เฮ้อ... กระทู้เขากำลังถก [Re: เหตุผลที่ฝ่ายขวามักอวยจีน] แล้วพาออกทะเลไปที่แรงบันดาลใจของนิยายเฉย
อันนี้ถือเป็นปกติธรรมชาติของเวปหมี ไม่ได้ใส่ใจ แต่พอถึงคอมเมนต์ที่ถกถึงเหตุผลแนวคิดว่าฝรั่งกับจีนคิดอย่างไร
เหตุผลที่อวยฝรั่ง เหตุผลที่อวยจีน ความคิดพวกเขาเป็นเช่นไร ซึ่งมันก็ต่อยอดจากเมนหลักของหัวข้อหลัก
ท่านก็เมนต์แย้งอ้างอิงที่คคห.ผม แล้วโยงไม่รู้จบไปที่ลูกสาวดยุกแบบงงๆ เหมือนต้องการหาเรื่องมั๊ยหล่ะ??
เริ่มบรรทัดแรกก็ผู้ชาย ย่อหน้าที่สองผู้ชาย ยันย่อหน้าอื่นๆก็วนหมกมุ่นผู้ชาย แล้วคิดว่าลูกสาวดยุคในนิยายต่างๆ
เป็นคนเลือกคู่หมั้นเอง?? เคยอ่านป่ะเนี่ย ได้อ่านแตกฉานมั๊ย ยังนึกไม่ได้สักเรื่องที่ตัวเอกเลือกคู่หมั้นได้เองสักเรื่อง
แล้วอยู่ดีๆไหงมาพยายามชูสิทธิเท่าเทียมชายหญิงในกระทู้นี้หล่ะ?? เรื่องลูกสาวดยุคก็ดูเหมือนจะฝังใจอะไรนักหนา
ไปคอมเมนต์ในกระทู้อื่นๆอยู่เรื่อยๆไม่รู้จบ แถมเป็นแบบด่าทอไร้ตรรกะ แล้วคิดว่ามันตรรกะ เพลีย ถ้าเป็นแบบ
ติเพื่อก่อ ถ้าด่าสร้างสรรค์ เดี๋ยวคนเขาก็รีคอมเมนต์เอง คนที่นิยมอ่านแนวโอโตเมะเขาคงเข้าใจและเมนต์คุยด้วย
แต่เมื่อด่าหาเรื่อง แถมด่าซ้ำๆเดิมๆไม่รู้จบ พูดทำลายสิ่งที่คนอื่นรัก ไม่วิจารณ์สร้างสรรค์ ใครเขาจะชอบ หือ??
ถึงได้บอกไงว่า อุตส่าห์ไม่เมนต์ไม่พิมพ์ตอบโต้สักกระทู้สักครั้ง ตั้งกะตอนกระทู้ถกเกี่ยวกับนิยายลูกสาวดยุค
ดูได้เลย ว่าหลังจากนั้นไม่เคยเมนต์ตอบโต้สักครั้งเป็นปีๆ พิจารณาดู ว่าเมนต์แต่ละครั้งเกี่ยวกับโอโตเมะของท่าน
เป็นการเมนต์ติเพื่อก่อ หรือเมนต์ด่า?? สมควรมั๊ยที่ถูกถามกลับไปว่า ท่านกำลังชวนทะเลาะหน่ะ
เวลาวิจารณ์อะไรให้เกียรติและพิมพ์อย่างวิญญูชนหน่อย ไม่ใช่เอาคำว่าวิจารณ์มาบังหน้า จบนะ
จะไม่เมนต์ตอบโต้แล้ว จะสำนึกมั๊ยหรือคิดได้มั๊ย อยู่ที่ตัวท่านเอง แนะนำอย่างสุภาพที่สุดได้แค่นี้
คือที่เมนต์แย้งน่ะ จะบอกแนวคิดsjwตอนนี้ไม่ได้มีแต่ฝรั่งแล้ว เอเชียก็มีมันกระจายจนกดสิทธิ์ผู้ชายไปแล้ว
