พุดคุยเรื่องตัวละครสามก๊กหน่อยครับ-ความระแวง

[samuison]

คือช่วงนี้ไปอ่านเจาะเวลาหาโจโฉที่สยามพิมพ์กับไปเจอคนแต่งแฟนฟิคฮาจิมันในสามก๊กเลยอยากจะขอคุยเรื่อยเปื่อยหน่อยครับ


ไปเจอคนบอกว่า คน"ยอมทรยศคนทั้งโลกดีกว่าให้โลกทรยศ" อย่างที่โจโฉพูดเหมือนเด็ก edgy

แต่ดูตามพฤติกรรมแล้วพี่แกเป็นคนที่เชื่อใจคนมากๆ..เรียกว่ามากกว่าคนทั่วไปล่ะครับ

คือผมบอกว่า ในสมัยปัจจุบัน  เอาคนในปัจจุบันไปในสามก๊กหรือภาวะสงคราม ก็คงระแวงคนไปหมด

นิสัยที่เชื่อใจคนต่างหากที่หายากยิ่งกว่า

ผมบอกว่าตรงนี้น่าแปลกที่โจโฉควรจะเป็นคนที่ระแวงคนมากกว่าเพราะเป็นขุนศึกในยุคสงคราม ผ่านการทรยศหักหลังมานับครั้งไม่ถ้วน ดันทำตัวแบบพระเอกโชวเน็นรับศัตรูที่พ่ายแพ้มาเป็
นพวก


เรีบกว่าฮาจิมัง ในแฟนฟิค เจอคนหักหลัง แปรพักตร์มาจนระแวงคนมากกว่าเดิม


ไปเจอความเห็นหนึ่งบอกว่า โจโฉ มันไม่ใช่ระดับใช้คนไม่ระแวงแล้ว เรียกว่า brilliant man stupidity ความเขลาของคนฉลาดมากกว่า

ว่าพี่แกคิดจะเอาลิโป้มาใช้งาน ถ้าเล่าปี่ไม่เกลี้ยกล่อมให้ฆ่าเสีย

ไปเจอคนวิเคราะห์ว่า โจโฉ ทำตัวเหมือนคนเล่นเกมส์ fgo  ที่ต้องการเก็บขุนศึกให้ครบ ในโลกที่เซอร์แวนท์ทรยศได้จริง และอันตรายมีอยู่จริง


คือคำพูดเรื่องทรยศโลกกับพฤติกรรมดูขัดกันมากๆ


ผมพอจะนึกมุกที่ผมจะแถว่าเขียนในนิยาย ว่าทำให้ดูไม่ขัดกัน


ว่า ให้เคสที่โจโฉ ฆ่าลิแปะเฉีย ด้วยความเข้าใจผิดและเอ่ยปากเรื่องทรยศโลกนั้น ลึกๆแลัวก็เสียใจ แม้จะเอ่ยปากว่าไม่ยอมให้โลกทรยศ แต่ก็ยังฝังใจ ทำให้กลายเป็นนิสัยชอบให้โอกาสคนก่อน

ว่าทำงานให้เราก็ดีไป จะทรยศเราทีหลังค่อยจะฆ่าก็ไม่สาย


คือประโยค ไม่ยอมให้โลกทรยศมีความหมายแฝงอยู่ว่าจะให้โอกาสคนก่อน


ไปเจอคนบอกว่า ในเคสที่จะพยายามจะเอาลิโป้มาใช้งานน่ะ คนธรรมดาไม่กล้าคิดว่า เจอใครทรยศก็ควรจะฆ่าซะ อย่างลิโป้ ไม่ควรปล่อยไว้หรอก

แต่โจโฉเหมือนติดนิสัย ว่าจะเกลี้ยกล่อมก่อนเสมอ

พูดถึงนิสัยอีกคนหนึ่งคือ ลิโป้


ว่าทางเทคนิค ไม่น่าจะใช่คนที่หวังเป็นฮ่องเต้ เพราะสืบสายเลือดคนต่างเผ่า ต้องการการยอมรับจากผู้คนและนักปราชญ์

เห็นว่าจริงๆแล้วที่แพ้พิจารณาดีดี ก็เพราะฟังความเห็นของฝ่ายบัณฑิต กุนซือที่คิดไม่ซื่อ

ทำตัวเหมือนเรียลจู คือ ฝีมือการรบเก่งก็จริง ทำตัวเหมือนโอ้อวด แต่จริงๆเป็นคนที่ตัองการการยอมรับจากคนรอบข้างอย่างมาก
จึงดูเหมือนว่าราชโองการ แต่งตั้งอะไรที่ส่งมา จะหลอกให้ลิโป้เคลื่อนไหวต่างๆได้อย่างง่ายดาย

เพราะความจริงแล้ว ลิโป้ อ่อนไหวเรื่องชื่อเสียงในการถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฎหรือการไม่จงรักภักดีต่อราชสำนัก

ตระกูลอ้วน มหาขุนนางสามชั่วคน ปฏิเสธราชโองการแต่งตั้งได้ ไม่มีใครครหา

แต่คนสายเลือดต่างเผ่าอย่างลิโป้ ปฏิเสธราชโองการจะโดนตราหน้าทันที


ว่าลิโป้ ก็มีความจำเป็นและเงื่อนปมในใจของตนเองอยู่

• Tweet

[Rumia]

