วันนี้ผมมีโอกาศได้อ่านบทสัมภาษณ์ในเว็บ Voice ที่เกี่ยวกับนักเขียน ฟ้าไร้ดาว และ มิสเตอร์อเมริกัน เจ้าของสำนักพิมพ์ LN ที่กำลังมีชื่อเสียงไกลไปถึงญี่ปุ่น (ชนิดอาจารย์ผู้วาดภาพประกอบเรื่องเดียโบล สนใจนิยายของฟ้าไร้ดาวมาก) ขณะนั่งหน้าจอมอนิเตอร์พลางปั้นงานงกๆ แล้วรู้สึกว่า "เฮ้ย ใช่ฟะ นี่แหละ ใช่เลย"
เมื่อได้อ่านจบ ผมคิดว่าด้วยประสบการณ์ที่ผมเป็นคนรุ่น 90s หรือคนเจนเดียวกันผมที่เปิดอ่านงานหลายแนวมากขึ้น ไม่ได้จำกัดแค่นิยาย หรือวรรณกรรมที่อ่านง่ายอย่างเดียว LN พวกเราก็อ่านมาเยอะ (คนอื่นผมไม่รู้หรอกนะ เพราะถ้าจัดให้ผมอยู่สาย LN ไหน ก็ต้องเป็นสายอ่านเรื่อยๆ เบาสมองเครียดนิดหน่อย แบบ สหายรักศัตรูหัวใจ นี่ใช่เลย) จนสามารถเห็นความต่างของ นิยาย วรรณกรรม และ ไลต์โนเวล ได้ชัดขึ้น และเมื่อมาบวกกับผู้เชี่ยวชาญกลุ่มนี้ทำให้ผมรู้สึกว่ามีแนวทางเพิ่มขึ้นในการอ่าน ...ต่อให้นิยายพวกเขาจะแพงก็ตาม
อื่อ เดียวเอาเรื่องนี้ไปแนะนำให้เพื่อนที่กำลังเขียนนิยายบ้างดีกว่า (แต่เดียวก็คงโดนด่ากลับมาแน่นอน... ทว่าผมมีไพ่ตายอยู่นั้นคือ "ถ้าภาคหลักบรรยายแบบนวนิยายตะวันตกละก็...ถ้างั้นวิธีบรรยายกับไดอาล็อทแบบอนิเม หรือมังงะน่ะนะเดียวใส่ในสปินออฟก็ได้ เมิ่งมีแผนทำสปินออฟใช่ไหมละ งั้นก็ถือว่าฝึกฝีมือเพื่อความหลากหลายสิ หรือไม่ก็ลองมาแนวทางนี้พร้อมกับผลงานใหม่ที่จดในโน้ตหนึ่งหรือสองสิ จากชื่อเรื่องก็จัดเป็นไลต์โนเวลได้ไม่ยากเลย!? )
แล้วพวกท่านคิดว่าไงกันบ้างครับ
