เอามุมมองยุคปัจจุบันไปใช้กับนิยายที่อยู่ในช่วงยุคกลางมันก็ไม่ใช่ล่ะ
ตามนั้นแหละ คือ ผิดบริบททางสังคมของยุคสมัยครับ มันเอาความคิดยุคปัจจุบันไปใส่ในยุคกลาง
.....................
จะว่าไปเรื่องหนีตามกันเนี่ยก็ตรงกับตระกูลผมนะ คือ ย่าของผมก็หนีตามปู่นะครับ
ย่าผมเนี่ยครอบครัวฐานะปานกลาง แต่ปู่ผมเนี่ยเป็นลูกครึ่งจีน(แมนจู)ครอบครัวปู่จนมากๆ พ่อของปู่ผมหนีคอมมิวนิสต์แบบเสื่อหมอนใบมาไทย
ปู่ผมได้เรียนแค่ป.4 จากนั้นก็ต้องทำงานส่งน้องๆเรียนหนังสือ ลำบากจัดๆ
แล้วปู่ผมก็เป็น Freelancer รับจ้างทำงานทุกอย่าง หาบของ เย็บผ้า ส่งของ ฯลฯ พ่อของย่าเกลียดปู่มากๆ เพราะ ทั้งจน ทั้งเป็นลูกครึ่งจีนที่หนีคอมมิวนิสต์ทำให้รับราชการก็ไม่ได้
ถ้าบอกว่าปู่ของผมตอนแรกอยู่ชนชั้นไหน คำตอบคือ โครตแห่งชนชั้นล่างของล่างสุด ลึกกว่ารากหญ้าเสียอีก ถูกมองว่าไม่ใช่คนไทยด้วย
แต่ไม่รู้ว่าย่าผมเห็นอะไรในตัวปู่ ย่าเลยตัดสินใจหนีตามปู่ออกมาลำบากด้วยกัน (ตอนแรกพ่อของย่าโกรธมาก ดีนะไม่เอาปืนยิงปู่)
ภายหลังพอปู่ย่ามีลูกค่อยพาไปขอโทษ และเรื่องก็ผ่านมาสักระยะเขาก็เลยให้อภัย เพราะปู่ของผมขยันทำให้เริ่มตั้งตัวได้จากการทำธุรกิจขายของชำ+ขายยาแผนโบราณ
แล้วปู่ก็ดูแลย่ากับลูกๆดี ทำให้พ่อของย่าให้อภัยปู่กับย่า
