เพชรพระอุมานี่ผมว่ามันยังไม่ใช่ isekai เต็มตัวนะ เพราะยังมีกลับมาได้ ตรรกะเรื่องตัวประหลาดๆในเรื่องยังใช้ของโลกอ้างอิงได้
หุบเขากินคนก็ด้วย เพราะแค่ย้อนเวลาไป ไม่ได้ไปต่างโลก ถ้าจินตนาการว่าโลกยุคก่อนเวทย์มนต์เฟื่องฟูก็เป็นไปได้อยู่
ผมมองว่า หุบเขากินคน เป็น isekai มากกว่าเพราะพวกพระเอกได้สกิลโกงเพิ่มขึ้นหลังจากไปต่างโลกน่ะครับ
ที่ผมบอกว่าอัพเกรดความสามารถเดิมที่มีอยู่ไปอีกระดับหนึ่ง
บุญคำ รพินทร์ แงซาย พวกนี้เป็นจอมขมังเวทย์อยู่แล้วตั้งแต่ต้น
จอมผีดิบมันตรัย สุดยอดเนโครแมนเชอร์แห่งยุคโบราณ ยังไม่กล้าเจอกับรพินทร์ตรงๆเลย
สกิลพลังเวทย์ของสามคนนี้มันโกง
ก่อนรพินทร์จะมา บุญคำก็คือพระเอกแนว 18+ตามหนังสือมวยนั่นล่ะครับ
มีวิชาอาคม สารพัดชาวบ้านนับถือ มีฮาเร็ม
แต่บุญคำก็ยอมรับรพินทร์เป็นนายเพราะรพินทร์เทพกว่าในด้านคาถา
เพชรพระอุมา เรืองยืดยาวน่าเบื่อ
แถมตรรกแนวคิดของแต่ละคนห่วยแตก
พรานแต่ละคนยังกะเอกส์เมน แต่มาติดแหงกที่ บ้านป่าเนี่ยนะ
ระพินท์นี่ ขึ้นชกมวย น่าจะได้แชมป์โลก ยิ่งกว่า โมฮํมหมัดอาลีด้วยซ้ำ
แต่มันมีสิ่งที่ฮาแตกของเรื่องคือ กระเป๋า4มิติ ของเหล่าลูกหาบที่แบกระเบิด70โล ข้ามหุบเขาหิมะ ป่าโลกล้านปี บลาๆๆๆ มาจนถึงมรกตนครได้
ฮา ใช่ครับ หากบุญคำ ทั้งนิสัยและสกิล หากไปอยู่คนเดียวไม่มาเป็นลูกไล่ให้รพินทร์ คงเป็นพระเอกแนวนิยาย 18+ ไปแล้ว
สองเรื่องนี้นี่เรื่องโปรดสมัยเรียนเลยค่ะ แต่เรื่องหุบเขากินคนลืมเนื้อหาไปเกือบหมดแล้วเพราะไม่ได้อ่านซ้ำแบบเพชรพระอุมา
เอาจริงๆเพชรพระอุมานี่ไปเขียนเป็นมังงะเผลอๆจะสนุกกว่าเรื่องแนว isekai หลายๆเรื่องสมัยนี้อีกนะคะ ไอเดียมันล้ำมากในยุคนั้น ผจญกับอะไรสารพัด เสือ ช้าง งูยักษ์ ต้นไม้กินคน เผ่ากินคน ไดโนเสาร์ เมืองลับแล เขียนเป็นมังงะนี่มหากาพย์ยาวพอๆกับนารูโตะได้เลย
มีโครงการจะทำแต่โดนท่าน พนมเทียน เบรกไว้ครับ
เราต้องเคารพเจ้าของลิขสิทธิ์ อาจต้องคอยอีกสักเจ็ดสิบห้าปีให้หลังแบบเชอร์ล็อคโฮล์ม
เพชรพระอุมามันเหมือนกับกลุ่มตัวเอกหลุดเข้าไปในช่องว่างของมิติมากกว่าครับ. เพราะเวลาในโลกปัจจุบันก็เดินไปพร้อมๆกัน แล้วก็อยู่ในหลักฟิสิกส์เดียวกันถูกปืนยิงตายได้มีไสยศาสตร์มาปนๆบ้างพอสมควร
ไสยศาสตร์นี่โคตรเทพเลยล่ะครับ
จนเอาพวกนี้ไปอยู่ในจักรวาล Type moon ได้ไม่เคอะเขินเลยล่ะ
เดี๋ยวนะ หุบเขากินคนไม่ได้จบดาร์คนะ
ตามประวัติศาสตร์ อีก15ปี ทายาท ของคุณวรมัน ยกทัพมาจัดการรุทรวรมันได้
ดังนั้น ตามประัวัติศาสตร์คือ พระเอก อยุ่ช่วย คุณวรมันให้หนีรอดไป แล้วอีก15ปี กลับมาทวงบัลลังค์คืน สกิลของพระเอก นี่เน้นป้องกันยังกะเอทีฟิลด์ ยังไง ก้อพอหนีรอดได้แหละ
คือที่ไม่ชอบคือ มันโลกสวยเกินไปไม่ยอมเอาดินระเบิดมาใช้นั่นแหละ
พระเอกคือ พัทรวรมัน ทึ่โดนแย่งบัลลังก์แพ้ไปตามประวัติศาสตร์นี่ครับ?
ด้วยหม่อมแม่บอกให้ปล่อยตัวร้ายไป...
มันคือ bad end นั่นล่ะ
นึกถึงแนวสมัยก่อน
ที่ไปต่างโลกเสี่ยงตายสารพัด กลับมาได้แต่ความเสียใจและความว่างเปล่า
ไม่ได้อะไรตอบแทนกลับมาเลย คือแนวทางสมัยก่อนล่ะครับ