แค่เก็บพระสันตะปาปาได้ก็สบายแล้วครับ ตัดหัวมันทิ้งเรื่อยๆ ทำลายวาติกันทิ้งไม่ให้มีที่ซุกหัวนอน เดี๋ยวก็เลิกลาแล้วละ
มีนิทาน(หรือนิยาย? สักอย่างจำแหล่งที่มาไม่ค่อยได้แล้ว) ว่าด้วยมือสังหารคนหนึ่ง จะบุกไปฆ่าอ๋องคนหนึ่ง
ระหว่างบุกวังก็โดนทหารล้อมนั่นแหละ แต่แกก็เก็บได้เรื่อยๆชิวๆ เลือดนองท้องช้างกันไป
แต่มันไม่หมด...
แล้วกุนซือก็ออกมาบอกว่า
ใน1ชั่วยาม จะระดมทหารจากในกำแพงวังได้เท่าไหร่
มือสังหารก็บอกว่าเท่านี้ยังไหวอยู่
กุนซือก็บอกอีกว่าต่อให้สู้ไหวก็คงใช้เวลาเป็นวันกว่าจะจัดการได้หมด แล้วในหนึ่งวันจะระดมทหารจากในเมืองได้เท่าไหร่
มือสังหารเริ่มเหงื่อตก แต่ก็ยังว่าให้สู้เท่านั้นก็ยังไหว เพราะต่อให้จำนวนมากก็ดาหน้ามาทีเดียวพร้อมกันได้ไม่เท่าไหร่ ค่อยๆเก็บไปก็หมด
กุนซือเลยว่าถ้าแบบนั้นต้องใช้เวลาสามวัน แล้วจากเมืองข้างเคียงจะมาได้อีกเท่าไหร่
สุดท้ายมือสังหารก็ยอมวางอาวุธให้จับกุมแต่โดยดี ไม่ใช่ว่าสู้ไม่ไหว แต่ฆ่าต่อไม่ไหว
ถ้าไปขัดขืน ชาบูแม่มดมากๆเข้า โดนประกาศครูเสดใส่ ถึงจะชนะก็ย่อยยับหมดอยู่ดี ระหว่างเปิดศึกกับศาสนจักรก็โดนมือที่สาม(ออตโตมาน? มองโกล?)ชุบมือเปิดอีก
สงครามใหญ่สมัยนั้นมับกันได้หลายสิบปี หมดโซเฟียขึ้นมาก็นั่งรอวันล่ม
ในแง่การเมืองแล้ว การกำจัดโซฟีอาจจะเป็นทางเลือกที่"ปลอดภัย"กว่าสำหรับเอลสตัดด์นะ (เพราะไม่มีอะไรการันตีว่า หลังจากเจ้าชายตายแล้ว โซฟีจะยอมเจ็บยอมตายเพื่อเอลสตัดด์ต่อ แต่ที่แน่ๆคือข่าวเรื่องเอลสตัดด์เลี้ยงแม่มดไว้รู้ถึงหูชาวบ้านชาวช่องไปไหนต่อไหนแล้วแน่นอน ถ้าไม่"ให้ความร่วมมือ"ก็รอว่าโซฟีทิ้ง/ไม่อยู่ก็โดนรุมแน่ๆ)
อนึ่ง.. ถ้าทำสงครามใส่กัน มันก็เรื่องของการเมือง
แต่นอกเหนือจากการทำสงครามและการล่าแม่มด สิ่งที่น่ากลัวสำหรับชาวคริสต์ยุคกลางคือการโดนบัพพาชนียกรรม ถูกขับออกจากศาสนา = ไม่ให้เข้าร่วมพิธีรับศีลฃ=ไม่มีสิทธิ์ล้างบาป =ปิดประตูสวรรค์ไปเลย
อันนี้นับเป็นเรื่องใหญ่มากแล้ว
แต่ถ้ายังแข็งขืนไม่ยอมอีก ขั้นถัดไปคือตัดออกจากศาสนาทั้งชุมชน อันนี้เรื่องใหญ่เพราะจะกระทบทั้งประเทศ กล่าวคือ โบสถ์ทุกแห่งจะปิด บิชอบจะออกจากประเทศ และส่งผลให้ทั้งประเทศกลายเป็นดินแดนนอกรีตที่ประเทศอื่นๆสามารถประกาศครูเสดใส่ได้โดยอิสระ อันนี้นรก
