ก่อนหน้าเกนขิน กาชาแทบทุกเกมคือเกมแนวไถด่านหมด ประเภทที่ไล่จากสเตจ 1-1, 1-2, 1-3, 2-1, 2-2, ...
ไม่ว่าจะแบรนด์ใหญ่เจ้าดังอย่าง FGO, Azure Lane, Blue Archive, Echocalypse, หรือแม้กระทั่งเกมใหม่กว่าเกนชินอย่าง Nikke, Chaos Zero Nightmare, หรือเกมวัลคีรีที่บริษัทคุณโอ๊ต ปราโมทย์ซื้อมาแปลไทยให้เล่น ก็ยังไม่พ้นทำแนวนี้อยู่ดี อาจมีปรับรูปแบบการเล่นนิดหน่อยแต่โดยหลักการตัวเกมก็ยังคงให้เราเล่นไถด่านไปเรื่อย ๆ เหมือนเดิม
จนกระทั่งเกนชินที่เปิดตัวเกมกาชาแนว Open World ออกมา หลังจากนั้นกาชาก็เริ่มมีหลายแบบมากขึ้น ไม่ใข่มีแต่แนวไถด่านอย่างเดียวอีกต่อไป จริง ๆ ตัวเกมเองก็ไม่ใช่ไอเดียใหม่อะไร โดนด่าว่าลอกเซลด้าด้วยซ้ำ แค่เอาเกม RPG ปกติที่คนเล่นกันมาทำเป็นกาชา (ก็ไม่รู้ทำไมบริษัทเกมญี่ปุ่นไม่เคยคิดทำแบบนี้มาก่อน ทั้งที่ตัวเองคือผู้บุกเบิกวัฒนธรรมเกมในเอเชียแท้ ๆ)
มาตอนนี้ต้องยอมรับว่าโฮโยคือผู้บุกเบิกขยายตลาดเกมกาชายุคใหม่อย่างแท้จริง หลายบริษัทเดินรูปแบบธุรกิจตามรอยโฮโยมาแทบจะเด๊ะ ๆ (เช่นคุโระ) กลายเป็นว่าทุกเกมที่ออกมาจะโดนผู้เล่นเอาโฮโยเป็นมาตรฐานเทียบเสมอ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย กลายเป็นมาตรวัดของเกมกาชาไปแล้ว