[quote/]
เอาจริงๆผมไม่เห็นแบบนั้นครับก็กของซุนนะหลังจากคนพี่ตายผมเห็นว่ามันลดความopแบบโดนเนิฟหนักมากประมาณคนพี่เก่งระดับบียอนเดอร์ไร้พ่ายแต่พอตายปุบคนน้องเหลือแค่เเดร์เดวิล คือช่วงพี่นี่เทพทรูมากรบที่ไหนแม่งชนะหมดจนรวมก็กได้ก่อนชาวบ้านแต่ตายปุปคนน้องสืบทัพต่อแม่งกลายเป็นเก่งแค่รบในน้ำแบบก็กนี้โดนเนิฟหนักมากๆ กลายเป็นว่าขึ้นบกเป็นเป็ดเลยยึดภาคเหนือไม่ได้ซะงั้น ไม่ไช่ว่าเก็งจิวตียากครับแต่เพราะเล่าเปียวเป็นเชื้อพระวงค์อย่างถูกต้องครับทำไห้ใครก็ตามที่ไปตีจะต้องเป็นแพะรับบาปทันที่ ดังนั้นแผนของจิ๋วยี่คือไห้เล่าปี่ที่เป็นเชื้อพระวงค์ไปรับมอบแล้วยกไห้ตระกูลซุนด้วยการแต่งงานครับการรับมอบนี้จะไม่ถูกครหาและเล่าปี่ก็ตกลงและสงมอบจริงแค่ไช้เป็นฐานนานมาก ต้องเข้าใจว่าสมัยนั้นรักหน้าตามากระหว่างราชวงค์ยังอยู่ถ้าไม่มีของและเหตุมากพอการตีเมืองที่ได้รับการสืบทอดของเชื้อพระวงค์เท่ากับกฎบครับ เหตุที่เล่าปี่โดนไล่ล่าได้ทังที่เป็นเชื้อเจ้าเช่นกันเพราะไม่ได้รับสืบทอดเมืองแบบชาวบ้านครับและไม่มีพื้นที่แบบเกงจิว ท่านต้องเข้าใจการสือสารยุคนั้นว่ากากมากการตบเล่าปี่และฆ่าปิดปากทังเมืองง่ายมากทำแล้วโยดความผิดอย่างไรก็ได้ แต่กับเก็งจิ๋วมันต่างกันมากครับไม่มีใครบุกถล่มทังก็กโดยไม่มีใครรู้ได้ยิ่งตำแหน่งสืบทอดของราชวงค์อีกใครไปตีนี่จะกลายเป็นเป้าทันที่ จะเห็นได้ว่าตอนเล่าปี่ไปรับมาก็ไม่มีใครกล้าตีเช่นกันจนราชวงค์เสื่อมอำนาจจริงๆโน่นครับเกงจิ๋วนี่ยิ่งกว่ากระหรี่ เปรี่ยนมือเป็นว่าเล่นใครอย่าผ่านก็ผ่านทางสะดวกยิ่งกว่าซูปเปอร์ไฮเวย
สมัยรุ่นซุนเซ็ก ขุนศึกที่เป็นลูกน้องของคุณพ่อซุนเกี๋ยนยังไม่ชราภาพมากนัก ทั้งอุยกาย เทียเภา
แต่พอรุ่นซุนกวนพวกนี้ก็แก่มากแล้ว แถมจากในเรื่องขุนนางบุ๋นบู๊ตีกันตลอด ซุนกวนต้องเป็นคนปรามให้ แถมต้องรักษาน้ำใจ
สมัยซุนกวน นั้นขุนศึกรุ่นเก่าก็ตายไปเยอะ และหนักที่สุดคือเสียจิวยี่ไปเร็วเกินไป ถ้าจิวยี่อยู่ ผมบอกเลยว่าง่อก๊กจะ OP มากๆ
จิวยี่คือแม่ทัพที่เก่งที่สุดของง่อก๊กตั้งแต่ที่มีมา โครตแห่ง Perfect man เก่งทั้งบุ่น บู๊ ครบ ชำนาญพิชัยสงคราม การเมือง และศิลปะ
ตอนยุคซุนกวน หลังๆเหลือแค่ อุยกาย(อยู่รับใช้ซุนกวนได้ไม่นานก็จากไป) กำเหลง ลิบอง จิวท่าย เป็นต้น
เทียบกับขุนศึกก๊กอื่นในตอนนั้นกำลังอยู่ในวัยหนุ่มแน่นทั้งนั้น โดยเฉพาะจกก๊กของเล่าปี่ที่มีห้าทหารเสือที่ทั้งหนุ่มทั้งมากความสามารถอย่าง จูล่ง ม้าเฉียว ม้าท้าย อุยเอี๋ยน
แต่ข้อดีของง่อก๊ก คือ ตระกูลซุนเป็นตระกูลพ่อค้าเก่า และ ยึดพื้นที่ตลอดแม่น้ำสายแยงซีเกียง ทำให้มีเงินมากมายที่มาจากการค้าขายที่ออกไปสู่ต่างแดน
สังเกตว่าคนจีนในไทยคือคนจีนฮกเกี้ยน ใช้ภาษาฮกเกี้ยน ซึ่งมาจากเขตแดนของง่อก๊ก บรรพบุรุษพวกเขานั่งเรือสำเภามาค้าขายกับดินแดนทางใต้ อย่าง อยุธยา และ รัฐปัตตานี
และจากแผนที่ที่ผมลงไป ถ้าครองเกงจิ๋วได้ ก็จะยึดอีกฟากหนึ่งของแม่น้ำแยงซีเกียง เพื่อใช้เป็นเส้นเลือดทำการค้าขายสู่นอกอาณาจักรได้ครับ
นี่จึงเป็นเหตุผลที่ซุนกวนไม่อยากให้ใครได้เกงจิ๋วไปครับ เพราะ มันจะกลายเป็นการทำการค้าทางน้ำแข่งกับเมืองเตียงสา(ชางสา)ของตน
ภาษาง่ายๆของนักธุรกิจคือ ไม่อยากให้เกิดส่วนแบ่งการตลาด หรือ Marketing Share ทางพาณิชย์นาวีไปจากง่อก๊กครับ ซึ่งง่อก๊กนั้นไม่ได้อุดมสมบูรณ์ เต็มไปด้วยภูเขาหิน
ปลูกพืชปลูกข้าวได้น้อย จึงจำเป็นต้องใช้การค้าหล่อเลี้ยงเหมือนเส้นเลือดใหญ่ของชีวิต
ในทางกลับกันถ้าคิดในมุมมองของก๊กอื่นอย่างจกก๊ก และ วุยก๊ก จะเห็นได้ว่า ถ้ายึดเกงจิ๋วได้ เท่ากับไปแย่งธุรกิจการค้าทางน้ำของเมืองเตียงสา
เท่ากับทำให้ง่อก๊กอ่อนแอลงเพราะต้องแข่งขัน แทนที่จะได้ผูกขาดการค้าทางน้ำแต่เพียงผู้เดียว