เอาง่ายๆครับฉบับนิยายยัดไห้โจโฉเป็นตัวร้ายด้วยคำพูด ข้ายอมผิดต่อคนทังโลก แต่ไม่ยอมไห้คนทังโลกผิดต่อข้า มีนดูโคตรร้ายไช่ไหมครับแต่มันก็เป็นคำที่มีหลายความหมายครับจะแปลว่่า โจโฉเป็นคนผิดแบบนิยายก็ได้ แต่ในอีกหลายๆความหมายมันแปลได้เช่น โจโฉจะยอมเป็นคนผิดต่อทุกคนเอง แต่ในเมื่อต้องทำผิดแล้ว ต้องทำไห้ทุกคนเป็นฝ่ายถูกไห้ได้ แบบนี้ความหมายมันก็จะกลับกันเลยไช่ไหมละครับ ยิ่งในนิยายหลายครังที่โจโฉมีคนยอมตามยอมตายแทนมีคนยอมช่วยก็บ่งบอกนิสัยชัดเจนแล้วครับ ความจริงนิยายสามก็กมันเป็นเรื่องเล่าของสามวีรชนครับว่าคนทังสามที่่มีีทีี่ี่มาแตกต่างกันเป็นใหณ่ได้ในกลียุคได้ยังไง โดยโจโฉเป็นตัวแทนขุนนางที่ต้องการเปรี่ยนประเทศ เล่าปี่เป็นสามัณชนที่ต้องการจบยุคมืด และซุนกวนที่มีอำนาจดังฮ้องเต้ในแดนไต้ที่ต้องการรวมเหนือไต้เข้าด้วยกัน ดังนั้นดราฟแรกของนิยายสามพระเอกจึงไม่มีใครเป็นคนร้ายครับ แต่ฉบับที่ลอกต่อมาต้องการไห้มีคนร้ายโจโฉเลยได้รับบทซวยและเมื่อมีคนร้ายก็ดันพระเอกอย่างเล่าปี่ขึ้นมาแล้วไอ้ฉบับนี้ดันดังสุดเพราะดราม่าเยอะ แต่สามก็กมีหลายฉบับครับที่เราอ่านยุคปัจจุบันคือการเอาฉบับที่อวยโจโฉมาดัดแปลงในหลายๆสื่อ ถ้าจะไห้ผมพูดมันมีฉบับที่อวยซุนกวนแบบชวนอ้วกด้วยครับ ตังแต่พีชายคือขุนศึกไร้พ่ายฉบับนี้ซุนเซ็กเก่งยิ่งกว่าลิโป้อีกครับแต่ไม่ค่อยดังเพราะบทอวยมันชวนอ้วกเกินไปมีโครตราชามีโคตรแม่ทัพมีโครตกุณซือ แต่ดันไม่ไปบุกภาคกลางเพราะเคารพราชวงค์ รอราชวงค์เน่า ราชาตัวเองตาย แม่ทัพแก่ กุณซือป่วยค่อยคิดรวมประเทศ โคตรน้ำเน่า สรุปง่ายๆว่าแล้วแต่ว่าท่านจะหยิบฉบับอวยใครมาอ่านนั้นแหละครับแต่ตัวเรื่องจริงๆก็อย่างที่ผมพูดสามก็กมันเป็นเรื่องของสามพระเอกที่มีราชวงค์เป็นตัวร้าย
ปล.ฉบับยอดนิยมจะมีพล็อดโฮลเยอะมากแต่ถ้าเอาหลายๆฉบับมาประกอบกันมันจะไม่มีพล็อดโฮล อย่างเมียเล่าปี่ที่เป็นน้องซุนกวนหายไปในฉบับยอดนิยมก็เป็น1ในช่องโหว่แต่ฉบับอื่นๆเค้าไม่ลืมนะครับ แต่มันค่อนข้างจะทำไห้เล่าปี่เป็นตัวร้ายเลยโดนตัดทิ้งเท่านั้นเองเพราะเล่าปี่ทิ้งเมียคนนี้ไห้ไปตายคาสนามรบตามแผนขงเบ้งเพื่อซื้อเวลาเดินทางไปจกก็ก ท่านว่าระหว่างโจโฉที่เข้าใจผิดฆ่าคนที่ช่วยตัวเองกับเล่าปี่ที่ฆ่าเมียตามยุทวิธีใครเลวกว่ากัน แน่นอนว่าสามผู้กล้ามุนมีเรื่องทำผิดกันทังสามคนแต่ฉบับอวยของแต่ละคนจะตัดส่วนนี้ไป

[AlexW]

ไอ้คำพูดที่ว่าไม่ยอมให้โลกทรยศนั่น ผมว่ามันก็มีทั้งส่วนที่คิดแบบนั้นจริงๆ กับอีกส่วนหนึ่งคือ พูดออกมาด้วยความเจ็บใจตัวเองที่ตัดสินใจผิดพลาดมากกว่า ซึ่งก็ส่งผลให้ตอนหลังพฤติกรรมของโจโฉกลายเป็นแบบที่วิเคราะห์กันนั่นแหละ คือ ให้โอกาสก่อนแต่ก็คอยส่งคนจับตาดูตรวจสอบพฤติกรรม
เพราะการจะเป็นผู้นำคนทั้งแผ่นดิน ยังไงก็ต้องพึ่งพาพลังความสามารถของคนจำนวนมาก โดยที่แผ่นดินยุคนั้นยังเต็มไปด้วยความแก่งแย่งชิงดีทรยศหักหลัง ดังนั้นทางที่ดีที่สุดคือ การใช้คนโดยไม่เปิดโอกาสให้สามารถมีการทรยศแบบพลิกฟ้าดินได้

[pol]

ในนิยายมันตอแหลจ้า   ไม่มีผู้นำโลกไหนตะโกนแหกปากเรื่องแบบนี้ให้คนอื่นได้ยินหรอกครับ.   สมัยก่อนไม่มีรายการทอล์คโชว์นะเออแล้วจะรู้ไหมว่าโจโฉพูด? อีกอย่างพี่แกนี่ไว้ใจลูกน้องมากครับแม่ทัพที่มาอยู่กับแกนี่หลายๆคนมาจากก๊กอื่นด้วยนาไม่ไว้ใจจริงนี่ไม่เอามาใช้หรอกครับ. ก๊กที่ไม่ไว้ใจกันนะก๊กของเล่าปี่ต่างหาก
ป.ล. นิยายสนุกไหม? ถ้าสนุกจะได้ซื้อมาอ่าน

[mr_brook]

ถ้าบอกว่าเข้าข้างฝ่ายไหน​ขอตอบว่าโจโฉ​ เล่าปี่ยอมรับว่ามีความเป็นผู้นำแต่เป็นผู้นำที่ค่อนข้างจะโลกสวยไปหน่อย​ ไม่เหมือนโจโฉที่เป็นคนเด็ดขาด​ แผนจะยังไงก็ได้ขอชนะได้เป็นพอ​ ยอมถอยยอมอัปยศเพื่อจะมีโอกาสมาแก้มือ​ เพราะสนามรบไม่ใช่สนามสู้ ไม่มีกติกาแค่ชนะได้เป็นพอ

[Rumia]

จริงๆฝ่ายที่โลกสวยคือง่อก็กครับ คือตังแต่แรกพี่แกอยู่ในจุดที่โคตรopคือมีทุกอย่างที่เป็นที่สุดรวมอยู่ในก็กผมหมายถึงที่สุดจริงๆมีสาวยที่สวยที่สุดมีราชาที่เก่งทังรบทังบริหารมีแม่ทัพที่เก่งที่สุดมีกุณซือที่เก่งทังรบทังวางแผนที่สุดมีทหารที่รบเก่งสุดมีทหารเยอะสุดถ้าเป็นเกมก็เวล99ในขณะที่ฝ่ายอื่นๆอย่างเก่งก็เวล30 แล้วก็รอราชาตายแม่ทัพเเก่กุณซือป่วยทหารก็ไม่รบอะไรรอทหารฝ่ายอื่นฟามและรวมกำลังค่อยเคลือนไหว  นิยายทุกฉบับรวมจดหมายเหตุเขียนเหมือนกันหมดว่าก็กนี้โคตรopแต่ดันรอเวลาที่สุด และจริงๆแล้วเล่าปี่ไม่ได้โลกสวยครับแค่มันไม่มีกำลังไปงัดกับโจโฉมากกว่าเอาจริงๆโจโฉยังจะดูโลกสวยกว่าเล่าปี่อีก ตังแต่จับซีซีได้แล้วไม่ทำอะไรต่อไห้ยืนบื้อเฉยๆก็ยังเลี้ยงโดยหวังว่าสักวันคงไช้งานได้ และไช้งานขุนพลหลากหลายต่อไห้หน้าใหม่ก็ยังกล้าไช้ แม้แต้การล่าตัวเล่าปี่ที่ขนทหารเป็นล้านยังปล่อยเล่าปี่หนีได้ยังไม่ฆ่าคนนำทัพ เอาจริงนะผมว่าโจโฉแม่งโลกสวยโคตรต่างจากเล่าปี่แม้จะมีขุนพลใหม่ๆมาสวามิพักแต่ก็ไช้แค่คนไกล้ตัวหรือคนดังมีผลงานเท่านั้นขุนพลใหม่ๆแทบไม่ได้ออกรบ แล้วยังไช้ลูกของกวนอูทังที่ไม่เคยมีผลงานใดๆแต่ไช้เพราะเป็นลูกของน้องเอาจริงๆเล่าปี่นี่เล่นพรรคเล่นพวกมากกว่าก็กอื่นๆเลยครับ

