คิดว่าจักรวาลเวทมนตร์ของนิยายไทยน่าสนใจหรือเปล่าครับ?

[samuison]

ถ้าจะทำอย่ายึดแนวไทยเพราะว่ามันมัวไห้เอาคาถาโซนเอเชียไปเลยจะสุดกว่าเพราะของเราก็ลอกเค้ามาแต่งทั้งนั้นแถมดาว์ทเกรดอีกต่างหากอย่างวาจาพระร่วงต่างจากวาจาพระพรมตรงไหนต่างกันตรงสเลกเท่านั้นของอินเดียนี่ถึงขั้นล้างจักรวาล ถ้าไม่จำกัดน่าจะวางสเกลได้ไกลกว่า อนึ่งเวทพวกที่เราเห็นกันในเกมทั้งหลายพวกดินน้ำลมไฟไม่ได้มีต้นตำหรับจากยุโรบแต่มาจากแดนอาหรับ คาถาพวกยุโรบน่าเบื่อมากมีแค่สาบเเช่งกะคำอวยพรเท่านั้นและมีพวกทำยากะแปรธาตุเท่านั้นที่ดูหวือหวาที่สำคัณพวกนี้บินไม่ได้อ่อนแอมากจนโดนคนธรรมดาจับได้อีกต่างหากพวกยุโรบเรื่มแต่งนิยายที่คาถาอาคมบินได้เสกนู่นนี่ได้หลังจากการแปรนิยายอาหรับ ทีเวทมนต์ทำอะไรก็ได้อย่างจินนี่ก็เป็นเรื่องของอาหรับดังนันโซนเอเชียนิยายพวกนี้จะมีสีสันมากกว่ายุโรปยุคเเรกๆแต่พอนำเข้านิยายนอกก็มีคนเขียนเรื่องหวือหว่ามากขึ้น

ขอบคุณครับ


ความจริงผมก็จะเอาแบบมาจากทางฝรั่งเหมือนกัน อย่างเช่นมุกลอยสักยันต์มีอยู่จริงก็มีอะไรใฟ้เล่นได้เยอะมาก


ผมเคยคุยกับเว็บบอร์ดเกมของฝรั่ง เรื่องการสักยันต์เต่า มีการใช้บอกว้าสักยันต์เต่าและจับมัดหงายหลังไว้ก็จะลุกไม่ได้ในระบบของเกมส์กระดานนั้น


ผมบอกว่า แปลกดีเพราะเต่าคือสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่งและอายุยืนแต่นี่สักยันต์นั้นเพื่อจำกัดการเคลื่อนไหว


และก็มีการวิเคราะห์ว่า เต่านั้นมีข้อดีคือบัฟความแข็งแกร่งและอายุยืน แต่มีข้อเสียด้านความเร็ว การเคลื่อนไหวและการตัดสินใจ


แค่เรื่องยันต์ ผมว่าก็มีเรื่องให้เล่นเยอะนะครับ


ผมกะจะสร้างเรื่องประมาณว่า ตอนแรกพยายามอธิบายเรื่องจากประเทศเราก่อน ตอนหลังจะออกไปสู้กับชาวต่างชาติที่มองชาติเราเป็นพ่อมดมืด เนโครแมนเซอร์

[pol]

ผมว่าน่าจะแบ่งเวทย์มนต์ของไทยเป็น4สายแบบง่ายๆนะ
1แนวมนต์ดำมีการสาบแช่ง,ควบคุมจิตใจ,เสน่ห์ยาแฝดฯลฯ ใช้โดยหมอผี
2 แนวมนต์ขาวมีการเยียวยา,รักษาอาการผิดปกติฯลฯ ใช้โดยพระจะคล้ายๆจอมเวทย์ขาวในไฟนอลฯ
3 แนวอัญเชิญมีการเรียกควายธนู,วัวแดง,หุ่นพยนต์ฯลฯ ใช้โดยผู้อัญเชิญคล้ายๆซัมมอนเนอร์
4 แนวเพิ่มความสามารถให้ร่างกายโดยตรงเช่นการสักยันต์ต่างๆจะคล้ายๆกับเบอร์เซิรกเกอร์
จริงๆแล้วหมอผีของไทยกับพระจะใช้ได้ทุกสายแต่ขืนเป็นแบบนั้นก็หมดสนุกกันพอดี ผมเลยแยกประเภทให้ใช้ได้เฉพาะแนวดีกว่า ว่าแต่พวกคนทรงจะไปอยู่ในพวกไหนดีครับ?

