[quote/]
ไม่ไช่ว่าเงินทำอะไรไม่ได้ครับแค่เงินมีความสามารถทำไห้เก่งได้ต่ำสุดแค่นั้นเองเหตุผลคือ มีพลังมีอำนาจก็ย่อมหาเงินมาได้นั้นเองแต่มีเงินมันหาอำนาจไม่ได้ครับ จริงๆมันก็พอได้แต่ยากกว่ามีพลังอำนาจมาหาเงิน ตัวอย่างในความเป็นจริงเช่นพ่อค้าจีนในอดีตครับรวยแต่ไม่มีอำนาจจะเดินทางข้ามเมืองที่ต้องจ่ายหนักกว่าชาวนาเป็นร้อยเท่า จริงอยู่ว่าเอาเงินซื้อยศได้แต่ไม่มีคนขายง่ายๆถ้าผู้มีอำนาจไม่จนตรอกจริงๆ ในเฟสและdxdเงินมันก็มีอำนาจพอตัวแต่มันขึ้นอยู่กับว่าอยู่ในมือใครเช่นชิโร่ชินจิหรืออิเซ(ก่อนเจอนางเอก) ต่อไห้มีเงินไร้ขีดจำกัดก็ไม่ทำไห้มันเก่งได้เพราะมันไม่สามารเอาเงินไปเพิ่มความเก่งได้แต่ถ้าอยู่ในมือรินก็จะทำไห้รินเก่งขึ้น แต่ขีดจำกัดของเงินมันมีครับเช่นคิเรย์ที่มีตู้ทองสามารถกดเงินไร้ขีดจำกัดได้ แต่ก็ทำไห้คิเรย์เก่งขึ้นไม่ได้เพราะมรดกของคิเรย์มันตันแค่นี้
และปืนกับเทคโนโลยี่ไช้ได้ครับในจักรวาลเฟสแต่ต้องเป็นนักเวทอับเกรดเทคโนโลยี่หรือปืนรวมเข้ากับเวทเท่านั้น ว่าง่ายๆมันก็ต้องไห้นักเวทที่คิดวิชาหรือวิจัยวิชากับเทคโนโลยี่นั้นแหละครับในเฟสเราจะเห็นมีบางคนไช้ได้
อ.นาริตะในภาค strange fake เล่นมุกว่าใช้คอมพิเวอตร์พอใช้แทนได้ แต่พลังด้อยลงน่ะครับ
สงสัยเริ่มรู้ตัวว่า หากให้อาวุะปัจจุบันเก่งเกินไปจะทำลายสเกลพลังของเรือ่งทั้งหมด
ว่าเรือ่งทั้งหมด วีรชน สาวกยังคงความน่ากลัวอยุ่ได้ เพระาอาวุธธรรมดาทำอะไรไม่ได้
[quote/]
ไม่ไช่ครับเพราะสมัยก่อนพ่อค้าไม่มีอำนาจครับแต่สมัยนี้พ่อค้ามีอำนาจครับนี่คือความต่าง ไม่ไช่ว่าสมัยก่อนพ่อค้าไม่มีอำนาจแต่พ่อค้าที่มีอำนาจก็คือขุนนางครับ ดังนั้นพวกเขาจึงไช้อำนาจที่มีกดพ่อค้าที่ไร้อำนาจเรื่องมันก็ง่ายๆแค่นี้ ไม่มีขุนนางคนไหนไม่ทำการค้าครับแต่อย่างที่บอกอำนาจเหนือกว่าเงินเสมอดังนั้นเมื่อมีอำนาจ เงินจึงตามมาได้เสมอแต่การมีเงินแล้วมีอำนาจจะยากกว่าแค่สมัยนี้มันเสรีมากขึ้นแต่อำนาจก็ยังดีกว่าเงินอยู่ดี ไม่งันทักกี้ก็ไม่โดนยึดโดยปลาหยุดหรอกครับขนาดยุคนี้เองมีเงินก็ขึ้นสู่อำนาจยากกว่ามีอำนาจขึ้นสู่เงิน
หนังสือศิลปวฒนธรรม มีการบันทึกบอกว่า กษัริย์อยโธยาคือพ่อค้าใหย่คนหนึ่ง
ออกมาในเกมส์วัฒนธรรมต่างๆที่เล่นกันอโยธยาก็เป้นสายค้าขายพัฒนาเมือง
สามเหลี่ยมพลัง = อำนาจ เงินทอง ความรู้
ทั้งสามสิ่งสามารถเปลี่ยนแปลงไปมาได้
แต่พลังจะขาด 3 สิ่งนี้ไม่ได้
ยุคนี้ถึงเป็นยุคพ่อค้าเป็นใหญ่ไงครับเพราะเงินสามารถเปลี่ยนเป็นอำนาจได้ง่ายที่สุดแล้ว
จริงๆผมตั้งข้อสังเกตุที่แปลกเหมือนกันสังคมโบราณ พยายามกีดกันไม่ค่อยให้พ่อค้าขึ้น
มามีอำนาจ และจะดูถูกและกดดันพ่อค้าอยู่กลายๆ ถึงในยุคที่ดีที่สุดพ่อค้าก็ต้องอยู่ใต้
บารมีขุนนาง
บางทีอาจเหมือนที่ จอมมารก้อนเนื้อพูดไว้ พ่อค้าเป็นเผ่าพันธ์ที่มองโลกตามความเป็นจริง
ที่สุด มองและตีค่าทุกอย่างเป็นมูลค่าและผลประโยชน์
และก็อีกหลายเรื่องที่พูดตรงกันว่าสุดยอดพ่อค้าคือคนที่ขายได้แม้กระทั่งตัวเอง
(ส่วนคนที่รัก อ๋อ ขายไปนานแล้ว)
เพราะตามตำนานการสร้างประเทศ
หลี่ปู้เหว่ยทำตัวเมหือนซาตานที่กบฎต่อพระเจ้าน่ะครับ
ทำให้ผู้ปกครองหวาดกลัวพ่อค้าตั้งแต่นั้นมา
ว่าพ่อค้าเก่งจริงๆ แต่ตอ้งระวังให้ดี ได้จังหวะต้องฆ่ามันและแย่งทรัพย์สินมันมาไม่ให้มันครองอำนาจได้
