นิยายที่ผมกำลังอ่านอยู่พูดเอาไว้ว่า ที่นิยายต่างโลกเป็นที่นิยมก็เพราะว่าคนเราต้องการสถานที่เยียวยาทางจิตใจจากความจริงอันโหดร้ายและลืมความทุกข์จากโลกจริงครับ แต่เกาหลีใต้นี่ชาตินิยมระยะสุดท้ายถ้าแต่งนิยายแบบนี้ออกมามันก็ดูเหมือนหนีความจริงเลยไม่ได้รับความนิยมครับท่าน
ป.ล เกาหลีใต้ต้องแนว ntr คนเกาหลีทำอะไรก็ถูกต้องครับถึงจะขายได้ 
ใช่ครับ นิยายแสดงถึงสิ่งที่ชาตินั้นต้องการ อเมริกัน ไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างอื่นนอกจากอเมริกันได้ เลยไมีค่อยเข้าใจความสุขของการไปต่างโลก
ว่าแต่เกาหลีมันจะอะไรกับ NTR กันนักกันหนา ฟะ
เรือ่งดำเนินดีดีก็ได้ ลากมา ntr เรือ่ยเลย
[quote/] นี่มันเจ้าแม่คาโอรุตอนแรกๆชัดๆครับ อยากอยู่แบบสบายๆอ่านหนังสือในห้องสมุด ไม่เป็นที่สะดุดตา แต่สุดท้ายก็(ฮา)
นี่คือสิ่งที่เรียกว่าผู้หญิงจะหาผู้ชายที่ดีกว่าตนเองเสมอน่ะครับ
หากมีสกิลดกง แม้จะอ้างว่าจะหาผัว
แต่สูงกว่าเจ้าชายประเทศนั้นก็ไม่มีใครแล้ว
เป็นวัฏจักรที่ทำให้ผู้หยิงฐานะดี การศึกษาสูง ทุกอย่างดูภายนอกไม่มีข้อเสีย ขึ้นคานอย่างมีความสุข
นอกประเด็นหน่อยนะ รู้สึกเพลินอยากพิมพ์ต่อ พอดีไม่นานมานี้นอนไม่หลับ ก็เลยคิดอะไรเพลินๆ
ว่าถ้าไปต่างโลกแล้ว จะวางแผนใช้ชีวิตอย่างไร
อยากเป็นเผ่ามังกรโบราณที่อายุยืนมากๆแต่ก็ตายได้ แล้วปลอมตัวเข้าสู่งสังคมมนุษย์ โดยแปลงร่าง
เป็นเอลฟ์(เพราะเอลฟ์อายุยืน แม้เราจะไม่แก่ มนุษย์ก็ไม่สงสัย เราจะได้อยู่เมืองๆนั้นได้นานร้อยปี)
อยากหาบ้านสักหลังในเมืองหลวง ไม่งั้นก็รอบๆใกล้ๆเมืองหลวง ไปเป็นนักผจญภัย เน้นเป็นผู้เก็บ
สมุนไพรแร่หรือของหายาก ไม่ล่าหรือฆ่ามอนฯหรือรับงานคุ้มกัน ใช้สกิลพิเศษในการค้นหาสมุนไพร
เพื่อให้ได้ของดีๆแล้วนำไปขาย ได้เงินมาก็เอาไปซื้อหนังสืออ่าน นี่แหละคือสาเหตุว่า ทำไมต้อง
อยู่เมืองหลวง เพราะจะได้หาหนังสือดีๆมาอ่านได้ ไปขลุกตัวในหอสมุด เก็บเงินสำรองไว้เยอะๆ
พยายามไม่สุงสิงกับใครมากนัก จะได้ไม่รู้สึกผูกพันจนอยากใช้สกิลโกงช่วย ไม่หาเรื่องเดือดร้อน