[samuison]

พูดถึงส่งเจ้าชายไปเรียนวิชา

ทำไม ท้าวสุทัสน์ พ่อของพระอภัย กะ ศรีสุวรรณ ถึงต้องไล่ลูกจากเมืองเพราะ ไปเรียนวิชากระบอง(ที่ถล่มทั้งกองทัพได้) กะ วิชาดนตรี (ที่บัฟ+ดีบัพ ได้ทั้งกองทัพ) หว่า

ถ้าถามผม คือมองต่างมุมกันครับ


การเรียนสกิล กระบี่กระบอง หรือดนตรีนั้น เท่ากับสร้างฮีโร่ยูนิตมาแค่คนเดียว อาจจะเหมาะถ้าอยากผจญภัย แนวrpg


แต่การบริหารเมืองต้องการทักษะการบริหารแบบ sim city


เช่น กระบี่กระบอง อาจสู้หรือจับโจรได้ ดนตรีอาจกล่อมชาวประชาให้มีค่าความสุขเพิ่มขึ้นได้ แต่หากบัฟสายบริหารมา ก็จะสามารถเพิ่มผลผลิตของทั้งเมืองได้ไม่ใช่แค่คนคนเดียว

[quote/]

แฮรี่ป้อตเตอร์ มันมีการอัพแพท ตอนแรกๆ ดูไง พวกเวทย์มนต์ ก็สู้พวกเทคโนโลยีไม่ได้

ตอนหลังๆมีอัพแพท บาเรียเวทย์ที่กันอวาวุธของมักเกิ้ลได้ทุกชนิิดไม่เว้นแม้แต่นิวเคลียร์อีก

อ่านจากตรงไหนครับที่ว่ากันนิวเคลียร์ได้ แต่คาถาซ่อมสิ่งของนั้นผมยอมรับว่าโกงจริง

[samuison]

[quote/]

ฟังจากเค้ามาอีกที

เห็นบอกว่าม่านพลังนั้น ป้องกัน"การโจมตีทางกายภาพ หรือการโจมตีจากอาวุธของมักเกิ่ลได้ทั้งหมด" แต่ก็ฟังผ่านๆไม่ได้สนใจอะไรน่ะ

ส่วนเรื่องพระอภัยมณี กะศรีสุวรรณ ฮีโร่ยูนิท ที่ถล่มทั้งกองทัพด้วยตัวคนเดียวเนี่ยมันน่าคุ้มกว่าสายบริหารมากมายเลยแฮะ

ฮา ผมก็เห็นมาเยอะในตอนที่เถียงกันในบอร์ดต่างประเทศเหมือนกันครับ แต่ไม่ต้องกังวลเรื่องนิวเคลียร์อยู่แล้วเพราะมีเวทย์ที่ทำให้ไม่ปรากฎในแผนที่ก็ยิงไม่ได้


ฮีโร่ยูนิท ป้องกันการ Raid จากชายแดนไม่ได้ครับ  อาจมีข้อดีในสงครามย่อย แต่การบริหารบ้านเมืองนั้นมองในระยะยาว

ผมว่าน่าจะแบ่งเวทย์มนต์ของไทยเป็น4สายแบบง่ายๆนะ
1แนวมนต์ดำมีการสาบแช่ง,ควบคุมจิตใจ,เสน่ห์ยาแฝดฯลฯ ใช้โดยหมอผี
2 แนวมนต์ขาวมีการเยียวยา,รักษาอาการผิดปกติฯลฯ ใช้โดยพระจะคล้ายๆจอมเวทย์ขาวในไฟนอลฯ
3 แนวอัญเชิญมีการเรียกควายธนู,วัวแดง,หุ่นพยนต์ฯลฯ ใช้โดยผู้อัญเชิญคล้ายๆซัมมอนเนอร์
4 แนวเพิ่มความสามารถให้ร่างกายโดยตรงเช่นการสักยันต์ต่างๆจะคล้ายๆกับเบอร์เซิรกเกอร์
จริงๆแล้วหมอผีของไทยกับพระจะใช้ได้ทุกสายแต่ขืนเป็นแบบนั้นก็หมดสนุกกันพอดี ผมเลยแยกประเภทให้ใช้ได้เฉพาะแนวดีกว่า ว่าแต่พวกคนทรงจะไปอยู่ในพวกไหนดีครับ?

