นารุโตะ:คิดว่าคนเขียนต้องการสื่ออะไรครับว่าการเป็นโฮคาเงะแล้วเป็นเรื่องน่าเบื่อ?

[samuison]

คือธีมของเรื่องเป็นเรื่องของความพยายาม และความฝัน การอยากให้คนยอมรับ

แต่จะสื่อภายหลังว่าสิ่งที่ได้มามันก็งั้นๆ ทำให้ครอบครัวแตกแยกไม่มีเวลาซะเปล่าๆหรือเปล่าครับ?

คือผมอยากเห็นว่านารุโตะมีความสุขมากกว่านี้ในงานที่ทำน่ะครับ การทำให้เหนื่อยและท่าทางเบื่อหน่ายขนาดนั้นมันเหมือนทำลายความฝันยังไงชอบกล

แต่นี่อาจจะเป็นเรื่องของ meta ก็ได้ที่นารุโตะเติบโตมาพร้อมกับคนอ่าน จากเด็กที่อ่านนารุโตะอย่างสนุกสนาน ปัจจุบันเป็นพนักงานเงินเดือนและตาแก่หมดไฟกันไปหมดแล้ว

การทำให้นารุโตะเป็นตาแก่หมดไฟอาจจะทำให้คนอ่านรู้สึกผูกพันกับนารุโตะมากกว่าเดิมก็ได้

ทุกท่านคิดว่าอย่างไรบ้างครับ?

• Tweet

[nigiknight]

ตอนไหนน่ะครับ...นารุโตะมันจบช่วงมันขึ้นเป็นโฮคาเงะนิ จะมีก็ตอนพิเศษที่ลูกมันเรียกร้องความสนใจ ก็เห็นมันยังตั้งใจทำงานอยู่นะ...

[kass]

มันคือความเป็นจริงไงครับ555 เหมือนกับหลายคนตอนเด็กฝันจะเป็นหมอแต่พอได้เป็นจริงๆ
แทบอยากจะลาออกเวลาไม่มีคนไข้ก็งี่เง่า ไหนจะหมอ(เก๊)อินเตอรเนตเอาวิธีรักษาผิดๆมาเผยแพร่จนคนไปด่าหมอจริงว่ารักษาผิดวิธี รอนานบ้างอะไรบ้างปัญหาสารพัดสารเพเต็มไปหมด

[Rumia]

ความฝันกับความจริงมันไม่เหมือนกันไงเจ้านารูโตะมันเหมางานเองโอคาเงะคนอื่นๆเค้ากระจายงานไม่ดูเองทังหมกแต่เพราะยังงั้นเลยเกิดหน่วยรากมาในหมู่บ้านเจ้าโตะมันเห็นจุดอ่อนมันเลยต้องดูทังหมดงานมันเลยเยอะกว่าชาวบ้านบวกกะมันไม่มีพ่อมันเลยทำตัวไม่ถูกแน่นอนว่าด้วยนิสัยที่มันทุ่มเททุกอย่างกับงานก็เป็นมาแต่เด็กเเล้วแต่ชิวีตส่วนตัวมันไม่เอาไหนตังแต่ภาคแรกแล้วท่านจะเห็นได้จากภาคแรกๆหลังภาระกิจมันแค่กินนอนเท่านั้นทุกวันนี้ยังคิดเลยว่าถ้าไม่มีฮินาตะมันจะได้เมียไหม

[samuison]

ตอนไหนน่ะครับ...นารุโตะมันจบช่วงมันขึ้นเป็นโฮคาเงะนิ จะมีก็ตอนพิเศษที่ลูกมันเรียกร้องความสนใจ ก็เห็นมันยังตั้งใจทำงานอยู่นะ...

