ที่เจอหลักๆ...
1.บทของกะเทย และเพศที่สาม ส่วนมากเป็นแค่ตัวตลกประจำเรื่อง ถูกสร้างให้จริตจก้านกรีดกรายตลอดเวลา หน้าที่การงานก็วนๆแค่สื่อบันเทิงกับงานเกี่ยวกับเครื่องสำอางค์-ความสวยความงาม จริงจังแค่เรื่องผู้ชายกับงานบันเทิงไม่กี่ฉาก
กรณีรับนักแสดงแนววาย ก็มาแนวอเมริกายุคคนดำในละครแสดงโดยคนขาวเอาขี้เถ้ามาทา คือรับนักแสดงหลัก คือรุก-รับประจำเรื่องเป็นเฉพาะชายแท้(ซึ่งดันมาประกาศทีหลังจากประกาศรับทุกเพศรสก่อนหน้าด้วย) ส่วนเพศที่สามจริงๆไม่คัดทิ้งก็บทแกงค์นางฟ้าตัวฮาประจำเรื่อง
2.เด็กที่ถูกทารุณกรรม ยังไปไม่สุดเพราะหลายๆเรื่องมักให้ผู้กระทำที่ตอนจบรับกรรมตามสมควร-ไม่มีใครเคียงข้างมักเป็นญาติของพ่อแม่ไม่ก็พ่อแม่บุญธรรม พอเป็นพ่อแม่แท้ๆก็จะถูกเขียนให้ลูกต้องกตัญญูสุดตัว เอาตัวเข้าแลกจนใจละลายในตอนใกล้ตาย เอาเป็นว่าก่อนตายคนลูกยังแหกปากร้องไห้ไม่ใช่ตายแบบเดียวดายด้วย
บางเรื่องที่มีกรณีระบบลูกคนโปรด-ลูกชัง ลูกคนโปรดก็ต้องทำเรื่องเรือบรรทุกแกะและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์หายก่อนถึงจะมาเห็นหัวลูกชัง แถมอีพ่อหรือแม่สารเลวนั่นทำดีด้วยนิดหน่อยก็กลายเป็นคนดีแห่งเรื่องแล้วอ้างเรื่องลึกๆก็รักนะ...แต่ไม่แสดงออก เปิดการ์ดสายซึนเดระทั้งที่ทำทารุณกรรม-มองเป็นศัตรูมาเป็น 10 กว่าปี
ซึ่งข้อนี้ยังไม่เคยมีหน้าไหนออกมาประท้วงอย่างจริงจังสักราย ทั้งนี้เพราะบรรดาเรื่องแนวนี้ก็มักเลี่ยงบาลีโดยการเซทติ้งเป็นแนวพีเรียดด้วยยกว่าสมัยนั้นคือเรื่องปกติไม่มีกฎหมายคุ้มครองเด็กมาเป็นเหตุผล
3.ยึดติดการนำเสนอแบบขาว-ดำมากเกินไป บางเรื่องบทนิยายถูกแต่งให้ตัวละครเทาๆมีดี-ร้ายแบบครึ่งๆทุกตัว ตัวร้ายมีมุมดีพอสมควรจนคนรอบข้างเชื่อ แถมไม่ร้ายเรี่ยราด ไม่แสดงออกว่าร้ายมากเกินงาม ในขณะที่ฝ่ายดีก็มีด้านแรงๆเยอะจนรอบข้างหมั่นไส้พอสมควร แต่พอเป็นละครคือร้ายแบบพลังลบจัดเต็มพร้อมตบกับทุกคนรอบตัว ส่วนฝ่ายดีก็เขียนได้อวยมาก สุดท้ายก็ติดลูปตัวดี-ตัวร้ายแบ่งแยกชัดเจนตั้งแต่ต้นเรื่อง แล้วพอปรับบทก็ยังปรับผลกรรมตัวร้ายให้โดนกรรมสนองน้อยลงจนไม่สะท้อนความผิดที่ผ่านมาเลย
จริงๆยังมีอีกเยอะ แต่นึกออกแล้วเดี๋ยวจะมาต่อ
แล้วใครจะมาประกาศว่าชอบเพศเดียวกันครับ
นิยายวาย ตือ ชาย-ชาย ครับ ไม่ใช่ชาย-กระเทย มันเป้นเรื่องรสนิยมทางเพศ ไม่ใช่เรื่องเพศสภาพ
ขายกลุ่มผู้หญิงเป็นหลัก ต้องให้บุคคลิกแบบ ผู้ชายที่ผู้หญิงชอบ
ส่วนเรื่องบทกลุ่มคนที่อยู่ในวงการบันเทิงมี คนกลุ่มนี้อยู่เยอะทำไมไม่ดูแลเรื่องนี้กันละครับ
ส่วนเรื่องนิยายที่คุณบ่นนะ แต่งเมื่อเกีอบ 30 ปีที่แล้ว บริบทมันต่างกัน ทุกอย่างในโลกนี้นะ อยู่ที่ทางสายกลางครับ
ทุกอย่างมากไปก็ไม้ดี น้อยไปก็ไม่ดี
ที่ เรียกว่าขาว - ดำ ถ้าเป็น soap opera ก็ปกติครับ แต่ถ้านิยายสมัยใหม่ ละ ก็แปลก
ผมว่าไส่เพศที่3มาแบบไม่จำเป็นมากขึ้นครับเป็นบทที่ไม่ต้องมีก็ได้ จะมีหรือไม่ไม่ทำไห้เรื่องดีขึ้นหรือเลวลง ส่วนมากบทเพศที่3ถ้าไม่ไส่มาหรือเปรี่ยนเป็นเพศปกติจะทำไห้เรื่องดูดีขึ้น ละครไทยส่วนมากก็ไม่มีอะไรเปรี่ยนครับมีแค่บางเรื่องที่นานๆที่จะดูว้าวบ้าง แต่การเปรี่ยนแปลงที่ชัดที่สุดคือไส่บทที่ไม่จำเป็นอย่างเพศที่3เยอะขึ้น ผมไม่ได้แอนตี้เพศที่3แต่จะไส่มาทังที่ก็ไห้มันมีอิมแพกกับเรื่องบ้าง ไม่ไช่ไส่มาแบบอีหยังวะหรือไส่มาเป็นตัวโจ็กทำห่าอะไรไม่ได้ทังเรื่องตอนวิกฤตเสือกพลิกสถานะการ์ณหรือสอนตัวเอกได้
อันนี้เห็นด้วยครับ ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องใส้เข้ามา ดูน่ารำคาญ พอๆกับ นางร้ายที่เอาแต่โวยวาย กรีีดดดดดดด
ผมว่าละครไทยสมัยนี้ดีขึ้นเยอะแล้วนะครับมีให้เลือกเสพมากขี้น มีพล็อตแปลก ออกมาน่าดู ตัวละครมีมิติมากขึ้น
ติดแต่ว่า เล่นใหญ่ไปหน่อย นักแสดงต้องดูดีตลอดเวลา
ที่น้ารำคาญสุดๆ ซื้อบทละครต่างประเทศมาดัดแปลงซะไม่หมือนดัดแปลง บริบท หลายๆ อย่างไม่ใช่ ไม่เนียน
soap opera ของเกาหลีก็บทซ้ำพอกัน เป็นกันจริง ลูคีเมีย โรงไฟฟ้านิวเคลียร์รั่วหรือไงฟะ