ไม่ได้ต้องการหาเรื่องแต่ต้องการยกตัวอย่างที่มันเข้าใจง่าย ให้เข้าใจได้ จะยกตัวอย่างเรื่องอื่นมันไม่เข้าใจความหมายของนักเขียนแฝง อย่างออร์เวลล์งานของเขาใช้ความหมายแฝงเยอะมาก คำเดียวสื่อได้สามภาษาอังกฤษแบบหนึ่ง ฝรั่งเศสแบบหนึ่ง รัสเซียแบบหนึ่ง มีความเห็นข้างบนคนยกต้องอย่างออร์เวลล์ แต่งานแปลในประเทศไทยมันสื่อแต่ความหมายภาษาอังกฤษอย่างเดียว งานแปลของเขาในไทยไม่มีใครสื่อได้ตรงที่สุดเลย ถ้าจะอธิบายเอาจริงสิบหน้าก็ไม่หมด เขาใช้สัญลักษณ์เยอะและเปรียบเทียบสังคมเยอะมาก
ลูกสาวดยุคในนิยายต่างๆมันผิดจากธรรมเนียนยุโรปมาก การหมั้นต้องเริ่มตอนโตเท่านั้น เพราะในสมัยก่อนเด็กเกิดใหม่โอกาสตายสูง พอโตไปแล้วฝ่ายการเมืองย้ายข้าง ก็ต้องส่งไปแต่งกับฝ่ายที่ให้ประโยชน์ที่สุด มีเยอะเหมือนกันนะที่บังคับผู้ชายหมั้น ลูกสาวดยุค นางพญาท้ารบ Genius Doctor Black Belly Miss ฯลฯ มีเยอะเลย ที่ไม่สนใจคอบครัวจะเป็นยังไง คิดถึงแต่ผู้ชาย เกือบพาทั้งครอบครัวไปลำบาก ในนิยายไม่มีลำดับขั้นคนใช้ ไม่มีกระดิ่งเรียกคนใช้เลยด้วยซ้ำไป ทางเดินคนใช้กับเจ้านายเดินทางเดียวกันไม่ได้
แล้วถ้าหาเรื่องคุณจริงนะ ฉันจะไม่หาแบบนี้ อีกอย่างเป็นการเสียเวลาที่ไปหาเรื่องใคร คุณนะมีจุดอ่อนเยอะมาก จากการเขียน ฉันก็หาทางลงให้คุณแล้วนะ ถ้าเรื่องจะทำแบบนี้ยกตัวอย่างให้
-การที่คุณไม่ตอบโต้มันเป็นการที่คุณเลือกเอง มันเป็นสิทธิ์ของคุณไม่มีใครบังคับ แล้วการที่คุณไม่ตอบโต้ก็ไม่ได้บุญคุณกับฉันด้วย
-คุณมาบอกว่าไม่ตอบโต้ แล้วมาตอบโต้ทำไม คุณควบคุมตัวเองไม่ได้ใช่ไหม
จะเห็นว่าตัวอย่างข้างบนคือหาเรื่อง เพราะไม่ว่าทางไหนคุณก็ผิดอยู่ดี อีกอย่างไปหาเรื่องทำไม หาเรื่องแล้วเสียเวลาไม่ได้อะไร ถ้าหาเรื่องจริงมันมีวิธีพูดให้เป็นซึมเศร้าอยู่แต่ต้องใช้เวลานานอย่างน้อยหกเดือน แล้วไม่ใช่พูดดีแต่พูดร้าย แต่มันมีวิธีของมันอยู่ ถ้าหาเรื่องจริงคุณมีปมอยู่เอามาแกล้งให้ป่วยไม่ดีกว่าเหรอ? คุยกันครั้งที่แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งที่ไปสะกิดปมคุณ คุณคุมอารมณ์ไม่ได้เลย
ฉันไม่ได้ด่าทอแบบไร้ตรรกะ ข้างบนนั้นฉันนึกว่าเขาแหย่วิธีตอบสัมภาษณ์เข้ารัฐศาสตร์มหาลัยในอเมริกา เขาสัมภาษณ์กับตอบแบบนี้ พูดเรื่องการเมือง นึกว่าเขาเล่นมาทางนี้เลยตอบไป
