เข้าสู่ฤดูหนาวกันแล้วนะเจ้าคะ สิ่งที่อลิสจังนึกถึงในช่วงเวลาแบบนี้นั่นก็คือ
ถุงเท้าที่อลิสจังซื้อมาล่ะเจ้าค่ะ
ว่าแต่ ถุงเท้าที่วางขายนั้นส่วนมากจะเป็นลายพืชพรรณ สิ่งของ หรือสิงสาราสัตว์ต่างๆ แต่อลิสจังพยายามจะเลือกส่วนน้อยของที่วางขาย
นั่นก็คือ "ลายที่เป็นรูปของเด็กผู้หญิง" ล่ะเจ้าค่ะ
ทำไมถึงเป็นอย่างงั้นเหรอเจ้าคะ อลิสจังจะอธิบายยังไงดีล่ะเจ้าคะ?
อลิสจังมีความรู้สึกแปลกๆ กับมันอ่านะเจ้าคะ
ก็เช่นเดียวกันกับน้องลิงนั่นแหละเจ้าค่ะ แต่ฟีลมันก็คนละแบบกับน้องลิง+อธิบายง่ายกว่านิดนึงนะเจ้าคะ
อลิสจังน่ะ ว่าการที่มันต้องมาอยู่ตรงนี้ มันน่าสงสารนะเจ้าคะ นั่นอาจเป็นเพราะว่าอลิสจังรักอิสระก็ได้นะเจ้าคะ
เวลาที่เดินหรือแค่ขยับเท้านิดๆ หน่อยๆ อลิสจังก็คิดแบบนั้น
แต่ที่สำคัญคือในขณะที่อลิสจังคิดอะไรแบบนั้น อลิสจังกลับไม่ได้ถอดถุงเท้านั้นออก
อลิสจังกลับยิ่งฟินและยิ่งฟินยิ่งกว่าเมื่ออลิสจังค่อยๆ ถูหน้าการ์ตูนนั้นไปกับพื้นล่ะเจ้าค่ะ
ก่อนที่อลิสจังจะถอดออกก่อนที่จะออกจากห้องนอน เพราะถ้าขืนใส่ต่อไป อลิสจังคงฟินจนไม่เป็นอันทำอะไรแน่นอนล่ะเจ้าค่ะ
พอเจอเพื่อนหรือเด็กคนอื่นๆ ใสลายที่แตกต่างออกไป อลิสจังก็จิ้นในใจว่าอยากจะใส่อะไรแบบนั้นบ้าง(แล้วก็ฟินไปล่ะเจ้าค่ะ)
คำถาม:นอกจากถุงเท้า น้องลิง แล้วยังมีอย่างอื่นอีกไหม?อย่างอื่นเหรอเจ้าคะ ที่แรงไม่แพ้กัน ก็คือเสื้อแขนยาวที่มีลายตั้งแต่เลยข้อศอกลงไปล่ะเจ้าค่ะ อันนั้นแค่งอแขนหรือขยับแขนนิดๆ ก็ฟินแล้วล่ะเจ้าค่ะ
จริงๆ ก็สิ่งสวมใส่ห่อหุ้มร่างกายทุกชนิดแหละเจ้าค่ะ แต่คะแนนความรู้สึกจะลดลง แต่ถ้าใส่เสื้อแล้วหมุนตัวไปมา หรือใส่แล้วมีเรื่องให้ร้องไห้(ตอนเด็กๆ) หรือใส่แล้วหลับไปพร้อมกันได้ก็ฟินเหมือนกันนะเจ้าคะ
คำถาม:แล้วนอกจากสิ่งสวมใส่ล่ะ มีอย่างอื่นอีกไหมอย่างอื่นเหรอเจ้าคะ? นอกจากสิ่งสวมใส่งั้นเหรอเจ้าคะ ก็จะมีแผ่น Disc ที่เป็นรูปอนิเมะสาวน้อยน่ารัก
เครื่องเล่นของอลิสจังน่ะ อลิสจังได้เลือกเครื่องที่มีช่องมองแผ่นอยู่ข้างบนนะเจ้าคะ เวลากด Play แล้วมองแผ่นแบบนั้นมันก็จะฟินไม่เบาเหมือนกันล่ะเจ้าค่ะ ยิ่งเป็น CD-R ที่เอารูปมาแบบไม่ถูกแล้วอลิสจังไรท์เพลงที่ไม่เกี่ยวกับเมะลงไปล่ะเจ้าค่ะ
แล้วอลิสจังสมัยประถมเคยฟินกับล้อจักรยานที่แปะรูปน่ารักๆ ด้วยล่ะเจ้าค่ะ
ก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเหมือนกันนะเจ้าคะว่ามันเกิดจากอะไรล่ะเจ้าค่ะ แต่ตอนอนุบาลแรงกว่าตอนนี้เยอะแค่ถุงเท้ามีฉลากหรือตอนนึงที่อลิสจังใส่ถุงเท้าที่มีลายแถบสีนอนแค่นั้นก็ฟินแล้วล่ะเจ้าค่ะ แต่ความรู้สึตอนนี้จะมีความรู้สึกอยู่แค่เฉพาะกับรูปอนิเมะที่ถูกใช้อย่างผิดกาละเทศะล่ะเจ้าค่ะ
อย่างประมาณนี้ล่ะเจ้าค่ะถ้านึกภาพของเด็กที่ได้ใส่เป็นเด็กที่ไม่รู้จักอนิเมะด้วยนะ(อยากให้เด็กคนนั้นเป็นอลิสจังเองจังเลยล่ะเจ้าค่ะ)
คำถาม:เรื่องจิ้นอย่างอื่นในสมัยเด็กมีมั้ยอลิสจังก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะตัวเองเสพติดความรุนแรงหรือเปล่านะ แต่ว่าก่อนจะหลับอลิสจังจะชอบจิ้นประมาณว่า
ภาพตัวละครที่ดูบอบบางโดนทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บ หรือป่วยระยะสุดท้ายอะไรประมาณนี้ สมัยก่อนอลิสจังรู้จักแต่การ์ตูนเด็กๆ อ่านะมันก็ไม่ค่อยมีอะไรให้ปวดตับอลิสจังก็จิ้นๆ ไปตามประสาเด็กล่ะเจ้าค่ะ
แต่เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยจิ้นแบบนี้ได้แล้วเพราะมีหลายอย่างที่ตอบโจทย์
คำถาม:แล้วในปัจจุบันอลิสจังชอบคาแรคเตอร์แบบไหนเหรอ?คาแรคเตอร์ที่อลิสจังชอบในตอนนี้น่ะ ก็จะเป็นคาแรคเตอร์ที่ดูน่าสงสารนิดหน่อยอ่านะเจ้าคะ อย่างเช่น
กาโอจัง(Air)
นางิสะ(Clannad)
หอยทาก(Monogatari) (ทรัคซังหนอ~)
ฟุเสะ มิโดริ(Black Bullet) (ที่ติดเชื้อแล้วไม่อยากเป็นภาระเลยยิงหัวตัวเองน่ะเจ้าค่ะ)
แล้วก็อีกหลายคาแรคเตอร์เลยที่มีชะตากรรมแบบเดียวกันล่ะเจ้าค่ะ
อลิสจัง
2019.11.6
