เพิ่งสะดวกลองไปสืบค้นเครื่องรางในตอนแรกที่แปลไปนี้ คงเป็น "แม่เป๋อนำโชค" ลองไปเสิร์จดูได้นะคะ
นอกจากนี้อ่านมา 10 ตอนก็มีทั้งเทพภมรจำแลง, สาริกาลิ้นทอง, พระสมเด็จฯ, กุมารทอง, พระงั่งตาแดง, ตะกรุดมหาเสน่ห์ เครื่องรางไทย+เขมรชัดๆ เรียกว่าคนเขียนมีศึกษามาทีเดียวค่ะ
อ่านแล้วก็บันเทิงดี ได้รู้จักเครื่องรางไทยจากนิยายจีน 555
ไม่รู้ว่าจะมีไคลแมกซ์อะไรใหญ่เป็นแก่นหลักของเรื่องมั้ย สิบตอนแรกที่อ่านนี้เหมือนแค่ปูพื้นเรื่อง เอาเรื่องสั้นๆที่ตัวเอกเจอมาเล่าให้ฟัง ในดิบมีเป็นพันตอนเชียว
.
ของขลังของไทยเป็นที่รู้จักในต่างแดนด้วยเรอะ 
เคยได้ยินมาว่า เครื่องรางไทยในจีนนี่โด่งดังมากๆเลยค่ะ แต่ก่อนบริเวณธรรมศาสตร์ท่าพระจันทร์ แหล่งค้าพระเครื่องงี้มีคนจีน คนไต้หวันที่บินมาเพื่อเลือกซื้อพระเครื่องของขลังเพียบ เป็นกลุ่มกระเป๋าหนักทั้งนั้นอีกต่างหาก ลูกค้ารายใหญ่ทีเดียวล่ะ
