ผมต้องไปไซต์งานหลังทุ่มนึง และมันไกลมาก
รถโคตรติด ผมเลยเลือกที่จะนั่ง BTS ไป เพราะเร็วสุด ด้วยความเฮงของผม พอซื้อตั๋วปุ๊บ เพลงชาติดังปั๊บ โลกใบนี้เหมือนหยุดนิ่ง
เสมือนท้องฟ้าวิปริตแปรปรวนทันใด
ทุกคนยืนตรงกันหมด ผมเลยเดินขึ้นบันไดเลื่อน
จังหวะนั้นเอง มีคุณป้าท่านหนึ่งวิ่งมาคว้าแขนผม
ป้า :โถ่ไอ้เหี้ย คนไทยรึปล่าว
ด้วยความที่ดูอนิเมมาเยอะผมเลยตอบว่า
ผม : อ่าโน....โด้นาไซ่มาชชิตะ ?
ป้าสตั้นแต่ยังไม่ปล่อยมือ
ผม : เอโต...น่าเซะ อนัตตาวะ วะตาชิโนะ เตะ
โอ้ะ ซึไคมิมัส?
จากนั้นผมยกมืออีกข้างขึ้น โบกมือหายาม
ผม : โฮ่ยยยยยยยยยย เน่ซางงงงงง ทาสเคเตะะะะะะะะ เน่ซางงงง โฮ่ยยยยย
พี่ยาม : มีอะไรครับพี่
ผม : ทัสเคเตะะะ เอโต... เฮล ปุ มี พุรีสสส
ป้า : ชั้น ชั้นไม่ได้ทำไรนะ (ป้าปล่อยแขนผม)
พี่ยาม : ป้ามีเรื่องอะไรครับ (พี่ยามวอ) เบิ่งแนๆ คนหยี่ปุ้น โดนหรั่งแก้ ซอยข่อยด้วยๆ
ป้า : เฮ้ย ใครทำไรที่ไหนไม่มี
จังหวะนั้นรถ bts มาพอดี ผมโค้ง แล้วเดินขึ้นรถ
ตอนที่ประตูปิด ผมมองหน้าอีป้า
แล้วพูดเบาๆว่า
"อีปัญญาอ่อน"
ป้า : เฮ้ย !!!!!!!!!!
แล้วป้าก็ลับสายตาผมไป
ปล.พี่ยามพูดประมานนั้นแหล่ะ ผมจำไม่ได้มากนัก
Cr : เพราะโลกนี้แม่งสวยงาม
https://web.facebook.com/khaochaobaan/ 
