คือผมเจอมุกที่ฝรั่งตั้งขอสังเกตประมาณว่าวิจารณ์คาซึมะ
ว่าทำตัวบ้าบออย่างไรก็ตามแต่
พอมาอยู่หน้าเจ้าหน้าที่หรือผู้ใหญ่ก็จะกลายเป็นเด็กที่พูดจาสุภาพเคารพกฎเกณฑ์
คืิอนิสัยของคนญี่ปุ่นหรือเปล่าครับ?
หรือนิสัยของคนอเมริกันมันออกแนวรักอิสระไปในบางเรื่องที่การทำตามปรกติของคาซึมะกลายเป็นเด็กที่ดูสุภาพเรียบร้อย?
ประมาณวิจารรณ์เรื่องเกทก็เหมือนกันบอกว่านิสัยของนายพลฮาซามะน่ะ คือนิสัยนของนักบริหารนั่งโต๊ะ ไม่ใช่นิสัยอย่างนายทหารที่ผ่านสงครามอิรักสไตล์อเมริกันอย่างนายพลแมททิส
การพูดจาแนะนำอย่างตรงไปตรงมาของนายทหารอเมริกัน แม้จะไม่ได้พูดจาไม่เคารพก็ตาม
แต่ในสายตาของญี่ปุ่นการพูดเสนอความเห็นธรรมดาเพื่อการกำหนดยุทธิวิธีกลายเป็นการไม่สุภาพในสายตากองกำลังป้องกันของญี่ปุ่น
อันเป็นเรื่องที่คนในวัฒนธรรมหนึ่งเองอาจไม่สังเกต แต่คนนอกวัฒนธรรมจะรู้สึกว่ามันแปลกๆ
เช่นคนนิสันยส้นเท้าอย่างคาซึมะ กวนโอ๊ยไปทั่ว
แต่จะเคารพต่อผู้มีอำนาจมากๆ
ดูถูกเทพเจ้า แต่จะคุกเข่าคารวะเจ้าเมืองที่มีตำแหน่งของโลกมนุษย์
มองในแง่หนึ่งอเมริกาที่ดูเอทิสม์ ยังพอจะประนีประนอมเรื่องการเจอเทพเจ้าได้มากกว่า
อาจจะไม่เคารพแต่ก็ยอมรับว่าเป็นเทพเจ้า ไม่ใชข่บ้าเลือดแบบทาเนียหรือมุมมองที่มองเรื่องเพทเจ้าแบบคาซึมะที่มองเป็นเรื่องหลอกลวง
เรียกว่าอเมริกันจะออกสไตล์ไม่เคารพคนทั่วไป แต่จะเคารพเทพเจ้ามากกว่า
ซึ่งค่อนข้างตรงข้ามกับญี่ปุ่นที่ไม่เคารพพระเจ้า แต่คุกเข่าคารวะให้คนทั่วไปน่ะครับ
แน่นอน อเมริกันก็มีหลายแบบ
แบบที่เชื่อศาสนาเคร่งครัดก็มี
ผมเจอคนตกใจที่ว่าหนุ่มอเมริกันฟุตบอล ไม่มีอะไรกับแฟนที่เป็นนางแบบจนต้องเลิกกัน
ก็บอกว่าหนุ่มอเมริกันฟุตบอลนั้นเป็นคริสเตียนเคร่งครัด ไม่มีความสัมพันธ์ก่อนแต่งงาน คนที่เขานับถือศาสนาก็มี
ไม่ใช่พวกบ้าบอแบบในหนัง
ก็อาจจะแล้วแต่บุคคลล่ะมั้งครับ?
