เครียดค่ะ จริงๆไม่อยากจะมาบ่นอะไรแบบนี้ แต่เพราะอึดอัดไม่รู้จะระบายกับใคร
เท่าที่ทุกคนทราบกัน ว่าช่วงนี้ เศรษฐกิจชะลอตัว การซื้อขายหยุดชะงัก บางโรงงานต้องปิดตัว
แล้วเห็นว่าปีหน้าจะเก็บภาษี อาคาร/บุคคล ที่ดิน บ้าน อีก เรานี่เครียดเลย รายได้ก็ไม่พอใช้อยู่แล้วยังจะเก็บเพิ่มอีกหรือนี่!?
ตอนนี้เราเช่าอพาร์ทเมนท์อยู่แถวปิ่นเกล้า 4000/เดือน จากเดิม 3000 เช่ามาเกือบ 3ปี แล้วค่ะ เดิมทีถานะทางบ้านไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินเลยค่ะ แต่เราอยากมีเงินเป็นของตัวเอง เลยมาทำงานในกรุงเทพ ถ้าปีหน้าเขาขึ้นค่าเช่าจริงๆ เราคงต้องออกจากงาน กลับไปอยู่บ้านแล้วค่ะ รู้สึกเสียดายเงิน
ส่วนตัวเราไม่ได้กระทบอะไรเลย ถึงของจะแพงขึ้น เพราะเรามีเงินใช้ ไม่ได้เป็นหนี้สินอะไร
แต่ทว่า...คนอื่นที่เขาไม่ได้มีถานะดีอะไร เรามองว่าเขาจะยิ่งเดือดร้อนจากภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ค่ะ
รายได้เท่าเดิม แต่รายจ่ายพิ่มขึ้น แล้วมาขึ้นภาษีอีก แบบนี้ไม่ตายกันหมดเลยหรอคะ คนที่รายได้น้อยๆ
น่าจะพูดได้ว่าหลายข้อทั้ง ดี — ไม่ดี หรือ — เป็นกลางโดยรวม เช่น
1. นับแต่ปี 1979 เท่าที่อาสาวเคยเล่น; ราคาของถูกกว่านี้ /10 เปิดโอกาสให้ชาวบ้านที่เกิดนอกจังหวัดเขตเศรษฐกิจใกล้จากกรุงฯ เช่น ชลบุรี อ.เมือง—ระยอง , นครปฐม — สุพรรณบุรี มีกำลังทรัพย์พอจะอาศัยในกรุงฯ หรือถึงขั้นสร้างบ้านได้เลย
หากมองปัจจุบัน ทำแบบนั้นก็คือสนับสนุนให้กลับไปสร้างธุรกิจในจังหวัดเกิดมากขึ้นครับ
2. นโยบายเพิ่มประชากร — Online trade; ทำให้ธุรกิจเกิดใหม่มาเยอะแล้ว กับภาษีข้างบนก็เลยจัดเก็บได้มากขึ้น คนที่พอจะเจียดได้ตลอดอาจจะเป็นเจ้าของเอง หรือคนที่รายได้เป็นเดือนเกิน 10k+ แล้วทำบัญชีตลอดเวลาไม่ให้หมดสิ้นเดือนจนมีเงินเพิ่ม
คิดว่าผลที่ได้ทางอ้อมคือบังคับให้คนมีลูกยากขึ้นจนขยายครอบครัว เป็นคู่แต่ง 2-กับลูก6 ได้ยากแทนจนเหลือกลูก 1 คน หรือไม่แต่งงานเพิ่มขึ้นแทน
3. สังเกตว่า ลูกจ้างที่มีรายได้ประจำเป็นงวดแต่ไม่เกินกำหนดทุกเดือนคงที่อย่างเทียบได้กับ Officer ของบริษัทที่สูงประมาณนึงจะมีเงินเดือนสูงกว่าคนอื่นแค่ 10k หรือน้อยกว่านิดหน่อย; แลกกับเวลาใช้เงินเรื่อยเปื่อยน้อยลง หรือพึ่งพาแต่อาหารจานด่วนเกิน 45 บาท+ ทุกวัน
พูดได้ว่า Organizations อยู่ในภาวะ Employees Overpopulation และต้องการให้พวกเค้าลาออกไปทำธุรกิจส่วนตัวไม่ใช่ค้าขาย ดีที่สุดที่พยายามคือประเภท Production อย่างปลูกข้าว — ผัก เครื่องเทศ ทำนองนั้นเลี้ยงชีพเอง
4. บันไดเศรษฐกิจ; เมื่อพนักงานลาออกกันไปหมด เหลือแต่ชาวกรุงที่เป็นบ้านเกิด คราวนี้จะทำให้กรุงฯ เป็นเมืองจับจ่ายใช้สอยอย่างเดียวแทน ชนวนต่อไปก็คืออำเภอเศรษฐกิจ เมื่อระบบพึ่งพากรุงฯพิการ ชาวบ้านจะเริ่มทำอาชีพอย่างอื่นนอกจากค้าขายมากขึ้น ไร่นาและฟาร์มจะเป็นที่ทำงานสุดท้าย
ไม่น่าเชื่อแต่ระยะยาวการกระจายตัวทางเศรษฐกิจและรายรับจะค่อยๆขยายตัว เป็นเหมือน Plan ใหญ่ที่เป็นจริงสำหรับคนที่ยอมให้จายเพราะอยากสร้างตัวเอง ไม่ใช่กาฝากพึ่งพาบ. — ราชการทั้งชีวิต
