เป็นประจำทุกปีและทุกเเดือนมกรา-กุมภาที่ผมจะมารีวิวสรุปรวมหนังที่ได้ดูไป
ครั้งนี้ขอหนังในบ้านเราก่อน สาเหตุคือ
*ปีที่แล้วดูน้อย
*ปีก่อนวงการหนังบ้านเราดูซาๆกว่าปี2018อีก แต่อย่างน้อยก็มีหนังติดท็อปเท็นอยู่2เรื่องเหมือนเดิม แต่ต่างกันคือเป็นของจิดีเอชหมด
Friend Zone ระวัง..สิ้นสุดทางเพื่อน
แม้แต่ค่ายค่ายใหญ่ยังต้องเซฟโซน
ค่ายใหญ่กลับมาเล่นประเด็นเพื่อสนิทอีกครั้ง แต่ในยุคปัจจุบันแทน โอเคหนังกินง่ายย่อยง่ายตามประสาค่ายนี้แหละครับ ไม่ถึงกับดีเลิศเลอแต่ก็ยังสนุกกับตัวหนังได้อยู่ (อ้อมีการ์ตูนกับหนังสั้นเสริมด้วยน่ะ) ก้คงได้แต่หวังว่าจีดีเอชยังรักษาระดับหนังเซฟโซนของตนเองไว้ในระดับนี้ต่อไเรื่อยน่ะ
แสงกระสือ
ผีก็มีหัวใจ
ปกติหนังผีบ้านเรามักเน้นสยอง แต่ครั้งนี้กลับเน้นดราม่าแทน(ซึ่งไม่ได้เห็นมานานมากแล้วตั้งแต่นางนาก2543) โดยรวมถือว่าโอเคสำหรับหนังไทยที่กล้าทำอะไรดีในช่วงที่กำลังดาวน์กันอยู่ ส่วนรายได้ก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิดไว้ซะอีก
Where We Belong ที่ตรงนั้น มีฉันหรือเปล่า
แล้วที่ไหนล่ะที่เราควรอยู่
ตอนแรกยังผวาอยุ่เลยว่าหน้าหนังจะออกแนวยูริเกินไปเปล่า พอไปดู โอโห้ มีอะไรมากกว่าที่คิดตามประสาผกก.คนนี้ ที่จิกกัดประเทศตัวเองได้แบบถึงพริกถึงขิงจริงๆ รายได้อาจจะไม่ได้เยอะแยะอะไร แต่อย่างน้อยก็สร้างปรากกกรณ์ที่ทำเงินมากกว่าหนังที่มีจอฉายมากกว่าในขณะนั้นซะอีก
ขุนแผน ฟ้าฟื้น
ขุนแผนผจญภัย
ขุนแผนชุนช้างฉบับตีความใหม่ ที่เอาของเก่าดูตกยุคไปเลย ถือว่าดีกว่าคิดเยอะ อย่างน้อยก็ความกล้าของหนังไทยที่ทำไม่ค่อยทำอะไรแบบนี้ ดุเสร็จกลับไปอ่านขุนแผนของSICต่อเลยแฮะ
ฮาวทูทิ้ง ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ
มันยากที่จะทิ้ง
ตอนแรกนึกว่าปี2019ค่ายนี้จะไม่มีหนังท่ายากซะแล้ว แต่ในที่สุดก้โผล่มาปีใหม่ซะงั้น หนังเล่นเรื่องเกี่ยวกับการทิ้งของทีี่อยู่บนพื้นฐานความเป็นจริง ทำให้รู้ว่า การทิ้งของแต่ละอย่าง พุดหรือคิดคงจะง่าย แต่พอทำจริงๆมันกลับยากเพราะความรู้สึก+ความทรงจำที่มีต่อของ เรียกได้ว่าเรื่องนี้กรีดออารมณ์คนดูกันแบบสุดๆไปเลยซิน่ะ
เดี๋ยวจะมาต่อกับหนังฮอลลีวู๊ด
