คือผมอ่านกระทู้เก่าๆช่วงว่างๆน่ะครับ เกี่ยวกับการ์ตูนแม่วัยใสที่เสียงส่วนนใหญ่บอกว่าตรรกะวิบัติมาก เช่น....
-นางเอกโกหกพ่อแม่ หนีปัญหาโดยการปิดบังฝ่ายผู้ใหญ่
-นางเอกมีConvenient มากเกินไป คนรอบตัวช่วยเกือบหมด ฉากเรียลๆอย่างสังคมดูถูกไม่ค่อยมี
-แฟนดูอุดมคติเกินไป ยอมรับแม่และลูกแบบง่ายๆ
และอื่นๆอีกมาก หลายเสียงบอกว่าชีวิตจริงมันไม่มีหรอก แฟนดีๆ แม่วัยรุ่นชีวิตดีๆแบบนี้ ของจริงมั้นให้ตายายเลี้ยงตัวแม่เริงร่ากับผู้ชายต่อ เรื่องนี้คือการโฆษณาให้มีลูกสนองนโยบายรัฐ สอนให้พวกสาววัยรุ่นท้อง พร้อมทั้งยกเรื่องผีเสื้อปีกหักและมังงะสะท้อนชีวิตแม่วัยใสแบบเรียลๆมารัวๆ
แต่เรื่องเขียนแบบอาศัยอุดมคติพอๆกันอย่างทองเนื้อเก้า(2556)ถึงไม่ค่อยโดนแบบนี้มั่ง อย่างเด็กคนนึงที่จะดูแลประเคนอะไรๆให้แม่เลวๆแบบไม่มีเงื่อนไข ขนาดมีหลวงตาช่วย หลวงตายังจะล้างสมองให้กตัญญู เพื่อนบ้านคนนึงก็มาพล่ามหลักไม่มีแม่คนไหนรักลูกใส่อีก สุดท้ายก็ได้ดีจบสวยๆไปเพราะลำยองเป็นซิฟิลิสตายห่าไปก่อน
ทั้งที่ชีวิตจริงเด็กที่เกิดสภาพแวดล้อมแนวนี้ไม่แว๊นซ์ก็ค้ายา นี่ถ้าลำยองไม่เป็นโรคตายไปก่อนวันเฉลิมก็คงตกนรกต่อไป(เผลอๆแม่แบบนี้อาจโดนลูกบีบคอตายแทนที่จะได้ตายเพราะโรค) หรือร้ายกว่านั้นถ้าไอ้วันเกิดมาเป็นผู้หญิงก็ไม่แคล้วโดนผัวชั่วบางคนฉุด
ทั้งที่ทั้งสองเรื่องก็ยัดเยียดอุดมคติจนน่าเกลียดทั้งคู่ รวมถึงการยกยอความเป็นแม่แบบเว่อๆระดับแค่ไม่ทำแท้งปล่อยให้เกิดมา(หลังจากนั้นจะมีชีวิตยังไงก็ช่างหัวมัน)ก็พระคุณใหญ่ออร่าเผาได้ทุกป่าในโลกแล้วพอๆกัน แต่เรื่องหลังคนด่าแทบไม่มี ถึงมีก็น้อยมากเพราะโดนพวกกองอวยข่มหมด แต่เรื่องแรกนี้โดนแบบเละเทะ ไฉนผลถึงต่างกันแบบนี้ล่ะครับนี่