ตอนโบรุโตะน่ะครับ นารุโตะท่าทางเหนื่อยกับงานไม่มีเวลาให้ครอบครัว ต้องส่งโคลนมาจัดงานวันเกิดให้ลุกชายแต่พอลูกชายรู้ว่าเป็นโคลนก็โกรธอีก

มันคือความเป็นจริงไงครับ555 เหมือนกับหลายคนตอนเด็กฝันจะเป็นหมอแต่พอได้เป็นจริงๆ
แทบอยากจะลาออกเวลาไม่มีคนไข้ก็งี่เง่า ไหนจะหมอ(เก๊)อินเตอรเนตเอาวิธีรักษาผิดๆมาเผยแพร่จนคนไปด่าหมอจริงว่ารักษาผิดวิธี รอนานบ้างอะไรบ้างปัญหาสารพัดสารเพเต็มไปหมด

นั่นล่ะครับ แต่ปัญหาหมอนั่นคือปัยหาของการเป็นฟันเฟืองในระบบ แต่นารุโตะเป็นโฮคาเงะนะครับ ต่อให้ไดเมียวก็ไม่ต้องฟังเท่าไรด้วยซ้ำ น่าจะมีการจัดตารางเวลาให้ตนเองได้มากกว่านี้

ความฝันกับความจริงมันไม่เหมือนกันไงเจ้านารูโตะมันเหมางานเองโอคาเงะคนอื่นๆเค้ากระจายงานไม่ดูเองทังหมกแต่เพราะยังงั้นเลยเกิดหน่วยรากมาในหมู่บ้านเจ้าโตะมันเห็นจุดอ่อนมันเลยต้องดูทังหมดงานมันเลยเยอะกว่าชาวบ้านบวกกะมันไม่มีพ่อมันเลยทำตัวไม่ถูกแน่นอนว่าด้วยนิสัยที่มันทุ่มเททุกอย่างกับงานก็เป็นมาแต่เด็กเเล้วแต่ชิวีตส่วนตัวมันไม่เอาไหนตังแต่ภาคแรกแล้วท่านจะเห็นได้จากภาคแรกๆหลังภาระกิจมันแค่กินนอนเท่านั้นทุกวันนี้ยังคิดเลยว่าถ้าไม่มีฮินาตะมันจะได้เมียไหม

อย่างนั้นมันคต่อนข้างจะตรงข้ามกับคติของจัมป์นะครับ ว่าความฝันของหนูๆที่พยายามมากกว่ายี่สิบปีมันก็งั้นๆอย่าพยายามเลย

ไม่รู้เป็นอะไรพระเอกในวัยเด้กกลายเป็นคุณพ่อที่บ้างานไม่มีเวลาให้ลูกหลายคนแล้วทั้ง นารุโตะ ทั้งแฮร์รี่ พอตเตอร์

[NOOHUN]

นารุโตะอยากเป็นโฮคาเงะเพื่อเหตุผลเดียวคืออยากให้ทุกคนในหมู่บ้านยอมรับ เนื่องจากปมถูกรังเกียจในวัยเด็ก แต่พอได้เป็นแล้วก็บรรลุเป้าหมายที่ต้องการ พอไม่มีเป้าหมายก็ไม่มีไฟในการทำงานเป็นธรรมดา ยิ่งในยุคสงบสุขที่โตะมันสร้างเองยิ่งแล้วใหญ่
ส่วนเรื่องไม่มีเวลาให้ครอบครัว ไม่ใช่แค่โฮคาเงะนะ บ้านอุจิวะก็เป็น หนักกว่าด้วยมั้ง

[wingaura]

นารุโตะมองว่าตำแหน่งโฮคาเงะเป็นตำแหน่งที่ ทุกคนในหมู่บ้านยอมรับอย่างแน่นอน เพราะวัยเด็กของนารุโตะนั้นไม่มีใครยอมรับตัวเองเลย
จึงอยากเป็นโฮคาเงะเพื่อที่จะได้เป็นที่ยอมรับของทุกคน แต่หลังจากเวลาในเรื่องผ่านไปโฮคางเะกลายเป้นเป้าหมาย ที่อยากเป็นเพื่อปกป้อง
ทุกคนให้ได้แทน แต่พอได้เป้นมันก็ไม่มีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นแล้วก้เลยเป็นแค่ความเบื่อยหน่ายไป

