ในสายโลกเส้าหลินถือเป็นหนึ่งในสุดยอดวิชาที่บาลานซ์ดีมาก ในแต่ละยุคเส้าหลินจะมีคนเก่งต่างกันแต่จุดสุงสุดคือบรมจารย์ตั๊กม๊อที่บรรลุวิชาขั้นสูงสุดในทุกแขนง ส่วนรุ่นหลังๆบรรลุแค่แขนงนึงก็ติดระดับท๊อปของยุทธภพแล้ว
ส่วนวิชาคู่ปรับของเส้าหลินมักเป็นวิชามารที่สำนักมารสามารถขึ้นเป็นอันดับหนึ่งได้ในหลายยุค บางทีดูเผินๆเหมือนเหนือกว่าเส้าหลิน แต่จุดอ่อนก็เยอะ เช่น ยิ่งฝึกยิ่งคลุ้มคลั่ง หรือฝึกแล้วหลงตัวเอง สร้างศัตรูมากมาย ตีกันเองชิงอำนาจในพรรค สุดท้ายโดนยำตีนหายสาบสูยไป
ส่วนเส้าหลินคือวิชาระดับท๊อปที่ผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านกาลเวลาอยู่รอดมาได้ตลอดแถมมักอยู่ระดับหัวแถวในทุกยุคไม่อันดับแรกก็อันดับ 2 หรือ 3
ด้านวิชาเพลงยุทธ เส้าหลินยังไม่น่าใช่อันดับ 1 ไม่ค่อยโดดเด่นเท่าไหร่ เพราะวิชาเส้าหลินไม่ได้ฝึกไว้ทำสงคราม ขาดเพลงดาบ ส่วนเพลงฝ่ามือมี แต่ไม่พลิกแพลงมาก อาศัยพลังวัตรเป็นหลัก ถึงทำให้เร็วแรง
ส่วนพลังวัตรคืออันดับต้นๆพลังเปลี่ยนเส้นเอ็น ขั้นสูงสุดต่อให้ฟาดผ่ามือธรรมดาก็ส่งหลังทำลายมหาศาล
การรักษา อันดับ 1 ขนาดคนฝึกวิชาอื่นธาติไฟเข้าแทรกยังต้องมาฝึกเส้าหลินเพื่อรักษา
ป้องกัน อันดับ 1 ทั้งร่างระฆังทอง ทั้งการป้องกันการดูดพลัง
รักษาสุขภาพ เป็นวิชาฝ่ายธรรมมะที่ฝึกแล้วสุขภาพดีอายุยืน แต่กลับแพ้พวกวิชามารอย่างน่าประหลาดใจ ฝั่งวิชามารบางพรรคนี่อายุแก่ๆแต่หน้าเป็นหนุ่มบางทีเป็นเด็ก
ฝึกจิตใจ อย่างที่ว่าไอ้พวกสำนักมารที่ไม่ฝึกจิตใจมันจะตีกันเอง หาเรื่องไปทั่วจนยับไปเอง ส่วนเส้าหลินมีฝึกธรรมกล่อมเกลาให้เป็นคนดี ส่วนใหญ่ในพรรคจึงดีไม่ค่อยหาเรื่องชาวบ้าน และไม่ค่อยตีกันเอง เพื่อนก็เยอะ ทำให้อยู่รอดมาได้
ส่วนมาเทียบกับพวกเซียนนี่สู้ไม่ไหว เซียนมันก็คือเทพไปแล้ว แทบจะเป็นอมตะอยู่ได้เป็นร้อยเป็นพันปี เหาะเหินเดินอากาศ แต่จุดอ่อนของเซียนคือมักจะโดนแบนไม่ให้ยุ่งกะทางโลกเพราะเทพเกินไป
