เปรียบเทียบไม่ค่อยเห็นความแตกต่างเท่าไหร่ครับ ถ้าความคิดช่องว่างระหว่างวัยจะต้องประมาณว่า
คนอายุ 50+ ขึ้น มอง การ์ตูน / เกม = สื่อมอมเมาเด็กๆ ไม่เหมาะกับผู้ใหญ่ เป็นของเด็กต่ำกว่า 15 ใครอายุเกินจากนี้แล้วยังเล่นหรืออ่านอยู่คือไม่รู้จักโตเป็นเด็กโข่ง
แต่ถ้าเป็นคนอายุ 20-30 จะมอง การ์ตูน / เกม = สื่อบันเทิงชนิดนึง บางเรื่องมีคุณค่าและให้ความรู้กว่าละครหลังข่าว ช่องทางทำมาหากิน อิสระภาพทางความคิดและแสดงออก
ถ้าแบบนี้จะเห็นความแตกต่างเรื่องระหว่างวัยอย่างเห็นได้ชัดครับ
ถ้าไปเปรียบกับวัคซีนวัย 50+ขึ้นไปคือกลุ่มคนที่ฟังข่าวจากทีวีและเชื่อตามทีหมอในทีวีบอก ขอแค่มีฉีดกันตายก็พอ วัย 25-45 คือกลุ่มที่อยากได้วัคซีนที่ดีกว่าที่มีอยู่ตอนนี้แต่มันไม่มีและไม่สามารถรอได้เพราะตอนออกไปทำงานหาเงินจึงจำใจต้องไปฉีด ตามที่โดนยัดเยียดมา ส่วนวัย 18-20 คือกลุ่มที่อยากได้วัคซีนที่เลือกเองเพราะถ้าฉีดแล้วมี Effect อย่างน้อยก็ขอเป็นวัคซีนที่ตัวเองเลือกดีกว่าโดนยัดเยียดมาให้+กลุ่มนี้ส่วนมากยังไม่ต้องออกไปหาเงินเองจึงเก็บตัวรอได้+เชื่อว่าอายุน้อยโอกาสตายน้อยจึงไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่
ปล.สรุปง่ายๆ คนอายุมากมักเสพย์สื่อที่ชอบทางเดียวทำให้มีความคิดอ่านไปในทางเดียวกัน ส่วนคนอายุน้อยจะเสพย์สื่อหลายๆทางทำให้ความคิดอ่านไม่เหมือนกัน ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างวัยครับปล2.ดังนั้นถ้าอยากให้คนอายุน้อยๆเห็นชอบไปในทางเดียวกับคนอายุมากต้องบังคับให้เสพย์สื่อแค่ทางเดียว แบบที่ตอนนี้บางที่ทำอยู่ครับ