[Black7nos]

คือช่วงนี้ไปอ่านเจาะเวลาหาโจโฉที่สยามพิมพ์กับไปเจอคนแต่งแฟนฟิคฮาจิมันในสามก๊กเลยอยากจะขอคุยเรื่อยเปื่อยหน่อยครับ


ไปเจอคนบอกว่า คน"ยอมทรยศคนทั้งโลกดีกว่าให้โลกทรยศ" อย่างที่โจโฉพูดเหมือนเด็ก edgy

แต่ดูตามพฤติกรรมแล้วพี่แกเป็นคนที่เชื่อใจคนมากๆ..เรียกว่ามากกว่าคนทั่วไปล่ะครับ

คือผมบอกว่า ในสมัยปัจจุบัน  เอาคนในปัจจุบันไปในสามก๊กหรือภาวะสงคราม ก็คงระแวงคนไปหมด

นิสัยที่เชื่อใจคนต่างหากที่หายากยิ่งกว่า

ผมบอกว่าตรงนี้น่าแปลกที่โจโฉควรจะเป็นคนที่ระแวงคนมากกว่าเพราะเป็นขุนศึกในยุคสงคราม ผ่านการทรยศหักหลังมานับครั้งไม่ถ้วน ดันทำตัวแบบพระเอกโชวเน็นรับศัตรูที่พ่ายแพ้มาเป็
นพวก


เรีบกว่าฮาจิมัง ในแฟนฟิค เจอคนหักหลัง แปรพักตร์มาจนระแวงคนมากกว่าเดิม


ไปเจอความเห็นหนึ่งบอกว่า โจโฉ มันไม่ใช่ระดับใช้คนไม่ระแวงแล้ว เรียกว่า brilliant man stupidity ความเขลาของคนฉลาดมากกว่า

ว่าพี่แกคิดจะเอาลิโป้มาใช้งาน ถ้าเล่าปี่ไม่เกลี้ยกล่อมให้ฆ่าเสีย

ไปเจอคนวิเคราะห์ว่า โจโฉ ทำตัวเหมือนคนเล่นเกมส์ fgo  ที่ต้องการเก็บขุนศึกให้ครบ ในโลกที่เซอร์แวนท์ทรยศได้จริง และอันตรายมีอยู่จริง


คือคำพูดเรื่องทรยศโลกกับพฤติกรรมดูขัดกันมากๆ


ผมพอจะนึกมุกที่ผมจะแถว่าเขียนในนิยาย ว่าทำให้ดูไม่ขัดกัน


ว่า ให้เคสที่โจโฉ ฆ่าลิแปะเฉีย ด้วยความเข้าใจผิดและเอ่ยปากเรื่องทรยศโลกนั้น ลึกๆแลัวก็เสียใจ แม้จะเอ่ยปากว่าไม่ยอมให้โลกทรยศ แต่ก็ยังฝังใจ ทำให้กลายเป็นนิสัยชอบให้โอกาสคนก่อน

ว่าทำงานให้เราก็ดีไป จะทรยศเราทีหลังค่อยจะฆ่าก็ไม่สาย


คือประโยค ไม่ยอมให้โลกทรยศมีความหมายแฝงอยู่ว่าจะให้โอกาสคนก่อน


ไปเจอคนบอกว่า ในเคสที่จะพยายามจะเอาลิโป้มาใช้งานน่ะ คนธรรมดาไม่กล้าคิดว่า เจอใครทรยศก็ควรจะฆ่าซะ อย่างลิโป้ ไม่ควรปล่อยไว้หรอก

แต่โจโฉเหมือนติดนิสัย ว่าจะเกลี้ยกล่อมก่อนเสมอ

พูดถึงนิสัยอีกคนหนึ่งคือ ลิโป้


ว่าทางเทคนิค ไม่น่าจะใช่คนที่หวังเป็นฮ่องเต้ เพราะสืบสายเลือดคนต่างเผ่า ต้องการการยอมรับจากผู้คนและนักปราชญ์

เห็นว่าจริงๆแล้วที่แพ้พิจารณาดีดี ก็เพราะฟังความเห็นของฝ่ายบัณฑิต กุนซือที่คิดไม่ซื่อ

ทำตัวเหมือนเรียลจู คือ ฝีมือการรบเก่งก็จริง ทำตัวเหมือนโอ้อวด แต่จริงๆเป็นคนที่ตัองการการยอมรับจากคนรอบข้างอย่างมาก
จึงดูเหมือนว่าราชโองการ แต่งตั้งอะไรที่ส่งมา จะหลอกให้ลิโป้เคลื่อนไหวต่างๆได้อย่างง่ายดาย

เพราะความจริงแล้ว ลิโป้ อ่อนไหวเรื่องชื่อเสียงในการถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฎหรือการไม่จงรักภักดีต่อราชสำนัก

ตระกูลอ้วน มหาขุนนางสามชั่วคน ปฏิเสธราชโองการแต่งตั้งได้ ไม่มีใครครหา

แต่คนสายเลือดต่างเผ่าอย่างลิโป้ ปฏิเสธราชโองการจะโดนตราหน้าทันที


ว่าลิโป้ ก็มีความจำเป็นและเงื่อนปมในใจของตนเองอยู่

คำพูดของโจโฉว่า ข้ายอมทรยศคนทั้งโลกดีกว่าให้โลกทรยศข้า นั้นเป็นคำพูดเหมือนตัดพ้อ

จาก Trailer เป็นศึกช่วงพันธมิตร 18 หัวเมือง ซึ่งฝ่ายพันธมิตรซุนเกี๋ยนกำลังตีตั๋งโต๊ะจนตั๋งโต๊ะต้องหนี โจโฉบอกอ้วนเสี้ยวว่าจังหวะนี้ต้องซ้ำเพื่อให้เรื่องราวทุกอย่างจบ


แต่อ้วนเสี้ยวกับเทพี่โจโฉเราทิ้ง ปล่อยให้โจโฉนำทัพของตนบุกเดี่ยวและเจอลิโป้หวดกลับมาจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด โจโฉเลยแค้นอ้วนเสี้ยวมากจึงได้บทเรียนการถูกทรยศครั้งแรกของตน


ถ้าถามผมว่าถ้าอยากได้ผู้บริหาร 3 คนจากผู้นำของสามก๊ก เล่าปี่ ซุนกวน โจโฉ ผมเลือกโจโฉ เพราะ โจโฉนั้นถือภักดีก็ดีตอบ ทำชอบให้ยศศักดิ์ แต่ถ้าแปรพักตร์ตูเอาถึงตาย


ซึ่งลูกน้องจะชอบหัวหน้าแบบโจโฉมากกว่า ถ้าเป็นแบบเล่าปี่ เล่าปี่คือผู้ต้องการฟื้นฟูระบบอุปถัมภ์ อ้างหนี้บุญคุณ อ้างพี่อ้างน้อง ให้โอกาสแค่คนสนิทใกล้ตัวเท่านั้น


ส่วนซุนเซ็กกับซุนกวนนั้นบริหารแบบธุรกิจครอบครัวมากเกินไป ระยะแรกมันโตเร็ว แต่พอนานวันเข้าจะส่งต่อให้ลูกหลาน