โบรุโตะเลยไม่อยากเป็นเพราะไม่เคยผ่านชีวิตแบบนารุโตะมาก่อน โบรุโตะมองแค่ว่ามันงานที่ทำให้ครอบครัวไม่มีความสุขมากกว่าเท่านั้น แต่เค้า
กลับหลงไหลในวิถีชีวิตของซาสุเกะที่คอยช่วยเหลืออย่างเงียบๆมากกว่า ตรงข้ามกับซาราดะที่มองนารุโตะเป็นคนที่ยิ่งใหญ่และให้ความอบอุ่น
ได้มากกว่าพ่อแท้ๆที่หายตัวไปประจำ(นารุโตะยังมีกลับบ้านและเห้ฯตัง่าย แต่ซาสุเกะนี่หายไปเลยเป้ฯวันๆเดือนๆปีๆ)

[Nyoron]

ตั้งแต่แรกแล้วที่นารุโตะมันอยากเป็นโฮคาเงะ ไม่ใช่เพราะว่ามันอยากทำงานของโฮคาเงะนะ
ทันแค่อยากให้คนยอมรับในตัวมันเฉยๆ

[Rumia]

[quote/]
ตอนโบรุโตะน่ะครับ นารุโตะท่าทางเหนื่อยกับงานไม่มีเวลาให้ครอบครัว ต้องส่งโคลนมาจัดงานวันเกิดให้ลุกชายแต่พอลูกชายรู้ว่าเป็นโคลนก็โกรธอีก
[quote/]

นั่นล่ะครับ แต่ปัญหาหมอนั่นคือปัยหาของการเป็นฟันเฟืองในระบบ แต่นารุโตะเป็นโฮคาเงะนะครับ ต่อให้ไดเมียวก็ไม่ต้องฟังเท่าไรด้วยซ้ำ น่าจะมีการจัดตารางเวลาให้ตนเองได้มากกว่านี้

[quote/]

อย่างนั้นมันคต่อนข้างจะตรงข้ามกับคติของจัมป์นะครับ ว่าความฝันของหนูๆที่พยายามมากกว่ายี่สิบปีมันก็งั้นๆอย่าพยายามเลย

ไม่รู้เป็นอะไรพระเอกในวัยเด้กกลายเป็นคุณพ่อที่บ้างานไม่มีเวลาให้ลูกหลายคนแล้วทั้ง นารุโตะ ทั้งแฮร์รี่ พอตเตอร์

ท่านจะว่ายังงันมันก็ไม่ถูกเพราะสุดท้ายมันก็เป็นโอคาเงะได้แต่ฝันกับความจริงไม่ตรงกันเจ้าโตะมันดูงานทุกอย่างถึงเพื่อนมันจะดูมาแล้วมันก็ยังดูต่อทังที่สังงานเอาก็ได้อนาคตมันอาจจะแบ่งงานไห้ชาวบ้านแล้วงานมันน้อยลงที่ว่าดับฝันเด็กๆเชื่อสิว่าต้องทำตอนพิเศษช่วงเป็นโอคาเงะใหม่ๆอีกหลายตอนเชื่อสิมีแน่นอนขนาดตัวประกอบโผล่มาโดนตบตายยังมีอดีตไห้ระลึกชาติกันทุกคน

[samuison]

นารุโตะอยากเป็นโฮคาเงะเพื่อเหตุผลเดียวคืออยากให้ทุกคนในหมู่บ้านยอมรับ เนื่องจากปมถูกรังเกียจในวัยเด็ก แต่พอได้เป็นแล้วก็บรรลุเป้าหมายที่ต้องการ พอไม่มีเป้าหมายก็ไม่มีไฟในการทำงานเป็นธรรมดา ยิ่งในยุคสงบสุขที่โตะมันสร้างเองยิ่งแล้วใหญ่
ส่วนเรื่องไม่มีเวลาให้ครอบครัว ไม่ใช่แค่โฮคาเงะนะ บ้านอุจิวะก็เป็น หนักกว่าด้วยมั้ง

นั่นล่ะครับ ตามนิสัยผมมองว่านารุโตะเป็นคนทำงานภาคสนามมากกว่า แต่โฮคาเงะนั้นคือตำแหน่งที่ต้องดูแลองค์กรทั้งหมด ไม่ได้ไปบู๊เองถ้าไมา่มีสงคราม