ขอบคุณมากครับ ผมจะเอาแนวทางนี้ไปลองเขียนดูนะครับ


ที่ผมคิดไว้คือ มีคนที่เรียนได้ครบจริง แต่คนส่วนใหญ่มักจะหาวิชาที่ตนเองถนัดและมุ่งไปทางนั้นมากกว่าที่จะเรียนแบบจับฉ่าย ตามคำกล่าวประมาณว่า หมองูก็แก้พิษงู หมอช้างก็กำราบช้าง จะไม่ลองวิชาข้ามสาย หรือแก้ในสิ่งที่ตนเองไม่เชี่ยวชาญ


คนทรง น่าจะสายชาแมนนะครับ เพราะว่า ใช้ซิงโครไนท์กับวิญญาณทำให้มีความสามารถที่ในภาวะธรรมดาทำไม่ได้


ว่าแต่คิดอย่างไรบ้างครับ ว่าผมจะดัดแปลงแนวความคิดจาก Dresdren fileที่กำหนดว่าพวกเวทย์คุมจิตใจ สายกักวิญญาณเป็นเวทย์ชั่วร้ายที่สภาเวทย์ฝั่งตะวันตกต้องการกำจัด?

[daijobu]

พูดถึงมนต์ไทยๆ ผมนึกถึงการไขปริศนามากกว่า อย่างในเรื่องล่องไพร่ภาคแรก(ย้ำไม่เอาหลังเข้าป่าดึกดำบรรณ)
การแก้อาถรรพ์ต่างๆ มันเหมือนต้องใช้การกระทำ แก้ปริศนา อาถรรพ์เวลาเข้ามาก็มาจากความไม่รู้ หรือ การฝืนข้อห้าม

การใช้มนต์แบบไทยๆ ก็น่าจะเป็นการจงใจให้ฝ่ายที่ต้องมนต์ให้ฝืนข้อห้าม โดนการเตรียมการของคนใช้มนต์เช่นหมอผี
อย่างอย่าให้โดนผีสิง ก็หาของที่เกี่ยวข้องสำคัญที่เป็นข้อห้ามของผีตนนั้นๆ แล้ว หาวิธีทำให้ฝ่ายที่ต้องการถูกผีสิงให้ทำผิดข้อห้ามไปละเมิดผีให้ได้
ทำนองนี้น่าจะใกล้เคียง กับพวกพ่อหมอที่ใช้ๆ กัน

[samuison]

พูดถึงมนต์ไทยๆ ผมนึกถึงการไขปริศนามากกว่า อย่างในเรื่องล่องไพร่ภาคแรก(ย้ำไม่เอาหลังเข้าป่าดึกดำบรรณ)
การแก้อาถรรพ์ต่างๆ มันเหมือนต้องใช้การกระทำ แก้ปริศนา อาถรรพ์เวลาเข้ามาก็มาจากความไม่รู้ หรือ การฝืนข้อห้าม

การใช้มนต์แบบไทยๆ ก็น่าจะเป็นการจงใจให้ฝ่ายที่ต้องมนต์ให้ฝืนข้อห้าม โดนการเตรียมการของคนใช้มนต์เช่นหมอผี
อย่างอย่าให้โดนผีสิง ก็หาของที่เกี่ยวข้องสำคัญที่เป็นข้อห้ามของผีตนนั้นๆ แล้ว หาวิธีทำให้ฝ่ายที่ต้องการถูกผีสิงให้ทำผิดข้อห้ามไปละเมิดผีให้ได้
ทำนองนี้น่าจะใกล้เคียง กับพวกพ่อหมอที่ใช้ๆ กัน

ขอบคุณครับ


ผมก็มองเหมือนกันครับว่า ของไทย หรือแม้แต่อินเดียที่เราเอามา ส่วนใหญ่มักแก้ทางกันโดยหารทำลายข้อห้ามมากกว่า เช่น หนุมาน มีอะไรกับนางมณโฑเพื่อทำลายการทำพิธีถือพรหมจรรย์
การแก้ปัญหานั้นออกแนว โจโจ้ หรือ ฮันเตอร์มากกว่าแนวโชวเน็นปกตื ซึ่งอาจเหมาะกับการเขียนเรื่องแนวสายมารมากกว่า


ผมชอบโจโจ้ เพราะ ตอน ฮาร์เวสต์ของชิเงจี้ หักความคาดหมายของคนทั่วไปที่ใช้ความสามาถเพื่อหาเงิน ไม่ใช่แนวโชวเน็นที่กำหนดว่าการใช้เวทย์เพื่อเงินเป็นสิ่งที่ผิด


ผมค่อนข้างชอบเรื่องการินทร์ ที่เขียนแนววัยรุ่นยุคใหม่และเวทย์ได้น่าสนใจดี แต่ผมอยากใหคนใช้เวทย์ได้อยู่ฝ่ายพระเอกหรือเป็นตัวดำเนินเรื่องบ้าง...แต่ออกสายดาร์กแบบขุนแผนดั้งเดิม