มักจะมีปัญหาลูกหลานแก่งแย่งกันและลูกหลานไม่สามารถรับงานใหญ่ต่อจากตนได้


ต่อมาถามว่าโจโฉใจไม้ไส้ระกำหรือเปล่า คำตอบคือไม่ ในเรื่องจะเห็นว่าโจโฉร้องไห้หลายครั้งมาก และในพงศาวดารโจโฉคือคนที่แคร์ฮ่องเต้มากที่สุด


ตอนฮ่องเต้หนีจากลิฉุย กุยกีออกจากฉางอัน(เตียงอัน)ไปลั่วหยาง(ลกเอี๋ยง) ทั้งที่เมืองฮูโต๋(สวีซาง)ของโจโฉอยู่โครตไกลมากกกกก แต่โจโฉยอมเดินทางเพื่อไปรับฮ่องเต้


ในขณะที่คนที่อยู่ใกล้อย่าง อ้วนเสี้ยว อ้วนสุด เล่าปี่ กลับไม่ยอมไปรับฮ่องเต้ที่หนีตายมาจากลิฉุยและกุยกี นี่แสดงให้เห็นว่าโจโฉภักดีกับฮ่องเต้มากๆ ผิดกับคนอื่น


อีกครั้งหนึ่งตอนที่ตันก๋งตาย โจโฉอุตส่าห์ขอไว้ชีวิต แต่ตันก๋งอยากตาย ตอนสั่งประหาร โจโฉถึงกลับร้องไห้ออกมา


และทุกครั้งที่ลูกน้องของตัวเองตาย ทั้งเตียนอุยและขุนศึกอีกมาเสียชีวิต โจโฉร้องไห้ประจำ


และโจโฉไม่ใช่คนอวดฉลาด เขาเรียนรู้จากข้อผิดพลาดตัวเองและเวลาตัวเองพลาดจะไม่โทษคนอื่น เผลอๆเอาเรื่องตัวเองมาเป็นเรื่องตลกคุยกับลูกน้องด้วยหลายครั้ง

[Black7nos]

เจ้าของกระทู้ต้องเข้าใจว่าฉบับดังๆอย่างของหลอกว้านจงนั้น  มันต้องมีตัวร้ายตัวดี  มีดรามาให้
ตัวเอกฝ่าฟัน  แถมดันเป็นลูกหลานของเล่าปี่  จะไม่อวยได้อย่างไร  จะไม่ให้มีตัวร้ายได้อย่างไร
โจโฉเลยซวยแบบคคห.บนๆว่าไว้  ฝ่ายตระกูลซุนเลยซวยให้กลายเป็นไอ้โง่

ผมว่าที่โจโฉได้รับความสนใจในปัจจุบันแบบเป็นด้านดีคนละม้วนกับยุคโบราณ  อาจเพราะพอคน
ิิเริ่มอ่าน  แล้ววิเคราะห์ด้วยตนเอง  คัดแยกน้ำออกไป  คัดแยกดรามาออกไป  การกระทำของโจโฉ
ในหลายๆอย่างมันไม่ใช่อย่างที่คิด  อย่างที่คนแต่งนิยายงิ้วยัดเยียดบทบาทให้

เป็นผม  ผมก็ใช้คนนะ  ใช้คนมันเป็นศาสตร์และมันไม่เพอร์แฟ็คด้วย!!  การทำงานใดไม่มีข้อบกพร่อง
การทำงานนั้นหมายถึงไม่ได้ทำงาน  หน้าที่ผู้นำคือหาคนที่จะยกหน้าที่ให้ได้  แล้วคอยแก้สถานการณ์
อย่าให้เป็นเหมือนขงเบ้ง  ขงเบ้งหวาดระแวงลูกน้อง  เลือกคนด้วยเส้นสาย 

ผมเคยพังเพราะลูกน้องหลายหน  หมดค่าเสียหายไปโข  ตามแก้จนชินชา  บ้างเปลี่ยนคน  บ้างให้
โอกาศอีกครั้ง  ทำแบบนี้แล้ว  บางทีได้ผลดี  ได้ความจงภักเพิ่ม  บางทีผลออกมาแย่  เมื่อดีดนิ้ว
ตัดสินใจแล้วเเราก็ต้องรับจุดเสี่ยงนี้  เพราะเราเลือกมันแล้ว  โจโฉก็ทำอย่างนี้เช่นกัน 

ง่อก๊ก  ง่อก๊กก็เหมือนประเทศที่ไม่คิดกำจัดภัยในอนาคต  เหมือนบริษัทที่อยู่เซฟโซนไปวันๆ  คิด
แค่ว่าภัยมันยังมีเวลาให้เตรียมตัว  ภัยมันยังไม่ต้องรีบจัดการในตอนนี้  สุดท้ายล้มละลาย  บริษัท
แบบนี้มีเยอะ  ถ้าเปรียบเทียบ  ตอนนี้นึกออกก็รัฐวิสาหกิจประเทศนึงในยุโรปที่ผลิตโนเกียมั้ง

เรื่องเจาะเวลามาหาโจโฉ  ผมดีใจนะที่ในเวปนี้มีคนหยิบยกมาพูดถึง  เพราะเมื่อครั้งสัปดาห์หนังสือ
ก่อนหน้านู้น  ผมเอ่ยถามหาว่ามีใครได้อ่านบ้าง  ปรากฏว่าคคห.เงียบกันหมด  ฮา  ตอนนั้นเลยคิดว่า
เวปนี้เน้นญี่ปุ่น  เหล่าหมีไปงานหนังสือเพื่อเก็บเฉพาะนิยายญี่ปุ่น

ซุนกวนไม่ใช่เป็นคนไม่ทะเยอทะยานนะครับ ง่อก๊กถึงไม่โต แต่ง่อก๊กเผชิญภัยจากโจรสลัดและชนเผ่ามากมายจากแดนใต้ปล้นตีตลอดเวลา เวลาส่วนใหญ่จึงเอาไปกัน


ยังไม่นับเจ้าเมืองคนหนึ่งชื่อ Shi Xie ที่ทรยศและกลายเป็นกษัตริย์คนแรกของเวียดนามอีกที่คอยแทงจากข้างหลัง ซุนกวนเก่งมากครับ เก่งตั้งแต่อายุน้อยแล้ว


เพียงแต่ยึดติดการบริหารแบบครอบครัวมากเกินไป พอต้องส่งต่อให้ผู้สืบทอด ผู้สืบทอดยากจะทำได้อย่างตน


ซุนกวนถือเป็นผู้ปกครองแนว Opporturnist (นักฉวยโอกาส) ถือหลักไม่มีศัตรูแท้จริงไม่มีมิตรถาวร เพื่อผลประโยชน์ทำได้ทุกอย่าง


และตระกูลซุนมีจุดเด่นคือเก่งด้านการค้าขายทางเรือกับอาณาจักรอื่นที่อยู่ทางใต้ ภาษาจีนส่วนใหญ่ในประเทศไทยก็เป็นภาษาฮกเกี้ยนซึ่งเป็นหนึ่งในพื้นที่ของง่อก๊ก

[Rumia]

[quote/]


ซุนกวนไม่ใช่เป็นคนไม่ทะเยอทะยานนะครับ ง่อก๊กถึงไม่โต แต่ง่อก๊กเผชิญภัยจากโจรสลัดและชนเผ่ามากมายจากแดนใต้ปล้นตีตลอดเวลา เวลาส่วนใหญ่จึงเอาไปกัน


