นิยายเทพเซียน แนวระดับนี้แค่ข้ามระดับมาเป็นล้านก็ไม่คณามือ
ดังนั้นพอ พวกท่านบรรพบุรุษตาย ตระกูลแตก โดนไล่เช็คบิล
จนแตกระสานซ่านเซ็นกันเลยทีเดียว
คือ ก็งง มีตัวอย่างแบบนี้แล้ว ไอ้พวกลูกหลานตระกูลพวกนี้ยังกล้า
ไป ซ่าส์นอกบ้านอีก
คือมันราวๆสงบสุขมานานจนลูกหลานโตมาในยุคที่สงบสุขไง
ไม่เชื่อดูแนวคิดของคนที่ผ่านยุคสงคราม กับคนที่เกิดมาใหม่ๆสิ
แนวคิดด้านทหารจะคนละอย่างเลย
พวกอาณาจักรโบราณต่างๆเลยล่มสลายเป็นช่วงๆไง
ถึงจะไล่เก็บได้เป็นร้อยคน ถ้ายังอยู่ในระดับโดนวางกับดัก หรือโดนล้อมก็ตายได้ ไม่สามารถสู้ซึ่งหน้าโดยตรงได้
แนวสงครามมีประมาณนี้ก็พอได้ ถ้าไม่เกลื่อนจนเกินไป พวกนี้ทำการรบได้เปรียบ แต่ยังอยู่ในขอบเขตที่ว่าถ้าวางกลยุทย์ได้ดี ก็จัดการคนพวกนี้ได้
แต่แบบมาโบกมือสองทีแล้วตายเป็นพัน โดนตีก็ไม่เข้า พวกนี้ผมว่าไม่ควรมี ถ้าจะมีต้องเป็นอะไรทีหายากมากๆ ไม่ควรเกิน 10 แต่พวกนิยาย แนวที่มีระดับคือ 1-9 ระดับ 8 ต้องมีเป็นร้อยแล้ว แล้วระดับ 8 คนเดียวมันตบ 7 แบบตรงๆ ได้เเป็นหลายคน ถ้าเจอแค่ 6 นี่ก็ตบได้ทั้งกองทัพ แล้วบางเรื่องนี่ยังอธิบายอย่างชัดเจนว่า ระดับ 8 1 คนถูกกว่า กองทัพระดับ 6 หลายเท่าอีก ถึงงงว่าจะเอากองทัพไปทำไม แค่เอาระดับสูงยืนคุม แล้วเอาระดับต่ำสักร้อยคนคอยช่วยงานทั่วไปคุ้มกว่า เจอคนมาบุกก็ชนได้ตรงๆ เลย เอากองทัพระดับต่ำมาคุม เปลืองกว่าแถมเจอระดับสูงมาบุกก็ได้แค่ถ่วงเวลานิดหน่อยแล้วตายหมู่ กส่าระดับสูงมาถึงตายหมดเมืองแล้วมั้ง แถมระดับสูงต้องออกจากตำแหน่งมาดูอีก
คือส่วนใหญ่ในนิยายที่เจอ คือระดับสูงเขาเตรียมตัวรบอยู่ครับ
ถ้าเคยเล่นเกม civ v คือถึงประกาศสงครามไม่ได้แปลว่าจะยกทัพไปตีทันที
คือเหมือนสงครามรุมกินโต๊ะ ประกาศตีพร้อมกัน
แต่กองทัพยังวิ่งมาไม่ถึง บ้างก็กำลังปั้ม
บ้างก็ ประกาศเพื่อล่ออีกฝั่งให้บุก
คือแนวเทพเซียน เอาจริงๆสงครามส่วนใหญ่ในเรื่องไม่ได้กะกวาดล้างอีกฝั่ง แต่ตั้งใจก่อกวนหรือลดกำลังเฉยๆ คือชิงความได้เปรียบเพื่อยุคถัดไป
เช่น วางแผนล่อ อัจฉริยะฝั่งตรงข้ามมาฆ่าทิ้ง
หรือก่อกวนเวลา ประมุขพรรคฝั่งตรงข้ามกำลังจะทะลวงด่าน
จริงอยู่ถ้าประมุขออกรบเองพลังรบจะสูง
แต่อาจไม่มากพอที่จะตีด่านหน้าแตก
ถ้าประมุขออกรบเองนานๆก็ไม่มีเวลาปิดด่านทะลวงขั้น
ทำให้ประมุขฝั่งตัวเองมีเวลาฝึกมากกว่า
บรรดาผู้อวุโสต่างๆก็เช่นกัน
มีแต่พระเอกนี่แหล่ะตัวบั๊ก ทำให้สมดุลสองฝั่งเสีย
อย่างในเกม civ v บางทีทำสงครามกันเป็น 100+ ปีเลยนะ
คือเวลาเจอเมืองที่บ้าพลัง อย่างสมมุติมองโกล
ทหารมันเยอะมาก แต่พอเราป้องกันได้
ทหารที่มันยกทัพมาตาย ก็ส่งกองหนุนมาเรื่อยๆ
แต่พอนานๆเข้า ทหารที่เราตายน้อยหรือไม่ค่อยตายก็เก่งขึ้นๆ
ในขณะที่มองโกลสร้างทหารมาเรื่อยๆก็ไม่ได้พัฒนาเมือง
แต่เราพัฒนาเมืองจนเปลี่ยนยุค ทหารก็อัพเกรดเป็นรุ่นใหม่ เปลี่ยนจากดาบเป็นปืนงี้
แนวเทพเซียนก็คล้ายกัน ถ้ารบจริงจังมากก็ไม่ได้อัพเกรด
พวกเทพๆในพรรคเลยไม่ออกรบง่ายๆ ปล่อยเบ้ตีกันไปก่อน