และส่วนใหญ่มันก็ไม่ค่อยมีสงครามเพราะฝีมือของนารุโตะเองด้วย กระทั่ง ไรคาเงะหรือซึจิคาเงะที่ก่อสงครามกันมานายังไม่อยากก่อสงครามกันต่อเลย

นารุโตะมองว่าตำแหน่งโฮคาเงะเป็นตำแหน่งที่ ทุกคนในหมู่บ้านยอมรับอย่างแน่นอน เพราะวัยเด็กของนารุโตะนั้นไม่มีใครยอมรับตัวเองเลย
จึงอยากเป็นโฮคาเงะเพื่อที่จะได้เป็นที่ยอมรับของทุกคน แต่หลังจากเวลาในเรื่องผ่านไปโฮคางเะกลายเป้นเป้าหมาย ที่อยากเป็นเพื่อปกป้อง
ทุกคนให้ได้แทน แต่พอได้เป้นมันก็ไม่มีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นแล้วก้เลยเป็นแค่ความเบื่อยหน่ายไป

โบรุโตะเลยไม่อยากเป็นเพราะไม่เคยผ่านชีวิตแบบนารุโตะมาก่อน โบรุโตะมองแค่ว่ามันงานที่ทำให้ครอบครัวไม่มีความสุขมากกว่าเท่านั้น แต่เค้า
กลับหลงไหลในวิถีชีวิตของซาสุเกะที่คอยช่วยเหลืออย่างเงียบๆมากกว่า ตรงข้ามกับซาราดะที่มองนารุโตะเป็นคนที่ยิ่งใหญ่และให้ความอบอุ่น
ได้มากกว่าพ่อแท้ๆที่หายตัวไปประจำ(นารุโตะยังมีกลับบ้านและเห้ฯตัง่าย แต่ซาสุเกะนี่หายไปเลยเป้ฯวันๆเดือนๆปีๆ)

คือประมาณว่า เติบโตขึ้นถึงได้รู้ว่า โฮคาเงะไม่ใช่ตำแหน่งที่สามารถทำเล่นๆได้สินะครับ

เหมือนจัมป์บอกกับคนอ่านว่า "จำไว้หนูๆ เป็นโฮคาเงะ เจ้าแห่งโจรสลัดหรือนักเขียนการ์ตูนจัมป์ ก็เป็นงานที่หนักทั้งนั้น" คือคุณอาจจะบรรลุความฝันของคุณได้แต่หลังจากบรรลุแล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง

ตั้งแต่แรกแล้วที่นารุโตะมันอยากเป็นโฮคาเงะ ไม่ใช่เพราะว่ามันอยากทำงานของโฮคาเงะนะ
ทันแค่อยากให้คนยอมรับในตัวมันเฉยๆ

นั่นสิครับ นารุโตะไม่ได้นึกเลยว่างานของโฮคาเงะที่จริงนั้นเป็นงานอย่างไร แค่รู้สึกว่าเป็นตำแหน่งที่ทุกคนต้องเคารพไม่ไดรังเกียจตนเองอย่างที่เป็นมาเท่านั้น

[quote/]ท่านจะว่ายังงันมันก็ไม่ถูกเพราะสุดท้ายมันก็เป็นโอคาเงะได้แต่ฝันกับความจริงไม่ตรงกันเจ้าโตะมันดูงานทุกอย่างถึงเพื่อนมันจะดูมาแล้วมันก็ยังดูต่อทังที่สังงานเอาก็ได้อนาคตมันอาจจะแบ่งงานไห้ชาวบ้านแล้วงานมันน้อยลงที่ว่าดับฝันเด็กๆเชื่อสิว่าต้องทำตอนพิเศษช่วงเป็นโอคาเงะใหม่ๆอีกหลายตอนเชื่อสิมีแน่นอนขนาดตัวประกอบโผล่มาโดนตบตายยังมีอดีตไห้ระลึกชาติกันทุกคน