ยังไม่นับเจ้าเมืองคนหนึ่งชื่อ Shi Xie ที่ทรยศและกลายเป็นกษัตริย์คนแรกของเวียดนามอีกที่คอยแทงจากข้างหลัง ซุนกวนเก่งมากครับ เก่งตั้งแต่อายุน้อยแล้ว


เพียงแต่ยึดติดการบริหารแบบครอบครัวมากเกินไป พอต้องส่งต่อให้ผู้สืบทอด ผู้สืบทอดยากจะทำได้อย่างตน


ซุนกวนถือเป็นผู้ปกครองแนว Opporturnist (นักฉวยโอกาส) ถือหลักไม่มีศัตรูแท้จริงไม่มีมิตรถาวร เพื่อผลประโยชน์ทำได้ทุกอย่าง


และตระกูลซุนมีจุดเด่นคือเก่งด้านการค้าขายทางเรือกับอาณาจักรอื่นที่อยู่ทางใต้ ภาษาจีนส่วนใหญ่ในประเทศไทยก็เป็นภาษาฮกเกี้ยนซึ่งเป็นหนึ่งในพื้นที่ของง่อก๊ก

อันนี้ขอค้านครับทังนิยายทุกฉบับและบันทึกสามก็กเขียนตรงกันว่าก็กง่่อopแบบเชี่ยๆและรบชนะไปรอบทิศจนทังย่านน้ำยอมสยบตังแต่พีซุนกวนอายุ20ต้้นๆและแต่งหณิงงามที่สุดในยุคอีกต่างหาก หลักฐานความopคือแม้น้องชายจะรับสืบต่อมาแม้จะรบกับโจโฉเสียทหารมากมาย ถึงกับเสียยอดแม่ทัพกุณซือไปแต่ไม่มีใครมาบุกไช่ครับก็กนี้โครตสงบไม่มีใครบุกยันจบยุคสามก็กเลย แปลว่าทุกอย่างถูกปราบราบคาบหมดแล้วตังแต่สมัยพี่แล้วยังเหลือทหารเยอะพอจะรับศึกกับโจโฉได้อีกแบบไม่ต้องปราบรวมอะไรทังสิ้นแค่ราชาสังทุกอย่างจบ แต่ก็กนี้ไม่เคยคิดขึ้นเหนือจริงๆมันไม่เคยยกไปแดนโจโฉด้วยซ้ำดังนั้้นก็กนี้เป็นปึกแผ่นที่สุดและมีกำลังมากสุดมาโดยตลอดจนโจโฉรวบรวมแดนเหนือได้ถึงมีกำลังมากกว่า เอาตามจริงที่ไห้คนพี่ตายเพื่อจะลดความopลงแค่นั้นมากกว่า

[matayannn]

ดูจุดจบแต่ละก๊กก็พอครับว่านิสัยของสามวีรชนนี่เป็นยังไง

ก๊กเล่าปี่  ล่มจมเพราะเนื้อเน่าใน ตายเพราะการเล่นพรรคเล่นพวกใจอ่อนตั้งแต่เจ้านายยันกุนซือขี้เกรงใจ.. เป็นไงแม้แต่ลูกตัวเองก็ขายผ้าเอาหน้ารอดได้

ก๊กโจ   ล่มจมเพราะมัวแต่ระแวงกันไปมาฆ่าคนเก่งยกคนโฉดมีอำนาจ ถูกสอนมาตั้งแต่รุ่นพ่อ

ก๊กชุนกวน  ยาวนานที่สุดแต่ก็เละเทะที่สุดเช่นกันเอาแต่นับถือครือญาติตัวเองสุดท้ายก็โดนญาติเหล่านั้นแหละแบ่งพวกฆ่ากันเองล่มจมเช่นกัน

ก๊กสุมา   อันนี้ตรงข้ามกับโจ  คล้ายกับเล่า และทำตัวเหมือนชุน  คือเอาความเลวทุกอย่างมารวมกันในนี้ไม่แปลกเลยที่ก๊กนี้จะอายุสั้นสุดๆ..

[Overmars]

กรณีซุนกวนนี่ผมบอกเลยว่า ชิงเกงจิ๋วไปได้เสียของมาก

อุตส่าห์หักกับพันธมิตรเพื่อดินแดนนี้แท้ ๆ แต่ไม่ได้ใช้ประโยชน์จากดินแดนนี้อย่างที่ควรจะเป็น สู้ปล่อยไว้ให้จ๊กก๊กใช้เป็นฐานตอดกำลังวุยก๊กยังจะเป็นประโยชน์แ่ก่ตนกว่า
ยังไงซะจากทางเกงจิ๋วจะบุกกังตั๋งก็ไม่ง่าย เพราะมีแม่น้ำแยงซีเกียงขวางอยู่แล้ว

เกงจิ๋วมันคือดินแดนทางสามแพร่งที่ไว้เปิดทางบุกแคว้นอื่น แต่ยากแก่การรักษา ยิ่งโดยเฉพาะกับฝั่งง่อก๊กรักษาไว้ยากกว่าฝ่ายอื่น
เพราะดินแดนนี้ถือว่าตัดจากพื้นที่ส่วนอื่นของก๊ก ต้องข้ามแม่น้ำมา ขณะที่มีพื้นที่ติดกับอีกสองก๊กที่เหลือ
ต้องมาเสียกำลังตรึงรักษาพื้นที่นี้จากสองแคว้น โดยที่ไม่คิดจะใช้ที่นี่เป็นฐานบุกคือ เปลืองทรัพยากร และกลายเป็นภาระเปล่า ๆ
ถ้าคิดจะนั่งอยู่บนภู ดูเสือกัดกัน ดินแดนนีี้คือโคตรไม่เข้ากับแผน มันเป็นสถานที่ที่เสือสองตัวจะมารุมกัดเราแทนมากกว่า

สุดท้ายก็เสียดินแดนนี้ให้กับวุยก๊ก และกลายเป็นฐานที่มั่นในการบุกง่อแก่ทางราชวงศ์จิ้นในภายหลัง
พิจารณาจากผลลัพธ์สุดท้ายแล้วกลับกลายเป็นว่า การชิงเกงจิ๋วจากจ๊กก๊ก กลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นความเสื่อมของง่อไปซะนี่
เพราะพอชิงได้ดินแดนนี้มาแล้ว ง่อก๊กก็กลายสภาพจากเสือร้ายที่หิวกระหาย กลายเป็นเสืออ้วนที่กินจนอื่มแปล้ ไม่มีแรงลุกไปกัดเขาซะงั้น !!