สุดท้ายโดนดยุกหมูอ้วนจับไปเป็นทาสกาม
แต่ได้พระเอกอิเซไคผมดำช่วยไว้ เป้นสมาชิกในฮาเร็ม
ที่มีชีวิตอยู่แบบนางชีในคอนแวนท์ ไม่มีเซ็กส์ใดใดทั้งสิ้นไปตลอดชีวิต
ญี่ปุ่น ต้องการหลุดพ้นออกจากสังคมที่กดดัน อยากชิลๆ
เกาหลีใต้ ต้องการได้รับการยอมรับโดยเฉพาะกันคนใกล้ตัว อย่างครอบครัว เพื่อนบ้านรอบๆ
อยากที่จะให้เห็นว่า ฉันเก่งมีเงินทองผู้หญิงมากมายผู้คนรายล้อม
ก็อยู่ที่ใครจะชอบแนวไหนอ่ะน ถ้าชอบแนวไปแล้วไปลับ อยากชิลๆในที่ใหม่ ก็มังงะ
ถ้าชอบแนวใช้แรงริษยาไปแล้วก็กลับ เพื่อให้ครอบครัว บ้านใกล้เรือนเคียงยอมรับ ก็มังฮวา
โดยส่วนตัว ผมชอบแนวญี่ปุ่นมากกว่า เพราะอยากชิลๆ ไปแล้วไม่กลับ ได้เริ่มต้นรีเซ็ท
มีชีวิตใหม่ ผมไม่มีความรู้สึก ที่จะกระสันอยากได้อยากให้ครอบครัวหรือคนรอบข้างหรือใครๆ
น้อมยอมรับในตัวผม ผมไม่ใช่ตุ๊กตา ไม่อยากให้ใครมาเชิดหรือมาพึ่งพิงหรือมาตั้งความหวังจาก
ตัวผม อยากหลุดพ้นภาระหน้าที่ เพราะงั้นไปต่างโลกแบบไปไม่กลับ ไปด้วยพลังโกง แต่ก็
ไม่ใช้พลังโกงนั้นเพื่อผู้อื่นหรือคิดจะเปลี่ยนแปลงสิ่งใด จะใช้แค่เพื่อให้ตัวเองอยู่อย่างชิลๆ
มันรู้สึกดีกว่าแบบมังฮวา ที่จะต้องก่อร่างสร้างตัว ค้นหาอำนาจ ทรัพย์เงินทอง ชื่อเสียง
ของพวกนี้ไม่สนใจหรอก มันมีค่าน้อยกว่ามีชีวิตอย่างสงบชิลๆ
ขอบคุณครับท่าน
ผมว่าชาวจีนอยากฆ่าทุกคนที่ขวางหน้ายังเข้าใจไ้ดง่ายกว่า
ว่าเราไม่ชอบไอ้คนพวกนี้ ต่อให้เรารวยแล้วก็เถอะ จะอยกาไปคลุกคลีกับพวกนี้อีกทำไม
..
มีคนคำนวณทฤษฎีสมคบคิดว่า
เกาหลีใต้คือจานทดลองของอเมรกิา ว่าสภาพสังคมในอนาคตจะเป็นอย่างไร
สรุปว่ามันไม่สวยแน่ๆ
เกาหลี แนวนางเอกคนโลกปัจจุบันไปเกิดใหม่ในนิยายแฟนตาซีธีมตะวันตกนี่โคตรเยอะเลยนะ แล้วก็ต้องตั้งชื่อตัวละครให้มันพิสดารเข้าไว้ ชื่อฝรั่งแบบที่พบเห็นได้ทั่วไปนี่หายาก
ใช่ครับ นางเอกคือลูกสาวราชา ท่านดยุก แม่นางร้ายและอะไรอื่นๆสารพัด
ที่มีความเก่งกล้าสามารถ แต่โดนผู้ชายกดขี่ข่มเหง
ผมแซวในนิยายของผมว่า หากเกาหลีใมต้เกณฑ์ทหารหญิงและเอาแม่นางพวกนี้ไปสู้รบกับคิมจองอิล คงเอาชนะเกาหลีเหนือได้ไปนานแล้ว