ก็หวังอย่างนั้นครับ

ว่าไปแล้ว ผมไม่ได้ว่าอะไรนะ มีการวิเคราะห์กันเหมือนกันว่า ที่เทคโนโลยีเจริญก้าวหน้ามากในยุคโบรุโตะเพราะเป็นยุคสงบสุขที่เทคโนโลยีและงบประมาณเอาไปใช้พัฒนาเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันมากกว่าอาวุธสงคราม

ที่เบื่ออาจจะเป็นเพราะว่าเพราะโลกสงบสุข นารุโตะเลยไม่ได้โชว์จุดเด่นด้านการแก้ปัญหาอย่างมีความคิดสร้างสรรค์ แต่เป็นเรื่องของการทำงานเอกสารไปตามระเบียบโดยไม่มีเรื่องให้ต้องออกแรงในฐานะโฮคาเงะ

อยากดูตอนเป็นโฮคาเงะใหม่ๆเหมือนกันครับว่า มีปัยหาอะไรที่นารุโตะต้องเจอบ้าง

[silencesang]

นารุโตะ: จุดเริ่มต้นของการอยากเป็นโฮคาเงะคืออยากให้ทุกคนยอมรับตน แต่เมื่อผ่านประสบการณ์แห่งการสูญเสียไปมากมาย นารุโตะก็ได้เติบโตขึ้น
ความคิดที่จะขึ้นเป็นโฮคาเงะไม่ได้หวังว่าผู้คนจะยอมรับตน แต่หวังว่าจะนำความสงบมาให้แก่ผู้คน ยุติสงครามระหว่างนินจา และให้เด็กรุ่นใหม่ได้เติบโตมาในโลกนินจาที่สงบสุข


โบรุโตะ: นารุโตะที่มีคุณธรรมผู้นำเป็นธงนำจากภาคที่แล้ว ได้ทุ่มเทเวลาให้กับหมู่บ้านและสานสัมพันธ์กับนินจาหมู่บ้านอื่นเพื่อสันติภาพ การงานต่างๆที่มากมายจึงไม่มีเวลาให้ครอบครัวและถึงกับไม่มีเวลาพักผ่อนสำหรับตนเองด้วย ทำให้โบรุโตะเป็นเด็กที่มีปัญหาที่ไม่เข้าใจว่า หน้าที่โฮคาเงะมันจะสำคัญอะไรนักหนา พ่อถึงไม่มีเวลาให้ครอบครัว
กว่าพ่อและลูกจะเข้าใจกันได้ก็ต้องวานเพื่อนเก่าอย่างซาสึเกะช่วยผลักดัน เพื่อให้โบรุโตะรู้ว่าที่พ่อของตนทำทั้งหมดนั้นก็เพื่อครอบครัวและเพื่อทุกคนในโลกนินจา


ภาคโบรุโตะจึงเป็นภาคสะท้อนปัญหาครอบครัวของคนญี่ปุ่นไปด้วย ว่าเด็กที่มีปัญหานั้น ส่วนใหญ่เป็นลูกของคนที่มีชื่อเสียง ร่ำรวย และมีเกียรติ ซึ่งขาดความรักความอบอุ่นที่คนเป็นพ่อไม่มีเวลาให้ ชีวิตมีแต่งานและงาน เพื่อครอบครัว เพื่อองค์กร จนที่สุดแล้วครอบครัวที่ตนเองพยายามปกป้องกลับมีปัญหาภายในจากความไม่เข้าใจกันนั่นเอง

[samuison]

นารุโตะ: จุดเริ่มต้นของการอยากเป็นโฮคาเงะคืออยากให้ทุกคนยอมรับตน แต่เมื่อผ่านประสบการณ์แห่งการสูญเสียไปมากมาย นารุโตะก็ได้เติบโตขึ้น
ความคิดที่จะขึ้นเป็นโฮคาเงะไม่ได้หวังว่าผู้คนจะยอมรับตน แต่หวังว่าจะนำความสงบมาให้แก่ผู้คน ยุติสงครามระหว่างนินจา และให้เด็กรุ่นใหม่ได้เติบโตมาในโลกนินจาที่สงบสุข


