จนตอนนี้ปาไป 70 กว่าเล่มก็ยังยึดเเคว้นหานไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

• Tweet

[richter]

พวกชอบเติมน้ำครับ ยัดรายละเอียดที่ไม่น่าสนใจและไม่เคยถูกนำมาใช้หรืออ้างอิงใดๆ ในเรื่อง 

[saengdaed]

เพิ่มตัวละครไม่เท่าไหร่ยังจะมาเพิ่มพลังจนมาย้อนดู พวกโหด ๆ ตอนแรก ๆ ที่เล่นเราซะเกือบตุย กลายเป็นพวกกีกี้ไปเลย

[KAGUYA]

ยัดเเต่น้ำแต่ไม่ยอมเข้าเนื้อหาหลักซะทั้งที่ใบ้ไว้เยอะ

[Nobitanian]

แบบ ดราก้อนบอล ครับ อย่างเวลาชาร์จบอลเก็งกิ นั่งดู อยู่ 3 อาทิตย์ กว่าจะได้ยิง...

[Rem 870]

แบบ ดราก้อนบอล ครับ อย่างเวลาชาร์จบอลเก็งกิ นั่งดู อยู่ 3 อาทิตย์ กว่าจะได้ยิง...

  ถ้าเรื่องนั้นต้องไปด่าทีมงานอนิเมะครับ ในมังงะจำได้ว่าใช้เวลาไม่นานนะเออ 

[gundam666]

แนวที่น่าจะจบแต่ดันยืนเรื่องออกจนเละเทะ  ไม่ก็หักมุมเอาใจแม่ยก  รวมถึงแนว Woke Power ด้วย

[tidday2521]

พวกชอบเติมน้ำครับ ยัดรายละเอียดที่ไม่น่าสนใจและไม่เคยถูกนำมาใช้หรืออ้างอิงใดๆ ในเรื่อง 

เหมือนกันครับ เบื่อการเติมน้ำ โดยเฉพาะบรรยายสรรพคุณไอเท็มและอุปกรณ์ ซึ่งจะใส่รายละเอียดลงมาทำไมเยอะแยะก็ไม่รู้ทั้งที่แม่งเอามาใช้แค่ครั้งเดียวแล้วไม่มีการใช้อีกเลย
อย่างบางเรื่องที่แม่งเป็นนิยายรักธรรมดา แต่มรึงจะอธิบายวิธีการทำเบ็ดตกปลามาซะเกินรายละเอียดทำไมก็ไม่รู้ ลงรายละเอียดแม้กระทั่งระดับความยาวของคันเบ็ด แล้วยังการฟั่นด้ายทำสายอีก
อยากจะตะโกนบอกเลยว่า มรึงเขียนนิยายรักน่ะ ไม่ใช่นิยายเซอร์ไววัล.... มรึงจะมาพร่ำเพ้อพรรณนากับสิ่งที่ไม่จำเป็นถึงกว่า 1/3 ของตัวบทไม่ได้น่ะเว้ย
หนังสือ 300 หน้า พี่แกบรรยายอัตตลักษณ์สิ่งของไปแล้ว 120 หน้า.... เพื่ออะไรว่ะ

[gundam666]

อ๋อลืม อีกแนวที่ไม่ชอบเลยก็คือแนวกีฬา ที่เล่นจริง 5 นาที ที่เหลือย้อนอดีต ทั้งตอน

[Rem 870]

[quote/]เหมือนกันครับ เบื่อการเติมน้ำ โดยเฉพาะบรรยายสรรพคุณไอเท็มและอุปกรณ์ ซึ่งจะใส่รายละเอียดลงมาทำไมเยอะแยะก็ไม่รู้ทั้งที่แม่งเอามาใช้แค่ครั้งเดียวแล้วไม่มีการใช้อีกเลย
อย่างบางเรื่องที่แม่งเป็นนิยายรักธรรมดา แต่มรึงจะอธิบายวิธีการทำเบ็ดตกปลามาซะเกินรายละเอียดทำไมก็ไม่รู้ ลงรายละเอียดแม้กระทั่งระดับความยาวของคันเบ็ด แล้วยังการฟั่นด้ายทำสายอีก
อยากจะตะโกนบอกเลยว่า มรึงเขียนนิยายรักน่ะ ไม่ใช่นิยายเซอร์ไววัล.... มรึงจะมาพร่ำเพ้อพรรณนากับสิ่งที่ไม่จำเป็นถึงกว่า 1/3 ของตัวบทไม่ได้น่ะเว้ย
หนังสือ 300 หน้า พี่แกบรรยายอัตตลักษณ์สิ่งของไปแล้ว 120 หน้า.... เพื่ออะไรว่ะ