[samuison]

หากให้แถเรื่องตันก๋ง ว่าอยากไว้ชีวิตตันก๋ง


เพราะตามเทคนิค หากมองเป็นเรื่องของคนจริงๆ




ตันก๋งคือคนที่อยู่กับโจโฉในข่วงที่ตกระกำลำบากที่สุด หนีตายแบบพระเอกของหวงอี้ ที่อยู่ในภาวะไม่มีอะไร




พอมาประหารเลยรู้สึกทำใจยาก




กุนซือมีความสามารถนั้นมีมาก ขุนศึกมากความสามารถนั้นก็มีมาก


แต่เพื่อนที่เคยข่วยกันมาตอนยากแค้นที่สุดต้องเดินคนละทางเพราะการตัดสินใจผิดในเคสฆ่าลิแปะเฉีย คงเสียใจน่าดู


หากพิจารณาดีดีนี่อาจจะเป็นอีกปมในใจของโจโฉว่าอยากแก้ไขความผิดพลาดในครั้งนั้น


พวกกุนซือบอกว่าตันก๋งคิดช้า ในเรื่องหงสาก็เขียนไปในแนวว่า ตามพวกเด็กรุ่นใหม่ไม่ทัน




แต่เอาจริงๆที่เสียใจไม่ใช่เพราะความสามารถ แต่เพราะเคยเป็นเพื่อนที่ร่วมตายกันมา


คนมีความสามารถมีทั่วแผ่นดิน เพื่อนตายหายาก

[wingaura]

มันก็เหมือนหนังจีนนั้นแหละนะพรรคคุณธรรมประกาศตนเป้นคนดีแต่ลับหลังโคตรชั่วช้าก็คือเล่าปี่นี่แหละ พรรคมารที่ประกาศว่าตนชั่วแต่ยังมีคุณธรรมสูงกว่าพรรคคุณธรรมก็คือโจโฉ

เขาถึงบอกกันว่า "โจโฉ" นี่คือยอดคนแห่งยุคสามก๊กยังไงละ ราชาที่ให้โอกาสคนอย่างเท่าเทียมมันหายากนะ(แต่ลิโป้นั้นก้ไม่ไหวละนะทรยศนายมาหลายครั้งเกิด) ถ้ามีฝีมือจริง
ไปหาพวกซุนกวนดีกว่าถ้าฉลาดไปหาโจโฉดีกว่าแต่อย่าไปหาฝั่งเล่าปี่ไม่ได้เกิดเปล่าๆ

[Overmars]

มันก็เหมือนหนังจีนนั้นแหละนะพรรคคุณธรรมประกาศตนเป้นคนดีแต่ลับหลังโคตรชั่วช้าก็คือเล่าปี่นี่แหละ พรรคมารที่ประกาศว่าตนชั่วแต่ยังมีคุณธรรมสูงกว่าพรรคคุณธรรมก็คือโจโฉ

เขาถึงบอกกันว่า "โจโฉ" นี่คือยอดคนแห่งยุคสามก๊กยังไงละ ราชาที่ให้โอกาสคนอย่างเท่าเทียมมันหายากนะ(แต่ลิโป้นั้นก้ไม่ไหวละนะทรยศนายมาหลายครั้งเกิด) ถ้ามีฝีมือจริง
ไปหาพวกซุนกวนดีกว่าถ้าฉลาดไปหาโจโฉดีกว่าแต่อย่าไปหาฝั่งเล่าปี่ไม่ได้เกิดเปล่าๆ

อุยเอี๋ยนคือทหารเลวที่เล่าปี่ดันจนได้เป็นแม่ทัพใหญ่ครับ
ปัญหาจ๊กก๊กคือคนอื่น ๆ นอกจากเล่าปี่ ไม่มีความสามารถในการ "มองคน" และ "ใช้คน" แบบเล่าปี่
เล่าปี่มีสายตามองคนยอดเยี่ยม แต่สายตาเพียงคู่เดียวก็หาคนได้จำกัด
หลายคนว่าเล่าปี่ใช้แต่คนใกล้ชิด แต่นั่นเป็นเพราะคนเหล่านั้นผ่านการคัดกรองจากสายตาของเล่าปี่แล้วว่าใช้งานได้จริง
จริง ๆ เล่าปี่ก็ไม่ใช่ดันแต่คนใกล้ชิด ฮองตง, อุยเอี๋ยน, อองเป๋ง ก็ไม่ใช่คนสนิทเล่าปี่แต่เดิมมาจากไหน แต่ได้รับโอกาสเพราะเล่าปี่มองแล้วว่าคนเหล่านี้เก่งจริง

(ถ้าอ่านประวัติอองเป๋ง โจโฉเองก็ให้ความเชื่อใจแก่คนสนิทเดิมมากกว่าหน้าใหม่เหมือนกัน
ไม่งั้นพอพ่ายแพ้เพราะความผิดของซิหลงที่ไม่เชื่อคำเตือนของอองเป๋ง อองเป๋งเกรงว่าซิหลงจะใส่ความว่าตัวเองเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่ายแพ้จึงย้ายหนีมาอยู่จ๊กก๊กทำไม ?
นั่นเป็นเพราะโจโฉย่อมไว้ใจคนสนิทที่รับใช้มานานมากกว่านายทหารหน้าใหม่เหมือนกันนั่นแหละ !!)


โจโฉมีคนเก่งมากมาย เพราะลูกน้องแต่ละคนก็แนะนำคนเก่งอื่น ๆ เข้ามาอีก ซุนฮกแนะนำเล่าหัว, เทียหยก เทียหยกแนะนำกุยแก แฮหัวตุ้นแนะนำลิเตียน, งักจิ้น, อุยเอี๋ยน
เล่าปี่ไม่มีแบบนี้ แม้แต่ขงเบ้งก็ยังไม่เก่งเรื่องมองคน ไม่งั้นคงไม่ตั้งม๊้าเจ๊กเป็นแม่ทัพใหญ่ไปรับศึกสำคัญ

[Black7nos]

[quote/]
อันนี้ขอค้านครับทังนิยายทุกฉบับและบันทึกสามก็กเขียนตรงกันว่าก็กง่่อopแบบเชี่ยๆและรบชนะไปรอบทิศจนทังย่านน้ำยอมสยบตังแต่พีซุนกวนอายุ20ต้้นๆและแต่งหณิงงามที่สุดในยุคอีกต่างหาก หลักฐานความopคือแม้น้องชายจะรับสืบต่อมาแม้จะรบกับโจโฉเสียทหารมากมาย ถึงกับเสียยอดแม่ทัพกุณซือไปแต่ไม่มีใครมาบุกไช่ครับก็กนี้โครตสงบไม่มีใครบุกยันจบยุคสามก็กเลย แปลว่าทุกอย่างถูกปราบราบคาบหมดแล้วตังแต่สมัยพี่แล้วยังเหลือทหารเยอะพอจะรับศึกกับโจโฉได้อีกแบบไม่ต้องปราบรวมอะไรทังสิ้นแค่ราชาสังทุกอย่างจบ แต่ก็กนี้ไม่เคยคิดขึ้นเหนือจริงๆมันไม่เคยยกไปแดนโจโฉด้วยซ้ำดังนั้้นก็กนี้เป็นปึกแผ่นที่สุดและมีกำลังมากสุดมาโดยตลอดจนโจโฉรวบรวมแดนเหนือได้ถึงมีกำลังมากกว่า เอาตามจริงที่ไห้คนพี่ตายเพื่อจะลดความopลงแค่นั้นมากกว่า

ซุนเซ็กเก่งทำศึกและก็ผูกมิตรคน แต่ซุนกวนเก่งด้านงานบริหารมากกว่าครับ และก็มีความรู้ด้านบุ๋นมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว ซุนเกี๋ยนยังเคยชมว่าด้านความรู้ทางบุ๋น(บริหาร) ซุนกวนเก่งกว่าซุนเซ็ก


