อืม... เรื่องนี้มันก็เน้นเกี่ยวกับ งานอาชีพกับงานอดิเรก ด้วยนี่น่ะ....
จับมาผูกกันได้ลงตัวดี แถมไม่ได้เกริ่นว่าเป็นคนมีพรสวรรค์แต่เข้าสังคมไม่ได้
ตัวละครเรื่องนี้จะไปให้ถึงเป้าหมายของตัวเองได้ มีแต่ต้องหาเก็บเกี่ยว Exp. จากชีวิตประจำวันในสังคมทั่วไปอย่างเดียวเลย
[quote/]
ผมชอบตรงที่มันแทรกแนวสายอาชีพเข้ามาด้วยนี่แหล่ะ
สมัยก่อนนี่ ผู้ชายหลายคนชอบถือกล้องไปถ่ายสาวๆ ตามงานมอร์เตอร์โชว์
สมัยนี้คงชอบไปถ่ายตามงานคอสกัน
แต่เรื่องนี้ขั้นกว่า คือไปจับสาวแต่งตัว 
ผมชอบซีนตอนพระอกคราฟชุดนะ คือ สายคราฟของเล่น สมัยนี้เต็มไปหมด
เห็นพวกคราฟดาบในเกมรึการ์ตูนใน youtube ก็ดูสนุกดี
แต่คราฟชุดนี่ นึกถึงสมัยเด็กที่ พับกระดาษ ตัดเล่นเล่นจริงๆ
คนร้องเมื่อวานนางก็ live youtube รู้สึกว่าเข้าถึงตัวได้ดี ถึงจะมีแต่แชทภาษาญี่ปุ่นก็เถอะ
ไปส่อง ทวิต นางๆก็สายคอสมานานละเข้ากับตีม เมะเรื่องนี้สุดๆ
[img/]
เอาเถอะ ยังไงฝ่ายสาวก็ยินดีให้จับไปแต่งตัวอยู่แล้ว ...อาชีพหลักของนางก็เป็นนางแบบอยู่แล้วด้วย
ไม่รู้ว่าไทยมีระเบียบนี้หรือเปล่า .... แต่ของยุ่นเนี่ยสะพายกล้องเดินโทงๆ เข้าไปเลยไม่ได้ใช่ม่ะ
ต้องขออนุญาติฝ่ายผู้จัดงานต่างหากด้วย แล้วแขวนบัตรให้เห็นชัดๆ ว่าเป็นใคร
ได้ยินว่าในลานอีเวนท์บางงาน แค่ยกสมาร์ทโฟนขึ้นมาถ่ายก็โดนแจ้งความแล้ว
รอดูซีนฮาๆ อันนี้
ความเครซี่ของเลเยอร์ .... มันต้องเก็บรายละเอียดขนาดนี้เลยเรอะ...
แต่ซีซั่นแรกมีแค่ 12 ตอน .... ดูจากความเร็วของเนื้อหาแล้ว...
ไม่ทันซีนนี้แน่นอน
โดจิน 18+ กระจายแน่นอน....
มีก็ดี แต่ตอบยาก ไอ้เรื่องที่มันไม่น่าจะมี มันก็ดันมี
ไอ้เรื่องที่มันดูปกติ ธรรมดาสามัญ ดั๊นไม่มี
เอาน่า ...ปกติมากเกินไปเดี๋ยวจะจืดสนิท
มีอะไรให้คนอ่านงง หรือหงุดหงิดบ้างมันก็สนุกนิดๆ ไปอีกแบบน่ะ
ตอนผมอ่าน ผมก็ตบมุกไปหลายทีเหมือนกันน่ะ....
