มาเรียหายแบบสนิทไปเลยไม่มีโผล่ตอนจบแม้แต่น้อย นี่แหละคือสไคตล์การจมเรือของท่านกาซิล
อาตัน มาเรีย ลูกะ เหล่าตัวเต็งหายเรียบมีแค่ลูกรักอย่างฮินะ ที่ตอนสุดท้ายยังได้ออกมาบ้าง
แต่ถ้าไม่นับการอวยผมชอบตอนจบนะ นางิเติบโตขึ้นแม้เธอไม่มีสมบัติอะไรเธอก็มีชีวิตต่อไปได้
ทั้งมีความรับผิดชอบต่อชีวิตและหน้าที่ของตนเอง รวมทั้งยังปกป้องดูแลตัวเองได้หมดด้วย
มันคือเป้าหมายของเรื่องเลยละนะ การเติบโตของนางิที่งดงามแบบนี้น่ะ ยิ่งตอนก่อนที่เธอ
ยอมตัดใจยกหินอัญมณีราชาให้คนอื่นไป เพราะคนๆนั้นจำเป้นต้องมีมันมากกว่าตัวเองนี่ถือว่า
เธอโตเป็นผู้ใหญ่ได้น่าประทับใจมาก รวมทั้งการปล่อยฮายาเตะไปด้วย
แต่ที่สะใจคงเป็นเธอร่วมมือกับพี่ชายฮายาเตะไปสะสางบัญชีพ่อแม่ของฮายาเตะนี่แหละ
ถือว่าเป็นหนึ่งในตอนจบที่ดีเลย แต่ตอนจบที่หักมุมและน่าจดจำกว่ากลับยังเป็นอาจารย์สิ้นหวังแฮะ