ง่อก๊กเก่งครับ โดยเฉพาะสมัยมีจิวยี่อยู่นี่กองทัพเรือเก่งมาก แต่อย่างที่บอกครับ ง่อก๊กเจอภัยจากโจรสลัดที่ต้องเสียเวลาไปนั่งปราบ แถมด้านล่างก็มีชนเผ่าม้ง ไทใหญ่อีก และร้ายที่สุดคือเจอเวียดนามครับ


อย่างขุนศึกคนหนึ่งชื่อ กำเหลง(กันหนิง) เคยเป็นโจรสลัดมาก่อน ซึ่งถ้าสังเกตดีๆ ขุนศึกหลายคนของง่อก๊กมาจากโจรสลัดเก่า และพวกโจรสลัดมีแหล่งกบดานหลักอยู่ที่ฮ่องกง


ในรัชสมัยของซุนกวน จึงแต่งตั้งทัพไปตีเกาะฮ่องกงเพื่อทลายซุ้มโจรสลัดไป


ส่วนจกก๊กสมัยขงเบ้งเจอเผ่าทางใต้คือเผ่าม่านใต้ กับ ไทใหญ่ ก็ต้องไปปราบ แต่โชคดีที่เผ่าทางเหนือไม่แข็งกระด้างเพราะมี ม้าเฉียว ที่เผ่าแถวเสเหลียงและเส้นทางสายไหมให้การยอมรับ


ศักดิ์ของม้าเฉียวตอนที่สถาปนาเล่าปี่เป็นอ๋องแห่งจกก๊กนั้น ม้าเฉียวได้ถูกเขียนชื่อเป็นคนแรกก่อนกวนอูและเตียวหุยเสียอีก ซึ่งศักดิ์ของม้าเฉียวนี่ประมาณเจ้าชายแห่งนอกด่านเลยทีเดียว


ด้านวุยก๊กของโจโฉก็หนักครับ เพราะ เจอเผ่าซงหนู เผ่ามองโกล และอาณาจักรโกรคูรยอ และเป็นโจโฉนี่แหละที่ทำลายอาณาจักรโกรคูรยอของเกาหลีได้สำเร็จ ทำให้เหลือแต่อาณาจักรซิลลา

[pol]

โจโฉนี่ไม่ใช่คนเลวแต่ก็ไม่ได้แปลว่าเป็นคนดีนะครับ. ที่ไม่กล้าประกาศตนเองเป็นฮ่องเต้เพราะมันยังไม่ถึงเวลาเคยมีอ้วนเสี้ยวทำมาก่อนแล้วก็ถูกรุมกระทืบตายเรียบร้อยที่หนุนฮ่องเต้ก็เพื่อจะได้อ้างความชอบธรรมในการปราบก๊กอื่นๆเท่านั้นเอง

[Overmars]

[quote/]


ซุนเซ็กเก่งทำศึกและก็ผูกมิตรคน แต่ซุนกวนเก่งด้านงานบริหารมากกว่าครับ และก็มีความรู้ด้านบุ๋นมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว ซุนเกี๋ยนยังเคยชมว่าด้านความรู้ทางบุ๋น(บริหาร) ซุนกวนเก่งกว่าซุนเซ็ก


ง่อก๊กเก่งครับ โดยเฉพาะสมัยมีจิวยี่อยู่นี่กองทัพเรือเก่งมาก แต่อย่างที่บอกครับ ง่อก๊กเจอภัยจากโจรสลัดที่ต้องเสียเวลาไปนั่งปราบ แถมด้านล่างก็มีชนเผ่าม้ง ไทใหญ่อีก และร้ายที่สุดคือเจอเวียดนามครับ


อย่างขุนศึกคนหนึ่งชื่อ กำเหลง(กันหนิง) เคยเป็นโจรสลัดมาก่อน ซึ่งถ้าสังเกตดีๆ ขุนศึกหลายคนของง่อก๊กมาจากโจรสลัดเก่า และพวกโจรสลัดมีแหล่งกบดานหลักอยู่ที่ฮ่องกง


ในรัชสมัยของซุนกวน จึงแต่งตั้งทัพไปตีเกาะฮ่องกงเพื่อทลายซุ้มโจรสลัดไป


ส่วนจกก๊กสมัยขงเบ้งเจอเผ่าทางใต้คือเผ่าม่านใต้ กับ ไทใหญ่ ก็ต้องไปปราบ แต่โชคดีที่เผ่าทางเหนือไม่แข็งกระด้างเพราะมี ม้าเฉียว ที่เผ่าแถวเสเหลียงและเส้นทางสายไหมให้การยอมรับ


ศักดิ์ของม้าเฉียวตอนที่สถาปนาเล่าปี่เป็นอ๋องแห่งจกก๊กนั้น ม้าเฉียวได้ถูกเขียนชื่อเป็นคนแรกก่อนกวนอูและเตียวหุยเสียอีก ซึ่งศักดิ์ของม้าเฉียวนี่ประมาณเจ้าชายแห่งนอกด่านเลยทีเดียว


ด้านวุยก๊กของโจโฉก็หนักครับ เพราะ เจอเผ่าซงหนู เผ่ามองโกล และอาณาจักรโกรคูรยอ และเป็นโจโฉนี่แหละที่ทำลายอาณาจักรโกรคูรยอของเกาหลีได้สำเร็จ ทำให้เหลือแต่อาณาจักรซิลลา

โกรคูรยอถูกโจโฉทำลาย ??   พระเจ้าถังไท่จงไปตีโกรคูรยอ 2 ครั้ง แต่ไม่สำเร็จนี่ครับ แล้วราชวงศ์ถังมันหลังสามก๊กหลายร้อยปีแล้วนะ !! 

[samuison]

ในเรื่องเจาะเวลาหาโจโฉ ชมซุนเซ็กมากกว่าซุนกวน




ว่าเลี้ยงลูกให้ได้อย่างซุนกวน คือการชมก็จริง แต่เป็นการมองอย่างว่าซุนกวนเป็นรุ่นหลัง รุ่นลูกที่ศักิด์ต่ำกว่า




ซุนเซ็กที่ชมว่าห้าวหาญเหมือนลิโป้วัยหนุ่ม เป็นการชมที่เคารพกว่ามาก
...






ไปเจอฝรั่งมั้งพูดประมาณ loyal son of a bitch for Han


ประมาณว่า โจโฉ ซื่อต่อราชวงศ์ฮั่นจริงๆ




ต้องการเกี่ยวดองกับราชวงศ์แต่ไม่ได้ต้องการล้ม




แต่หากวิเคระห์ แม้แต่ลิโป้ ก็ซื่อตรงต่อราชวงศ์ฮั่น เรียกว่า มีราชโองการให้ไปทำอะไร ก็ไม่เคยขัดเลยล่ะมั้ง


เคสส่งลูกสาวไปหาอ้วนสุด เป็นเคสคับขันเจียนตาย






เจอวิเคราะห์ว่าหากต้องการเข้าหาลิโป้ ต้องเข้าหาทางหลังบ้านคือทางฮูหยิน


เจอคนในกระทู้แฟนฟิค ฮาจิมังในสามก๊กพูดประมาณว่า




ฉากที่แสดงความเป็นห่วงลูกสาวของลิโป้ เป็นหนึ่งในข้อดีไม่กี่อย่างของลิโป้




เรียกส้หากย้อนเวลาไปและแต่งงานกับลูกสาวลิโป้ได้




ลิโป้ก็จะมองเราเป็นคนในครอบครัว




นึกอีกที ข้อเสียของลิโป้ ว่ากันตรงๆ เพราะฟังกุนซือ สายบุ๋น สายบัณฑิตนั่นล่ะ


หากฟังสายบู๊ อย่างเตียวเลี้ยว หรือ โกซุ่น คงไม่แพ้




เจาะเวลาหาโจโฉ อธิบายประมาณว่า ลิโป้ แก่แล้วเลยไม่ห้าวหาญเหมือนการก่อน

[AlexW]