  ผมว่าบากิใช้มุกนี้ประจำเลยนะครับ 

[cemeteryzx]

อะไรที่มัน"ไร้สาระ"น่ะครับ
พวกคำบรรยายสรรพคุณต่างๆยังพอเอามาเติมความรู้ได้บ้าง ไม่ก็เห็นโลกทัศน์ของเรื่องนั้นๆได้มากขึ้น


แต่ไอ้บ่นฟุ้งซ่านเพ้อเจ้อลอยไปเรื่อย โคตรน่ารำคาญ เคยหยุดตามเรื่องนึงเพราะความฟุ้งซ่านของพระเอกนี่แหละ

[Rem 870]

อะไรที่มัน"ไร้สาระ"น่ะครับ
พวกคำบรรยายสรรพคุณต่างๆยังพอเอามาเติมความรู้ได้บ้าง ไม่ก็เห็นโลกทัศน์ของเรื่องนั้นๆได้มากขึ้น


แต่ไอ้บ่นฟุ้งซ่านเพ้อเจ้อลอยไปเรื่อย โคตรน่ารำคาญ เคยหยุดตามเรื่องนึงเพราะความฟุ้งซ่านของพระเอกนี่แหละ

  ไอ้หนุ่มมหาลัยคนนั้นสินะครับ?    ผ่านมา 42 เล่มถ้าเป็นมังงะเรื่องอื่นอย่าว่าแต่จูบเลยป่านนี้มีลูกไป 3 คนแล้วมั้ง 

[saengdaed]

อะไรที่มัน"ไร้สาระ"น่ะครับ
พวกคำบรรยายสรรพคุณต่างๆยังพอเอามาเติมความรู้ได้บ้าง ไม่ก็เห็นโลกทัศน์ของเรื่องนั้นๆได้มากขึ้น


แต่ไอ้บ่นฟุ้งซ่านเพ้อเจ้อลอยไปเรื่อย โคตรน่ารำคาญ เคยหยุดตามเรื่องนึงเพราะความฟุ้งซ่านของพระเอกนี่แหละ

บรรยายสรรพคุณ นึกถึงเรื่องโรงเรียนลูกผู้ชายเลยบรรยายซะ คนนึกว่ามีอยู่จริง

[Rem 870]

[quote/]
บรรยายสรรพคุณ นึกถึงเรื่องโรงเรียนลูกผู้ชายเลยบรรยายซะ คนนึกว่ามีอยู่จริง

  เอาจริงๆสมัยก่อนมังงะญี่ปุ่นก็อำเราเยอะเหมือนกันนะครับ แบบใน City Hunter มีตอน 1 พระเอกใช้ปืนลูกโม่ยิงเข้าจุดเดิมในระยะ 15 เมตร โดยบอกว่าปืนกระบอกนั้นเป็นปืนหนึ่งในพันที่ทำได้ แต่ในความเป็นจริงแล้วที่สนามปืน ปืนธรรมดาถ้าคนยิงแม่นพอผมเห็นนักกีฬายิงปืนทำให้ดูตั้งหลายคน

[KAGUYA]

[quote/]
บรรยายสรรพคุณ นึกถึงเรื่องโรงเรียนลูกผู้ชายเลยบรรยายซะ คนนึกว่ามีอยู่จริง

ถ้าพูดถึงบรรยายซะจนคิดว่าจริงนี่ หมอKนี่ก็เหมือนนี่