[quote/]
ประเด็นคือเป็นนายน้อยไงครับย่อมมีเงินจ้างผู้คุ้มกันและมีผู้พิทักษ์องตระกูลอยู่แล้ว และยากครับที่คนจะยอมลำบากเมื่อตัวเองอยู่ได้อย่างสบาย การฝึกไห้ตัวเองเก่งขึ้นได้นิดหน่อยแค่ต่อยตีกับนักเลงข้างบ้านไม่มีความหมายครับ ในโลกจอมยุทที่ท่านว่ามีพลังไว้ป้องกันตัวเท่ากับไม่มีค่าอะไรเลยครับ คุณก็สู้จอมยุทเก่งๆหน่อยไม่ได้อยู่ดีถ้าไม่ฝึกหนักจนเป็นท้อปก็ไม่มีความหมายในโลกจอมยุท การที่รวยอย่างเดียวมันไม่มีแรงกระตุ้นมากพอที่จะไปฝึกจนเก่งแบบนั้น ผมเอาแค่งายฟโลกปัจจุบันแค่วิงครึ่งชั่วโมงเพื่อสุขภาพแม่คงยังขึ้เกรียดทำกันเลย แล้วนี่รวยอยู่สบายชนิดมีคนป้อนข้าวอาบน้ำแต่งตัวไห้นี่มีเหรอจะมีเวลาไปฝึกให้นักเพ้อเจ้อครับ สู้เอาเงินไปหายาอะไรสักอย่างมาเพิ่มพลังดีกว่าอีกแต่มันก็ยังเป็นได้แค่นายน้อยไม่เอาไหนอยู่ดี ผมบอกเลยไม่ว่าคุณจะฝึกหรือไม่ตราบใดที่พลังคุณไม่ติดท้อประดับเจ้าสำนักใหณ่ได้ คุณก็เป็นได้แค่นายน้อยไม่เอาไหนอยู่ดีความต่างนี้ไม่มีเลยครับ เพราะคุณมีเยอะมากจนล้นคุณฝึกไปคุณประสบความสำเหร็จคุณก็จะถูกมองว่า ก็เป็นเรื่องธรรมดาแต่ถ้าคุณอ่อนแอกว่ารุ่นเดียวกันคุณก็ไม่เอาไหน ผมยกตัวอย่างลูกของ จอมยุทย์ล่าอินทรีอย่างก๊วยเจ็งว่ากากไหมครับนี่คือนายน้อยไม่เอาไหนของจริงไช่ไหมครับแต่ความจริงนางเก่งเป็นอันดับต้นๆของคนอายุเท่ากันเลย แถมชนะพระเอกภาค2จนพระเอกเป็นไอ้ด้วนด้วยซ้ำ และแทบไม่เคยแพ้ใครในรุ่นแต่ก็ยังเป็นนังกากของเรื่องอยู่ดีเพราะสุดท้าย เจอคนอายุมากกว่าก็แพ้คุณคิดว่าแค่รวยจะทำได้ดีกว่าก๊วยเซียงไหม นั้นคือหลานของยอดยุทไร้พ่ายลูกของวีรบุรษในตำนาน มีวิชาสุดยอดมากมายรวยมีเงินไร้ขีดจำกันของวิเศษอินฟินิตี้ ยังเป็นได้แค่นังกากของเรื่องแค่รวยนะยากครับที่จะเก่งได้ยิ่งเป็นคนยุคนี้ไม่เคยลำบาก ไปเจอชิวิตที่สุขสบายกว่าเดิมผมถามแค่ว่าคุณคิดว่าคุณทพได้ดีกว่านังกากก๊วยเซียงที่มีสูตรเงินไร้ขีดจำกัดยาของวิเศษอินฟินีตี้ไหม รวมถึงมีวิชาสุดยอดทัวแผ่นดินมีตาที่คิดวิชาที่เหมาะกับตัวเองไห้ฝึกอีก คุณว่าจะทำได้ดีกว่าไหมละไอ้แรงกระตุ้นที่ไม่มีรวมทังไม่มี การประกันความก้าวหน้ามันยากครับที่จะไปต่อ คุณไม่มีระบบเกมไม่รู้จุดเปรี่ยนของเรื่องไม่รู้ว่ามีวาสนาอยู่ตรงไหน คิดว่าแค่รวยแล้วจะฝึกได้เก่งกว่าคนอื่นที่ฝึกเป็นปรกติเหรอครับ อย่างมากก็เก่งกว่ารุ่นเดียวกันแบบก๊วยเซียงแต่กากมากกับคนอายุมากกว่า มันไม่มีความหมายครับก็เป็นได้แค่นายน้อยโหลยโทยเหมือนเดิม ไอ้ระบบรู้เนื้อเรื่องมันคือสูตรโกงที่ทำไห้เก่งขึ้นครับแต่รวยมันแค่ทำไห้ไช้ชิวีตสบายแค่นั้น
นั่นก๊วยเจ๋งมันสอนไม่เก่งกับอ้างวว่าคัมภีร์นพเก้าคือของอัปมงคลไม่ถ่ายทอดให้ใครกับไม้เท้ากระยาจกห้ามถ่ายทอดให้คนนอกครับ
ก๊วยพู๊นั่นกระจอกจริงครับ
แต่กีวยเซียงคือปรมาจารย์แ่หงยุคที่ก่อตั้งสำนักง่อไบ๊
ผมแค่มองว่าคนเราน่ะรวยก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เราไปเข้าฟิตเนสได้แล้ว
แบบเดียวกับที่เราเห้ฯในไอร่อนแมน เป็ปเปอร์กับโทนี่ก็มีโค้ชฝึกวิชาต่อสู้นั่นล่ะครับ
