อลิสจังจะอธิบายให้คนอื่นฟังยังไงดีว่า
ความรู้สึกที่มักจะเกิดเวลาดูรูป 18+ ของคนส่วนใหญ่
มันไม่ได้เกิดตอนอลิสจังดูรูป 18+ อลิสจังไม่ชอบรูป 18+ เลยล่ะเจ้าค่ะ ขอแบบที่แต่งตัวเรียบร้อยเด็กๆ ดูได้
[เริ่มแรก]มันจะเกิดกับอลิสจังเวลาที่เห็นเสื้อลายแบบนี้ แล้วก็จินตนาการว่าตัวเองกำลังใส่ล่ะเจ้าค่ะ
ไปเดินห้าง มองดูเสื้ออยู่ไกลๆ จนจำกลับมาบ้าน นอนอยู่บนเตียง แล้วจินตนาการว่าอลิสจังเป็นสาวน้อยร่า่งเล็กพอที่พอจะใส่ได้ อารมณ์อลิสจังก็จะเปลี่ยว
แล้วมันก็จะเลือนหายไปเมื่อถึงขั้นสูงสุด
ยิ่งถ้าเป็นเสื้อแขนยาวแล้วมีลายน่ารักๆ อยู่ตั้งแต่เลยข้อศอกลงไป หรือถ้าเป็นกางเกงขายาว แล้วมีลายอยู่เลยหัวเข่าลงไป ความรู้สึกก็จะยิ่งรุนแรงขึ้นล่ะเจ้าค่ะ
บางครั้งอลิสจังได้มาใส่(อย่างน่ารักสุดๆ ก็แค่โดเรม่อน แต่ลายสาวน้อยน่ารักไม่เคยมีเลยล่ะเจ้าค่ะในสมัยก่อน) ถ้าถึงที่สุดแล้ว อลิสจังก็จะห้ามความรู้สึกไม่ให้ถอดเปลี่ยนกลับไปเป็นเสื้อเรียบๆ ตัวเดิม ไม่ไหวล่ะเจ้าค่ะ
บางครั้งก็ได้ใส่ถุงเท้าล่ะเจ้าค่ะ แต่สมัยอลิสจังอย่างมากก็เป็นลายสัตว์ตัวเล็กๆ อย่างหนูหรือกระรอก แต่เป็นแบบสีเนื้อ พิมพ์ลายสีน้ำตาลสีเดียวล่ะเจ้าค่ะ ไม่เคยมีโอกาสได้ใส่ลายอนิเมะเลยล่ะเจ้าค่ะ
ก็เหมือนกันล่ะเจ้าค่ะ พอถึงที่สุดแล้วก็ห้ามใจไม่ให้ถอดถุงเท้าออกไม่ได้สักที(ถ้าได้ใส่นะเจ้าคะ)
อลิสจังตอนนี้ไม่ได้รู้สึกใจเต้นโครมครามเหมือนเมื่อก่อนแล้วสิเจ้าคะ หลังเสร็จก็ไม่ได้อยากถอดเหมือนเดิม แถมหลังจากระบายอารมณ์เสร็จ ยังใส่กลับมาใส่น้องลิงได้สบายใจเฉิบ คือมันไม่ตื่นเต้นไปทั้งอาทิคย์เหมือนสมัยก่อน อยากเอาน้องลิงลายแบบนี้ย้อนกลับไปให้ตัวเองตอนที่ความรู้สึกมันยังแรงๆ กว่านี้จังเลยล่ะเจ้าค่ะ คงทำให้ใจเต้นโครมครามเป็นอาทิตย์เลยล่ะเจ้าค่ะสมัยก่อนไม่มีอะไรแบบนี้เลยล่ะเจ้าค่ะ
