พูดถึงผู้ชายชอบกินของหวานมันก็ไม่แปลกนี่ ไทยบ้านเราผู้ชายก็ชอบของหวานกัน เมกัน หรือฝั่งยุโรปเขาก็ทานของหวานกันได้ไม่มีปัญหาอะไร
แต่ผู้ชายญี่ปุ่นเนี่ยไม่ชอบของหวานจริงป่าว ? หรือว่าเป็นแค่ค่านิยม หรือหน้าตาทางสังคมเฉยๆ ? ดูจากมังงะ อนิเมะ แทบไม่เห็นฉากผู้ชายชอบของหวาน หรือนั่งกินของหวานเลย แต่ อร่อยเดียวดาว โกโร่คุง ของเราซัดของหวานเป็นประจำ ขนาดเป็นร้านที่มีแต่ผู้หญิงนั่ง ถึงจะลังเลนิดหน่อย แต่ก็เอาชนะความตระกละของตัวเองไม่ได้อยู่ดี
มันดูเป้นอะไรที่แปลกน่ะครับ สำหรับคนที่ไม่มีแนวคิดเช่นนั้น
ยกตัวอย่าง การสั่งอาหารจานซ้ำ ของไทยเรามองว่าเป็นเรือ่งปรกติก็มันอร่อยก็สั่งซ้ำอีกสิ
ส่วนญี่ปุ่นมีคนเล่าว่าไปทานคนเดียว พนักงานมองว่าสั่งผิดหรือเปล่าเพระาสั่งถั่วแระมาเบิ้ลสองจานน่ะครับ ก็มันอร่อยผมว่าวัฒนธรรมเล็กๆน้อยๆพวกนี้น่าสนใจเลยจะเอามาคุยกันน่ะครับ
เรื่องของหวานผมแปลกใจตั้งแต่สมัยฮิกุราชิแล้วน่ะครับ
มันแล้วแต่มุมมองประสบการณ์คนแต่งนั่นแหละ ผู้ชายญี่ปุ่นกินหวานก็ปกติไป แต่งสูทเต็มยศไปเข้าคิวแย่งซื้อของหวานกับสาวๆก็ปกติ สาวน้อยไปต่อคิวอาหารจัมโบ้ที่มีแต่ผํู้ชายก็ปกติ
มังงะ อนิเมะ ซีรีส์คนแสดง ที่ผู้ชายชอบกินของหวานก็มีเยอะแยะ เป็นเมนหลักของเรื่องก็มี
อย่าง Saboriman Kantarou คันทาโร่ เซลส์แมนนักชิมของหวาน ตัวเอกก็ใส่สูทผูกไทหน้าเข้มกินของหวานแล้วหลุดโลก ฮา
นั่นผมว่าเป็นกิมมิคที่ทำให้รู้สึก"แปลก"น่ะครับ
"ชายหน้าเจ้มแต่งสูทกินของหวาน" ที่มันเอามาเขียนเป้นเรื่อวราวได้เพระามัน"น่าสนใจ" ทำให้คนดูรู้สึก"ประหลาดใจ"ได้น่ะครับ
แบบมุกเดียวกับโดนัทของตำรวจในอเมริกาน่ะครับ
ที่เริ่มต้นมาจากการที่พวกออกกะกลางคืน มีแต่โดนัทที่ขาย หาร้านกลางคืนไม่ค่อยได้ โดนัมเลยเป็นอาหารยอดนิยม และเป็นที่ให้แปซวกันมาในหนังและละครถึงทุกวันนี้
คนเราหนีภาพลักษณืไปไม่ได้ว่าอย่างนั้นครับ
[quote/] ตอนล่าสุดนี้จับเต็มมือเลยละครับ 
อนาคต 2 ขีด แน่นอน(ฮา)
เรื่องนี้มีมาสักพักแล้วแต่ผมเห็นพึ่งแผลไทยนี่ล่ะครับ ฮา
พึ่งอ่านมังงะในแมวดุ้นมาใช่มะ ? 