โบรุโตะ: นารุโตะที่มีคุณธรรมผู้นำเป็นธงนำจากภาคที่แล้ว ได้ทุ่มเทเวลาให้กับหมู่บ้านและสานสัมพันธ์กับนินจาหมู่บ้านอื่นเพื่อสันติภาพ การงานต่างๆที่มากมายจึงไม่มีเวลาให้ครอบครัวและถึงกับไม่มีเวลาพักผ่อนสำหรับตนเองด้วย ทำให้โบรุโตะเป็นเด็กที่มีปัญหาที่ไม่เข้าใจว่า หน้าที่โฮคาเงะมันจะสำคัญอะไรนักหนา พ่อถึงไม่มีเวลาให้ครอบครัว
กว่าพ่อและลูกจะเข้าใจกันได้ก็ต้องวานเพื่อนเก่าอย่างซาสึเกะช่วยผลักดัน เพื่อให้โบรุโตะรู้ว่าที่พ่อของตนทำทั้งหมดนั้นก็เพื่อครอบครัวและเพื่อทุกคนในโลกนินจา


ภาคโบรุโตะจึงเป็นภาคสะท้อนปัญหาครอบครัวของคนญี่ปุ่นไปด้วย ว่าเด็กที่มีปัญหานั้น ส่วนใหญ่เป็นลูกของคนที่มีชื่อเสียง ร่ำรวย และมีเกียรติ ซึ่งขาดความรักความอบอุ่นที่คนเป็นพ่อไม่มีเวลาให้ ชีวิตมีแต่งานและงาน เพื่อครอบครัว เพื่อองค์กร จนที่สุดแล้วครอบครัวที่ตนเองพยายามปกป้องกลับมีปัญหาภายในจากความไม่เข้าใจกันนั่นเอง

น่าเศร้าเหมือนกันนะครับ ที่ผุ็นำที่ดีกลายเป็นพ่อที่ไม่ดีเท่าไร เคสแฮร์รี่ ก็เหมือนกัน ออกสไตล์คนบ้างาน ลูกก็รู้สึกกดดันที่มีพ่อที่ยิ่งใหญ่ ใครต่อใครก็ชื่นชมพ่อตนเอง ทำให้เด็กอย่างโบรุโตะรู้สึกอึดอัดเพราะเติบโตในสังคมที่ต่างไป


มีคนวิเคราะห์เหมือนกันครับว่า นารุโตะเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยว ส่วนโบรุโตะนี่เติบโตมาอย่างเป็นเพื่อนๆกันทั้งนั้นทำให้ออกทะโมนไปตามเรื่อง

ว่าแต่ผมก็คิเดเหมือนักนมีแยกเงาพันร่างนี่น่าจะเคลียร์งานเอกสารได้ไวนะครับ แต่กลับงานรัดตัวซะอย่างนั้น

ว่าแต่ผมอยากให้พวกสาวๆกับเพื่อนารุโตะในพวกภาคมูฟวี่ปรากฎตัวเหมือนกันครับ

โบรุโตะ : หา พ่อมีความสัมพันกับแคว้นหิมะและกับพวกสาวคนทรงกลุ่มศาสนาด้วยหรือ

ประมาณว่าถ้านับมูฟวี่ว่าเกิดขึ้นตามเนื้อเรื่อง แค่สาวๆที่อยากได้ตัวนารุโตะเป็นสามีก็ก่อสงครามโลกนืนจาได้อีกรอบแล้วล่ะครับ

[wingaura]

[quote/]
น่าเศร้าเหมือนกันนะครับ ที่ผุ็นำที่ดีกลายเป็นพ่อที่ไม่ดีเท่าไร เคสแฮร์รี่ ก็เหมือนกัน ออกสไตล์คนบ้างาน ลูกก็รู้สึกกดดันที่มีพ่อที่ยิ่งใหญ่ ใครต่อใครก็ชื่นชมพ่อตนเอง ทำให้เด็กอย่างโบรุโตะรู้สึกอึดอัดเพราะเติบโตในสังคมที่ต่างไป


มีคนวิเคราะห์เหมือนกันครับว่า นารุโตะเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยว ส่วนโบรุโตะนี่เติบโตมาอย่างเป็นเพื่อนๆกันทั้งนั้นทำให้ออกทะโมนไปตามเรื่อง

