‘Tea’ ในภาษาอังกฤษ แปลว่าชาหรือน้ำชา แต่รู้หรือไม่ว่า คำว่าชากับ Tea มีจุดกำเนิดจากที่เดียวกัน นั่นก็คือประเทศจีน
โดยจุดกำเนิดของคำว่าชา มาจากภาษาจีนกลาง (หรือสำเนียงแมนดาริน) คือคำว่า Chá (茶) ขณะที่คำว่าที (Tea หรือ Te) มาจากภาษาจีนสำเนียงหมิ่นหนาน (Min Nan) ซึ่งเป็นภาษาท้องถิ่นของคนจีนแถบมณฑลฝูเจี้ยน
ซึ่งทั้งสองคำนี้ ก็ได้ทำให้มีการแบ่งประเทศบนโลกออกเป็น 2 กลุ่ม คือประเทศที่ใช้คำว่าชาในการเรียกชา กับประเทศที่ใช้คำว่าทีในการเรียกชา
โดยประเทศที่ใช้คำว่าชา ส่วนใหญ่จะได้รับอิทธิพลจากการค้าทางบกกับจีน อย่างเช่นเกาหลี ญี่ปุ่น รัสเซีย อินเดีย (ยกเว้นตอนใต้ของอินเดีย) ตะวันออกกลาง แอฟริกาเหนือและตะวันออก รวมไปถึงประเทศในแถบอาเซียนอย่าง เวียดนาม ลาว และไทย
ขณะที่ประเทศที่ใช้คำว่าที จะได้รับอิทธิพลจากการค้าทางทะเลกับจีน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นชาติยุโรปที่ค้าใบชาที่ท่าเรือทางตอนใต้ของจีน ทำให้ได้รับอิทธิพลของคำว่าทีจากชาวจีนท้องถิ่น
โดยประเทศที่ใช้คำว่าที ก็คือประเทศส่วนใหญ่ในทวีปยุโรปยกเว้นโปรตุเกสและยุโรปตะวันออก ทวีปอเมริกาเหนือและอเมริกาใต้ทั้งหมดยกเว้นบราซิล แอฟริกาตะวันตกและใต้ ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และประเทศในแถบอาเซียนอย่าง เมียนมา กัมพูชา มาเลเซียและอินโดนีเซีย
ส่วนสาเหตุที่ทำให้โปรตุเกสใช้คำว่าชา ซึ่งแตกต่างจากชาติอื่น ๆ ในยุโรปที่ส่วนใหญ่จะใช้คำว่าที ก็เพราะโปรตุเกสทำการค้าชาที่มาเก๊า ซึ่งชาวจีนท้องถิ่นที่นั่นพูดสำเนียงกวางตุ้งที่ใช้คำว่าชา
-----
https://web.facebook.com/photo/?fbid=1187197530079361&set=a.439959818136473 
