[quote/]เอาจริงๆนะ ก็ไม่รู้พวกนักเรียนในห้องกะอาจารย์อย่างอินด้าจะโอ๋ยัยนี่อะไรกันนักกันหนาก็ไม่รู้ แล้วยัยคามิล่าหัวขี้เลื่อยทำไมแม่งไม่ประกาศตัวเป็นติ่งลิซ่าไปซะเลยล่ะ
เพราะยังไงต่อให้มีพรสวรรค์แค่ไหน ก็ไม่ได้อยู่ในสายตาไปตลอดชีวิตสักหน่อย หลังเรียนจบก็ต้องไปเอาตัวรอดในโลกภายนอกกันเองอยู่ดี ดีไม่ดีเจอพวกเลวสวมหน้ากากเป็นคนแสนดีเล่นเอาอีกต่างหาก
ด่าโนโซมุแสนเลวร้าย แล้วพวกหลีผู้หญิงตามทางนี่มันไม่โคตรของมารร้ายเลยเรอะ ไหนจะพวกชนชั้นสูงเอาอำนาจมาใช้ตามใจทำให้เป็นทาสระบายหื่นนี่เรียกว่าเบาหรอวะ
โรงเรียนก็บ้าแทนที่จะไปดูฝีมือ ดันดูคะแนนผลการเรียนทำไมก็ไม่รู้ มอนมันสนคะแนนการเรียนที่ไหนล่ะ ดูถูกป่ากะธรรมชาติมากไปมั้ง
แล้วประเภทเวทมนต์เรื่องนี้มันมีน้อยรึไงฟะ ถึงไม่มีอย่าง เวทปลอมตัวหรือภาพลวงตา อ่ะ
ใจเย็นๆ น่ะท่าน ... เข้าใจว่าของมันขึ้น (ผมอ่านทีแรกก็เป็นเหมือนกัน) แต่สงบจิตสงบใจก่อนน่ะ
อันแรก ... ถึงจะเป็นของปลอม แต่ระหว่างฝ่ายมีพยาน กับฝ่ายไม่มีพยาน ... คิดว่าคนปกติทั่วไปจะเลือกเชื่อฝ่ายไหนล่ะ
อันที่สอง ยัยคามิลา ถึงจะเคยเจอเรื่องร้ายๆ แต่สุดท้ายก็ประสบการณ์ชีวิตต่ำ แถมช่วงแรกเคนมันไม่ได้เลวร้ายออกชัดๆ
อันที่สาม ผลการเรียนมันสะท้อนถึงฝีมือ หากนำเสนอฝีมือตัวเองให้เป็นที่ประจักษ์ไม่ได้ ถามว่าใครจะมาเชื่อถือ ... อย่าดูถูกสังคมสิ
หากไปสมัครงาน แต่ไม่มีใบรับรองฝีมือแรงงาน ใครจะอยากจ้าง ต่อให้เก่งกาจมีความสามารถก็ตาม
ตรงนี้ชิโนะยังบ่นโนโซมุเลย ว่าวิชาดาบมายาแค่ห้ามใช้กับคนเท่านั้น แต่ถ้าแค่เอาไปโชว์ทำลายเป้าให้คนอื่นเห็นซะ
มันก็ไม่โดนดูถูกไปมากกว่านี้แล้ว
สุดท้าย ... เพราะเวทมนต์กับสกิลมันเยอะต่างหาก เยอะจนไม่รู้ว่ามีอะไรบ้าง แล้วก็ไม่รู้ว่าใครจะได้อะไรบ้าง
ดังนั้นนักเรียนทุกคนที่ลงทะเบียนจึงต้องแจ้งต่อสถาบันว่าตนเองได้รับสกิลอะไรมา และสามารถทำอะไรได้บ้าง
แต่เคนมันปกปิดความสามารถของสกิลตัวเอง ส่วนโนโซมุ ความสามารถของสกิลไม่ชัดเจน แถมยังเป็นคนแรกที่ได้รับการบันทึกว่ามีสกิลนี้
เลยยิ่งหาทางพัฒนาไม่ออก