ว่าแต่ผมก็คิเดเหมือนักนมีแยกเงาพันร่างนี่น่าจะเคลียร์งานเอกสารได้ไวนะครับ แต่กลับงานรัดตัวซะอย่างนั้น

ว่าแต่ผมอยากให้พวกสาวๆกับเพื่อนารุโตะในพวกภาคมูฟวี่ปรากฎตัวเหมือนกันครับ

โบรุโตะ : หา พ่อมีความสัมพันกับแคว้นหิมะและกับพวกสาวคนทรงกลุ่มศาสนาด้วยหรือ

ประมาณว่าถ้านับมูฟวี่ว่าเกิดขึ้นตามเนื้อเรื่อง แค่สาวๆที่อยากได้ตัวนารุโตะเป็นสามีก็ก่อสงครามโลกนืนจาได้อีกรอบแล้วล่ะครับ

รู้สึกสาวๆพวกนั้นก็จะละม้ายคล้ายฮินาตะด้วยนะนั้น แต่เอาจริงๆภาคมูฟวี่ต้องถือว่าเป็นโลกคู่ขนาน ที่ไม่เคยเกิดขึ้นในภาคหลักละนะ
(ยกเว้นอันสุดท้ายที่เป็นส่งท้ายตำนานรักนารุโตะกับอินาตะ และเรื่องของโบรุโตะ)

[agava1313]

ถ้ายกตัวอย่างง่ายๆก็เหมือนกับ แรกเริ่มคือเด็กใหม่พึ่งจบมหาลัยเข้าทำงานใหม่ไฟแรง ที่มีทั้งความฝันและความหวัง แต่พอเราฝ่าฟันอุปสรรคนานาประการจนวันนึงได้กลายเป็นผู้บริหาร กลับต้องใช้แรงกายแรงสมองและเวลาไปกับการทำงานเพื่อสังคม เพื่อนชุมชน เพื่อพนักงานที่หลายร้อยชีวิต จนรู้สึกว่า มีคือสิ่งที่ตรหวังไว้จริงหรือ ประมาณนั้นล่ะมั้ง

[samuison]

[quote/]

รู้สึกสาวๆพวกนั้นก็จะละม้ายคล้ายฮินาตะด้วยนะนั้น แต่เอาจริงๆภาคมูฟวี่ต้องถือว่าเป็นโลกคู่ขนาน ที่ไม่เคยเกิดขึ้นในภาคหลักละนะ
(ยกเว้นอันสุดท้ายที่เป็นส่งท้ายตำนานรักนารุโตะกับอินาตะ และเรื่องของโบรุโตะ)

นั่นล่ะครับ ผมมองว่าหากเอาภาคมูฟวี่มารวม ไทม์ไลน์ของเรื่องจะยุ่งเหยิงมาก เพราะมีคาถาย้อนเวลาได้อีกต่างหาก ผมว่านั่นมันอันตรายกว่าคาถาคืนชีพอีกนะนั่น

ไม่รู้เหมือนกันว่าภาคโบรุโตะจะเล่นมุกเจาะเวลาหาอดีตแบบที่ดราก้อนบอลหรือแฮร์รี่ พอตเตอร์เล่นหรือเปล่า

ถ้ายกตัวอย่างง่ายๆก็เหมือนกับ แรกเริ่มคือเด็กใหม่พึ่งจบมหาลัยเข้าทำงานใหม่ไฟแรง ที่มีทั้งความฝันและความหวัง แต่พอเราฝ่าฟันอุปสรรคนานาประการจนวันนึงได้กลายเป็นผู้บริหาร กลับต้องใช้แรงกายแรงสมองและเวลาไปกับการทำงานเพื่อสังคม เพื่อนชุมชน เพื่อพนักงานที่หลายร้อยชีวิต จนรู้สึกว่า มีคือสิ่งที่ตรหวังไว้จริงหรือ ประมาณนั้นล่ะมั้ง

นีั่นล่ะครับ การมีความฝันก็เรื่องหนึ่งแต่พอตนเองมาทำเองก็อีกเรื่องหนึ่ง

แต่ที่นารุโตะทำมาก็นับว่าประสบความสำเร็จที่ต้องการหมดนะครับ ทั้งการเปลี่ยนกฎของตระกูลฮิวงะ สันติสุขของโลกนินจา

