คำเตือน : เนื้อหาประกอบมีภาษาที่รุนแรง เพราะมันเป็นเรื่องที่เล่าจากความแค้นของผมสำหรับผม เคยโดนพวกผู้หญิงในคลาสใช้เป็นเบ๊ พอผมปฎิเสธพวกชะนีนั่นก็ด่าว่าเดี๋ยวนี้ใช้ไม่ได้หรอ แล้วเอาปมเรื่องที่ผมเป็นLGBT ผมมาล้อประมาณว่าเสียชาติเกิด ด่าแบบโยงทุกเรื่อง ในใจผมอยากจะกระทืบพวกเหี้ยตัวเมียนี้ตรงนั้น แต่เพราะว่าผมมันไม่มีพวก...ไม่สิ มีแต่ไอ้พวกขี้ขลาด เหนียมอาย เห็นว่าผมมันเป็นอีตัวถ่วง อีหัวหน้าห้องก็เอาแต่ดู มีบอกว่าไม่พอใจก็ย้ายโรงเรียนไป
อีกคนนึงที่ผมจำมันไม่มีวันลืมคืออีแมลงสาบอ้วนตัวเมียตัวนึง มันเป็นลูกเพื่อนแม่ อีตัวนี้แรกๆมันก็ดีกับผม แต่พอผ่านไปมันก็ทำท่าจะรังเกียจผมเพราะรู้ว่าผมเป็นตุ๊ด ถ้าแค่นั้นไม่ว่าหรอก มันยังจะขโมยของของผมไปด้วย พอไปฟ้องแม่ก็บอกให้ๆมันไปถือว่าเจ้ากรรมนายเวร อีกะหรี่ตัวนี้มันก็ยังมาทำท่าล้อเลียนผมตอนทำอะไรก็ตามแต่ บางครั้งตอนผมลืมเอางานไปก็เอาแต่พูดว่าโดนแน่ๆๆๆ เมื่อผมนั่งที่นั่งหน้าห้องที่น่าจะเป็นเซฟโซนเพราะใกล้ครู อีแมงสาบตัวนี้ก็ยกพวกมาไล่ผมไปหลังห้องนั่งกับพวกเกเร พอจะถามเหตุผล(บางครั้งอีเหี้ยนี่มันก็ตอแหลทำเป็นพูดดี)มันก็บอกว่าบุคลิกผมน่าแกล้ง ตอนทำแฟลชไดท์หายอีเหี้ยตัวนี้มันก็เอาแต่ล้อเลียนแล้วแหย่ว่าขโมยไปเอง พอผมจะมีเรื่องกับมันก็โดนพวกพิทักษ์หอยหาว่าหน้าตัวเมีย
พวกมันใช้คำว่า "ผู้หญิง" , "เพศแม่" มาทำให้คนเข้าข้าง ด้วยความที่ผมบุคลิกที่เพศแม่ก็ไม่ใช่ เพศพ่อก็ไม่เชิง ผมเลยไม่ค่อยมีอีตัวจากซ่องไหนคนไหนมาปกป้อง อย่างดีก็บอกสู้ๆนะ ซึ่งพวกมันพูดได้เพราะเพรียบพร้อมไม่ได้มาเจออย่างผม
...ต่อจากนี้จะมีความรุนแรงนิดนึง แต่ขอออกตัวก่อนว่าในทางปฎิบัติ บางประการผมไม่มีทางทำแน่ๆ...ผมเคยคิดจะแก้แค้นด้วยการระเบิดมดลูกพวกมันทิ้ง อย่าได้มีทายาทสืบสันดานชั่วๆต่อไปเลยดีกว่า จบสันดานอุบาตถ์ที่แม่มัน(ที่ไม่สมควรเป็นแม้แต่คน)ก็พอ ที่แรงสุดผมเคยคิดถึงกับว่าจะอัญเชิญตัวละครในอนิเมะ/มังกะหื่นๆไปข่มขืนพวกมันแบบทรมาน(หลังโดนระเบิดมดลูกนะ จะได้ไม่ท้องแล้วแพร่ทายาทแพร่เลือดชั่วๆมาอีก)
แม้ปกติผมจะเป็นพวกแอนตี้การข่มขืนแต่
ยกเว้นกับอีตัวพวกนี้ จะสวนคำพูดตรงที่มันบอกว่า "บุคลิกผมน่าแกล้งดี" ผมก็สวนได้เช่นกันว่ามึงก็สมควรโดนสิ่งที่จะอับอายไปชั่วชีวิต มีลูกไม่ได้ โดนเปิดซิงโดยคนที่ไม่ได้รัก ก็เหมือนกับที่ผมต้องโดนล้อแบบหมูหมา ใจจริงผมก็อยากจะชอบผู้หญิง...แต่มันไม่ใช่ไง แล้วยิ่งมาเจอกรณีนี้ยิ่งทำให้ผมห่างเหินจากผู้หญิงไปอีก(ไม่ถึงขั้นรังเกียจผู้หญิงทั้งโลก แต่แค่ว่ามันยิ่งย้ำว่าผมไม่ใช่สายที่จะคบผู้หญิงเป็นแฟนแล้วทำลูกให้เค้าได้ แต่ถ้ามาดีๆก็คุยกันได้เป็นเพื่อนได้) ผมอยากมีความสุขในการเรียนมัธยม แต่พวกนี้ก็ทำลายหมดสิ้น จะย้ายโรงเรียนก็ไม่ได้เพราะพ่อแม่ไม่อนุญาต แถมย้ายไปก็ไม่แน่ว่าจะเจอจัญไรกว่านี้รึเปล่า
ยังนับว่าเป็นโชคดีที่ช่วง ม.ปลาย อะไรๆก็ดีขึ้น แต่ช่วงท้ายๆก็แอบมีตัดแข้งตัดขากันอยู่บ้างแต่ก็นับว่าเบากว่าสมัย ม.ต้น ลงไปเยอะ
