[quote/] พูดแล้วหิวไปกินน้ำเก๊กฮวยดีกว่า 
ถ้างั้นก็เงินเดือนข้าราชการเป็นไงครับ?
ข้าราชการก็ตามเมนท์บนอธิบาย แต่มีข้อสังเหตุให้อย่าง คือข้าราชสมัยนั้น ยศหรือขั้นหรืออะไรทำนองนั้น
ไม่ได้เกร่อแบบสมัยนี้ ตอนนั้นตำรวจบางสถานีไม่มียศสัญญาบัตรสักคนก็มี ถ้าอ่านชีวประวัติคนที่สำเร็จ
ในชีวิต แล้วอ่านเจอว่าคนๆนั้น จบตรีหล่ะก็ สันนิฐานไว้ก่อนได้เลยว่า เป็นลูกคนมีอันจะกินใสสมัยนั้น
ยุคนั้นถึงค่าแรงไม่กี่สิบบาท แต่เก็บเงินซื้อทองกันได้ และไม่นิยมซื้อเป็นสลึง ถ้าไปซื้อทีละสลึง คนขาย
จะแปลกใจ ซื้อกันเป็นบาท เป็นร้อยบาทก็ไม่แปลก ที่ดินขายกันเป็นงาน(100วา)เป็นไร่ สะพานข้าม
เจ้าพระยามีแค่สะพานกรุงเทพกับสะพานพุทธ(เมโมเรียลบริดจ์) เป็นสะพานที่เปิดให้เรือผ่านบ่อยๆ สถานที่
เที่ยวที่พักผ่อนยอดฮิตคือสนามหลวง กับตลาดสดใหญ่ๆ ไม่ใช่ห้าง สามล้อถีบ(จักรยาน)ยังมีเยอะใน
กรุงเทพ ราคาค่าโดยสารรถต่างๆยังเป็นสลึง ขนาดยุดฟองสบู่แตกเมื่อปี40 ค่าโดยสารรถต่างๆเช่น
สองแถวรถเมล ยังเป็นราคา1-2บาทอยู่เลย ปี20สาทรยังเป็นคูน้ำจนถึงบ้านฑูต
นึกภาพตามในหนังมนต์รักลูกทุ่งก็ได้ บรรยากาศปี18-20ยังคงเป็นแบบนั้น ต่างจังหวัดบ้านที่รวยจะมี
เกวียนเทียมควายเทียมวัวไว้เดินทาง ไฟฟ้าอย่าไปหา นักเรียนแม้แต่กรุงเทพก็เดินหลายกิโลไปโรงเรียน
ของอวดรวยสมัยนั้นคือรถยนต์ซึ่งยังไม่มีแอร์นะ แอร์รถพึ่งนิยมก็สักสามสิบกว่าปีเอง