คนที่มีแนวคิดออกกำลังกายแบบสมัยใหม่ต่อให้ไม่ขยันก็ไม่น่าจะละเลยเรือ่งที่ทำให้ตนเองอายุยืนหรือร่างกายแข็งแรงขนาดนั้น
..มุกที่ผมเจอคือคนที่ไปอยู่ในเรื่องโจโจ้ก็พยายามฝึกการหมุนและพลังคลื่นมนตราด้วยตนเองเพราะพลังคลื่นมนตราหากฝึกต่อเนื่องต่อให้อายุเป็นร้อยปีก็ยังไม่แก่เลย
ยิ่งเรารวยก็อยากจะยิ่งยืดอายุตนเองใช่ไหมล่ะครับ?ถึงได้พยายามหากของวิเศษมาทานกัน
หากขี้เกียจนักก็ใช้ระบบทานของวิเศษและฝึก สลับกับพักบ้างก็ได้เพราะมันมักจะอ้างว่าของวิเศษ ยาวิเศษมีพิษตกค้างในร่างกายห้ามทานเยอะต้องปรับลมปราณบ่อยๆ
อาจจะรับไม่ได้ และต้องการค้นหาความจริง เหมือน The truman show หรือเปล่า
นั่นก็คิดเอาไว้เหมือนกันครับ
อย่างเรื่องแรกที่ยกตัวอย่างมาผมตลกกับการทำให้เอดจี้เอามากๆ
ว่าสาวน้อยบ้านนอกหากไปเปรี้ยวอย่างนั้นในโลกปราณยุทธคงโดนจับทำยาลูกกลอนไปแล้ว
ตลกตรงที่อ้างว่าคนมาจากโลกเรากระจอกไปเปร้ยวกับคนอื่นเลยโดนกระทืบแต่ทีตนเองทำไม่เป็นไรเสียอย่างนั้น
[quote/]
ไช่ครับแต่คุณไม่คิดจะแย่งวาสนาตัวเอกทังๆที่รู้เหรอครับเช่นคุณรู้ว่าคำภีในตำนานอยู่ตรงไหน คุณจะไม่ไปเอาเหรอครับความต่างมันคือคุณเป็นตัวประกอบแต่คุณรู้วิธีจะเก่งขึ้น แต่กับนายน้อยไม่เอาไหนคุณต้องฝึกแบบปรกติแค่คุณรวยมีเงินเท่านั้น ตัวอย่างเช่นคุณรู้ว่าคางคกกับงูในตำนานอยู่ตรงไหนคุณจะไม่ตามหาเหรอ มันผิดกันระหว่างรู้ว่าของเทพอยู่ตรงไหนกับฝึกด้วยตัวเองมันต่างกันมากนะครับ
หมายถึงแนวที่ไปเกิดเป้นนายน้อยสมัยราชวงศืถังล่มสลายอะไรเทือกนั้นน่ะครับ
พวกเราไม่เท่าไร
แต่พวกจีนมันน่าจะอ่านหนังสือประวัติศาสตร์มาบ้างว่าอะไรอยู่ตรงไหนของไทม์ไลน์
เช่นคิดว่าตนเองสู้ไม่ได้ก็รวบรวมสมบัติของตระกูลหลบหนีลงใต้โลด
แม้แต่ท่านข่านก้บุกมายังเวียดนามหรือสยามไม่ได้หรอก
มันไม่เอาไหนระดับไม่คิดจะทำอะไรกับชีวิตตนเองเลยอย่างที่ว่านั่นล่ะครับ
บุ๋นไม่เอาอ่าว บู๊ไม่เอาไหนคือคำพูดที่พูดกัน
ซึ่งพระเอกอิเซไคมีใครยอมทำให้ตนเองด้อยทั้งสองอย่างเช่นนั้นกันบ้าง?
จริง ๆ แล้ว ต่อให้รู้ว่าอยู่ในโลกของเกมส์ หรือ นิยาย มันไม่มีใครเศร้า ขนาดนั้นหรอกครับ ความสำคัญที่จะเป็นตัวกำหนด ว่าจะมี Reaction อย่างไร ส่วนใหญ่ อยู่ที่บทบาท ที่ได้รับ มากกว่า
อย่างพระเอก หรือนางเอก ทุกคนที่แม่มเศร้าจัด เพราะรู้จากเนื้อเรื่องว่า ตัวเองจะตายเร็ว หรือ ตายอนาถ พอรู้แบบนั้น ก็จิตตก กันก่อน พอตั้งสติได้ ก็เป็นอย่างที่เห็น ผู้ชายคือ แม่มฟาร์มเวล+รีบไปเก็บ Rare Item ก่อนพระเอก หรือ นางเอก ส่วนตัว นางเอกคือ พยายามผูกมิตร กับคนที่น่าจะปกป้องตัวเองได้
แต่ถ้า รู้จากเนื้อเรื่องว่า คุณเป็นแค่ตัวประกอบ ที่มีชีวิตปกติสุข ตั้งแต่ต้น จนจบ มันก็ไม่มีใครเป็นโรคซึมเศร้า หรอกครับ ส่วนใหญ่ ก็ใช้ชีวิต ไปตามปกติ มีออกเดินทางตามรอยนิยาย บ้างเพิ่มสีน ให้ชีวิต ประมาณนั้น
ผมพยายามแซวว่านางเอกบางคนก็ชอบมาก
ผมคิดว่าประมาณคนอย่าง ฮารุฮิ คงจะชอบมากหากรู้ว่าสิ่งเหนือธรรมชาติมีจริงและเรื่องราวตามไลท์โนเวลมีจริงน่ะครับ
ผมมองเธอเป็นประเภทที่ว่าหากบอกว่าจะพาเธอไปผจญภัยต่างโลกฮารุฮิจะตอบตกลงจริงๆ
