ไปไถเงินน่ะ มันมีศาสตร์และศิลป์ การไปขอยืมน่ะ มันน่าเกลียดมากถ้าไม่คิดจะคืน
จะขอก็ขอไปเลย อย่าไปขอยืม เขาจะได้ให้ตามเหมาะสม แล้วเจ้าเดียวไม่พอ ก็เพิ่มไป 2-3 เจ้า ใส่ป้าย ชูป้ายโฆษณาให้เขาก็จบ ไม่ติดใจกัน
เพื่อนผมก็ทำสมัยเรียนมหาลัย ได้ตังสนับสนุนหลายล้าน ทำป้ายโฆษณาให้ ปีต่อๆมาเขาก็มาช่วยอีกเพราะเขาโอเคกับการช่วย ราคาก็ตามความเหมาะสม
อันนั้น ไม่ได้เรียกไถ
เขาเรียก บริจาคแบบมีเงื่อนไขครับ
ตั้งชมรมทำกิจกรรม อะไรสักอย่าง พวกเพิ่อนกัน ชมรมพัฒนา
แล้วก็ไปหาบริษัทที่เข้ากับ กลุ่มที่จะไปทำ เช่น ไปซ่อมโรงเรียน ก็ บริษัท ที่เป็นสินค้าเป้าหมาย เด็ก วัยรุ่น อย่างบริษัทนม กล่อง
มีเอกสารรับรองจากมหาลัย
ไปขอตังมาได้ก็ VDO ตัดต่อบันทึกกิจกรรม ถ่ายรูปพร้อมป้ายบริษัทเอาไว้ส่งงาน
บริษัท ใหญ่ๆ มักมีงบพัฒนาสังคม โดยเฉพาะ พวกที่มีมาตรฐานระดับสากลโลก
แค่เราต้องนำเสนอให้ได้ว่า ที่เราจะไปทำนี่มันโยงกับบริษัทเขาได้ยังไง
ส่วนไอ้วงโยฯ อันนี้คือ มั่วนิ่มไปหลอกแดกตังเขา ไอ้ที่ไปไม่ได้ จริงๆ คือยังไม่มีการอณุมัติ ไม่ใช่ตังไม่มี