ใช่ครับ อ่านภาคภษษาอังกฤษมาแล้วนิดหน่อย
แต่รู้สึกสะกิดใจเรื่องตอนของหวาน ฮิกุราชิ ทาเนีย และนิยายสลับเพศเป็นเอลฟ์ในแมวดุ้นก็เคยมีการบรรยายว่าตั้งแต่เป็นหญิงก็กลายมาชอบของหวานมากขึ้น ผมก็รู้สึก
"เอ๊ะ"
ขึ้นมาน่ะครับน่าสนใจดีเหมือนกัน
น่าจะเพราะยีนส์โครโมโซหล่ะมั้ง?? ผู้ชายที่ชอบของหวานของเปรี้ยวเพราะมีโครโมโซม x มาก
ผู้หญิงที่เสียงทุ้มเพราะมีโครโมโซม y มาก แต่นั่นไม่ได้หมายความ หรือหมายถึงว่า คนที่
มีโครโมโซมเพศตรงข้ามมาก จะอยากเป็นเพศตรงข้ามนะ คล้ายๆผู้ชายมองจำแนกสีได้เยอะ
หรือผู้หญิงเสียงทุ้ม อาหารการกินมีส่วนสัมพันธ์กับยีน กรุ๊ปเลือด ความคุ้มกันของโรคต่างๆ
ความชอบของอาหารแตกต่างกันไปในแต่ละเพศและในแต่ละช่วงวัย อย่างตอนเด็กก็อย่างนึง
ตอนโตก็อีกอย่าง หลายเมนูตอนเด็กก็ไม่ชอบ แต่พอโตมาดันชอบ หลายเมนูตอนเด็กชอบมาก
แต่พอโตขึ้นมารู้สึกเฉยๆก็มี
การที่ร่างกายต้องการบางอย่างก็อาจทำให้อยากกินบางเมนูหรือรู้สึกอยากเลี่ยงบางเมนูด้วย
ขอบคุณครับผมอ่านบทความต่างประเทศเรื่่องผู้หญิงชอบทานของเปรี้ยวระยะตั้งครรภ์ที่สองและสามไปแล้วคอ่นข้างเมหือนกันทั้งโลก
และ"การกินดิน"ก็มีการกล่าวถึงเหมือนกันในต่างประเทศน่าจะเป็นอะไรที่เป็นพฤติกรรมสากลพอสมควร
แต่ผมมองว่า"การชอบหวาน" มันไม่ใช่สากลสักเท่าไร สำหรับความรู้สึกของคนไทยเราน่ะครับเครป ไอศกริม เอแคล ฯลฯแล้วไง ชอบก็กิน ไม่ชอบก็ไม่กินไม่ได้เกี่ยวกับการเป็นหญิงหรือชายแต่ประการใด
ที่ผมชอบตำนานผู้หยิงกินของแผลกๆคือในแนวราชาธิราช ไปกินดินกลางเมืองพุกามหรืออะไรนี่ล่ะครับ
กลายเป็นชนวนให้ทำสงครามกันอีก เอาเข้าไปแต่การกินดินอาจจะเป็นเรื่องของการต้องการแร่ธาตุล่ะนะครับ
ร่างกายมนุษย์และสัญชาตญาณเป็นอะไรที่น่าสนใจเอามาก
หากท่านท้อง ฝากไปกินดินกลางกรุงวอชิงตันดีซีหน่อยครับ
เผื่ออเมริกาจะกลายเป็นเมืองขึ้นของเราตามตำนานบ้าง
เอาจริงๆผู้ชายญี่ปุ่นก็ชอบของหวานนะแต่จะมีรสเข้มข้น
ผมว่าของไทยเราไม่ได้แยกของหวานว่าเป็นชายหยิงอะไรเท่าไรอาจจะเพระาพวกเราใส่กาแฟโอเลี้ยงกันจนหวานตายกันไปข้างหนึ่ง
ทำขนมฝอยทองทองหยิบทองหยอด อาจจะเป็นการที่ผู้หญิงทำ แต่การกินทุกคนก็ชอบ(โดยเฉพาะคนที่ปุ๊นกัญชาน่ะครับ
ผมกำลังคิดอยู่ว่าตกลงแนวคิดนี้มันมีที่มาอย่างไรกันแน่
จะเอาไปแซวเขียนในนิยายน่ะครับ