ผมก็ว่าโจโฉไม่ได้ภักดีกับฮ่องเต้จริงๆนะ เรื่องรีบไปรับตอนหนีลิฉุยกุยกีนี่เพราะว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากต่างหากที่จะได้ใช้นามฮ่องเต้ ชักชวนผู้คนให้มาร่วมกับตัวเองได้เยอะขึ้น แถมยังอาศัยราชองค์การสร้างความชอบธรรมให้ตัวเองได้อีก เป็นของ SSR ที่มีประสิทธิภาพเหนือยิ่งกว่าตราหยกลัญจกรที่ซุนเกี๋ยนหรืออ้วนสุดเคยได้ไปครองซ่ะอีก


ความจริงหลักฐานพฤติกรรมของโจโฉในช่วงหลังๆก็ค่อนข้างชัด จำได้ว่าที่ปรึกษาใหญ่คนนึงที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมาตั้งแต่ต้นอย่างซุนฮก ยังต้องฆ่าตัวตายเพราะไปขัดโจโฉเรื่องที่จะแต่งตั้งตัวเองให้มีศักดิ์เท่าฮ่องเต้ แถมเหตุการณ์ตอนนี้ก็มีบันทึกชัดเจนในพงศาวดารเว่ยซื่อชุนชิวด้วย

[Black7nos]

ผมก็ว่าโจโฉไม่ได้ภักดีกับฮ่องเต้จริงๆนะ เรื่องรีบไปรับตอนหนีลิฉุยกุยกีนี่เพราะว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากต่างหากที่จะได้ใช้นามฮ่องเต้ ชักชวนผู้คนให้มาร่วมกับตัวเองได้เยอะขึ้น แถมยังอาศัยราชองค์การสร้างความชอบธรรมให้ตัวเองได้อีก เป็นของ SSR ที่มีประสิทธิภาพเหนือยิ่งกว่าตราหยกลัญจกรที่ซุนเกี๋ยนหรืออ้วนสุดเคยได้ไปครองซ่ะอีก


ความจริงหลักฐานพฤติกรรมของโจโฉในช่วงหลังๆก็ค่อนข้างชัด จำได้ว่าที่ปรึกษาใหญ่คนนึงที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมาตั้งแต่ต้นอย่างซุนฮก ยังต้องฆ่าตัวตายเพราะไปขัดโจโฉเรื่องที่จะแต่งตั้งตัวเองให้มีศักดิ์เท่าฮ่องเต้ แถมเหตุการณ์ตอนนี้ก็มีบันทึกชัดเจนในพงศาวดารเว่ยซื่อชุนชิวด้วย

โจโฉภักดีครับ แต่ก็ทำเพื่อผลประโยชน์ตัวเองด้วย โจโฉภักดีตั้งแต่แรกสมัยเป็นหัวหน้ากองทหารม้าตอนอยู่ภายใต้บัญชาการของโฮจิ๋นแล้ว


ตอนที่กำจัด 10 ขันที โฮจิ๋นกับอ้วนเสี้ยวต้องการทำเรื่องเอิกเกริกส่งจดหมายเรียกขุนศึกจากทุกทิศเข้าลั่วหยาง(ลกเอี๋ยง)เพื่อจับ 10 ขันที


แต่โจโฉคือคนเดียวที่ทัดทาน เพราะ มันจะทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ แค่หาหลักฐานทำผิดและจัดการตามระเบียบน่าจะดีกว่า


พอรู้ว่าโฮจิ๋นส่งจดหมายไป ก็ทำให้ 10 ขันทีกลัวและฆ่าโฮจิ๋น ขุนศึกหลายทิศเข้าเมืองทีนี้ก็โศกนาฎกรรมใหญ่เลย


ต่อมาโจโฉเป็นคนหนึ่งที่อาสาลอบสังหารตั๋งโต๊ะ แต่เสียดายทำไม่สำเร็จ


ต่อมาก็รวมสมัครพรรคพวกเพื่อโค่นตั๋งโต๊ะเป็นคนแรกๆที่คิดจะทำ และโน้มน้าวให้อ้วนเสี้ยว(เพื่อนเก่าก่อนโดนทรยศ)ให้สมัครพรรคพวกโดยอาศัยสกุลอ้วน(หยวน)ซึ่งเป็นตระกูลใหญ่คนนับหน้าถือตา


สมัครขุนพลเข้ามาเป็นพันธมิตร 18 หัวเมือง และระหว่างศึกระหว่างพันธมิตรกับตั๋งโต๊ะ โจโฉคือคนที่ให้โอกาส 3 พี่น้องสวนท้อทำผลงานมากที่สุด ทั้งที่ขุนศึกอื่นไม่ชอบขี้หน้า


และเสือกเรือไม่พายเอาเท้าราน้ำอีก เช่น อ้วนสุด ที่ยักยอกและไม่จ่ายเสบียง(เป็นเหตุให้ซุนเกี๋ยนแพ้ในศึกหนึ่ง) เอาจริงๆในพันธมิตร 18 หัวเมือง คนที่ตั้งใจที่สุดมีแค่ โจโฉ กับ ซุนเกี๋ยนแค่นี้เอง


คนอื่นแย่งกันเอาหน้าหาผลประโยชน์ พอให้ยกทัพไปตี อ้างนู่นอ้างนี่ แต่พอจะรับความดีความชอบกลับแย่งกันเสนอหน้า ทั้งที่ผลงานส่วนใหญ่เป็นของ โจโฉ กับ ซุนเกี๋ยน


(โจโฉเป็นกุนซือ ส่วนซุนเกี๋ยนคือทัพหน้าของทัพพันธมิตร)


และตอนท้ายตั๋งโต๊ะกำลังจะหนี โจโฉขอให้ทัพพันธมิตรไล่ล่าให้ถึงที่สุดแต่อ้วนเสี้ยวไม่ยอมทำ เหลือเพียงแค่โจโฉ กับ ซุนเกี๋ยนทำสองคน


ซุนเกี๋ยนบุกไปลั่วหยาง(ลกเอี๋ยง) ส่วนโจโฉไล่ล่าไปทางไปฉางอัน(เตียงอัน) แต่ก็ล้มเหลวทั้งคู่(โจโฉโดนอ้วนเสี้ยวเท)


ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าโจโฉแคร์ฮ่องเต้กับประชาชนมากๆ ตอนม้าเฉียวกบฏและบุกตีโจโฉ


แทนที่ชาวบ้านจะหนีไปอยู่ฝั่งม้าเฉียว แต่กลับไม่ยอมออกจากเมือง นั่นเพราะโจโฉปกครองบริหารดี ชาวบ้านมีอันจะกินไม่เหมือนขุนศึกคนอื่น


แถมโจโฉยังแคร์เรื่องปากท้องประชาชน มากกว่ากองทัพ โจโฉไม่ยอมให้ทหารเหยียบย่ำไร่นาของประชาชนตอนเดินทัพทุกครั้ง