ฉันไม่ได้ทำลายสิ่งที่คนอื่นรัก แต่ใช่วิธีวิพากษ์วิจารย์วรรณกรรมแบบตะวันตก ตัวละครไหนก็ต้องให้ค่าเท่ากันหมด การรัก เกลียด ชัง มันจะทำให้โน้มเอียง เขาตอบมาแบบนั้นต้องกำจัดทิ้ง ไปอย่างนั้นเวลาตีพิมพ์ผลงานวิจัยจะสร้างImpactไม่ได้ ทำให้ทุกตัวเริ่มเหมือนกันหมด ทดสอบให้ค่าตัวแปรกับตัวทดลองเหมือนกัน ถ้าใช้อารมณ์จะไม่ได้อะไรเลย ทดลองตรงนี้เสร็จเราเลยใส่สมมุติฐานต่อไป แล้วสังเกตปฏิกิริยาตอบสนอง ทุกอย่างที่ทำมันต้องมีระบบความคิด คุณไม่เข้าใจว่าฉันคิดอะไรอยู่ก็แค่นั้น ที่ฉันมาพูดในนี้ทุกอย่างไม่มีพลาด ฉันแค่เฝ้ามองการตอบสนองเท่านั้นเอง เป็นแบบนี้จะตอบสนองยังไง แต่ไม่มีใครที่เข้าใจนะ เพราะแบบนี้ฉันถึงชอบไปคุยกับยิวด้วยกันเพราะบางทีเขารู้ว่าต้องการอะไร จะสื่ออะไร
ที่ถามที่ผ่านมาเพราะต้องการทดสอบ การที่โมเดลหนึ่งสำเร็จ ต้องมีการเลียนแบบตามมา เราไม่รู้ว่าในอนาคตตัวไหนจะสำเร็จ เราก็ต้องมาทำการทดสอบกับตัวทดลองของคนในที่นี้ดู แต่ตัวอย่างในที่นี้คือ n น้อยมาก ฉันต้องการโมเดลให้มันสำเร็จ ว่ามันจะไปทางไหนในอนาคต เราทำนายไม่ได้นะถ้าไม่ได้ทดลอง เราต้องการสร้างสิ่งใหม่เพราะสิ่ง้ก่ามาขายนานๆไปจะเบื่อแล้วเกลียด คือพูดง่ายๆฉันกำลังคิดสร้างอะไรบางอย่าง
ไม่มีใครชอบฉันก็ไม่แคร์หรอก เพราะมันไม่ใช้เป้าหมายของฉัน
ท่านว่าฉันหมกมุ่นแล้วคุณละ ตอนแรกที่เจอกันเพราะมีกระทู้ถามว่าหญิงชายใครใช้เงินเปลืองกว่ากัน ท่านบอกเราว่าเป็นผู้หญิงมาตอนนี้ตอบผมว่าเป็นผู้ชาย ท่านทำไปทำไม
แล้วฉันไม่ต้องการเปนวิญญููชนเพราะถ้าการเป็นวิญญูชนแสดงความเห็นแบบอิสระไม่ได้ก็ไม่ต้องเป็น ฉันไม่ต้องการ
แล้วท่านเป็นวิญญูชนแบบไหน ถึงมาพูดแบบนี้
-ท่านเอาฉันไปตัดสินว่ายิวมันคิดแบบนี้คนถึงได้เกลียด เพียงเพราะฉันเป็นยิว เป็นคนเดียวท่านเอาไปตัดสินทั้งหมด
-ขอให้โดนแย่งบ้าง โดนแบบไอริส ฉันไม่ได้ไปอำนาจกดดันผู้ชายให้มาเป็นแฟนทำไมฉันต้องโดน
ฉันไม่ขอให้คุณคิดและสำนึกแบบที่คุณขอฉันมานะ เพราะสิ่งที่คุณพูดคือการอิสระความคิด
คุณไม่ตอบโต้คือสิทธิ์อิสระของคุณที่ไม่แสดงออก และฉันไม่ได้เป็นหนี้บุญคุณคุณที่ไม่ตอบโต้