มีคนวิจารณ์ในเว็บtumblr เหมือนกันว่าทำไมต้องเอางานเอกสารมาให้นารุโตะลำบาก กระทั่งการสั่งซื้อตรานินจาก็ยังต้องผ่านตานารุโตะ ของแค่นั้นไปผ่านพวกเลขาก้ได้มั้ง

ถ้าเอาแบบการเมืองสไตล์หวงอี้ที่ผมเคยอ่านมา

เขียนประมาณว่า จิ๋นซีฮ่องเต้ตรวจเอกสรวันละสามร้อยฉบับเป็นฮ่องเต้ที่ขยัน จูหยวนจางก็ตรวจเอกสารเพียบเหมือนกัน
อัตราส่วนงานสามารถทำให้งานเบาลงได้ แต่นั่นเท่ากับว่าต้องเป็นการปล่อยอำนาจให้กับขุนนางให้มีอำนาจขึ้นมาด้วย ทำให้จูหยวนจางหรือจิ๋นซีที่ไม่ชอบแบ่งอำนาจต้องเหนื่อยกับงานเอกสารมากกว่าฮ่องเต้อื่น

เคสนี้ถ้ามองแบบดารืกหน่อยก็อาจจะมองได้ว่านารุโตะรวบการตัดสินใจทั้งหมดไว้ที่ตนเองก็ได้ครับ เพราะทางเทคนิค หมู่บ้านนินจานั้นควรจะเป็นเหมือนค่ายทหารมากกว่าเพราะกุมอำนาจกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกเอาไว้

[fallenman]

จบลงตัวอยู่แล้ว จะดิ้นรนทำต่อทำไมก็ไม่รู้

[wingaura]

ผมมองว่า บักโบลท์ มันเรื่องมาก

ฮิมะจัง ไม่เห็นเรื่องมากแบบพี่มันเลย

ฮิมะจังติดแม่มากกว่าติดพ่อน่ะ ส่วนโบรุโตะมันติดพ่อมากกว่าติดแม่ แต่ก็ยอมรับนะว่ามันเรื่องมากจริงๆ
แค่นารุโตะส่งร่างโคลนมานี่ก็น่าจะดีใจแล้วละ

[pol]

ผมว่าการที่โตะเอางานเอกสารมาทำเองนะถูกต้องแล้วเพราะว่าจะได้รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ถ้าไม่ดึงงานมาทำเองก็ไม่รู้ว่าระดับล่างจะแอบทำอะไรบ้าง เขาถึงมีเอกสารที่ต้องให้ระดับสูงเซ็นรับทราบไงครับ

[coronet]

โบมันเกลียดตำแหน่งโฮคาเงะไม่ได้เกลียดพ่อ
แสดงให้เห็นเลยว่าตอนนารุโตะยังไม่ได้รับตำแหน่งมันเต็มที่กับครอบครังแค่ไหน
แหงล่ะคนมันไม่เคยมีจังหวะที่ต้องดุต้องเตือนอาจทำไม่ถูก แต่ในมุมอื่นคงจะทุ่มเทสุดๆ
โบมันเลยติดพ่อขนาดนั้น แล้วพอพ่อรับตำแหน่งไอ้ที่เคยได้รับแบบเกิน 100
มันกลายเป็นแทบไม่เหลือเลย เด็กที่ถูกเลี้ยงมาโดยมีแต่คนเอาใจก็คงต่อต้านแบบนี้ล่ะมั้ง
 

[nosta]

       จริงๆไม่ไช่แค่นารูโตะนะคนอื่นๆก็ทำงานลำบากกันหมด ซากุระไม่มีเวลาไห้ลูก ต้องไห้ซาราดะทำอาหารไห้ ซาซึเกะยิ่งลำบากต้องห่างครอบครัว เทนเทน ก็ลำบากขายอาวุธไม่ค่อยออก  ไม่ไม่สนุกเมากัญชายาดองเหมือนตอนเด็กๆแล้ว